ورود سوارکاری ایران به بازیهای آسیایی پس از ۸ سال غیبت/ اعزام اسبهای ایرانی به اندونزی + تصاویر و فیلم
تاریخ انتشار: ۲۱ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۱۰۵۱۱۸
سوارکاری پس از دو دوره غیبت با ۶ نماینده در سه رشته بازیهای آسیایی اندونزی را تجربه میکند و اسبهای سوارکاران ایران از اروپا عازم اندونزی شدند. ۲۱ مرداد ۱۳۹۷ - ۱۳:۳۳ ورزشی رشته های ورزشی نظرات
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، آخرین حضور سوارکاران ایران در بازیهای آسیایی به سال 2006 (بازیهای آسیایی دوحه) بازمیگردد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سوارکاران ایرانی در شرایطی برای حضور در این فستیوال ورزشی آماده میشوند که باید در سه رشته «درساژ»، «مسابقات سه روزه» و «پرش» به مصاف حریفان بروند. این اولین بار است که نمایندگان ایران برای نخستین بار در دو رشته درساژ و سه روزه بازیهای آسیایی را تجربه میکنند. پیش از این ایران در چهار دورهای که حضور داشته است در رشته پرش و در بخش تیمی و انفرادی نماینده داشته است.
در بازیهای آسیایی جاکارتا «لیتا سهیلا سهی» در ماده درساژ به رقابت میپردازد. این سوارکار ساکن انگلستان است و در سطح بالایی تمرینات خود را در این کشور پیگیری میکند. در رشته سه روزه «طوفان ترابی» نماینده ایران خواهد بود. امید زیادی به طوفان ترابی است که در این رشته به موفقیت دست پیدا کند.
«مسعود مکارینژاد»، «داوود پوررضایی»، «آریانا روانبخش» و «فرهنگ صادقی» چهار سوارکاری هستند که در رشته پرش و در دو بخش انفرادی و تیمی در بازیهای آسیایی حضور خواهند داشت. سوارکاران کشورمان در شرایطی برای بازیهای آسیایی آماده میشوند که هر شش اسب اعزامی به جاکارتا در اروپا حضور داشتند. اسبهای مستقر در اروپا با هواپیمای اختصاصی روز گذشته وارد جاکارتا شدند.
فدراسیون سوارکاری ایران در این دوره از بازیها بیشترین تعداد سوارکار را نسبت به دورههای قبل دارد. سوارکاری در 4 تجربه حضورش در بازیهای آسیایی عنوان سومی در بازیهای هیروشیما، مقام هفتم در بازیهای بانکوک، مقام پنجم در بازیهای بوسان و مقام دهم در بازیهای دوحه را در کارنامه خود به ثبت رسانده است.
سوارکاری ایران در حالی آماده حضور در بازیهای آسیایی شده است که در ماده پرش کشورهایی همچون عربستان، ژاپن، قطر و امارات جزو مدعیان اصلی به شمار میروند.در ماده درساژ و مسابقات سه روزه نیز کرهجنوبی، چین، هنگ کنگ، ژاپن و کشور میزبان اندونزی جزو برترینها به شمار میروند.
نکته بسیار پراهمیت و خاص در اعزام اسبهای سوارکاران ایرانی به اندونزی، این است که سوارکاران ایرانی برای اولین بار با اسبهای خود در مسابقات بازیهای آسیایی شرکت میکنند. اسبهای سوارکاران کشورمان در اروپا قرنطینه بودند و حالا برای اولین بار اعزام میشوند تا سوارکاران ایرانی با اسبهای خود در مسابقات شرکت کنند.
در زیر تصاویری مربوط به اعزام اسبهای سوارکاران ایرانی به اندونزی را میبینید:
انتهای پیام/
R7870/P1435/S3,33/CT1منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۱۰۵۱۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مترجمان، سوارکاران توسَن ترجمه/ هوش مصنوعی بهتاخت میرود
خبرگزاری علم و فناوری آنا؛ تاریخ پر از اشتباهات کوچکی است که پیامدهای بزرگی داشته و حوزه ارتباطات نیز از چنین گزندی در امان نبوده است. داستان معروفی در میان زبانشناسان وجود دارد که نشان میدهد چگونه ترجمه نامناسب یک کلمه ژاپنی به پرتاب اولین بمب اتمی جهان در هیروشیما منجر شد. در ژوئیه ۱۹۴۵، در جریان نشستی در شهر پوتسدام آلمان، رهبران متفقین شرایط تسلیم ژاپن را مطرح کردند و منتظر پاسخ ماندند. این شرایط شامل هشداری بود مبنی بر اینکه پاسخ منفی منجر به «تخریب فوری و کامل» میشود.
