به نقل از «خرداد»

جامعه شناسی؛ حرف حرف حرف

تاریخ انتشار: ۱۷ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۰۵۶۰۵۸

به گزارش خرداد، دکتر منیژه نویدنیا: آیا جامعه شناسی جز حرف چیز دیگری برای خویش یا جامعه داشته است؟ سوالی است که هر جامعه شناس از خود بپرسد ناگزیر به تایید آن است! جامعه شناسی در سطح جهانی ناکارآمد است و نقش موثری در حل مشکلات یا پیشبرد اهداف جامعه ندارد. جامعه شناسی شاهدی صرفاً نظارگر است که به تماشای اعمال و رفتارها، الگوها و هنجارها … خود را مشغول کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این رفتار را با آن رفتار مقایسه می کند! این نظم را با آن نظم به قیاس می کشد! این جامعه را با آن جامعه ورانداز می کند! و …. می توان آن را چون کودکی دانست که هر روز سر خودش را به چیزی مشغول می کند و از «خود» غافل است.

جامعه شناسی جز حرف کار دیگری ندارد! فقط حرف حرف حرف.

این ناکارآمدی در همه گرایشات جامعه شناسی (شهری، خانواده، روستایی، آموزش و پرورش، جامعه شناسی دین، صنعتی، تغییرات، توسعه …) صادق است. حاصل جامعه شناسی خرواری حرف شفاهی و مکتوب (کتاب، گزارش …) است که بود و نبودش یکی است! چون کاری انجام نمی دهد فقط و فقط حرف زده است.

از قدیم گفته اند و هزاران بار شنیده ایم کارها به عمل برآید و جامعه شناسی عمل ندارد. مثال: چرا سراغ پزشک می رویم؟ چون اطمینان داریم که علاج بیماری ما به دست او است. چرا سراغ میوه فروش می رویم؟ چون میوه هایی که می خواهیم را او دارد. چرا سراغ راننده تاکسی می رویم؟ چون اوست که ما را به مقصد خواهد رساند.

سوال: چرا سراغ جامعه شناسی برویم؟ مگر بخواهیم حرف بشنویم!!! و چون حرف فایده ای ندارد اگر جامعه شناسی را از زندگی حذف کنیم چیزی از عملکرد دنیا کم نمی شود!

انسان های نخستین در همان بدو زندگی دانستند که برای تغییر روزگارشان باید ابزارسازی کنند. باید امکانات و منابع قابل استفاده چون آتش را کشف کنند. باید چیزهایی چون لباس را که ندارند، به وجود آورند. باید آنچه را می خواهند اختراع کنند. جلوی سیل را نمی توانند بگیرند، پس باید راهی برای در امان ماندن از سیل بسازنند. انسان چند روزی به میوه های درختان اکتفا کرد و سپس به پخت غذا رو آورد. و موارد این چنین بسیار دیگر.

خلاصه انسان روزگار را در دست گرفت چون

ساخت

به وجود آورد

آفرید

تولید کرد

ابزارسازی شد

اختراع

ابداع

اکتشاف

ایجاد و ….

کدام از موارد ذکر شده را در جامعه شناسی می توان یافت! هیچ هیچ

برای همین جامعه شناسی به هیچ و هیچ کاری در جامعه نمی خورد!

جامعه شناسی

نه اختراع کرده است تا سامانه جدیدی را شکل دهد

نه کشف دارد که منابع جدیدی را در اختیار بگیرد

نه ساخته است که شرایط را تغییر دهد

و نه
نه
نه
جامعه شناسی هیچ ثبت اختراع، خلق کردن، ساخت، ایجاد …. ندارد که ندارد!!!!
فقط حرف زده است و حرف و حرف
جامعه شناسی چنان مشغول حرف و حرف است که حتی نمادی جهانی ندارد و به فکر ساخت نمادی جهانی نیز نیست!!!

جامعه شناسی چنان در حرف ها گم شده است که مشخصه ای برای نشان دادن خود ندارد!!!
جامعه شناسی حرف می زند و حرف می زند و حتی مکان مشخص که پایگاه و جایگاهش باشد را نساخته است!!!
جامعه شناسی در حرف زدن چنان غوطه ور است که از معرفی خویش با علایم و آرم ها بازمانده است!!!
در مورد جامعه و زندگی جمعی که دیگر نیازی به بی فایده ای جامعه شناسی نیست!!!

