مصباحیمقدم: روحانی مدیران جهادی را وارد کابینه کند
تاریخ انتشار: ۱۴ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۰۰۴۷۳۸
به گزارش پارس نیوز،
حجتالاسلام غلامرضا مصباحی مقدم عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام درباره شرایط فعلی کشور و عدم برنامهریزی دولت برای برونرفت از وضعیت کنونی، اظهار داشت: همانگونه که در انتخابات دور دوازدهم ریاست جمهوری مشاهده کردیم، به جای اینکه به مسائل اساسی و اصولی کشور پرداخته شود، موضوعاتی مورد توجه قشر اصلاحطلب قرار گرفت که اصولا فرعی و حاشیهای بود, مسائلی که موضوعات اصلی کشور را پشت پرده غفلت نگاه داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: در انتخابات ریاست جمهوری سال 96 بیشترین رای به فردی داده شد که به جای گفتن از مشکلات مردم، موضوع آزادی اجتماعی را به میان کشید و به گونهای سخن گفت که گویا رقبای طیف سیاسی مخالفش ضدآزادی هستند و در صورت روی کار آمدن آنها، بسیاری از آزادیهای مدنی از مردم سلب خواهد شد.
** حل مشکلات اقتصادی و معیشتی مورد توجه رئیسجمهور در انتخابات نبود
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام تصریح کرد: اینکه مشکلات اقتصادی, معیشتی, تورم, بیکاری چگونه حل خواهد شد، چندان مورد توجه آقای رئیس جمهور نبود. اینکه تیم اقتصادی دولت باید متشکل از کدام کارشناسان زبده باشد نیز چندان مورد توجه قرار نگرفت. شاید تنها موضوعی که بیش از همه توانست طیف دولت را مجددا روی کار بیاورد استفاده از هیجانات و احساسات مردمی بود.
مصباحیمقدم با بیان اینکه میتوان گفت این دولت و تیم اقتصادی آن محصول دستاورد افرادی است که به این گروه رای دادند، گفت: تیم اقتصادی ضعیف که در مدیریت اقتصاد کشور ناتوان است و از کارآمدی لازم برخوردار نیست، ماحصل انتخاب احساسی و هیجانی در انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته است.
سخنگوی جامعه روحانیت مبارز با بیان اینکه امید میرود در شرایط بغرنج کنونی آقای رئیسجمهور دست به تغییراتی در تیم اقتصادی بزنند و با استفاده از مدیران توانا، شایسته و مردمی که روحیه جهادی و انقلابی دارند برخی از مسائل و مشکلات اقتصادی را در کوتاه مدت و سپس در بلند مدت حل کند، اظهار داشت: به نظرمیرسد آقای روحانی باید کاری کند که دوره دوم ریاست جمهوری خود را با حفظ حیثیت و آبرو به پایان برساند در غیر این صورت مردم از ایشان و جناح منتسب به وی ناراضی خواهند ماند.
** مسئولیتها به افراد شایسته و مدیران جهادی داده شود
این کارشناس مسائل اقتصادی با تاکید بر استفاده از مدیران جهادی در تیم اقتصادی دولت عنوان گفت: راضی کردن مردم را نباید به موضوعات سیاسی و جناحی ربط دهیم. اتفاقا بنده معتقدم نباید موضوع را جناحی کرد، بلکه باید مردم را در سطوح مختلف راضی نگاه داشت. از این رو واگذاری مسئولیتها در حاکمیت به افراد شایسته و مدیران جهادی که توانایی حل مسائل و مشکلات اقتصادی را دارندهم از روحیه مردمی برخوردارند و امکان رو در رویی، صحبت و تاثیرگذاری بر مردم را دارند، داده شود.
مصباحی مقدم افزود: برقرار کردن ارتباط با مردم به دست مدیرانی انجام میشود که از روحیه انقلابی، اعتماد به نفس، اعتماد به ملت و اتکای به امکانات داخلی بهرهمندند. بی شک در صورت روی کار آمدن مدیرانی که چشم به دست بیگانگان و دل در گروی حمایت آنها ندارند، مشکلات حل خواهد شد؛ زیرا مشکلات فعلی کشور به مراتب کمتر از مشکلات دوران جنگ, حتی کمتر از مشکلات دوران سازندگی است. ما آن زمان دچار شرایط خاصی از نظر اقتصادی شده بودیم و تورم 49 درصدی را تجربه کردیم.
