کسی از کودکان گمشده پاکستانی خبر ندارد
تاریخ انتشار: ۱۸ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۰۶۵۹۲۹
جامعه > آسیب‌ها - یک هفته پیش بود که طرح ضربتی جمع‌آوری اتباع غیرقانونی با حمله نیروهای فرمانداری به کپرهای مهاجران پاکستانی منطقه «قوچ حصار» شهر ری به اجرا درآمد. طرحی که گفته می‌شود در پی اجرای ضربتی آن، ۶ کودک بلوچ پاکستانی به دلایل نامعلومی ناپدید شده‌اند.
لیلارزاقی: «دخترم اسمش معصومه ست. مادرشو که گرفتن، زنگ زدم پاکستان نبود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این ویدئو کوتاه چند دقیقه‌ای، که با تلاش فعالان حقوق کودک یک هفته بعد از حمله ضربتی به محل اسکان مهاجرین غیرقانونی در اطراف شهر ری در شبکه‌های مجازی منتشر شده، تازه‌ترین روایتی است که حال و روز خانواده‌های کودکان گم شده پاکستانی را نشان می‌دهد. یک هفته پیش بود که طرح ضربتی جمع آوری اتباع غیرقانونی با حمله نیروهای فرمانداری به کپرهای مهاجران پاکستانی منطقه «قوچ حصار» شهر ری به اجرا درآمد. طرحی که گفته می‌شود در پی اجرای ضربتی آن، 6 کودک بلوچ پاکستانی به دلایل نامعلومی ناپدید شده‌اند. برخی از فعالان حوزه کودک که در یک هفته گذشته پیگیر وضعیت ناپدیدشدن این 6 کودک بوده‌اند، با استناد به شواهد ،مستندات و گفته‌های اعضای خانواده این کودکان مدعی هستند، این کودکان از ترس رد مرز شدن به بیابان‌های اطراف گریخته‌اند و بعد از آن معلوم نیست چه اتفاقی برایشان افتاده است. این در حالیست که کماکان فرمانداری شهرری موضوع گم شدن کودکان بلوچ پاکستانی را تکذیب می‌کند و تاکنون اقدامی در جهت یافتن کودکان گمشده صورت نگرفته است.
سرنوشت نامعلوم کودکان گمشده و تکذیب فرمانداری
با گذشت یک هفته از این برخورد حاشیه ساز با مهاجرین پاکستانی و با توجه به نگرانی فعالان حوزه کودک از سرنوشت نامعلوم 6 کودک گمشده پاکستانی وخطرات احتمالی که جان آنها را تهدید می¬کند، همچنان این پرسش مطرح است که چرا اقدام عاجلی در جهت یافتن کودکان گمشده مهاجر و رفع ابهامات مطرح شده از سوی افکار عمومی و فعالان حقوق کودک از طرف دستگاههای مسول صورت نمی‌گیرد؟
محسن4ساله ،موسی5ساله ،معصومه 6ساله، عیسی 5ساله،خاتون6ساله و شهنواز11ساله کودکان گمشده هستند که که در طول یک هفته گذشته، بارها اسامی‌شان در شبکه‌های مجازی منتشر شد. از بین آنها تنها «شهنواز» چند روز بعد در خرابه‌های اطراف محل سکونت¬شان پیدا شد و هنوز از سرنوشت 5 کودک دیگر خبری در دست نیست. این در حالیست که امین بابایی (مدیر روابط عمومی و روابط بین‌اللمل فرمانداری شهرستان ری) چند روز پیش در گفتگو با خبرگزاری ایلنا درباره روند اجرای طرح جمع‌آوری اتباع غیرقانونی در این منطقه گفته بود: این طرح با هدف ساماندهی اتباع بیگانه با محوریت نیروی انتظامی شکل گرفته است. در این طیف با افرادی مواجه هستیم که با ویزای زیارتی به ایران آمده‌آند اما به صورت غیرمجاز در ایران مانده‌اند..او؛ گمشدن ۷ کودک را تکذیب کرده و گفته بود: هیچ بچه‌ای در آن روز گم نشده و هیچ سازمانی نیز گمشدن این کودکان را تایید نکرده است.