رهبران متفقین امیدوار بودند که ژاپن با تسلیم بیقیدوشرط برای جلوگیری از ویرانی بیشتر موافقت کنند. سپس کانتارو سوزوکی، نخستوزیر وقت ژاپن، در یک نشست خبری در پاسخ به سوال خبرنگاران که نظر او را در این خصوص پرسیدند به جای اظهار نظر، از کلمه «Mokusatsu» استفاده کرد که در ژاپنی به معنای «سکوت» است، چون این کلمه معانی مختلفی داشت خبرگزاریهای بینالمللی به اشتباه آن را اینگونه تعبیر کردند که دولت ژاپن این اولتیماتوم را «شایسته اظهار نظر» نمیداند.
این کلمه و ترجمه اشتباه آن خشم مقامات آمریکایی را برانگیخت و آن را نشانهای از روحیه خشک و متعصب ژاپنی دانستند که در نهایت منجر به تصمیم آمریکاییها برای پرتاب بمب اتمی و در نتیجه ویرانی هیروشیما شد. شاید به سختی بتوان مثال دیگری یافت که نتیجه ویرانگر ترجمه اشتباه در این ابعاد بزرگ با تلفات عظیم انسانی را نشان دهد.
مترجمان، توسَنهای عرصه روشنگری
الکساندر پوشکین، شاعر روسی و بنیانگذار ادبیات روسی مدرن در حاشیۀ یکی از دستنوشتههای خود آورده است: مترجمان، توسَنهای عرصه روشنگری هستند. دو قرن بعد، استیون وِبِر، دانشمند علوم سیاسی دانشگاه برکلی کالیفرنیا، ترجمه را با حملونقل مقایسه میکند: مترجمها دانش و ایدهها را جابهجا میکنند. البته همان طور که با سرعت گرفتن کارها در جهان، اسبها جای خود را به وسایل حملونقل مکانیکی دادند، ارتباطات چندزبانه نیز تسریع شده است و اکنون، با پیشرفت الگوریتمهای ترجمه در ابزارهای هوش مصنوعی، ترجمه میتواند سریعتر از همیشه انجام شود. این ابزارها به ما کمک میکنند تا شکاف زبانی را پر کنیم و دانش و ایده را سریعتر و کارآمدتر تبادل کنیم.
سرعت هوش مصنوعی و قوانین جدید
اما سریعتر همیشه به معنای بهتر نیست، استفاده از هوش مصنوعی با ریسکهای مختلفی همره است و برخی از کارشناسان حوزه ادبیات بعید میدانند که این نرمافزارها بتوانند در حوزه ادبی نیز کاربرد داشته باشند. در هفته گذشته پارلمان اروپا قانون هوش مصنوعی را تصویب کرد که اولین قانون جامع هوش مصنوعی در جهان است و از توسعهدهندگان این فناوری میخواهد که در مورد دادههای مورد استفاده برای آموزش مدلهای خود شفاف باشند و قوانین حق نشر در اتحادیه اروپا را رعایت کنند. این در حالی است که در بریتانیا نیز لایحه هوش مصنوعی هفته آینده در پارلمان این کشور برای بار دوم مورد بررسی قرار خواهد گرفت. مترجمان ادبی نیز مانند سایر هنرمندان، کارزاری به راه انداختهاند تا حیات شغلی خود را حفظ کنند.
مرز جدید هوش مصنوعی در ترجمه
از زمان بهکارگیری شبکههای عصبی در سال ۲۰۱۵، الگوریتمهای ترجمه بهبود چشمگیری داشتهاند و حتی ناشران دانشگاهی نیز از سال ۲۰۱۸ از هوش مصنوعی استفاده میکنند، فناوری یادگیری عمیق نیز در این پیشرفت بسیار مؤثر بوده است و حال، مرز بعدیِ پیشروی در این فناوری، ترجمه ادبی است.