** در 13 ساله گذشته نقدینگی کشور 25 برابر شده است
وی با بیان اینکه مشکل کمبود ارز نداریم و شاید برای مواردی همچون واردات، مسافرتهای دانشجویی و سلامت ارز موجود است، اظهار داشت: مدیریت درست منابع ارزی و دنبال کردن سیاستهای پولی و سیاستهای ارزی منجر به ثبات میشود نه سیاست تزریق نقدینگی.متاسفانه در سیزده سال گذشته نقدینگی کشور 25برابر شده است، در صورتی که کالاها و خدمات چیزی حدود 2درصد رشد داشته است.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام خاطرنشان کرد: عوامل خارجی از جمله تحریمها نیز براین مسئله تاثیرگذار بوده اما سوء مدیریت مهمترین مولفهای است که اقتصاد کشور را به بحران نزدیک کرده است. در حالی که انتظارات تورمی افرایش یافته دشمن با سوء استفاده از موقعیت کنونی کشور در جنگ روانی به دنبال اهداف توطئهای خود است تا از آب گل آلود ماهی بگیرد و ملت ایران را پریشان خاطر کند.
منبع: پارس نیوز
کلیدواژه: عضو مجمع تشخیص دولت انتخابات ریاست جمهوری پشت پرده انتخابات ریاست جمهوری مشکلات اقتصادی مجمع تشخیص مصلحت بیکاری رئیس جمهور اقتصاد کشور جامعه روحانیت مبارز مسائل اقتصادی تورم نقدینگی ارز رشد تشخیص مصلحت نظام اقتصاد جنگ ملت ایران جنگ مجمع تشخیص مصلحت نظام مشکلات ملت ایران واردات پارس پارس نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۰۰۴۷۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آزاد ارمکی: رئیسی هر آرزویی میکند کسی به آن اعتنا نمیکند
کافی است تا یک بار دیگر مناظرههای انتخابات ریاستجمهوری سال ۱۴۰۰ را گوش دهیم و شعارهای سیدابراهیم رئیسی و نامزدهای پوششیاش را مرور کنیم؛ تا دریابیم که به بسیاری از آن شعارها نهتنها جامه عمل پوشانده نشده است، بلکه دولت درباره آنها هم سخنی به میان نمیآورد؛ شعارهایی که محققنشدنشان در این روزهای کشور به شدت احساس میشود؛ از جمله بالارفتن بیوقفه تورم، کاهش ارزش پول ملی، کوچکشدن روزافزون سفره مردم، افت ناگهانی شاخصهای بورس، عدم تناسب دخل و خرج حقوقبگیران و حجم انبوهی از مشکلات دیگر که نهتنها از سال ۱۴۰۰ حل نشده بلکه بر آن افزوده هم شده است.
به گزارش هم میهن، از طرفی مشکلاتی در حوزه اجتماعی-فرهنگی هم چهره خیابانها را به تقابل با مردم تغییر داده است. نکته جالب توجه این است که در تمام این احوال صدایی از دولتیها و شخص رئیسجمهور به گوش نمیرسد. یکی از مهمترین وعدههای سیدابراهیم رئیسی مبارزه با فساد بود؛ شاید بشود گفت محوریترین شعار او همین بود و او با اطمینان میگفت که مبارزه با فساد را باید از قوه مجریه شروع کرد تا اجازه داده نشود که فسادی به وجود آید.
حالا، اما شرایط تفاوت یافته است؛ به نحوی که هرچندوقت یک بار فسادی اقتصادی در گوشهوکنار کشور رخ میدهد، اما دولت سعی میکند از اظهارنظر دربارهاش خودداری کند؛ نمونهاش فساد چای دبش. حالا پرسش آن است که کنارهگیری دولت از پاسخگویی و بلکه مسئولیتپذیری ریشه در چه دارد و چه آثاری در حوزه سیاسی و اجتماعی خواهد گذاشت؟
در مرحله جامعه قوی – دولت ضعیف قرار داریمتقی آزادارمکی، استاد جامعهشناسی دانشگاه تهران، درباره اینکه چرا دولت در میانه میدان به چشم نمیخورد گفت: «موضوعی که شما مورد بحث گذاشتهاید را باید از چند زاویه بررسی کنیم. نخستین مسئله آن است که اکنون شاهد برپایی جامعه قوی و دولت ضعیف هستیم. در دوره کنونی هرچقدر جامعه قوی شده است، دولت ضعیف است و بخش مهمی از موضوع به ناکارآمدی در حوزه بوروکراسی برمیگردد.
دولت نمیتواند مراودات درستی با جامعه برقرار کند. در این شرایط دولت باید ابزار جامعه شود، زیرا نمیتواند حکمرانی کند. در سه دهه قبل هم جامعه قوی داشتیم و هم دولت قوی که باعث میشد برخی از این مشکلات عدیده به وجود نیاید.
