ویتامین E و مزیتهای آن برای بدن
تاریخ انتشار: ۱۵ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۰۳۵۴۱۵
دریافت نکردن ویتامین E. به اندازه کافی منجر به بروز مشکلات جدی خواهد شد. بدن شما برای جذب ویتامین E. به چربی احتیاج دارید؛ بنابراین افرادی که دچار مشکلات گوارشی خاصی هستند، ممکن است ویتامین مورد نیاز خود را به اندازه کافی دریافت نکنند. کمبود ویتامین E. باعث آسیب دیدن عصب ها، چشمها و سیستم ایمنی میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دریافت ویتامین E. از غذا
بهترین منبع ویتامین E. روغن جوانه گندم است. علاوه بر آن دانه آفتابگردان، بادام، فندق، کره بادام زمینی و اسفناج نیز حاوی مقدار زیادی ویتامین E. هستند.
لوسیونها و کرمهای حاوی ویتامین E.
روغنها و لوسیونهای حاوی ویتامین E. به بهبود التهاب پوست کمک کرده و از پوست بدن محافظت میکنند، به عنوان مثال از پوست در مقابل خورشید محافظت میکنند. اما از مشتقات مصنوعی این ویتامین استفاده نکنید، چرا که اثر بخشی خوبی ندارند.
به علاوه بلعیدن این ویتامین اثربخشی مطلوبی برای پوست ندارد، در حالیکه مصرف موضعی آن برای پوست موثرتر است. اگر قرص ویتامین E. مصرف میکنید، بری اثربخشی بیشتر بهتر است همراه با ویتامین C. آن را مصرف کنید.
آیا ویتامین E. به بهبود زخمها کمک میکند؟
ویتامین E. برای پوست، مو و ناخن مفید است، بنابراین مصرف ویتامین E. به عنوان راهی برای پیشگیری از بروز جای زخم و اسکار در نظر گرفته میشود. منطقی به نظر میرسد که ویتامین E. به رفع جای زخم کمک کند، اما شواهد کافی برای اثبات این مسئله وجود ندارد. به علاوه برخی پزشکان نسبت به میزان مصرف ویتامین E. هشدار داده اند، چرا که ممکن است باعث بروز واکنشهای حساسیتی شود.
آیا ویتامین E. به درمان بیماریها کمک میکند؟
ممکن است شنیده باشید ویتامین E. میتواند بیماریها و مشکلات زیادی از بیماری قلبی و سرطان گرفته تا آلزایمر را درمان کند. اما بررسیها نشان میدهند که اینطور نیست. ویتامین E. برای بهبود پوست، مو و ناخن مصرف میشود.
تداخل با ویتامین E. پزشک، معاینه بیمار
اگر داروی دیگری مصرف میکنید، قبل از مصرف مکمل ویتامین E. حتما با پزشک مشورت کنید، به ویژه اگر در حال انجام شیمی درمانی یا پرتو درمانی هستید و یا اگر داروی رقیق کننده خون مصرف میکنید.
منبع: سیمرغ
منبع: پارسینه
کلیدواژه: روغن جوانه گندم ویتامین E
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۰۳۵۴۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کدام ویتامین همان اکسیر جوانی است!
به گزارش تابناک به نقل از گجت نیوز، برای برخی افراد، کشف راز کند کردن روند پیری یا به عقب برگرداندن ساعت بیولوژیکی بدن با وجود بالا رفتن سن، بسیار مهم است. چه بهتر که بتوان این کار با خوردن روزانه یک عدد قرص عملی کرد.
ویتامین D به دلیل اهمیتش در ساخت عضله و استخوان، که معمولا با افزایش سن تحلیل رفته یا ضعیف میشوند، از دیرباز گزینهی بسیار مهمی در بدن انسان در نظر گرفته میشد. مطالعات نشان میدهند که کمبود ویتامین دی در افراد، خطر ناشی از افزایش سن مانند تحلیل عضلات و زمین خوردن را افزایش میدهد. بنابراین، آیا مصرف مکمل ویتامین دی به کند شدن این روند یا حتی معکوس کردن آن کمک میکند؟
فرآیند پیری در سطح سلولی چگونه است؟
این موضوع درست مانند خود پیری، پیچیده است. محققان ایتالیایی در یک بررسی جدید، شواهد موجود در این مورد را گردآوری کردهاند. اجازه دهید با نگاهی به چگونگی پیری در سطح سلولی، این موضوع را بررسی کنیم. نشانههای پیری فهرستی بلند بالا از تغییرات سلولی از جمله کوتاه شدن تلومرها، بیثباتی ژنها، نشانگرهای مولکولی روی DNA و التهاب مزمن را شامل میشوند.
