داروی جدیدی که سرطان را به خواب فرو می‌برد
تاریخ انتشار: ۱۷ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۰۴۶۸۸۰
دانشمندان دانشگاه "ملبورن" موفق به کشف یک ترکیب دارویی جدید شده‌اند که می‌تواند رشد سرطان را متوقف کرده و آن را به خواب فرو ببرد. آفتاب‌‌نیوز : سرطان یک بیماری خارجی نیست که به بدن شما حمله کند، بلکه اساسا همان سلول‌های عادی بدن است که از کنترل خارج می‌شوند.
درمان‌های فعلی سرطان مانند شیمی‌درمانی و پرتودرمانی برای کشتن تومورها طراحی شده‌اند، اما اغلب، سلول‌های سالم را نیز نابود می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما یک تکنیک در حال ظهور می‌تواند یک رویکرد هدفمندتر را فراهم کند؛ سلول‌های تومور را از تکثیر بازدارد و به طور موثر، سرطان را به خواب فرو ببرد.
به نظر می‌رسد که سلول‌ها قبل از آسیب شدید DNA خود و نقص فعالیت، دارای یک محدودیت طبیعی در تعداد دفعات تقسیم هستند.
بدن در یک نقطه خاص، این سلول‌های آسیب دیده را از طریق یک فرآیند بیولوژیکی به نام "پیری" که از هر تقسیم دیگری جلوگیری می‌کند، خاموش می‌کند.
در یک دنیای کامل، سیستم ایمنی می‌تواند این سلول‌ها را که حالا تبدیل به زباله شده‌اند، دور بریزد. اما ما در یک جهان کامل زندگی نمی‌کنیم و برخی از سلول‌ها از پیروی این قوانین اجتناب می‌کنند.
متاسفانه سرطان دارای توانایی‌های قابل توجهی در ربودن این مکانیزم و ادامه تقسیم بی‌رویه سلول است. یافتن راهی برای معکوس کردن روند پیری می‌تواند یک سلاح بسیار مهم در مبارزه با سرطان باشد و اکنون پژوهشگران استرالیایی ترکیبات جدیدی را ایجاد کرده‌اند که می‌توانند این کار را انجام دهند.
"آنه ووس" سرپرست این مطالعه می‌گوید: این ترکیبات جدید با خاموش کردن توانایی سلول‌های سرطانی برای ادامه چرخه سلولی، آنها را از تقسیم و گسترش بازمی‌دارند.
وی افزود: اصطلاح فنی این فرآیند، پیری سلول است، اما اساسا سلول‌ها به خواب می‌روند. سلول‌های سرطانی نمی‌میرند، اما فعالیتشان به طور موثر متوقف می‌شود.
پژوهشگران در سال 2012 کشف کردند که حذف ژن KAT6A که ژن کنترل‌کننده تکثیر سلولی است، به موش‌های دارای تومور سرطانی کمک می‌کند تا چهار برابر طولانی‌تر از سایرین عمر کنند.
گروه پژوهشگران شروع به تمرکز بر این ژن و ژن مرتبط با آن یعنی KAT6B کرد تا بررسی کنند که آیا مسدود کردن عملکرد آنها می‌تواند به درمان سرطان کمک کند؟
پژوهشگران پس از بررسی حدود 250 هزار مولکول که ممکن بود قادر به مهار این ژن‌ها باشند، دو نامزد امیدوارکننده را که به نام‌های "WM-8014" و "WM-1119" شناخته می‌شوند، شناسایی کردند.
آنها در آزمایشات حیوانی متوجه شدند که این مولکول‌ها بدون آسیب به DNA یا تاثیر بر سلول‌های سالم، قادر به ایجاد پیری در سلول‌های سرطانی هستند.
"WM-8014" بر روی گورخرماهی(zebrafish) با سرطان کبد با موفقیت آزمایش شد، در حالی که "WM-1119" پیشرفت سرطان غدد را در موش‌ها متوقف کرد.
"تیم توماس" یکی از پژوهشگران مطالعه می‌گوید: این ترکیب در مدل‌های حیوانی به خوبی عمل کرد و در برابر سلول‌های تومور بسیار قوی است، در حالی که به نظر می‌رسد بر سلول‌های سالم تاثیر نمی‌گذارد.
با اینکه هنوز پژوهشگران بررسی نکرده‌اند که پس از انجام این فرآیند چه بر سر این "سلول‌های خواب" می‌آید، بر این باورند که سیستم ایمنی در نهایت آنها را تشخیص می‌دهد و دور می‌ریزد.
به محض اینکه مولکول‌ها برای آزمایشات بالینی انسانی آماده شوند، مطالعه بعدی پژوهشگران و احتمالا درمان سرطان انجام خواهد شد.
به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، "توماس" می‌گوید: ما فکر می‌کنیم این ترکیبات در درمان این نوع از سرطان‌ها موثر هستند، چرا که تکثیر سلول‌های سرطانی از طریق چرخه سلولی، توسط ژن‌های KAT6A و KAT6B هدایت می‌شود و اگر ما این ژن‌ها را مهار کنیم، باید اثر درمانی داشته باشد. به عنوان مثال، ما فکر می‌کنیم که در برخی از سرطان‌های خون که سلول‌ها را به طور معمول به انواع مختلف سلولی تقسیم می‌کند، موثر خواهد بود. در مورد سرطان خون، سرطان باعث افزایش بیش از حد گلبول‌های سفید خون و کاهش جمعیت(رقیق کردن) گلبول‌های قرمز خون که حامل اکسیژن هستند، می‌شود. در نهایت بیمار شروع به از دست دادن توانایی خود برای انتقال اکسیژن می‌کند. ما امیدواریم بتوانیم از وقوع این اتفاق جلوگیری کنیم.