ترجمه ادبی شکلی از هنر است که همیشه مترجم را با انتخابهای بیشماری روبهرو میکند: این کلمه یا آن یکی؟ وفاداری به متن اصلی یا ترجمه آزاد؟ فرهنگ لغت کاغذی یا آنلاین؟ و حالا ظهور هوش مصنوعی، این انتخابها را پیچیدهتر کرده است: آیا بهتر است یک متن از ابتدا به دست انسان ترجمه شود یا توسط نرمافزار هوش مصنوعی؟
هوش مصنوعی در صنعت نشر
هجوم ترجمههای غیر قانونی آثار و کتابها در اینترنت که کیفیت پایینی دارند و گاهی از نظر معنایی غیرقابل درک هستند نشان میدهد که در حال حاضر نمیتوان این فرآیند را به طور کامل به رایانهها واگذار کرد. با این وجود، بسیاری از ناشران مدتهاست برای ترجمه کتاب به سراغ هوش مصنوعی رفتهاند.
تهدید ترجمههای ماشینی که به دغدغهای جدی برای مترجمان تبدیل شده است. شورای اتحادیههای مترجمان ادبی اروپا در نظرسنجی اخیر خود توصیه میکند که متخصصان از ویرایش متون تولیدشده توسط هوش مصنوعی خودداری کنند یا برای چنین کارهایی دستمزد ترجمه کامل دریافت کنند. وقتی حرف از کیفیت به میان میآید، حتی برخی از طرفداران هوش مصنوعی معتقدند که شاید این نرمافزار برای راهاندازی یک دیگ بخار خوب باشد، اما برای ترجمه یا نگارش مجموعه شعر نه!
کریستوفر لیند، مدیر عامل نشر سوئدی لیند اند کو (Lind & Co)، میگوید: شرکت او فقط برای ژانرهای جنایی و عاشقانه از ترجمه ماشینی استفاده میکند. استفاده از هوش مصنوعی همچنین صرفه اقتصادی دارد، ولی ناشرانی، چون اِوا فِری، ناشر نشریه «یوروپا ادیشِنز یوکی» در این خصوص میگوید: «انتخاب اخلاقی این است که حتی وقتی استفاده از نرمافزار مقرونبهصرفه است، استخدام یک انسان در اولویت باشد.»
ابزارهای ترجمه، صدای اقلیتهای زبانی
از طرفی، گاهی اوقات استفاده از هوش مصنوعی برای ترجمه زبانهایی که مترجمی برای آنها وجود ندارد یا دسترسی به آنها ممکن نیست میتواند گزینه خوبی باشد، ولی مشکل این است که در چنین مواردی داده کافی برای ارائه به ابزارهای هوش مصنوعی وجود ندارد. پژوهشگران دانشگاه ماساچوست در حال توسعه مدلی برای رفع این مشکل هستند و شعار آنها این است که این مدل به مترجمان کمک میکند صدای اقلیتهای زبانی را به گوش دیگران برسانند.
تیم گاتریج که متون ادبی و غیرادبی را از اسپانیایی ترجمه میکند، معتقد است که در هر دو مورد، استفاده از ترجمه به کمک رایانه میتواند یک «تصمیم منطقی» باشد و ابزارهای هوش مصنوعی میتوانند به ما حق انتخاب و کنترل بیشتری بر نتایج بدهند. ادوین فرانک، مدیر تحریریه نیویورک ریویو بوکز نیز میگوید پیشرفت سریع هوش مصنوعی در ترجمه و نگارش «کاملاً اجتناب ناپذیر» است ولی در عین حال کار مترجمان انسانی نیز «مهم» است. او میافزاید: «من هیچ مخالفت جدی با استفاده از [چنین]ابزارهایی ندارم، از نظر من مانند استفاده از پیچگوشتی است.»
هنگام ترجمه، به تمام ابزارهای موجود و قابل دسترسی نیاز داریم. ارجاع به متون ایجادشده توسط انسان و پردازششده توسط ماشین میتواند راه جدیدی در ترجمه باشد. هوش مصنوعی میتواند به عنوان ابزاری در نظر گرفته شود که به ما امکان میدهد در گسترههای چند زبانۀ دانش حرکت کنیم.
انتهای پیام/
نازنین احسانی طباطبایی