نگرانی مدافعان حقوق بشر از عدم پذیرش تابعیت ۴ میلیون بنگالی در هند
تاریخ انتشار: ۱۴ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۰۰۸۹۲۹
به دنبال انتشار فهرست پیشنویس دولت هند در طرحی موسوم به "ثبت ملی شهروندان" که بهرهمندی چهار میلیون مهاجر بنگالی از حق شهروندی را به چالش کشیده است، گروههای مدافع حقوق بشر نگرانی خود را در این خصوص ابراز کردند.
به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری آناتولی، هند هفته گذشته اعلام کرد، تابعیت هندی بیش از چهار میلیون تن از ساکنان ایالت مرزی آسام را که نتوانستهاند اسناد معتبری را برای شهروندی خود ارائه کنند، لغو میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
طی مبارزات بنگلادش برای استقلال از پاکستان در اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی، صدها هزار تن از مردم این کشور به هند گریختهاند و بیشتر آنان در آسام ساکن شدهاند.
بیش از ۳۰ میلیون تن از این مهاجران برای شهروندی در هند درخواست دادهاند اما درخواست حدود چهار میلیون تن از آنان رد شده است.
یکی از نیروهای بازنشسته ارتش هند که از جمله این چهار میلیون تن است اظهار کرد: این واقعا مایه تاسف است. نمیتوانم این رفتار را تحمل کنم و عمیقا ناراحت هستم. هیچگاه انتظار چنین روزی را نداشتم. حتی پس از ۳۰ سال خدمت به این کشور باز هم یک شهروند هندی خوانده نمیشوم.
وی افزود، حدود هفت نفر از افرادی که نام آنها در لیست شهروندی هند قرار نگرفته، در ارتش یا نیروی هوایی این کشور خدمت کردهاند.
این نیروی سابق ارتش تصریح کرد: میخواهیم به رئیس جمهور هند نامهای بنویسیم تا از او درباره تابعیتمان سوال کنیم.
بنگلادش نیز این اقدام دولت هند را "مساله داخلی" دانسته و خود را از دخالت در این امر کنار کشیده است.
همه ساکنان ایالت آسام برای به رسمیت شناخته شدن به عنوان شهروندان هندی باید اسنادی را ارائه کنند که نشانگر حضور آنان یا خانوادهشان در هند پیش از تاریخ ۲۴ مارس ۱۹۷۱ باشد.
این طرح همچنین جنجالهایی را در فضای سیاسی هند به دنبال داشته و رهبران سیاسی این کشور در خصوص احتمال منجر شدن این اقدام به یک "جنگ داخلی" هشدار دادهاند.
آمیت شاه، رهبر حزب "بهاراتیا جاناتا" افرادی که اسمشان در فهرست منتشر شده قرار ندارد را "مزاحم" دانسته است زیرا نتوانستهاند شهروندی خود در هند را ثابت کنند.
دولت هند اظهار کرده است که تنظیم فهرستی از این افراد برای بیرون راندن آنان از کشور نیست و امکان درخواست مجدد برای آنان که در این لیست پذیرفته نشدهاند، وجود دارد.
فعالان حقوق بشر اقدام دولت هند را "غیرقابل قبول" عنوان کردهاند.
کارشناسان سیاسی بر این باورند که دولت هند باید در این شرایط بسیار محتاط عمل کند. آنان همچنین نگران سرنوشت افرادی هستند که نامشان در فهرست شهروندی هند وجود قید نشده است.
انتهای پام
منبع: ایسنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۰۰۸۹۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پرسپولیس و پارادوکس مدافعان میانی؛ ستارههای منجی یا پاشنه آشیل؟
آفتابنیوز :
داستان مدافعان میانی پرسپولیس در این فصل سمبل و نماد مشخص یک پارادوکس است. سه مدافع ملی پوش با تخصص بازی در قلب خط دفاعی که هر سه متخصص در زدن پنالتی و متبحر در استفاده از ضربات ایستگاهی هستند. مرتضی پورعلیگنجی، محمدحسین کنعانیزادگان و گیورگی گولسیانی در تمام سالهای اخیر مدافعانی مطمئن و گلزن برای تیمهایشان بودند. انتظار میرفت این فصل پرسپولیس با این سه بازیکن هیچ مشکلی در دفاع نداشته باشد، اما دقیقاً برعکس! اول که پورعلی گنجی مصدوم شد، بعد ستاره گرجستانی و کنعانی هم در این فاصله بارها به حاشیه رفته یا محروم شده است! از جانشینان آنها یعنی فرجی و نعمتی هم حرف نزنیم بهتر است.
در اراک، اما داستان جور دیگری بود. زوج قلب خط دفاعی پرسپولیس در ضعیفترین نمایش عمر خود مقصر اصلی روی هر چهار گل تیم میزبان بودند. آنها نه در یارگیری موفق عمل کردند و نه در نظم دهی به خط دفاع که از بازیکنانی با این اسم و رسم و تجربه بسیار بعید بود. اما وقتی داستان به ضربات پنالتی رسید، دوباره مدافعان قهرمانان پرسپولیس شدند. در فوتبال همه میدانند که پنالتی اول و آخر در ضربات پنالتی چقدر مهم است همه تیمها بهترین پنالتی زن خود را برای ضربه اول و آخر انتخاب میکنند.
در سالهای اخیر این دو مدافع جانشین مهدی ترابی به عنوان پنالتی زن پرسپولیس شدهاند. خود ترابی از زمین بیرون رفته بود وگرنه قرار بود پنالتی دوم یا سوم را او بزند. کنعانی طبق انتظار پنالتی اول را زد که به گل تبدیل شد. دانیال اسماعیلی فر خراب کرد، پرسپولیس شانس داشت که آلومینیوم هم یک پنالتی از دست داده بود. اسدبیگی پنالتی را گل زد، او که در جریان بازی هم یک شلیک تماشایی را به گل تبدیل کرده بود. سپس گولسیانی برای پنالتی چهارم آمد که او هم گل زد و پنالتی پنجم به مدافع ذخیره یعنی فرشاد فرجی رسید.
وقتی مدافع ذخیره هم پنالتی خود را گل کرد، این پارادوکس در ذهن طرفداران پرسپولیس ایجاد شد که چرا و چطور خط دفاعی که مقصر هر چهار گل میزبان بود، با بازیکن ذخیره خود هم پنالتی را گل میکند، اما در همان ضربات پنالتی مدافع راست فیکس تیم باعث ناکامی و شکست میشود؟ اصلاً بازیکنانی که برای زدن پنالتی در آن شرایط حساس و تحت فشار بعد از ۱۲۰ دقیقه بازی چنین تمرکزی دارند، چرا در طول مسابقه مرتکب چنان اشتباهاتی شدند؟
منبع: خبر ورزشی