همانطور که کارملیندا روجیرو، متخصص سالمندان دانشگاه پروجا ایتالیا و همکارانش در مقاله خود توضیح میدهند، این نشانههای پیری فرآیندهایی به شدت پیچیده و به هم مرتبط هستند که برخلاف کاهش قدرت بدنی و تحرک (اولین ویژگی بالینی که به طور معمول پزشکان در افراد مسن تشخیص میدهند) قابل تشخیص نیستند.
چندین دهه است که پزشکان مصرف مکملهای ویتامین D را برای افراد مبتلا به پوکی استخوان و برای کمک به پیشگیری از شکستگی استخوان تجویز میکنند، زیرا کمبود Vitamin D باعث بروز این گونه مشکلات میشود.
علاوه بر این ویتامین D به جذب کلسیم کمک میکند. اگرچه ویتامین دی در برخی غذاها یافت میشود، اما دریافت کافی آن تنها از طریق رژیم غذایی یا در صورت قرار گرفتن کافی در معرض نور خورشید ممکن است برای شما دشوار باشد. اما آزمایشات بالینی اخیر نشان دادهاند که مکملهای Vitamin D لزوماً به پیشگیری از کاهش تراکم استخوان و شکستگیهای ناشی از افزایش سن در افراد سالم کمک نمیکند.
بهطور مشابه، روجیرو و همکارانش مطالعات و آزمایشهای بالینی را که اثرات بالقوه ویتامین D بر نشانههای بیولوژیکی پیری را بررسی میکرد، جمع آوری کردند و دریافتند که شواهد کافی وجود ندارد: «تا به امروز، شواهد در مورد انسانها کم است و عمدتاً بر اساس مدلهای پیش بالینی [حیوانات] است.»
ویتامین D چگونه میتواند جلوی سرعت پیری را بگیرد؟
برخی مطالعات نشان میدهند که ویتامین دی میتواند سرعت پیری را کاهش دهد، زیرا افرادی که سطح ویتامین D بدنشان پایین است، از نظر بیولوژیکی نسبت به افرادی Vitamin D کافی دارند، پیرتر هستند. مصرف مکملهای ویتامین D همچنین ممکن است به کاهش آسیب DNA کمک کند، اما به نظر نمیرسد بر طول تلومرها تأثیری داشته باشد.
اما متاسفانه، به دلیل کمبود مطالعات انسانی و نتایج متناقض، شواهد بسیار کمی در مورد اینکه چه دوز (مقداری) یا در چه سنی مکملهای ویتامین D ممکن است اثرگذار باشند، وجود دارد.
برخی مطالعات حاکی از آن است که مصرف دوز خاصی از ویتامین دی برای عموم مردم ایمن است، اما این ممکن است برای همه صدق نکند. تحقیقات نشان میدهند که مصرف دوزهای بالای ویتامین D میتواند مضر باشد. همچنین مصرف مکملهای Vitamin D میتواند با داروهای تجویزی، مانند استاتینهای کاهنده کلسترول، تداخل داشته باشد.
در حالی که شاید بالا بردن سطح پایین ویتامین D منطقی به نظر برسد، اما متخصصان میگویند مصرف بیشتر ویتامین ها به شکل مکمل، لزوماً برای سلامتی بهتر نیست. این کار میتواند باعث شود افراد سایر اقداماتی را که برای بهبود سلامتی و طولانیتر شدن عمر میتوانند انجام دهند، مانند داشتن رژیم غذایی متعادل یا گذراندن وقت در فضای باز را نادیده بگیرند.
با وجود محبوبیت مکملهای ویتامین D به عنوان راهکاری برای افزایش طول عمر انسان و برخی شواهد در مورد پتانسیل آن در تعدیل نشانههای پیری، Ruggiero و همکارانش نتیجهگیری میکنند که هنوز فاصله زیادی با انتقال این یافتهها از آزمایشگاه به بالین (کاربرد در درمان بیماران) داریم».