در همین رابطه، کامبیز نوروزی حقوقدان در گفتگو با خبرآنلاین ضمن تاکید بر این نکته که برای اظهارنظر در این خصوص باید از جزییات اجرای این طرح مطلع بود، می‌گوید: با فرض صحت موضوع گم شدن کودکان بلوچ و حتی درصورتیکه خانواده این کودکان هم اعلام فقدان نکرده باشند، به محض اینکه برای دستگاههای مسول مسجل شود که تعدادی کودک گم شده¬اند، باید اقدامات فوری برای یافتن آنها صورت بگیرد.
بحران ایجاد شده باید مدیریت شود
او با اشاره به اینکه از جزییات اجرای طرح ضربتی جمع آوری اتباع غیرقانونی و حمله به کپرهای مهاجرین بلوچ پاکستانی اطلاعات چندانی ندارد و در چنین شرایطی نمی‌تواند نظر قطعی در این خصوص ارائه کند به خبرآنلاین می‌گوید: این موضوع را باید در چارچوب یک بحث گسترده‌تر بررسی کرد. متاسفانه سیاست¬های حاکمیتی و اقدامات دستگاههای مسول در مبارزه با آسیب‌های اجتماعی به شدت ناکارآمد و غیرمسولانه بوده است. انواع و اقسام آسیب های اجتماعی در کشور در حال رشد است. یکی از این آسیب‌ها مساله حاشیه نشینی است که به شکل بسیار پرسرعتی در حال رشد است و دستگاههای مسول مثل وزارت کشور، استانداری‌ها و فرمانداری‌ها و در برخی مواقع نیروی انتظامی و قوه قضاییه سیاست‌های بسیار ناکارآمدی در بحث رشد حاشیه نشینی و عدم نظارت صحیح بر روند روبه گسترش آن داشته‌اند.
نوروزی در ارتباط با شیوه برخورد با مهاجران غیرقانونی یا اتباع بلوچ ایرانی که در سالهای گذشته نیز در قلعه حسن خان شهریار مسبوق به سابقه بوده و نقض حقوق کودک در چنین مواردی می‌گوید: در این ماجرایی که شما مطرح کردید اول باید ببینیم اجرای طرح جمع آوری به چه شکلی صورت گرفته است. اما در ارتباط با ادعای گم شدن 6 کودک ، از منظر حقوق کودک اقدامی که باید انجام شود، بسیج نیروهای انتظامی و فرمانداری و دستگاههای ذیربط برای پیدا کردن این کودکان است. به هر حال اینکه گفته می‌شود که این کودکان گم شده‌اند ، احتمال‌های زیادی را ایجاد می‌کند. اینکه این کودکان را ربوده باشند یا خودشان به نوعی از مرز خارج شده باشند، اینها احتمالاتی است که مستلزم بررسی¬های پلیسی است. ولی بی شک اگر والدین اینها و یا اطرافیان اینها اعلام فقدانی کرده باشند، صرف نظر از اینکه این کودکان اقامتشان در ایران مجاز بوده یا خیر دستگاههای ذیربط موظفند که نسبت به جستجو و پیدا کردن این کودکان اقدامات فوری انجام دهند.
اقدام فوری برای یافتن کودکان گمشده
نوروزی در واکنش به طرح این مساله که برخی از خانواده های کودکان گمشده اساسا از ترس رد مرز شدن یا دستگیری، از مراجعه به دستگاههای مسول و اعلام فقدان فرزندانشان امتناع می‌کنند نیز می‌گوید: به اعتقاد من در این شرایط خاص همین اندازه که پلیس و نیروی انتظامی از این فقدان مطمئن شود و نسبت به این مساله که تعدادی کودک گم شده¬اند اطمینان حاصل کند، امکان پیگیری موضوع فراهم می‌شود.