این تحقیق در مجله Nature منتشر شده است.
کد خبر: ۵۳۸۶۲۰ تاریخ انتشار: ۱۷ مرداد ۱۳۹۷ - ۰۳:۳۵
منبع: آفتاب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۰۴۶۸۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ستاره‌شناسان قوی‌ترین شواهد برای سیاره نهم را کشف کردند
تیمی از پژوهشگران می‌گویند پس از مطالعه‌ی گروهی از اجرام دوردست و ناپایدار که از مدار نپتون گذر می‌کنند، قوی‌ترین شواهد آماری را مبنی بر اینکه سیاره نهم واقعا در منظومه شمسی وجود دارد، پیدا کرده‌اند.
وقتی نوبت به کشف سیاره‌ها می‌رسد، پیدا کردن آنها در اطراف ستاره‌های دیگر در واقع کمی ساده‌تر از پیدا کردن آنها در اطراف ستاره خودمان است. به‌منظور پیدا کردن سیاره‌های جدید، اخترشناسان می‌توانند به لطف تکنیکی به نام «روش گذار»، افت نور هنگام عبور سیاره‌ها از مقابل ستاره میزبان را از طریق تلسکوپ‌ها مشاهده کنند.
ستاره‌شناسان همچنین با بررسی لرزش‌های ستاره که ناشی از سیاره‌هایی است که دور آن در گردش هستند، به وجود سیاره‌ها پی می‌برند. ازطریق این روش‌ها و چند روش دیگر، ما در چند دهه گذشته هزاران سیاره فراخورشیدی را کشف کرده‌ایم، درحالی‌که تعداد سیاره‌ها در منظومه شمسی همچنان هشت عدد باقی مانده است.
کشف سیاره‌های واقع در اطراف خورشید خودمان بر دو روش متکی است: رصد آنها در آسمان و شناسایی اختلالات جزئی در مدار اجرام دیگر. سیاره‌های زهره، عطارد، زحل، مشتری و مریخ همه ازطریق مشاهدات بصری کشف شدند.
اورانوس در سال ۱۷۸۱ زمانی کشف شد که ویلیام هرشل، ستاره‌شناس آلمانی دریافت جسم درخشانی در آسمان نسبت‌به ستاره‌های دیگر در حرکت است. نپتون زمانی کشف شد که اوربن لو وریه، اخترشناس و ریاضیدان فرانسوی متوجه شد مدار اورانوس با مدار پیش‌بینی‌شده توسط فیزیک نیوتنی متفاوت است. او پی برد که این پدیده می‌تواند توسط سیاره دیگری دورتر از اورانوس که بر مدار آن تاثیر می‌گذارد، توضیح داده شود و پیش‌بینی کرد سیاره کجا می‌تواند باشد.
اما کشف سیاره‌ها در منظومه شمسی ممکن است هنوز به پایان نرسیده باشد. در سال ۲۰۱۵، دو ستاره‌شناس موسسه فناوری کالیفرنیا شواهدی ارائه کردند که نشان می‌داد شش جرم فراتر از مدار نپتون به شکلی در کنار هم قرار گرفته‌اند که گویی توسط جرمی با نیروی گرانشی بزرگ در نزدیکی هم جمع شده‌اند. با وجود استدلال منتقدان مبنی بر اینکه تشخیص سیاره فرضی ممکن است به دلیل ناهنجاری آماری و سوگیری انتخاب باشد، تیم بر این باور است که اجرام مذکور ممکن است تحت‌تاثیر جرمی بزرگتر در آن‌سوی مدار نپتون در گردش باشند.
پژوهشگران در مقاله‌ای جدید، با بررسی اجرام دارای دوره‌ی مداری طولانی که از مدار نپتون عبور می‌کنند، دریافتند که نزدیک‌ترین نقطه مدار آنها به خورشید در حدود ۱۵ تا ۳۰ واحد نجومی است. درمقابل، فاصله بین خورشید و زمین یک واحد نجومی است. آنها با انجام شبیه‌سازی‌هایی برای کشف آنچه که به بهترین نحو مدار این اجرام را توضیح می‌دهد، دریافتند مدلی که شامل سیاره عظیمی در آن‌سوی نپتون باشد، وضعیت پایدار این اجرام را خیلی بهتر از شبیه‌سازی‌هایی توضیح می‌دهد که در آنها سیاره نهم وجود ندارد. در این مدل، متغیر‌های دیگری مانند جزر و مد کهکشانی و تاثیر گرانشی ستاره‌های درحال عبور نیز درنظر گرفته شد.
گرچه یافته‌های مطالعه جدید جالب است، این تجزیه‌و‌تحلیل مکان پیدا کردن چنین سیاره‌ای را مشخص نمی‌کند. البته ممکن است به‌زودی با آغاز کار رصدخانه ورا روبین سرانجام اطلاعات قطعی‌تری درباره سیاره نهم به دست آوریم.
یافته‌های پژوهشگران در پایگاه مقاله‌های پیش‌انتشار آرکایو بارگذاری شده و برای انتشار در مجله‌ی The Astrophysical Journal Letters پذیرفته شده است.
منبع: زومیت
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم
استرداد ۸۵ میلیون ریال به حساب زائران حج تمتع ۱۴۰۲