حالا که دولت ضعیف شده است باید در خدمت جامعه باشد یا به تعبیری به معنای دقیق کلمه خدمتگزار جامعه باشد، اما دولت به خیال اینکه قوی است، سعی میکند حکمرانی کند، اما حکمرانیاش صرفاً دخالت میشود؛ دخالت میکند و در عین حال پاسخگو نیست. مثلاً میزانی دلار را میفروشد یا نرخها را بالا و پایین میکند به خیال اینکه نرخ دلار را کنترل کند، اما نمیتواند».
او درباره ضعف بوروکراسی در بیعملی دولت هم تشریح کرد: «ساحت دیگر موضوع ضعف بوروکراسی است که دیگر باید گفت فروپاشی بوروکراسی، در گذشته برخی بودند که بوروکراسی را باطل میدانستند. همینها دوگانه تعهد و تخصص را ایجاد کردند. وقتی متخصصها کنار گذاشته شدند، تعهد حرف اول و آخر را میزد. اگر انتظار فقط پروژه هیجان بود، ایرادی نداشت و همین متعهدها میتوانستند پاسخگوی نیاز باشند، اما برای کارهای تخصصی و علمی مانند محیط زیست، سیاست، دیپلماسی، اقتصاد و... تخصص اولویت داشت. در این شرایط نیروی متخصص کنار گذاشته شد و به تدریج در مقابل حاکمیت سیاسی قرار گرفت. هر دولتی هم میآمد اتوبوسی نیروهای دلخواه خودش را میآورد تا آنکه نظام بوروکراسی کشور دچار بحران و آشفتگی شدید شد».
این جامعهشناس ساحت سوم یعنی ایدئولوژیکبودن دولت را اینگونه تبیین کرد: «جهتگیری سوم نگاه ایدئولوژیک دولت به جامعه، سیاست و فرهنگ است. در نگاه ایدئولوژیک مشکلات بهراحتی قابل حلاند؛ به نحوی که باید با دشمن جنگید و با بیگانه مقابله کرد؛ راه دیگری هم نیست.
اکنون نوع نگاه همین است که در خارج از مرزها دشمن و در داخل بیگانه تلقیکردن طیفهای زیادی از مردم. دولتی که با گفتمان ایدئولوژیک روی کار میآید درکی از مشکلات ندارد؛ مثلا میگوییم نرخ دلار بالاست، میگوید پایینش میآوریم و هیچ راهکاری نمیدهد. میگوییم اختلاس شده است، میگوید کار دشمن است و از این دست حرفها. برای حل مشکلات هم راهحل ویژهای ارائه نمیدهد و روزبهروز مشکلات هم افزوده میشود و مردم فقیرتر».
آزادارمکی در پایان درباره تأثیرات یکدستسازی حاکمیت بر وضعیت کنونی دولت گفت: «یکدستسازی که رخ نداده بود، نیروهایی با نوع نگاه متفاوت در ارکان حاکمیتی حضور داشتند که به نقد یکدیگر میپرداختند. در واقع در آن زمان افشاگری وجود داشت، اما همان موقع هم مشکلات رفع نمیشد و همین نهادها که با هم اختلافنظر داشتند، قدرت کنترلکنندگی نداشتند. مثلاً آقای روحانی برجام را پیش میبرد و از آن دفاع میکرد و طیف مقابل در نهادهای دیگر او را مسخره میکردند یا روحانی به گشت ارشاد انتقاد میکرد، اما گشت ارشاد همچنان وجود داشت و به کارش ادامه میداد.
به هر حال من باور دارم جامعه ایرانی به وضعیتی رسیده است که نسبت به دولت به معنای عام بیاعتنا شده است. مثلاً آقای رئیسی هر آرزویی را هم مطرح کند، کسی اعتنایی نمیکند یا وقتی کوچکترین اتفاقی در هر عرصهای رخ دهد، بازار قیمتها را بالا میبرد، زیرا دیگر برای جامعه مهم نیست که دولت چه میگوید و چه میخواهد».
صدایی از دولتمردان در حوزه ارز در نمیآیداحمد مازنی، نماینده مجلس دهم و عضو حزب اعتماد ملی، درباره این موضوع گفت: «از سوی اقشار مختلف مردم شنیده میشود که قول و قرارهایی که از قبل از انتخابات ریاستجمهوری گذاشته شده بود، محقق نشده است و آثار اقداماتی که دولت میگوید انجام شده، دیده نمیشود. وضعیت زندگی مردم هم روزبهروز سختتر میشود و کسی هم پاسخگو نیست. دولت وعده داده بود که سالی یک میلیون مسکن میسازد، اما نشد، زیرا دولت توجه نداشت که مسکن مانند دیگر امور اقتصادی یک تخصص است که باید با آن علمی مواجه شد و نمیشود به صورت عامیانه و بدون بررسیهای دقیق و تخصصی گفته شود که یک میلیون مسکن میسازیم.