او معتقد است در چنین وضعیتی، مساله گم شدن چند کودک در راستای حقوق عمومی قابل بررسی است. این حقوقدان در توضیح این مطلب می‌گوید: شاید این کودکان به قتل رسیده باشند ، شاید این کودکان برای اقدامات مجرمانه مورد سوء استفاده قرار بگیرند( مانند قاچاق موادمخدر) شاید مورد خرید و فروش قرار بگیرند، اینها تماما مواردی است که نظم عمومی را به خطر می‌اندازد و پیگیری این مساله از این منظر در زمره حقوق عمومی است. بنابراین حتی بدون آنکه والدین در چنین شرایطی اعلام فقدانی کنند، بازهم پلیس موظف به رسیدگی است. چون شرایط شرایط خاصی است و احتمال اینکه بحران‌های دیگری از عدم پیگیری آن به وجود بیاید، زیاد است. به همین دلیل شروع تحقیق در خصوص سرنوشت این کودکان در اینجا الزاما موکول به شکایت والدین نیست و اگر پلیس به این نتیجه برسد که چند کودک گم شده‌اند باید اقدامات فوری را انجام دهد.
از نزدیک با مهاجران پاکستانی شهر ری
بلوچ‌های پناهنده پاکستانی ساکن این نقطه از شهر ری، به گفته خودشان بیش از 30 سال است که ساکن این منطقه هستند و به عنوان نیروی کار ارزان در مزارع سبزی‌کاری اطراف قوچ حصار کار می‌کنند . سیل و از بین رفتن مزارع کشاورزی در بخش‌هایی از شهرهای مرزی پاکستان در سالهای دور، جنگ و ناامنی و کمبود منابع درآمدی ، عمده¬ترین دلیل مهاجرت آنها به ایران عنوان شده است. آنها بدون برخورداری از امکانات بهداشتی و درمانی و در شرایط نامناسب اقامتی در خانه¬های کاهگلی که بیشتر به آغل شبیه است یا چادرهایی به شکل کپر و زاغه، در تمام این سالها در حاشیه شهرری زندگی کرده‌اند. گرچه در سالهای اخیر فعالان مدنی و گاهی خیرین برای کمک به اهالی و کودکان، سرکشی‌هایی را به این منطقه انجام داده‌اند و یا به عنوان نهادغیردولتی با استقرار در این منطقه برخی اقدامات محدود و مقطعی بهداشتی و تحصیلی را برای این مهاجرین فراهم کرده‌اند اما حاشیه نشینی و فقر مطلق همواره سایه‌اش را برسر این مهاجرین افکنده است.
زنان بلوچ ساکن این منطقه که احتمالا حالا و در پی اجرای طرح ضربتی جمع آوری اتباع غیرقانونی خیلی¬هایشان رد مرز شده¬اند، بسیار هنرمندند. کمتر زنی از میان آنهاست که راز و رمز درآمیخته با سوزن‌دوزی و آیینه‌کاری بلوچ را نداند. اما این هنرها به دلیل برچسب "تبعه غیرقانونی" و "حاشیه نشینی" کمتر فرصت بروز و ظهور داشته¬ است. کودکان بلوچ مهاجر نیز از دسترسی به امکانات بهداشتی و آموزشی در تمام این سالها محروم بودند. این در حالیست که ماده 22 کنوانسیون حقوق کودک که جمهوری اسلامی ایران نیز به آن پیوسته است از کشورهای طرف کنوانسیون می‌خواهد: «اقدام لازم را جهت تضمين برخورداري كودكي كه خواهان پناهندگي است و يا پناهنده تلقي مي‌شود، چه همراه والدين خود باشد يا شخص ديگري، مطابق با قوانين و مقررات محلي و بين‌المللي، از حمايتها و مساعدتهاي بشردوستانه لازم و از حقوق مربوطه كه در اين كنوانسيون يا ساير اسناد بشردوستانه يا حقوق بشر مقرر شده و كشورهاي عضو نسبت به آنها متعهد شده‌اند، به عمل آورند.»
۴۲۲۳۸
کلید واژه‌ها : کودکان کار وخیابان - کودک آزاری - کودکان - پاکستان -منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: کودک آزاری کودکان پاکستان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۰۶۵۹۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مداخله به‌هنگام، راه کنترل نشانه‌های اوتیسم
در حال حاضر هیچ درمان قطعی و مشخصی برای اوتیسم شناسایی نشده است، اما روش‌های زیادی برای کاهش علائم و افزایش توانایی‌های فرد مبتلا وجود دارد، اگر اطرافیان کودک با نشانه‌های رفتاری آغازین اختلال اوتیسم آشنا باشند، با انجام مداخلات به‌هنگام می‌توانند از تشدید علائم آن جلوگیری کنند.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، اوتیسم که به علت وجود نقص‌هایی در برقراری ارتباط اجتماعی، ارتباط چشمی، مناسبت‌های اجتماعی و فرو رفتن فرد مبتلا در خود است، به معنای لغوی در خود ماندگی نیز شناخته می‌شود و در گروه اختلالات عصبی-رشدی قرار دارد، زیرا بر رشد عصبی و عملکرد مغز تأثیر می‌گذارد و از ابتدای دوره رشد کودک آغاز می‌شود و تا پایان عمر او ادامه خواهد داشت.
