به نقل از «اکوفارس»

علل، علائم و درمان سرطان معده

تاریخ انتشار: ۱۸ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۰۶۹۵۸۹

مشکلات ژنتیکی و یا سندرم‌های ارثی سرطان خطر ابتلا به سرطان معده را افزایش می‌دهد

به گزارش «تابناک با تو»؛ سرطان معده که به سرطان شکمی هم معروف است، سرطانی است که در ناحیه معده و ناحیه بالایی شکم شما رخ می‌دهد. میزان شیوع سرطان معده در کشور آمریکا نسبتا کم است و این سرطان در کشورهایی از جمله چین و ژاپن شایع‌تر می‌باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سرطان معده چیست؟

سرطان معده(gastric cancer) نوعی سرطان است و شایع ترین فرم آن، آدنوکارسینوم یا سرطان غددی در معده است. سرطان معده را می توان رشد بدون کنترل سلول های بدخیم در معده دانست .سرطان معده سالیانه باعث مرگ حدود یک میلیون نفر در سرتاسر جهان می شود.

سرطان معده در مردان پس از سرطان ریه شایعترین سرطان است حال آنکه در زنان سرطان پستان شایع ترین سرطان به شمار می آید.

انواع سرطان معده

سرطان معده در اکثر موارد از سلولی شروع می‌شود که روی لایه مخاطی داخلی معده قرار دارد؛ این نوع سرطان را آدنوکارسینوم معده می‌گویند. همان‌طور که سلول‌های سرطانی تکثیر می‌شوند، پیشروی تومور در دیواره معده عمیق‌تر می‌شود و به مرور زمان از دیواره معده می‌گذرد و به اندام‌های مجاوری مانند پانکراس یا کبد می‌رسد.

تومور گاهی رو به بالا (مری) و گاهی رو به پایین (روده کوچک) منتشر می‌شود.گاهی چند سلول از تومور جدا می‌شود و به درون جریان خون یا مجاری لنفاوی راه می‌یابد، سپس سرطان در غدد لنفاوی نزدیک یا در دیگر ناحیه‌های بدن منتشر می‌شود (متاستاز). در ادامه انواع سرطان معده ذکر می شود البته این موارد سرطان معده نادر می باشند:

1- لنفوم: این گونه از سرطان از بافت لنفاوی درون دیواره معده نشأت می‌گیرد.

2- سارکوم: این گونه از سرطان معده از عضله یا بافت همبند درون دیواره معده منشاء می‌گیرد.

3- سرطان کارسینوئید: این گونه از سرطان از سلول‌های داخل لایه مخاطی معده که مسئول تولید هورمون‌ها هستند نشأت می‌گیرد.

سرطان معده،سرطانی است که در ناحیه معده و ناحیه بالایی شکم شما رخ می‌دهد

دلایل ابتلا به سرطان معده

دلیل قطعی ابتلا به سرطان معده هنوز شناخته نشده است، با اینحال عواملی که در ادامه بیان می‌کنیم خطر ابتلا به این سرطان را افزایش می‌دهد:

♠ جنسیت. مردان دوبرابر بیشتر از زنان در خطر ابتلا به این سرطان هستند.

♠ نژاد. نژادهای آفریقایی-آمریکایی و آسیایی در خزر بیشتری هستند.

♠ ژنتیک. مشکلات ژنتیکی و یا سندرم‌های ارثی سرطان خطر ابتلا به سرطان معده را افزایش می‌دهد.

♠ ناحیه‌ی جغرافیایی. سرطان معده در ژاپن، شوروی سابق و آمریکا و آفریقای مرکزی شایع‌تر است.

♠ گروه خونی. افرادیکه گروه خونی آنها A مثبت است در خطر بیشتری هستند.

♠ افزایش سن. سرطان معده در سنین 70 تا 74 شایع تر می‌باشد.

♠ سابقه خانوادگی. درصورت ابتلای یکی از افراد درجه‌ی 1 خانواده به سرطان معده خطر ابتلای دیگران هم دو یا سه برابر می‌شود.

