به نقل از «ایکنا»

«تنگه ابوقریب» استانداردهای سینمای ایران را تغییر داد/سینمای دفاع مقدس جان تازه گرفت

تاریخ انتشار: ۱۸ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۰۶۶۶۸۹

«تنگه ابوقریب» بهترین فیلم جشنواره سال گذشته، کاری در ژانر دفاع مقدس است. این فیلم تجربه‌ای نو در این ژانر محسوب می‌شود که تا به امروز مشابه آن را کمتر در سینمای کشورمان شاهد بوده‌ایم، هرچند فیلم سینمایی «دوئل» نیز تا حدی به لحاظ فرم از استانداردهای خوبی بهره برده بود، اما در تنگه ابوقریب ما اتفاق بسیار زیباتری را شاهد هستیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نکته جالب درباره این فیلم دفاع مقدسی به کارگردان آن مربوط می‌شود، زیرا عموماً برای نقد برخی فیلم‌های دفاع مقدسی، این مطلب که فیلمساز در این حوزه تجربه لازم را نداشته، دلیلی است تا فیلم‌های مورد نظر نقد شود، اما بهرام توکلی کارگردان این فیلم سینمایی با وجود تجربه اول خود در این ژانر، توانست اتفاقی خیره کننده رقم زند تا اندازه‌ای که کارش سیمرغ بهترین فیلم را به خود اختصاص داد.

تنگه ابوقریب به اتفاقی می‌پردازد که در عالم واقع رخ داده و جز افتخارات جنگ محسوب می‌شود، زیرا تعدادی اندک در مقابل جمع کثیری از بعثی‌ها مقاومت کردند تا نگذارند دشمن به خاکشان دست درازی کند. این حماسه نیز به بهترین شکل ممکن رخ می‌دهد بدون اینکه فیلمساز بخواهد درباره آن اغراق کند. در همین رابطه پروداکشن و میزانسنی که کارگردان برای کارش انتخاب کرده، شگفت انگیزه است، البته امکاناتی که سازمان اوج به لحاظ سخت افزار در اختیار فیلمساز قرار داده تا حد زیادی در امتیازات حاصله این فیلم دخیل است، اما باز هم نمی‌توان از زیبایی این فیلم گذشت.

درباره فیلمنامه این فیلم سینمایی باید به روی نکته‌ای تاکید ویژه داشت آن نیز شخصیت‌‌پردازی دقیق کار است. کارگردان در بخش بخش تنگه ابوقریب، قهرمان‌های خود را  بالا و پایین کرده تا تماشاگر بهتر بتواند آنها را باور کند. برای همین از مطلق‌نگری در این کار پرهیز شده است. تنگه ابوقریب به آدم‌ها نگاهی واقع‎گرا دارد و هیچگاه در پی قضاوت آدم‌ها نیست، حتی شخصیت‌های فرعی این فیلم هم چنین هستند. برای مثال شخصیت ارتشی فیلم، تصویری از خود ارائه می‌دهد که ابتدا نمی‌شد آن را حدس زد، اما در موقعیت خاص خود متوجه می‌شویم که وی نیز از هیچ‌گونه جانفشانی دریغ ندارد.

درباره صحنه‌های جنگ فیلم هم انتقاداتی مطرح شده که شاید تا حدی درست باشد، آن نیز به خشنوت این صحنه‌ها مربوط می‌شود، اما به نظرم کارگردان چاره دیگری نداشت، چون باید برای نشان دادن واقعیت برخی از تلخی‌ها جنگ را هم تصویر کرد. نکته بعدی که در بسیاری از نقدهای تنگه ابوقریب آن را شاهد هستیم به شباهت‌های این فیلم با «نجات سرباز رایان» مربوط می‌شود. این تشابه شاید در برخی صحنه‌های جنگی وجود داشت باشد، چون هر دو کار صحنه‌های نبرد را با دوربین روی دست گرفته‌اند، اما به نظرم این توجیه به هیچ وجه مناسب نیست، چون اگر بخواهیم اینگونه قضاوت کنیم، ناچاراً باید بسیاری از فیلم‌های جنگی را شبیه به هم خوانیم.