برای درمان اختلال اوتیسم داروی خاصی وجود ندارد و تنها با مداخله‌های آموزشی و رفتاری طولانی مدت می‌توان از شدت علائم آن کاست، این اختلال در سه سال اول زندگی کودک آغاز می‌شود که اگر اطرافیان کودک با نشانه‌های رفتاری آغازین آن آشنا باشند، با انجام مداخلات به‌هنگام مانند رفتاردرمانی، کار درمانی و آموزش ویژه می‌توانند از تشدید علائم آن جلوگیری کنند.
در حال حاضر هیچ درمان قطعی و مشخصی برای اوتیسم شناسایی نشده است، اما روش‌های زیادی برای کاهش علائم و افزایش توانایی‌های فرد مبتلا وجود دارد، به نظر می‌رسد تشخیص زودهنگام بیماری و شروع روش‌های درمانی تأثیرات مثبت بیشتری بر بهبود وضعیت فرد داشته باشد.
امیر سالار شریفی، روان‌شناس و مشاور خانواده و دانشجو دکتری روانشناسی کودکان استثنایی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا در خصوص غربالگری اوتیسم اظهار می‌کند: اولین افرادی که می‌توانند به صورت آگاهانه و با مداخله زودهنگام متوجه وجود این اختلال شوند، خانواده‌ها هستند.
وی با بیان اینکه خانواده‌ها باید در صورت تشخیص این اختلال آن را بپذیرند و دست به انکار نزنند، می‌افزاید: والدین باید آگاهانه، بدون تعصب و با پذیرش بالا با مشاهده رفتارها و نشانه‌هایی که نسبت به رشد فرزندشان متفاوت است، به متخصصانی که صلاحیت تشخیص این اختلال را دارند مراجعه و مراحل آزمون و مصاحبه را طی کنند تا بتوانند بروز قطعی این اختلال را تشخیص دهند.
این آهنگ‌ساز و فعال حوزه موسیقی درمانی با اشاره به اینکه پس از تشخیص قطعی فرد متخصص نسبت به بروز اختلال طیف اوتیسم باید سعی بر بهبود و کاهش علائم اختلال داشته باشیم، ادامه می‌دهد: به‌طور معمول علائم اختلال طیف اوتیسم در بازه سنی دو تا پنج سال بروز پیدا می‌کنند و فقدان انجام فعالیت‌های معمول می‌تواند هشدار دهنده این موضوع باشد، برای مثال کودک در زمانی که به نسبت همسالان باید توانایی سخن گفتن داشته باشد، اما سخن نمی‌گوید، می‌تواند نشانه‌ای برای ابتلاء به اختلال طیف اوتیسم باشد.
شریفی عنوان می‌کند: دوری کردن از برقراری ارتباط چشمی با دیگر افراد، درگیری‌های حسی مانند بال بال زدن، مشکلات تغذیه و گوارشی، گریه و بی‌تابی بسیار زیاد ناشی از اضطراب بالا، بازی با وسایل محدود یا دوری کردن از انجام بازی‌هایی که اقتضای سن فرزندان است، می‌تواند از دیگر نشانه‌های اولیه تشخیص اختلال طیف اوتیسم باشد.
وی با تاکید بر اینکه اختلال اوتیسم شامل طیف‌های گوناگون است و امکان دارد فرد اوتیسم تنها تعداد محدودی از نشانه‌های این اختلال را دارا باشد، اضافه می‌کند: هرچه بروز و ظهور نشانه‌ها در فرد کمتر باشد، با طیف خفیف‌تری از اوتیسم مواجه خواهیم بود و هرچه تعداد و شدت بروز علائم بیشتر شود، با طیف شدیدتری از اختلال اوتیسم روبه‌رو خواهیم بود.