دردآور اینجاست که حتی به فکر ساختن، به وجود آوردن و … هم نیست و همچنان به روال حرف زدن خویش خرسند است و همچنان در محافل سخنرانی می تازد.

البته شاید حق با جامعه شناسی باشد چون کاری آسانتر از حرف زدن نداریم!!!

درد است که جامعه شناسی چنان از وظیفه علمی جدا افتاده است که نقش دگرگونی و تحول آفرینی را فراموش کرده است که در سایه ساخته ها، به وجود آوردن ها، ایجاد کردن … فراهم می شود و بر حرف زدن خویش پا می فشارد!!!

غمبار است که وظیفه جامعه شناسی به توصیف احوال ختم می شود و در مورد آنها داد سخن سر دادند!!! دگردیسی علم به عیان در جامعه شناسی آشکار است ولی باورهای باطل (چون جامعه شناسی وظیفه ای در قبال بهینه سازی ندارد ….) چنان قوی هستند و عمری بلند دارند که مجالی برای ساخت و ساز نگذاشته اند.

جامعه شناسی نیازمند تجدید نظر است تا بتواند نقش آفرینی موثر در جامعه داشته باشد. والا همچنان ناتوان در صحنه زندگی به نطق و سخنرانی مشغول می ماند.
جامعه شناسی نیازمند بازنگری در سطح جهانی در عملکرد نداشته خویش است تا در زندگی جمعی اثرگذار باشد.
جامعه شناسی نیازمند گردش و تغییر از حرف سازی به عمل سازی است تا نقش علمی خویش را ثابت کند

جامعه شناسی به مانند علوم موثر باید ساخت و ساز را آغاز کند تا حرمت زندگی را به جا آورد.

به امید آن روز منتظر نمانیم

شروع کنیم

منبع: جامعه شناسان جوان برچسب ها: جامعه شناسی ، وظیفه جامعه شناسی ، علم ، جامعه شناسی چیست

منبع: خرداد

کلیدواژه: جامعه شناسی وظیفه جامعه شناسی علم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۰۵۶۰۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تاثیر فرهنگ ‌بر سلامت خانواده ‌

ایسنا/خوزستان معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز با اشاره به تاثیر پیشرفت‌ها در زمینه بهداشت و اصول پیشگیری از بیماری‌ها در افزایش امید به زندگی، گفت: فرهنگ و پذیرش جوامع، زمینه اجتماعی را برای اصلاح شرایط زندگی و تغییر رفتارهای بهداشتی در خانواده‌ها فراهم می‌کند.

پژمان بختیاری‌نیا در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به برگزاری هفته سلامت و نام‌گذاری پنجمین روز این هفته با عنوان سلامت خانواده و فرهنگ سلامت اظهار کرد: در چند دهه اخیر، به دلیل تغییر و تحولات اساسی و فراگیر در عرصه‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی- امنیتی، اقتصادی و فناوری در مقیاس منطقه‌ای و جهانی، نقش ممتاز و تعیین‌کننده فرهنگ به ویژه فرهنگ‌های ملی و منطقه‌ای در عرصه‌های ملی، بین‌المللی و جهانی نمایان‌تر شده است.

وی افزود: انقلاب اسلامی ایران، به عنوان نقطه عطف تحولات معنوی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی قرن بیستم از ظرفیت‌ها و توانایی‌های بالفعل و بالقوه عظیمی در این حوزه برخوردار است و پیشرفت و تعالی همه‌جانبه کشور، مستلزم بهره‌گیری مؤثر و هوشمندانه از آن در سطح ملی و مناسبات و تعاملات منطقه‌ای و جهانی است. در حقیقت، فرهنگ به معنای اخص آن، از مختصات ذاتی، مزیت‌های راهبردی، انحصاری و سرنوشت‌ساز کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران است که همواره مورد تأکید معمار کبیر انقلاب اسلامی امام (ره) و مقام معظم رهبری بوده است.

معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز گفت: فرهنگ، نظام‌واره و کلیتی واحد و شامل «عقاید و باورهای اساسی، ارزش‌ها، آداب، الگوهای رفتاری ریشه‌دار و دیرپا، نمادها و مصنوعات» در سطح محلی، ملی، عمومی و حرفه‌ای است. فرهنگ به مثابه «روح جامعه» به زندگی فردی و اجتماعی انسان معنا و هویت می‌بخشد و شکل‌دهنده و اثرگذار بر ذهنیت و گرایش‌های افراد و جامعه و تعیین‌کننده رفتار عمومی است.