♠ سبک زندگی. سیگارکشیدن، مصرف الکل و رژیم غذایی کم میوه و سبزی و یا شور، دودی یا حاوی مواد نگهدارنده نیترات دار خطر ابتلای شما به سرطان معده را افزایش می‌دهد.

♠ هلیکوباکتر پیلوری (H. pylori). آلوده شدن به باکتری H. pylori که لایه‌پواننده معده را آلوده کرده و باعث التهاب و زخم معده مزمن می‌شود، خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد.

♠ بیماری‌های خاص از جمله ورم معده مزمن، پولیپ معده، متاپلازی روده ای و یا جراحی معده خطر ابتلا به این سرطان را افزایش می‌دهد.

♠ بعضی از مشاغل خاص از جمله کار درمعدن ذغال سنگ، پالایش نیکل و کارخانه‌های لاستیک و چوب سازی خطر ابتلا به این سرطان را کاهش می‌دهد.

سرطان معده در اکثر موارد از سلولی شروع می‌شود که روی لایه مخاطی داخلی معده قرار دارد

علایم و نشانه‌های سرطان معده

علایم سرطان معده در مراحل اولیه بروز نمی یابد و بیمار در بعضی موارد تا زمان پیشرفت کامل با هیچ علامتی مواجه نمی‌شود. نشانه های اولیه عبارت‌اند:

¤ درد یا ناراحتی قسمت فوقانی شکم به ویژه پس از صرف غذا

¤ سوءهاضمه: (البته به خاطر داشته باشید که سوءهاضمه داشتن لزوماً از علایم سرطان معده نیست و اکثر موارد سوءهاضمه ارتباطی با سرطان ندارد.)

¤ احساس بیماری و یا بی‌میلی به غذا: برخی بیماران پس از صرف غذا احساس سیری و افراط در خوردن دارند.

¤ کاهش وزن و یا کاهش اشتها.

¤ دفع خون در مدفوع: در این صورت مدفوع تیره رنگ، قیرمانند و چسبناک می‌شود یا در حالتی با شیوع کمتر در سرطان معده، خون تیره رنگ در عوض خون قرمز روشن در مدفوع دیده می‌شود. این علامت نشان دهنده خونریزی بسیار جدی معده یا روده است. علایم سرطان معده که در ادامه آمده است در مراحل شدید بیماری بروز می کند:

تمام علائم اولیه البته به صورت تشدید شده

◊ احساس بیماری مداوم و خستگی بیش از اندازه

◊ کم خون شدن در صورت خونریزی مداوم تومور. کم‌خونی باعث می‌شود تا بیمار بیش از حالت طبیعی احساس خستگی کند.

◊ تومور سرطانی بسیار بزرگ می‌شود و راه عبور غذا و نوشیدنی را مسدود می‌کند و به انسداد معده می‌انجامد.

در صورت انتشار یافتن سرطان در دیگر بخش‌های بدن، علائم متعدد دیگری نیز بروز می‌یابد. به یاد داشته باشید گاهی علت بروز تمام علائم فوق، ابتلا به عارضه‌ای دیگر است، بنابراین انجام آزمایش برای تأیید تشخیص ابتلا به سرطان الزامی است و تنها نمی شود از بروز علایم سرطان معده تشخیص به ابتلای فرد به این بیماری داد.

دفع خون در مدفوع علامت نشان دهنده بسیار جدی معده یا روده است

تشخیص سرطان معده

- آندوسکوپی: چنانچه پزشک احتمال دهد که بیمار به سرطان معده مبتلا شده است، معاینه‌ای را انجام می‌دهد که در صورت پیشرفته نبودن سرطان غالباً معمولی و شامل آندوسکوپی است. آندوسکوپ (درون‌بین) لوله‌ای بسیار باریک، انعطاف‌پذیر و مجهز به دوربینی کوچک است.

پزشک آندوسکوپ را از راه دهان وارد مری می‌کند و سپس آن را به سمت معده و بخش ابتدایی روده کوچک هدایت می‌کند. آندوسکوپ از کانال‌های فیبر نوری تشکیل می‌شود که نور را از خود عبور می‌دهند و مشاهده داخل معده و بخش ابتدای روده کوچک را ممکن می‌سازند.

