به نقل از «ناطقان»

چرا نوزادمان بی اشتهاست؟

تاریخ انتشار: ۱۲ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۹۷۸۳۸۱

بی اشتهایی نوزاد زنگ خطری برای پدر و مادرهاست. بایستی با دقت بسیار، دلیل بی اشتهایی نوزاد را پیدا کرد. ممکن است دندان در آوردن، بیماری، آلرژی یا گرما دلیل آن باشد. اما گاهی اوقات ممکن است مساله بزرگتری مانند نارسایی قلبی مادرزادی درمیان باشد. ناطقان: در ماه‌های اول تولد نوزاد، آن‌ها رشد سریعی را تجربه می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بیشتر نوزادان در سال اول تولد وزنشان سه برابر می‌شود. به دلیل نیاز بدن نوزاد به انرژی برای رشد، نوزادان معمولا اشتهای خوبی دارند. اما در برخی مواقع، آن‌ها اشتهایشان را از دست می‌دهند و دچار کاهش وزن و تاخیر در رشد می‌شوند.

بی اشتهایی نوزاد ممکن است دلایل متفاوتی داشته باشد که برخی از آن‌ها را در ادامه بررسی می‌کنیم.

 

۱. دندان در آوردن

 

رشد نوزادان بسیار سریع است. پیش از آنکه متوجه شوید، اولین دندان‌های کوچکشان از میان لثه بیرون می‌آیند. در این دوره نوزادان معمولا اشتهای خود را از دست می‌دهند. زیرا درد و ناراحتی خروج دندان از لثه آن‌ها را بی‌قرار می‌کند. نوزادان در ماه‌های ۴ تا ۷ ماهگی اولین دندان خود را درمی‌آورند. برای کاهش درد دندان می‌توانید دندان‌گیر در اختیار نوزاد بگذارید تا با گار گرفتن آن، درد و خارش لثه‌هایش را آرام کند. در این دوران به نوزاد خوراکی‌های خنک مانند ماست و میوه‌های له شده بدهید. اگر شیر خوردن از شیشه یا پستان مادر موجب افزایش درد لثه‌های نوزاد می‌شود، از فنجان استفاده کنید.

 

۲. مصرف مایعات زیاد

 

دلیل دیگر بی اشتهایی نوزاد، مصرف زیاد مایعات (آب و آبمیوه) است. نوزاد تا شش ماهگی تنها به شیر نیاز دارد تا بدنش هیدراته بماند. دادن مایعات اضافی در این زمان، باعث می‌شود بدن قادر به جذب مواد مغذی از شیر خشک یا شیر مادر نباشد. هم چنین موجب پر شدن معده و بی اشتهایی نوزاد می‌شود.

چرا نوزادمان بی اشتهاست؟

۳. عفونت و بیماری

 

نوزادان به دلیل کامل نبودن سیستم ایمنی، در برابر میکروب‌ها بسیار حساس هستند. عفونت‌های باکتریایی و ویروسی موجب بی اشتهایی نوزاد می‌شوند. سرماخوردگی، آنفولانزا، عفونت گوش و برونشیت موجب درد و نفس نفس زدن می‌شود که خوردن و خوابیدن را برای نوزاد دشوار می‌کند. اگر نوزاد دچار عفونت شده است، حتما به پزشک مراجعه کنید و درمان مناسب را دریافت کنید. در این مدت از دادن پستانک  به نوزاد خودداری کنید، زیرا احتمال ابتلا به عفونت را تا ۳۳% بیشتر می‌کند.

هم چنین ابتلای نوزاد به عفونت ادراری و گاستروانتریت (التهاب معدی - روده‌ای) نیز موجب بی اشتهایی نوزاد می‌شود.

 

۱۱ دلیل بی اشتهایی نوزاد

 

۴. آب و هوای گرم

گرمای زیاد موجب بی قراری، التهاب پوستی و بی اشتهایی نوزاد می‌شود. اگر شرایط کنترل نشود حتی موجب کم آبی بدن نوزاد نیز می‌شود. در فصل تابستان نوزاد خود را در فضای خنک قرار دهید و بدن او را هیدراته نگاه دارید. لباس‌های نخی آزاد به نوزاد بپوشانید. در صورتی که نوزاد نشانه‌های گرمازدگی داشت، سریعا به پزشک مراجعه کنید.