دولت گفت طرح جراحی اقتصادی را اجرا کرد و من در ابتدای اجرای آن گفتم که از این جراحی فقط تیغش بر شکم طبقات محروم و فقرا خواهد خورد. آقای رئیسی در دوره آقای روحانی قیمت ارز را دستمایه تمسخر دولت وقت قرار میداد، اما حالا که قیمت دلار چندبرابر نسبت به سال ۱۴۰۰ شده است، صدایی از دولتمردان درنمیآید. در حوزه قیمتگذاری هم وضعیت نابسامان است و در طول سال چندین بار قیمتها افزایش مییابد، اما حقوق کارگران و بازنشستگان یک بار در سال آن هم کمتر از نصف تورم افزایش مییابد».
او درباره بروز فسادهای اقتصادی بیان کرد: «هرچند وقت یکبار هم خبری از فساد اقتصادی بیرون میآید؛ مانند همین فساد چای دبش که مسئولان به جای روشنگری سعی میکنند از انعکاس خبر جلوگیری کنند. مگر در دوره مجلس دهم برای تصاحب کرسیهای مجلس یازدهم فریاد شفافیت نمیزدند؟
خب بیایند و شفاف با مردم سخن بگویند که چه اتفاقاتی در جریان است؟ از طرفی رفتارهایی با زنان و دختران این سرزمین میشود که نه در سیره امام بوده است و نه رهبری و نه با اقتضائات دینی مطابقت دارد. کافی است به سخنان رهبری در سالهای گذشته گوش دهیم که بهتازگی در فضای مجازی بازنشر شده است؛ ایشان میگفتند که در زمان امام برخی برخوردهایی افراطی با زنان داشتند که امام فرمودند آنها را دستگیر کنید. ایشان تأکید میکردند که من هم نوع نگاه امام را قبول دارم. خب با این اوصاف مشخص نیست برخوردهای خشن در خیابانها با زنان براساس کدام منبع رخ میدهد؟»
این نماینده مجلس دهم در پاسخ به این پرسش که چرا هیچکس مسئولیت اتفاقات رخداده را نمیپذیرد، توضیح داد: «ما باور داریم که مملکت یک مبنا و میثاق ملی به نام قانون اساسی دارد که مسئولیتها در آن روشن شده است و هیچ اقدامی نباید خارج از قانون اساسی رخ دهد. فارغ از اینکه یک رفتار و عملکرد مورد انتقاد است یا خیر، اما هر فرد و نهادی باید مسئولیت حوزه خود را بپذیرد و طبیعی است دولت در رأس این قاعده قرار دارد.
مشخصاً درباره برخوردها در موضوع حجاب باید مسئولیت اقداماتی که در خیابان رخ میدهد، پذیرفته شود. یک نکته مهم را هم فراموش نکنیم که متأسفانه نیروی انتظامی شده است مرغ عزا و عروسی. نیروی انتظامی در مرزها با قاچاقچیان مواد مخدر برخورد میکند، با سارقان برخورد میکند و... و شهدای زیادی هم در جهت حمایت از منافع ملی میپردازد، اما همین نیروی انتظامی را مقابل مردم در موضوع حجاب قرار میدهند».
مازنی همچنین درباره برخی اقدامات مثبت دولت مطرح کرد: «میگویند عیب جمله بگفتی، هنرش نیز بگو. در حوزه روابط بینالملل گرچه میشد با برخی کشورهای منطقه دچار چالش نشد و هزینههای گستردهای نداد، اما به هر حال در این دولت تلاشهایی برای برقراری ارتباط با این کشورها رخ داد و به نتیجه هم رسید. دفاع از مردم مظلوم غزه و مقابله درست و بجا با رژیم صهیونیستی بعد از حمله آنها به کنسولگری ما از دیگر اقدامات خوب بود.
اکنون انتظار میرود که دولت تمام تلاشاش را به کار بگیرد تا به برجام برگردد، زیرا بسیاری از مشکلات کنونی کشور ریشه در تحریمهای یکجانبه آمریکا دارد. نکته دیگری که گفتنش خالی از لطف نیست، نشستهای رئیسجمهور با طیفهای مختلف سیاسی بود؛ البته نتیجه عملی خاصی از این نشستها حاصل نشد و دولت نخواست از ظرفیتهای مختلف بهره ببرد. من باور دارم حصر فقط مربوط به چند چهره خاص نیست و اکنون نخبگان، دلسوزان و یاران امام در حصر به سر میبرند، زیرا وقتی چنین نیروهایی بهطور کلی کنار گذاشته میشوند به نوعی محصور شدهاند».