این روان‌شناس با یادآوری این نکته که بهترین برخورد خانواده‌ها در مواجهه با بروز اختلال طیف اوتیسم در فرزندان، پذیرش است، خاطرنشان می‌کند: افراد اوتیسم در یک بازه زمانی طلایی که به طور معمول کمتر از سن ۱۱ سالگی است، می‌توانند دست به اقدام برای بهبود عملکرد و کاهش علائم بزنند، اما با انکار والدین اقدامی برای بهبود صورت نمی‌گیرد و این زمان طلایی از دست می‌رود.
شریفی می‌افزاید: با توجه به اینکه اعصاب و نورون‌های کودکان اوتیسم در سن طلایی تشخیص، قابلیت بازسازی خود و باز ارتباط‌گیری با دیگر اعصاب را دارند و انعطاف‌پذیری عصبی در سیستم عصبی کودکان اوتیسم اتفاق می‌افتد که سبب بهبود عملکرد آنها می‌شود، نیاز است با مداخله‌های زودهنگام و اقدامات برنامه‌ریزی شده فرد اوتیسم تحت درمان قرار بگیرد.
وی در خصوص مراحل غربالگری و تشخیص اوتیسم بیان می‌کند: سازمان بهزیستی کشور و بعضی از سازمان‌های خصوصی آزمون‌هایی مجازی را در صفحه موتورهای جست‌وجوگر ایجاد کرده‌اند که خانواده‌ها می‌توانند با شرکت در این آزمون‌ها و پاسخ به سوالات آن تشخیص اولیه نشانه‌های اوتیسم را انجام دهند، اما باید برای تشخیص قطعی به متخصص مراجعه کنند.
دانشجو دکتری روانشناسی کودکان استثنایی با تاکید بر اینکه نباید برای تشخیص قطعی به نتایج آزمون‌های مجازی اکتفا کرد، می‌گوید: غربالگری اختلال اوتیسم در سنین متفاوت به علت ویژگی‌ها و رفتارهای هر دوره سنی، سوالات متفاوتی دارد و نیاز است برای تشخیص قطعی و دقیق‌تر این اختلال به افراد متخصص مراجعه شود.
شریفی در خصوص هزینه‌های غربالگری عنوان می‌کند: استفاده از آزمون‌های مجازی برخط برای تشخیص خانگی و مراجعه به سازمان بهزیستی برای انجام غربالگری رایگان است و هزینه‌ای برای خانواده‌ها ندارد، اما مراجعه به مراکز خصوصی، خانواده‌ها باید هزینه‌ای را پرداخت کنند.
معصومه یزدانی‌پور، پژوهشگر حیطه کودکان با نیازهای خاص و مدرس دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به اینکه فرد اوتیسم نمی‌تواند به صورت اختیاری علائم و نشانه‌های اختلال اوتیسم را کنترل کند، اظهار می‌کند: نداشتن توانایی کنترل کردن نشانه‌ها مربوط به مسئله‌های عصب شناختی است که باعث می‌شود فرد اوتیسم رفتارهایی را از خود بروز دهد که اختیاری نبوده و کنترل آن در توان او نیست.
وی با بیان اینکه انجام غربالگری، مرحله اولیه تشخیص اختلال اوتیسم است و نمی‌تواند سبب کنترل نشانه‌های اوتیسم در افراد شود، می‌افزاید: هرچه غربالگری تشخیص اوتیسم زودتر انجام شود، مؤثرتر خواهد بود، چراکه فرد اوتیسم سریع‌تر وارد فرایند درمان می‌شود و مراحل آن را طی می‌کند.
این دانشجو دکتری روانشناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص با اشاره به اینکه شرایط گوناگونی برای تشخیص اختلال اوتیسم در افراد به‌ویژه کودکان وجود دارد، ادامه می‌دهد: هنگامی که والدین متوجه وجود تفاوت‌های رفتاری میان فرزند خود و دیگر همسالانش شوند، باید برای تشخیص قطعی به متخصص مراجعه کنند، برای مثال اگر فرزندشان در برقراری ارتباط عملکرد ضعیفی داشته باشد و از تماس چشمی با دیگران خودداری کند یا در مواجهه با نور شدید شروع به جیغ زدن کند، می‌تواند نشانه‌هایی از اختلال اوتیسم باشد.