وی افزود: فرهنگ، جهت‌بخش جامعه و نظام‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی است و نقش و تأثیر قابل توجهی در ارتقای سلامت افراد در سه سطح سیاست‌گذاری و ارائه‌دهندگان خدمات سلامت و مردم به عنوان گیرندگان خدمات سلامت ایفا می‌کند.

بختیاری‌نیا عنوان کرد: فرهنگ، مجموعه‌ای از رهنمودها یا فرمول‌ها برای زندگی در جهان را به ما ارائه می‌دهد و فرهنگ‌های اجتماعی افراد را با اعتقادات، ارزش‌ها و عادت‌های خاصی پرورش می‌دهند. فرهنگ، واسطه‌ای است که مردم به عنوان تسهیلگر روابط اجتماعی برای برقراری ارتباط از آن استفاده می‌کنند.

وی افزود: تأثیر متقابل فرهنگ و سلامتی بسیار پیچیده است و مستلزم در نظر گرفتن مجموعه‌ای از دلایل، تجربه‌ها، تجلیات و روش‌های پیشگیری و درمان برای انبوهی از مشکلات انسانی است با این حال اگرچه تنوع فرهنگی به ویژه در رابطه با سلامتی در ظاهر جذاب و فریبنده است، به همان اندازه می‌تواند تفاوت‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی بین مردم را نیز پنهان کند.

معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز گفت: ارتقای فرهنگ سلامت در مردم با هدف آگاه‌سازی مردم از حقوق و مسئولیت‌های اجتماعی خود و استفاده از ظرفیت محیط‌های ارائه مراقبت‌های سلامت برای رشد معنویت و اخلاق اسلامی در جامعه، تحقق رویکرد سلامت همه‌جانبه و انسان سالم در همه قوانین، سیاست‌های اجرایی و مقررات با رعایت اولویت پیشگیری بر درمان و...، افزایش آگاهی، مسئولیت‌پذیری، توانمندی و مشارکت ساختارمند و فعالانه فرد، خانواده و جامعه در تأمین، حفظ و ارتقای سلامت با استفاده از ظرفیت نهادها و سازمان‌های فرهنگی، آموزشی و رسانه‌های کشور و...، تربیت انسان‌های سالم، باانگیزه، شاداب، متدین، وطن‌دوست، جمع‌گرا، نظم‌پذیر و قانون‌گرا انجام می‌شود.

وی افزود: همچنین ارتقای فرهنگ سلامت مردم برای ارتقای امید به زندگی، تامین سلامت و تغذیه سالم جمعیت و پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی و...، افزایش آگاهی و میزان سواد سلامت جامعه در راستای افزایش پیش‌گیری، خودمراقبتی فعال و اصلاح سبک زندگی و ارتقای عادلانه سلامت در کشور با استفاده بهینه از مشارکت آگاهانه و مسئولیت مردم و توسعه همکاری‌های بین بخشی انجام می‌شود.

رئیس مرکز بهداشت خوزستان گفت: در طول قرن گذشته علل اصلی مرگ در بسیاری از کشورها به طرز چشمگیری از بیماری‌های عفونی به بیماری‌های مزمن تغییر کرده است. اگرچه نوآوری‌های بیوتکنولوژیک نقش مؤثری در درمان بیماری‌ها داشته‌اند اما پیشرفت‌ها در زمینه بهداشت و اصول پیشگیری از بیماری‌ها نیز نقش انکارناپذیری در افزایش امید به زندگی داشته و منجر به طولانی‌تر شدن متوسط امید به زندگی شده است.

بختیاری‌نیا عنوان کرد: عوامل مختلف شامل بهبود شرایط زندگی، کاهش سوء تغذیه، بهبود وضعیت بهداشتی غذا و آب، اصلاح سیستم‌های دفع فاضلاب و ... با سهم نسبی خود می‌توانند به عنوان مؤلفه‌های بیولوژیک در کنار نوآوری‌های بیوتکنولوژیک بر طول عمر تأثیرگذار باشند. مداخلات پیشگیرانه غالبا در شرایط زندگی و رفتار افراد تأثیرگذار است. در نتیجه فرهنگ و پذیرش جوامع، زمینه اجتماعی را برای اصلاح شرایط زندگی و تغییر رفتارهای بهداشتی در خانواده‌ها فراهم می‌کند.

انتهای پیام