 

۵. حساسیت به شیر

حساسیت به شیر هنگامی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن نوزاد به پروتئین Casein و Whey موجود در شیر واکنش نشان می‌دهد. در این صورت نوزاد نسبت به خوردن شیر بی‌اشتها می‌شود. اگر نوزادتان به پروتئین موجود در شیر حساسیت دارد، از شیرخشک هیپوآلرژیک استفاده کنید تا نشانه‌های حساسیت را کاهش دهد و اشتهای نوزاد باز گردد.

 

 

۶. حساسیت غذایی

جساسیت  (آلرژی) به برخی مواد غذایی مانند شیر، تخم مرغ، بادام زمینی و سویا ممکن است باعث تورم، اسهال، استفراغ یا بی اشتهایی نوزاد شود. بایستی مواد غذایی که موجب بروز حساسیت در نوزاد می‌شوند را بشناسید و آن‌ها را از رژیم غذایی او حذف کنید.

 

۱۱ دلیل بی اشتهایی نوزاد

 

۷. گلو درد

 

نوزاد ممکن است به علت عفونت یا گریه زیاد، گلو درد داشته باشد. گلو درد عمل بلع را دردناک می‌کند در نتیجه موجب بی اشتهایی نوزاد می‌شود. اگر گلو درد نوزاد با تب و تورم گلو همراه شد، حتما به پزشک مراجعه کنید تا عفونت کودک درمان شده و اشتهایش را به دست آورد.

 

۸. رشد نوزاد

 

بایستی اطلاعات کاملی از نحوه رشد نوزادتان داشته باشید. در شش ماهه اول، رشد نوزاد بسیار سریع است. اما از شش تا دوازده ماهگی رشد او کاهش می‌یابد. از دوازده تا هیجده ماهگی شیب نمودار رشد بازهم کمتر می‌شود. پس اگر کودک شما نسبت به ده ماهگی‌اش غذای کمتری می‌خورد، طبیعی است، زیرا بدنش کالری کمتری نیاز دارد. البته به طور منظم کودک را برای چکاپ و تعیین برنامه غذایی نزد پزشک ببرید.

 

۹. ریفلاکس اسیدی معده

 

ریفلاکس به حالتی گفته می‌شود که مایع اسیدی معده و غذا از معده به سمت مری باز می‌گردد. ریفلاکس باعث بی قراری، دل درد و بی اشتهایی نوزاد می‌شود. از نشانه‌های ریفلاکس تهوع، استفراغ، سرفه و بد غذایی است. به توصیه مایو کلینیک، دادن شیر غلیظ شده به نوزاد و شیردهی نشسته، موجب کاهش رفلاکس معده نوزاد و افزایش اشتهای او می‌شود. در صورت عدم بهبودی، ممکن است نوزاد نیاز به درمانی برای کاهش اسیدیته معده داشته باشد.

 

۱۰. نارسایی قلبی مادرزادی

 

برخی نوزادان با نارسایی‌های قلبی متولد می‌شوند که موجب می‌شود نتوانند به مقدار کافی تغذیه کنند. این بیماری‌های مادرزادی گاهی کودک را انقدر ضعیف می‌کند که دیگر توانایی غذا خوردن نداشته باشد. اگر مشکل قلبی نوزاد حاد باشد و قلب توانایی پمپاژ خون کافی به دیگر اعضای بدن مانند ریه‌ها را نداشته باشد، نوزاد برای تنفس و تغذیه به مشکل برمی‌خورد. در اینگونه موارد ممکن است عمل جراحی نیاز باشد تا نوزاد درمان شود و توانایی غذا خوردن پیدا کند. البته در برخی موارد نوزاد به قدری ضعیف می‌شود که از طریق لوله‌گذاری داخل معده به او غذا داده می‌شود.