یزدانی‌پور عنوان می‌کند: با افزایش سن فرد اوتیسم، روزهای بیشتری برای مداخله به‌هنگام از دست می‌رود و امکان دارد نتوانیم از دوران طلایی تشخیص اوتیسم به خوبی استفاده کنیم؛ هنگامی که والدین اطلاعات کافی در خصوص تشخیص اختلال اوتیسم در فرزند خود را نداشته باشند، تشخیص اختلال اوتیسم در تعامل فرزند با دیگران صورت می‌گیرد.
وی اضافه می‌کند: با افزایش سن کودک اوتیسم و ورود او در جمعی از افراد هم‌سن و برقراری ارتباط با آنها در قالب کلاس‌های آموزشی سبب بروز تفاوت رفتار فرد اوتیسم با دیگر هم‌سن‌وسالان می‌شود، اما به‌طور معمول در این شرایط مقداری از زمان طلایی تشخیص را از دست داده‌ایم و باید در صورت تشخیص، مداخله به‌هنگام صورت گیرد.
پژوهشگر حیطه کودکان با نیازهای خاص خاطرنشان می‌کند: منظور از مداخله به‌هنگام، برگزاری دوره‌های درمانی برای کودکان زیر شش سال است، زیرا در این سن مغز کودکان انعطاف‌پذیری بیشتری دارد و با انجام تمرین‌های درمانی مانند کار درمانی، بازی درمانی و توانبخشی شناختی، ارتباط بیشتری میان اعصاب مغزی کودک برقرار می‌شود که سبب بهبود عملکرد او خواهد شد.
یزدانی‌پور با اشاره به اینکه گاهی تشخیص اختلال در برخی از افراد اوتیسم در طرح سنجشی که برای ورود کودکان به مدرسه برگزار می‌شود، صورت می‌گیرد، می‌افزاید: به صورت کلی در تشخیص اختلال اوتیسم در کودکان، اطرافیان کودک شامل والدین، خانواده، معلم و مربی متوجه بروز رفتارهای متفاوت کودک می‌شوند و با ارجاع دادن او به متخصص روان‌شناس و روان‌پزشک فرایند تشخیص قطعی کودک انجام می‌گیرد.
وی با بیان اینکه مهم‌ترین ابزار روان‌شناس‌ها برای تشخیص اختلال اوتیسم، بررسی تاریخچه خانوادگی، مصاحبه و مشاهده است، تصریح می‌کند: به طور معمول با بررسی تاریخچه خانوادگی در ابتلاء به اختلال اوتیسم و مصاحبه با والدین فرد مبتلا می‌توانیم بروز اختلال اوتیسم را تشخیص دهیم، همچنین برای بررسی عملکرد و توانمندی‌های فرد اوتیسم نیاز است تا این افراد در یک آزمون هوشی شرکت کنند، اگرچه آزمون‌های دیگری برای تشخیص اختلال اوتیسم وجود دارد، اما بیشتر جنبه پژوهشی دارند و کمتر در تشخیص‌های بالینی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
بر این اساس، هنگامی که از درمان اختلال طیف اوتیسم صحبت می‌کنیم، منظور مداخله‌های به‌هنگام است که سبب کنترل شدت بروز علائم و نشانه‌های این اختلال می‌شود، برای مثال با مداخله زودهنگام می‌توان بیش‌تحریکی و کم‌تحریکی افراد اوتیسم را کنترل کرد، اما نمی‌توان به صورت کامل شدت نشانه‌های فرد اوتیسم را به صفر رساند و از بین برد.
تشخیص به موقع اختلال اوتیسم توسط والدین در بهبود و کنترل علائم فرد اوتیسم نقش بسزایی دارد، بنابراین والدین باید با مطالعه و کسب آگاهی در خصوص مراحل رشد کودک، فرزند خود را در ابعاد مختلف فردی، اجتماعی، رفتاری و ذهنی مورد بررسی قرار دهند و در صورت وجود ناهماهنگی، از انکار دوری کنند و به شناسایی و درمان اختلال بپردازند تا با استفاده از زمان طلایی تشخیص بتوانند شدت نشانه‌های این اختلال را در فرزند خود کاهش دهند.
کد خبر 747069
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت