ماجرای رئالیسم جادویی و هویت باختگی انسان معاصر در «خانه نمزده»
تاریخ انتشار: ۲۱ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۱۰۱۳۴۱
شادی اسدپور کارگردان نمایش «خانه نمزده» که این روزها در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه است درباره این اثر نمایشی به خبرنگار مهر گفت: تلاش کردم در اجرای این نمایش مخاطبان را سرگرم کنم. «خانه نمزده» علاوه بر اینکه تماشاگران را خسته نمی کند از لحاظ محتوایی نیز جذاب است ضمن اینکه موسیقی سهم زیادی در این نمایش دارد و موقعیت های کمدی در فضای فانتزی و رئالیسم جادویی مخاطبان را سرگرم می کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی درباره داستان نمایش توضیح داد: «خانه نمزده» ماجرای زن و شوهری به نام اکبر و ترمه است که در خانه شان زندگی می کنند اما در مقاطع مختلفی سه نفر وارد خانه شان می شوند و ادعا می کنند که خانه و وسایل آن متعلق به آنهاست. ثابت کردن این مساله که خانه مال زن و شوهر است چالش هایی را برای آنها به وجود می آورد. طی اتفاقاتی و با ورود این سه نفر وارد فضایی کابوس وار می شویم به شکلی که انگار این افراد واقعی نیستند. کلا نمایش در مرز بین واقعیت و خیال جریان دارد به شکلی که انگار آدم ها وقتی که می خوابند بیدارند و یا وقتی که بیدار هستند هنوز در خواب به سر می برند.
اسدپور ادامه داد: تم این نمایش هویت باختگی انسان امروز است؛ مضمونی که هر مخاطبی می تواند با آن ارتباط برقرار کند چون همه آدم ها در بازه ای از زندگی شان دچار این مساله می شوند و ترسِ از دست دادن داشته ها و گمگشتگی گریبان شان را می گیرد.
وی در پایان درباره فضاسازی و طراحی صحنه نمایش بیان کرد: زمانی که یک نمایش بر بستر رئالیسم جادویی استوار است عوامل بیرونی کار مثل طراحی صحنه و لباس و نورپردازی را هم در بر می گیرد. رئالیسم جادویی از ادبیات وارد تئاتر شده است بنابراین باید به شکلی باورپذیر به مخاطبان ارایه شود. در «خانه نمزده» طراحی اثر به شکل واقع گرایانه صورت گرفته است و زمانی که این سه نفر وارد داستان می شوند شاهد این هستیم که عناصر رئال به سوررئال تبدیل می وشند و اتفاقات عجیب و غریبی در فضای نمایش رخ می دهد اما این اتفاقات به شیوه ای طراحی شده اند که مخاطب آنها را می پذیرد.
نمایش «خانه نم زده» از ۱۱ مرداد تا ۱۱ شهریور هر شب به غیر از شنبه ها ساعت ۲۱:۳۰ در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه می رود.
راد پورجبار، نیلوفر شهفری، رهام بیگلو، سیمین عسگری و شاهین اسماعیلی در این نمایش به ایفای نقش پرداخته اند.
کد خبر 4371457 آروین موذن زادهمنبع: مهر
کلیدواژه: تئاتر ایران نوفل لوشاتو کارگردان تئاتر تئاتر ایران فیلم سینمایی موسیقی ایرانی کنسرت موسیقی سینمای مستند برنامه تلویزیونی فیلم کوتاه سریال ایرانی برنامه رادیویی انیمیشن رادیو فرهنگ رادیو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۱۰۱۳۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نمایش «آلاء» به تونس میرود
به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، نمایش «آلاء» به نویسندگی و کارگردانی محمد کاظم تبار، پیش از این در چهاردمین جشنواره بین المللی دائجون کره جنوبی، چهل و یکمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر، تئاتر شهر و همچنین سالن اصلی تالار مولوی به روی صحنه رفته بود اینبار در هفته دوم اردیبهشت ماه در ششمین جشنواره مونودراما در شهر نابل تونس به روی صحنه میرود.
شیما جعفرزاده به عنوان بازیگر و همچنین فرهاد قائمیان و محمدرضا آزادفرد با صدا در این نمایش محمد کاظمتبار را یاری خواهند داد.
از دیگر عوامل نمایش «آلاء» میتوان از: مربی اریال یوگا: سپیده صمد پور، طراح حرکت: امیر آقاجان، طراح لباس: سمیه پسندیده خواه، طراح صدا و موسیقی: علی خاتمی، مدیر تولید: حامد گودرزی، دستیار تولید: محسن صفری، طراح نور: حسین نادری، دستیار کارگردان: محمد قیاسی، علیرضا افیونی، مبین آریا، مشاور طراحی صحنه: سینا ییلاق بیگی، منشی صحنه: رضوان مقدسی، طراح پوستر و بروشور: رامین رستمی، مشاور رسانه: ناصر ارباب نامبرد.
در خلاصه نمایش آمده است:چیزی تا سحر نمانده، لحظهی وداع گاه اندوهگین نیست. هنگامهای که شوق رسیدن در آن باشد. اکنون که جدایی بینمان جاری است. من به طلوع خورشید وصالمان ایمان دارم. به خندههای ممتد کنار هم. به دستانی که دوباره هم قسم خواهند شد و عشق، تبلور وجودیمان میشود.
انتهای پیام/