 

هرگز نوزاد را مجبور به خوردن غذا نکنید، زیرا سبب بروز مشکلات تغذیه‌ای در آینده نزدیک می‌شود. هنگام غذا دادن به نوزاد آرام و صبور باشید. همراه با رشد نوزاد، غذا‌ها و میان وعده‌های جدید و متنوع به او بدهید تا اشتیاق او را به غذا خوردن افزایش دهید. منبع: میزان برچسب ها: نوزاد ، اشتها ، بی اشتهایی

منبع: ناطقان

کلیدواژه: نوزاد اشتها بی اشتهایی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۹۷۸۳۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شبکه‌های اجتماعی یا ماشین‌های معتادساز

بدون شک در سال‌های اخیر و در پی گسترش روزافزون استفاده از شبکه‌های اجتماعی در جهان و به‌تبع‌ آن ایران به رغم فیلترینگ گسترده در کشورمان برای شما هم پیش آمده است که خود را در ازای زمانی که در این شبکه‌ها می‌گذرانید سرزنش کرده باشید یا در گیروگرفت تعداد دنبال کننده، لایک و کامنت گرفتار شده و ندانسته باشید چرا گاهی با استقبالی مواجه می‌شوید که انتظارش را ندارید و گاهی خبری از خیل لایک‌ها و کامنت‌هایی که پیش‌تر می‌گرفتید، نیست.

به گزارش هم‌میهن، شبکه‌های اجتماعی یا آن‌طور که دکتر آذرخش مکری، روانپزشک می‌گوید ماشین‌های معتادساز، محصول ذهنی قوی‌ترین مغز‌های سیلیکون‌ولی به خوبی می‌دانند چگونه ما را به کمک چند اختراع؛ دکمه لایک، امکان گذاشتن کامنت، شمارشگر لایک، کامنت و دنبال‌کنندگان و نوتیفیکیشنی که برای همه این موارد به صدا درمی‌آید گرفتار خود سازند.

در چنین وضعیتی وقتی خواننده‌ای که بالاترین تعداد دنبال‌کننده را به‌عنوان یک زن در اینستاگرام دارد از خداحافظی خود از این فضا خبر می‌دهد، بی‌شک توجه بسیاری را به خود جلب می‌کند. سلنا گومز، خواننده آمریکایی با ۴۲۹ میلیون دنبال‌کننده، ۲۹۶ دنبال‌شونده و ۱۹۷۶ پست منتشرشده در صفحه اینستاگرام اعلام کرده، اگرچه حساب رسمی‌اش در این شبکه اجتماعی همچنان فعال است، اما خود از این شبکه بیرون آمده و دیگر به جای ارسال پیام به دوستانش با آن‌ها تلفنی صحبت می‌کند. او این تصمیم را باارزش‌ترین هدیه‌ای دانسته که برای سلامت ذهنی‌اش به خود داده است.

دکمه لایک؛ ابرکشف شبکه‌های اجتماعی

یکی از ابرکشف‌های شبکه‌های اجتماعی که توسط فیس‌بوک صورت گرفت؛ اضافه‌شدن دکمه لایکی بود که هزاران کاربر را به‌مرور به دام لایک‌زدن و لایک‌گرفتن مدام، تایید شدن و احساسی از توانایی تایید کردن، کشاند.

این بخشی از صحبت‌های آذرخش مکری، روانپزشک در ویدئویی است که در ادامه آن چنین می‌گوید: «یکی از داستان‌های مشهور بوروس فردریک اسکینر اگرچه ممکن است ساختگی باشد از این قرار است که می‌گوید با ابراندیشمند دیگر بشری، اریک فروم در پنلی نشسته بودم اسکینر یادداشتی را میان آن‌ها که در نزدیکی‌اش نشسته بودند دست به‌دست می‌چرخاند و می‌پرسد، می‌خواهید کاری کنم که اریک فروم دستش را مرتب بالا و پایین ببرد؟!

آن‌ها بر این موضوع شرط می‌بندند و اسکینر روبه‌روی فروم می‌نشیند و هر زمان که فروم دستش را بالا و پایین می‌برد، اسکینر سرش را به نشانه تایید تکان می‌دهد و هر زمان که فروم این کار را نمی‌کند، اسکینر سمت دیگر را نگاه می‌کند. اسکینر آنقدر این کار را تکرار می‌کند و فروم آنقدر دستش را بالا و پایین می‌برد که ساعت از دستش باز می‌شود و روی میز می‌افتد. هرچند ما نمی‌توانیم صددرصد به این روایت اطمینان کنیم، اما در محافل روان‌شناسی، روایتی مشهور است و به‌عبارت دیگر نشان می‌دهد که یک سر تکان دادن ساده، چگونه فروم را شرطی کرده و موجب بروز رفتاری خاص در او شده بود.»