درباره بازیگری این فیلم حرف برای گفتن زیاد است، چون بازی‌ها بسیار دوست داشتنی هستند. امیر جدیدی، مهدی پاکدل، جواد عزتی  و... بازی از خود ارائه می‌دهند که در بالاترین شکل ارائه می‌شود. برای همین هم امیر جدیدی توانست سیمرغ بهترین بازیگر را به خود اختصاص دهد، هرچند به باور من سیمرغ بهترین نقش مکمل نیز باید به جواد عزتی برای بازی در این فیلم داده می‌شد. درباره جواد عزتی یک نکته وجود دارد آنهم این‌که این بازیگر در هر شکل بازی بهترین کیفیت را از خود ارائه می‌دهد، حال آن کار می‌خواهد یک کار طنز بود یا این‌که موضوع آن درام یا دفاع مقدسی باشد.

درباره اکران این فیلم سینمایی نیز در این یاداشت باید حرف زد. در سینمای فعلی ما بنا به دلایلی که بارها گفته شده، فیلم‌های طنز حرف اول را در گیشه می‌زنند؛ اتفاقاتی که با توجه به مشکلات اقتصادی مردم دور از ذهن نیز نیست، چون آنها انتظار دارند وقتی به سالن سینما می‌روند برای دقایقی مشکلات خود را فراموش کنند، اما این اتفاق کار را برای فیلم‌هایی نظیر تنگه ابوقریب دشوار می‌کند، اما این فیلم توانسته در این چند روز که اکران فیلم می‌گذرد نشان دهد مردم فیلم خوب را می‌شناسند و از آن استقبال می‌کنند. این اتفاق خود نکته‌ای را به همه می‌فهماند آنهم این‌که این توجیهات که مردم سینمای دفاع مقدس را دوست ندارند به هیچ وجه صحت ندارد، زیرا مردم به دنبال دیدن کار خوب هستند.

در همین رابطه ممکن است سوالی در ذهن به وجود آید. آن‌هم این‌که اگر مردم به دنبال دیدن فیلم خوب هستند، چرا از برخی فیلم‌های سطحی که به اسم فیلم طنز تولید می‌شود، استقبال می‌کنند؟ جواب این سوال، مردم از هر ژانری انتظار خاص خود را دارند. برای همین وقتی به سینما می‌روند تا فیلم کمدی ببینند تنها به دنبال شاد بودن هستند، اما درباره فیلم‌های جدی به ویژه دفاع مقدسی وضع کاملاً فرق می‌کند و مخاطب انتظار دارد کیفیت کار به اندازه مفهوم خوب باشد.

سخن پایانی خطاب به کارگردان فیلم است. بهرام توکلی در تنگه ابوقریب بهترین فیلم کارنامه خود را تا به امروز جلوی دوربین برده است، اما امیدوارم این اتفاق باعث نشود که وی در دام تکرار گرفتار آید، چون خیلی مواقع در سینمای ما فیلمسازن بعد از ساخت یک اثر خوب تکرار می‌شوند و این آفت بزرگی برای سینمای این سرزمین است.

به قلم داود کنشلو

انتهای پیام

منبع: ایکنا

کلیدواژه: ایکنا هنر فرهنگی عکس تنگه ابوقریب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۰۶۶۶۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پیکر ۵ شهید دفاع مقدس در منطقه عملیاتی والفجر یک تفحص شد

از ۲۹ فروردین تاکنون، پیکر ۱۲ شهید دوران دفاع مقدس از منطقه عملیاتی والفجر یک (فکه) تفحص شده است.

پیکر این شهدا قرار است، پس از مراسم استقبال برای شناسایی به معراج شهدای تهران منتقل شود.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری قرآن و عترت