- نمونه‌برداری: نمونه کوچکی از بافت بخشی از بدن طی عمل نمونه‌برداری برای تاییئ تشخیص سرطان معده خارج می‌شود. سپس این نمونه با استفاده از میکروسکوپ برای بررسی سلول‌های غیرطبیعی آزمایش می‌شود.

- ارزیابی میزان پیشرفت و انتشار سرطان: در صورت تأیید تشخیص ابتلا به سرطان، آزمایش‌های دیگری مانند رادیولوژی رنگی باریم میل، سی.تی.اسکن، سونوگرافی معده یا لاپاروسکوپی برای ارزیابی میزان پیشرفت سرطان معده انجام می‌شود.

درمان

جراحی، شیمی درمانی (و گاهی اوقات پرتودرمانی) از راه های درمان سرطان معده محسوب می‌شوند. روش درمان با توجه به عامل‌های گوناگونی مانند موارد زیر انتخاب می‌شود:

* میزان پیشرفت سرطان و بزرگی تومور

* مرحله سرطان (انتشار یافتن آن)

* وضعیت سلامت عمومی

رعایت رژیم غذایی سرشار از مواد مغذی نقشی حیاتی در درمان سرطان دارد و احتمالاً از بیمار خواسته می‌شود تا به متخصص تغذیه مراجعه کند. مشاوره با متخصصی آگاه از شرایط بیمار سودمند است؛ بیمار در این جلسه‌های مشاوره از مزایا و معایب، میزان موفقیت، عوارض جانبی احتمالی و دیگر جزییات مربوط به راه های درمان سرطان معده مطلع می‌شود.

جراحی، شیمی درمانی از راه های درمان سرطان معده محسوب می‌شوند

دارو

در درمان سرطان معده داروهایی تجویز می‌شود که به ناهنجاری‌های خاص درون سلول‌های سرطانی حمله می‌کنند. داروهای هدفمند مورد استفاده برای درمان سرطان عبارت‌اند از:

♦ تراستوزوماب (هرسپتین): برای سلول‌هایی سرطانی که بیش از اندازه HER2 تولید می‌کنند.

♦ ایماتینیب (گلیوک): برای گونه نادری از سرطان معده موسوم به تومور استرومال دستگاه گوارش.

♦ سانیتینیب (سوتنت): برای تومور استرومال دستگاه گوارش.

پزشک با توجه به آزمایش سلول‌های سرطانی، احتمال نتیجه‌بخش بودن این راه های درمان سرطان معده را تشخیص می‌دهد.

شیمی درمانی یکی از روش‌های درمان سرطان معده با داروهای ضد سرطانی است

جراحی

با برداشتن تومور در مراحل اولیه سرطان معده می‌توان آن را درمان کرد؛ معمولاً بخش آسیب دیده و سرطانی معده و گاهی اوقات تمام معده از بدن خارج می‌شود. این عمل گاهی توسط جراحی لاپاروسکوپی یا لاپاراسکوپی (جراحی سوراخ کلید) صورت می‌پذیرد.

با بهره‌گیری از بعضی تکنیک‌های جراحی حتی در صورت پیشرفته بودن سرطان و قابل علاج نبودن آن می‌توان علائم را تا حدی تسکین داد، برای مثال با برداشتن بخشی از معده در عمل جراحی با لیزر یا عمل کوچک کردن معده می‌توان انسداد را برطرف نمود.

شیمی درمانی

شیمی درمانی یکی از روش‌های درمان سرطان معده با داروهای ضد سرطانی است که سلول‌های سرطانی را از بین می‌برد یا تکثیر آنها را متوقف می‌سازد. شیمی درمان تکمیلی، درمانی است که در آن از عمل جراحی در کنار شیمی درمانی استفاده می‌شود، برای مثال، احتمالاً یک دوره شیمی درمانی پس از عمل جراحی تجویز می‌شود تا هر گونه سلول سرطانی انتشار یافته از تومور اولیه نابود شود.

البته گاهی اوقات شیمی درمانی پیش از جراحی برای کوچک‌تر کردن تومور و تسهیل عمل جراحی انجام می‌شود، این شیوه‌ی درمان سرطان معده را نئوادجوونت گویند.

پرتو درمانی

در پرتو درمانی پرتوهای تابشی با انرژی بالا بر روی بافت سرطانی متمرکز می‌شود تا سلول‌های سرطانی از بین بروند یا تکثیرشان متوقف گردد. پرتو درمانی معمولاً برای درمان سرطان معده به کار برده نمی‌شود، اما گاهی اوقات برای کوچک کردن بخش خاصی از تومور سرطانی دامن زننده به سرطان کاربرد دارد.

پرتو ـ شیمی درمانی

در بعضی موارد ترکیبی از پرتو درمانی و شیمی درمانی (پرتو ـ شیمی درمانی) علاوه بر عمل جراحی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش درمان سرطان معده معمولاً نزدیک به زمان انجام عمل جراحی بر روی بیمار انجام می‌شود.

بیماران مبتلا به سرطان معده به کالری و پروتئین بیشتری نیاز دارند

تغذیه و رژیم غذایی در سرطان معده

رژیم غذایی سرشار از مواد مغذی و دارای میزان صحیح ویتامین‌ها، موادمعدنی، پروتئین‌ها و کالری‌ها با توجه به تأثیرگذاری بر قدرت بیمار و تسریع روند درمان بخش مهمی از فرایند درمان سرطان معده به شمار می‌رود.

بیماران مبتلا به این بیماری باید کربوهیدرات و شیرینی کمتر و پروتئین بیشتر مصرف کنند. بیمار می‌تواند با راهنمایی پزشک و متخصص تغذیه بهترین رژیم غذایی متناسب با شرایط خود را تنظیم کند.

بیماران مبتلا به سرطان معده به کالری و پروتئین بیشتری نیاز دارند. با مصرف شیر، تخم مرغ و پنیر بیشتر می‌توان میزان جذب پروتئین را افزایش داد؛ همچنین با افزودن انواع سس‌ها و عصاره‌ها می‌توان کالری مورد نیاز بدن در این شرایط را تأمین کرد.

میزان چربی رژیم غذایی را نیز می‌توان با افزودن کره یا خوردن پودینگ و بستنی افزایش داد تا به رفع سندرم دامپینگ (تخلیه سریع معده) کمک کند.

بیماران مبتلا به سرطان معده باید ویتامین D، کلسیم و آهن بیشتری را از رژیم غذایی خود جذب کنند. ماهی ساردین، کلم برگ، گل کلم، شیر، تخم مرغ، پنیر و نان کلسیم مورد نیاز بدن را تأمین می‌کنند.

ویتامین D نیز در مارگارین، کره، ماهی چرب و تخم مرغ موجود است. آهن موجود در گوشت قرمز بهتر از آهن موجود در ماهی، سویا، زرده تخم‌مرغ، سبزیجات با برگ سبز و میوه‌های خشک شده جذب می‌شود.

مصرف غلات کامل مانند پاستا و برنج حاوی غلات کامل و نان گندم سبوس‌دار با توجه به فیبر بالای آنها برای این دسته از بیماران مفید است. نوشیدن جرعه جرعه مایعات صاف و خنک شده‌ای چون آب سیب، چای، آب آبگوشت، سوپ سبزی و درمان گیاهی با جینجر ایل برای بهبود این بیماران مؤثر است.

سیگار خطر ابتلا به انواع سرطان از جمله سرطان معده را افزایش می‌دهد

پیشگیری از ابتلا به سرطان معده

از آنجایی که دلایل ابتلا به سرطان معده کاملا مشخص نیستند، پس راههای پیشگیری قطعی از ابتلا به سرطان هم نمی‌شود بیان کرد، بااینحال موارد زیر خطر ابتلا به سرطان معده را کاهش می‌دهند:

• مصرف بیشتر میوه و سبزیجات. سعی کنید مقدار بیشتری میوه و سبزی از انواع مختلف و رنگ‌های مختلف مصرف نمایید.

• مصرف غذاهای شور و دودی را کاهش دهید.

• ترک سیگار. اگر شما سیگاری هستید آنرا ترک کنید، زیرا که سیگار خطر ابتلا به انواع سرطان از جمله سرطان معده را افزایش می‌دهد.

• در صورتی که به بیماری هلیکوباکتر پیلوری مبتلا هستید، با مصرف آنتی بیوتیک آنرا درمان کنید.

• درصورتی که به بیماری سوزش معده یا رفلاکس مبتلا هستید، برای درمان آن اقدام نمایید.

منبع: بیتوته

      

منبع: اکوفارس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۰۶۹۵۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علائم فشار خون بالا

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، متخصص بیماری‌های قلب و عروق، فشار خون بالا را به علت نداشتن علامت اختصاصی، قاتل خاموش خواند و گفت: نشانه‌هایی ممکن است در برخی بیماران دیده شود که از جمله آن می‌توان به سردرد، تپش قلب، احساس فشار در قفسه سینه، تنگی نفس، تهوع، استفراغ، سرگیجه، تاری دید، گرگرفتگی و قرمزی صورت و خون ریزی بینی یا چشم اشاره کرد.

بیشتر بخوانید: مصرف ۲ و نیم لیوان چای سبز در روز و کاهش فشار خون

پرفشاری خون به معنای بالا بودن میزان فشاری است که بر اثر برخورد خون به دیواره‌ سرخرگ‌ها ایجاد می‌شود. سرخرگ‌ها، رگ‌هایی هستند که خون را از قلب به تمام اعضای بدن می‌رسانند. میزان فشار خون، با دو عدد مشخص می‌شود. فشار خون سیستولیک (عدد بالایی) نشان دهنده‌ فشار وارد شده به دیواره‌ی سرخرگ‌ها در هنگام انقباض قلب است و فشار خون دیاستولیک (عدد پایینی) نشان دهنده‌ فشار وارد شده به دیواره سرخرگ‌ها در هنگام آزاد شدن عضلات قلب (بین هر ضربان قلب) است.

بالا بودن فشار خون باعث بروز عوارضی مانند بیماری قلبی، نارسایی کلیوی، تصلب شرایین، آسیب‌های چشمی و سکته مغزی می‌شود.فشار خون در حالت طبیعی باید کمتر از ۱۲۰/۸۰ باشد. در صورتی که فشار خون بین ۱۲۰/۸۰ تا۱۳/۹۹ باشد، شخص در معرض ابتلا به فشار خون بالا قرار دارد و فشار خون ۱۴۰/۹۰ و بالاتر نشان دهنده ابتلا به بیماری پرفشاری خون است. در دوران بارداری نیز فشار خون بارداری ، به طور طبیعی، باید کمتر از ۱۲۰/۸۰۰ باشد.

بالا بودن فشار خون باعث بروز عوارضی مانند بیماری قلبی، نارسایی کلیوی، تصلب شرایین، آسیب‌های چشمی و سکته مغزی و آسیب به مغز می‌شود.چه افراد بیشتر در معرض پرفشاری خون هستند؟افزایش فشار خون در بین افراد بالاتر از ۴۵ سال متداول است. در این بین سهم مردان بیش از زنان است. این آمار در افراد بالای ۶۵ سال به عکس است به نحوی که زنان بیشتر تحت تاثیر پرفشاری خون قرار می گیرند.

مریم طاهرخانی، فلوشیپ اقدامات مداخله‌ای قلب و عروق و استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، فشارخون بالا را عامل اصلی بروز بیماری‌های قلبی و عروقی و مرگ و میر دانست.

طاهرخانی، تنها راه تشخیص پرفشاری خون را، اندازه گیری آن با دستگاه‌های فشارسنج عنوان کرد و افزود: افراد می‌توانند برای اندازه‌گیری فشارخون به مطب پزشک مراجعه کنند، یا به کمک دستگاه هولتر فشارخون در خارج از مطب و در یک بازه زمانی طولانی مدت فشارخون خود را پایش کنند، همچنین امکان اندازه‌گیری فشار به کمک دستگاه‌های ترجیحا اتوماتیک در منزل نیز وجود دارد.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی اظهار کرد: توصیه می‌شود از فشارسنج‌های بازویی استفاده شود و فرد حتما پنج دقیقه به حالت نشسته و در حالت استراحت قرار گیرد، علاوه بر این، افراد باید توجه داشته باشند تا نیم ساعت قبل از اندازه گیری فشار، ورزش نکنند و چای و قهوه نیز ننوشند.

وی درباره نحوه اندازه‌گیری صحیح فشار خون، عنوان کرد: فشارخون باید دو یا سه بار گرفته شود؛ میانگین دو عدد نزدیک به هم، فشارخون بیمار را نشان می‌دهد ضمنا بهتر است از هر دو دست فشار گرفته شود و اگر فشار دو دست با یکدیگر مغایرت داشت، معیار، دستی است که فشار بالاتری دارد.

کاهش ۲۵ درصدی ابتلا به فشارخون تا سال ۲۰۲۵ با تشخیص زودهنگام و کنترل به موقع

طاهرخانی، افزود: اتحادیه جهانی فشارخون بالا (World Hypertension organization)، فشار بزرگتر مساوی ۱۴۰ روی ۹۰ میلی متر جیوه را پرفشاری خون تعریف کرده است؛ بنابراین اگر فشار فردی در منزل بزرگتر مساوی ۱۳۵ روی ۸۵ میلی متر جیوه بود، باید به پزشک مراجعه کند، البته تشخیص فشارخون بر اساس یک بار اندازه گیری داده نمی‌شود.

فلوشیپ اقدامات مداخله‌ای قلب و عروق دانشگاه با اشاره به اینکه درمان فشارخون در افراد به تشخیص پزشک به طور معمول پس از دو تا سه بار ویزیت پزشک به فاصله یک تا چهار هفته و یا اندازه گیری فشارخون با هولتر، آغاز می شود، گفت: البته اگر فشارخون در رنج خطر باشد و عوارض ناشی از فشارخون در ارگان‌های حیاتی دیده شود، باید در همان ابتدا درمان شروع شود

عضو هیأت علمی دانشگاه، تصریح کرد: بنا به توصیه اتحادیه جهانی فشارخون بالا، افراد بالغ بالای ۱۸ سال باید غربالگری فشارخون شوند؛ به این ترتیب که افراد ۱۸ تا ۳۹ سال هر سه تا پنج سال باید فشارشان را اندازه بگیرند و اگر در حد نرمال بود، سه تا پنج سال بعد، مجدد ارزیابی کنند.

وی ادامه داد: این افراد اگر به علت وزن بالا (توده بدنی ( BMI) بالاتر از ۲۵)، یا ماکسیمم فشار بین ۱۳۵ تا ۱۳۹ و مینیمم فشار ۸۵ تا ۸۹ میلی متر جیوه در معرض ابتلا به فشارخون بالا هستند، باید به صورت سالانه پایش شوند، افراد بالای ۴۰ سال نیز باید هرسال فشارخون خود را اندازه‌گیری کنند.

طاهرخانی با بیان اینکه فشار خون بالا سالانه بیش از ۱۰ میلیون مرگ و میر را به خود اختصاص می‌دهد، به راه‌های پیشگیری از فشار خون در افراد اشاره کرد و گفت: حفظ وزن مطلوب، اصلاح سبک زندگی، پرهیز از رژیم غذایی ناسالم مثل مصرف غذاهای سرخ کردنی، چرب، آماده و کنسروی، حذف اسیدهای چرب ترانس، خودداری از مصرف الکل و دخانیات و پرهیز از مصرف نمک بیش از یک قاشق چایخوری از جمله اقداماتی است که در راستای پیشگیری از ابتلا به پرفشاری خون بسیار کمک کننده خواهد بود.