او با اشاره به این‌که «ممکن است بپرسید مگر یک سر تکان دادن ساده از چه ارزش و اهمیتی برخوردار است؟»، می‌افزاید: «این سر تکان دادن، نشانه تاکید است. گرد گیگِرنتسر، روانشناس آلمانی معتقد است که یکی از ابرکشف‌های شبکه‌های اجتماعی توسط فیس‌بوک صورت گرفت و آن دکمه لایکی بود که اضافه شد. او می‌گوید، انسان با کبوتر و موش آزمایشگاهی هیچ تفاوتی ندارد و به‌راحتی در دام لایک‌زدن و لایک‌گرفتن خواهد افتاد. این یکی از پیچیدگی‌های نوع بشر است که می‌تواند به چیز‌هایی که از هیچ ارزشی برخوردار نیستند، اعتیاد پیدا کند و این‌جا کلید لایک به‌راحتی می‌تواند من و شما را به خود معتاد کند.

درنتیجه میان سرعت لایکی که یک‌نفر دریافت می‌کند و فاصله زمانی انتشار پست بعدی توسط او، رابطه‌ای مستقیم وجود دارد. هر لایک، احساسی از دریافت پاداش را در ناخودآگاه فرد ایجاد می‌کند و موجب می‌شود او مرتب این رفتار را انتشار پست بعدی و بعدی را تکرار کند.

درعین‌حال لایک‌زدن، در فرد احساسی از موثربودن ایجاد می‌کند و حسی از تاثیرگذاری به او دست می‌دهد و برای همین مرتب به این رفتار ادامه خواهد داد. به‌عبارت‌دیگر اگر ما آمار مرتبط با تعداد دنبال‌کنندگان، بازدید، کامنت و... را از شبکه‌های اجتماعی پنهان یا پاک کنیم، قدرت این شبکه‌ها بخار خواهد شد و به هوا خواهد رفت.

این شبکه‌ها، ماشین‌های معتادسازند و به گونه‌ای هوشمندانه طراحی شده‌اند که بتوانند شما را همراه و وابسته به خود نگه دارند. این اتفاق به کمک چند اختراع؛ دکمه لایک، امکان گذاشتن کامنت، شمارشگر لایک، کامنت، دنبال‌کنندگان و نوتیفیکیشنی که برای همه این موارد به صدا درمی‌آید، رخ می‌دهد و به‌عبارت‌دیگر شما در این شبکه‌ها گیر می‌افتید.»

نکته دیگر دراین‌میان مسئله تقویت غیرمتناوب تصادفی است؛ این‌که پست‌های منتشرشده توسط شما هرازگاه با میزان بالایی از لایک و کامنت مواجه شود درحالی‌که نمی‌دانید چرا چنین اتفاقی برای دیگر پست‌های‌تان نیفتاده است. چیزی که در قمار هم رخ می‌دهد؛ یک دست می‌برید و ده‌ها دست می‌بازید یا برعکس.

آذرخش مکری با اشاره به این موضوع در پایان می‌گوید: «اسکینر متوجه شده بود که این خطرناک‌ترین و اعتیادآورترین سیستم وابسته‌سازی است و این فکر را مانند خوره به ذهن‌تان می‌اندازد که چرا یک‌بار می‌شود، یک‌بار نه. به‌عبارت‌دیگر شما از طریق تقویت تصادفی غیرممتد گرفتار و معتاد می‌شوید.

درهمین‌زمینه باید به والدین هشدار داد که کودک خود را برای گذراندن ساعت‌ها وقت در شبکه‌های اجتماعی سرزنش نکنید. چون او نمی‌تواند با ابرمغز‌هایی که بالاترین حقوق‌ها را می‌گیرند، محصول کاپیتالیسم نظارتی هستند و قوی‌ترین مغز‌های سیلیکون‌ولی که اساساً شبکه‌های اجتماعی را این‌گونه طراحی کرده‌اند که شما گرفتار آن شوید، بجنگند.»

از ایجاد تضاد تا احتمال اعتیاد

محمد رهبری، پژوهشگر شبکه‌های اجتماعی نیز در همین مورد می‌گوید: «این واقعیتی غیرقابل انکار است که ذهن ما، در ساعات گوناگونی از شبانه‌روز درگیر شبکه‌های اجتماعی، محتوای منتشرشده در آن و مبادلات و ارتباطاتی است که در این بستر شکل می‌گیرد. امری که بدون شک بر روان و احوالات‌مان اثرگذار است و در مواردی به صورتی جدی کیفیت زندگی‌مان را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد و با فراهم‌آوردن موجبات مقایسه مدام زندگی خود با دیگران سبب‌ساز افت آن می‌شود. هرچند با توجه به موقعیت اجتماعی و حرفه‌ای سلنا گومز به نظر نمی‌رسد که این دغدغه موجب کناره‌گیری او از مدیریت مستقیم اکانت اینستاگرامش شده باشد، اما گرفتارآمدن افراد در چرخه مقایسه زندگی خود با زندگی دیگران در شبکه‌های اجتماعی، واقعیتی است که نمی‌توان آن را انکار کرد.»

واقعیت دیگری که نمی‌توان به انکار آن پرداخت اعتیادآور بودن شبکه‌های اجتماعی است. رهبری با اشاره به این موضوع می‌افزاید: «مسئله‌ای که من نیز در یکی از پژوهش‌هایم به بررسی آن پرداخته و از تعبیر لایک‌بارگی یا لایک‌وارگی در‌خصوصش استفاده کردم، تعبیری که از جمله نمونه‌های مشابه آن، می‌توان به عبارت کالابارگی یا کالاوارگی اشاره کرد. دلیل استفاده من از این تعبیر آن بود که در برخی از موارد افراد حتی ممکن است برای کسب لایک بیشتر و احتمال دیده شدن بالاتر از ارزش‌های خود نیز بگذرند.

به عبارت دیگر برای آن که لایک بیشتری به دست آورند از انجام کاری که تا پیش از این ارزش می‌شمارندش دست بردارند و حتی به کاری دست بزنند که وجدان‌شان انجامش را تایید نمی‌کند. این واقعیتی غیرقابل‌انکار در شبکه‌های اجتماعی است هرچند شدت و ضعف آن و اینکه در میان چه طبقه‌ای از کاربران پررنگ‌تر و در میان کدام طبقه کم‌رنگ‌تر است نیازمند ارزیابی است.

این واقعیت همچنین موجب ایجاد تضاد‌هایی روانی برای کاربران شبکه‌های اجتماعی می‌شود چراکه زندگی‌کردن به شیوه‌ای معارض با ارزش‌ها و باور‌های فرد یا دست‌کم ناهمخوان با آن، در درازمدت تبعات جبران‌ناپذیری به همراه خواهد داشت. در خصوص علت اعتیادآوربودن شبکه‌های اجتماعی نیز اگرچه صحبت در مورد آن بیشتر در حوزه کاری روان‌شناسان می‌گنجد، اما تصور و تجربیات من، نشان می‌دهد لایک گرفتن خود کارکردی مشابه دریافت جایزه دارد.

جایزه‌ای که دریافت آن، موجب خوشحالی و تکرار همان کاری می‌شود که در بار نخست منجر به دریافت جایزه شده است و کاملاً از احتمال اعتیادآوربودن برخوردار است.»

رهبری در پایان تاکید می‌کند اگر بخواهم از منظر واقعیت‌های اجتماعی و فرهنگی به موضوع بنگرم باید بگویم شبکه‌های اجتماعی می‌توانند موجب نوعی تضاد و آنومی در میان کاربران‌شان و همچنین موجب اعتیاد شوند. هرچند اینکه این اتفاق برای هر کدام از طبقات کاربران شبکه‌های اجتماعی با چه شدتی رخ می‌دهد بحث دیگری است که صحبت در مورد آن فرصتی دیگر می‌طلبد.