متخصص بیماری‌های قلب و عروق با اشاره به اینکه هدف سازمان بهداشت جهانی، کاهش ۲۵ درصدی ابتلا به فشارخون بالا تا سال ۲۰۲۵ است، بیان کرد: این مهم با تشخیص زودهنگام و کنترل به موقع بیماری امکان پذیر است، یکی از اقدامات در این راستا، کنترل فشارخون بیمارانی است که به هر بهانه‌ای به مراکز درمانی و کلینیک‌ها مراجعه می‌کنند، بسیج عمومی و راه‌اندازی کمپین‌های اطلاع رسانی اهمیت فشارخون و تشخیص و درمان به موقع آن، می‌تواند در افزایش سواد سلامت مردم نیز موثر باشد.

فشارخون بالا قابل درمان نیست، فقط کنترل می شود

طاهرخانی، تصریح کرد: بعد از تشخیص، درمان مناسب و کافی منجر به کاهش خطرات حمله قلبی و عروقی خواهد شد، اما مشکل اصلی برای کنترل فشارخون، عدم پذیرش بیماران است؛ علی رغم پیشرفت‌های بسیار در حوزه درمان، اغلب بیماران یا داروهایشان را مرتب مصرف نمی‌کنند، یا تصور می‌کنند پرفشاری خون قابل درمان است و با کاهش فشار ناشی از درمان، بلافاصله دارو را قطع می‌کنند، این آگاهی باید به بیمار داده شود که فشارخون یک بیماری قابل کنترل است، نه قابل درمان؛ این کنترل هم به روش دارو درمانی انجام می‌شود.

متخصص بیماری‌های قلب و عروق دانشگاه اظهار کرد: خط اول درمان پرفشاری خون می‌تواند از گروه دیورتیک‌های تیازیدی، کلسیم بلاکرها، مهارکننده آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین (ACE-inhibitor) یا داروهای مسدودکننده گیرنده آنژیوتانسین (ARBs) باشد.

طاهرخانی درباره مزایای داروهای ترکیبی نیز عنوان کرد: داروهایی که از ترکیب دو یا سه نوع دارو تولید می‌شوند، قابل استفاده به صورت یک بار در طول روز هستند و برای کنترل فشارخون بسیار موثر عمل می‌کنند. همین ویژگی داروها موجب کاهش احتمال فراموشی مصرف و یا عدم مصرف می‌شود.

فلوشیپ اقدامات مداخله ای قلب و عروق ادامه داد: توصیه انجمن جهانی فشار خون بر پیروی از یک راهبرد دارویی یکسان در تمام کشورها با طیف‌های مختلف اقتصادی و بهداشتی است، البته ما در کشور ملزم به استفاده از این الگوریتم نیستیم و استفاده از داروهای ترکیبی با مصرف یک بار در روز با کارایی موثر، از اولویت‌های تجویزی است که نمونه‌های داخلی آن هم تولید شده‌اند.

وی اظهار کرد: نشانه‌هایی از ابتلا به فشار خون بالا ممکن است در برخی بیماران دیده شود که از جمله آن می‌توان به سردرد، تپش قلب، احساس فشار در قفسه سینه، تنگی نفس، تهوع، استفراغ، سرگیجه، تاری دید، گرگرفتگی و قرمزی صورت و خون ریزی بینی یا چشم اشاره کرد.

این متخصص بیماری‌های قلب و عروق ادامه داد: هیچ کدام از این نشانه‌هایی که به آن اشاره شد، اختصاصی نیستند و صرفا برای مشکوک شدن به وجود خطر پرفشاری خون نباید منتظر بروز این علامت‌ها بود.

وی در پایان با اشاره به اینکه داروهای فشارخون مثل هر دارویی ممکن است عوارضی داشته باشد، گفت: سرفه، خارش گلو و ورم پا از جمله این عوارض است که فرد باید در صورت مشاهده به پزشک مراجعه کند تا داروی مناسب‌تر جایگزین شود.

انتهای پیام/

کد خبر: 1229265 برچسب‌ها دانستنی ها