مشکل شعرهای آلبوم چاوشی چیست؟
تاریخ انتشار: ۲۱ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۱۰۷۵۹۱
محسن چاوشی که تهدید کرده بود اگر تا ۲۰ مرداد ماه مجوز آلبوم جدیدش از سوی دفتر موسیقی وزارت ارشاد صادر نشود آن را منتشر میکند، شامگاه گذشته حدود یک دقیقه از این اثر را در فضای مجازی منتشر کرد. این گزارش در پی چرایی این حاشیهها پس از یک سال از ارائه این آلبوم به وزارت ارشاد است.
به گزارش ایسنا، چند روز پیش بود که خواننده موسیقی پاپ درباره تاخیر صدور مجوز آلبوم جدیدش با نام «ابراهیم» متنی را منتشر و تاکید کرد «با توجه به وقفه طولانی مدت و احترام به مخاطبینم و جهت دلگرمی این روزهای سخت به اتفاق تهیهکننده تصمیم به انتشار آلبوم در مرداد ماه گرفتیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
از آنجا که چاوشی به کپیرایت بینالمللی اشاره کرده بود، به نظر میرسید او قصد داشته باشد در صورت صادر نشدن مجوز، آلبوم خود را روی سامانههایی که امکان خرید آهنگ را به کاربر میدهد، منتشر کند. با این حال، او بخش کوچکی از یکی از قطعات این آلبوم را به شکل دمو در فضای مجازی منتشر کرد. این موضوع نشان داد او کاملا به تهدیدش عمل نکرده و آلبوم را در موعد مقرر به شکل کامل منتشر نکرده است؛ البته برخی منابع غیرقطعی میگویند که او در روزهای آینده بخشهای دیگر آلبوم را منتشر خواهد کرد.
هرچند بخش منتشرشده نیز گویا از قطعههای بدون اصلاحیه انتخاب شده است.
در ادامه این ماجرا مدیر شورای ارزشیابی و نظارت دفتر موسیقی وزارت ارشاد در گفتوگویی توضیح داد که آلبوم «ابراهیم» با هفت قطعه از سوی موسسه طرف قرارداد چاوشی در دفتر موسیقی ثبت شده که در میان آنها پنج قطعه اصلاحیه خورده است.
ابوالفضل صادقینژاد در گفتوگو با مهر تاکید کرد: تاکنون هیچ اقدامی برای اصلاحیه موارد یاد شده انجام نگرفته؛ بنابراین اگر ۹۰ ماه هم این موضوع از سوی موسسه تولیدکننده آلبوم راکد بماند، دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوزی به این آلبوم نمی دهد.
مدیرکل دفتر موسیقی وزارت ارشاد نیز با تایید اینکه در اشعار این آلبوم «چند مورد تشخیص داده شده که حتما باید اصلاح شود» به این موضوع واکنش نشان داد و اظهار کرد: این موارد از همان تاریخ و از طریق سامانه درخواست مجوز، به شرکت ارائه دهنده اعلام شده و متأسفانه کوچکترین پاسخی به همراه نداشته است. چند وقت پیش که برای نخستین بار، متوجه اعتراض محسن چاوشی در فضای مجازی شدم، شخصاً خواستم ترانهها را بررسی کنم تا ببینم چه کمکی میتوانم انجام دهم.
علی ترابی ادامه داد: متأسفانه ترانهها به لحاظ محتوایی مواردی دارند که به هیچ عنوان در چارچوب مقررات جاری دفتر موسیقی قابل تصویب نیستند و شک نکنید که تصویب چنین آثاری، تنها هیزم به آتش کسانی ریختن است که هیچ هدفی جز بدنام کردن موسیقی و موزیسینها و ممانعت از فعالیت آنها ندارند و بر مبنای تجربه بیش از یک دهه مسئولیت خود در این عرصه، با اطمینان میگویم که موجب ورود و برخورد نهادهای دیگر در موضوع میشود.
از سویی با این حال تهیهکننده این اثر که گفته میشود با وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت محمود احمدینژاد نسبت فامیلی نزدیکی دارد، در اینباره به یکی از روزنامههای دولتی گفت: تمامی اشعار این آلبوم از سرودههای حسین صفا است و پیش از این مجوز چاپ آن از سوی ارشاد صادر شده است؛ بنابراین چه دلیلی دارد شعرهایی که یک بار مجوز گرفته بار دیگر اصلاح شود؟
سید هادی حسینی تاکید کرد: اصرار ما این است که آلبوم «ابراهیم» با مجوز دفتر موسیقی و بدون اصلاحیه منتشر شود.
جریان این اصلاحیهها چیست؟
اولین چیزی که به بعد از شنیدن این خبرها به ذهن متبادر میشود و در فضای مجازی هم تقویت شده، این است که شعرهای آلبوم «ابراهیم» محسن چاوشی دارای مضامین اعتراضی یا سیاسی هستند و به همین دلیل نتوانستهاند موافقت شورای شعر دفتر موسیقی را جلب کنند. اما پیگیریهای خبرنگار ایسنا حاکی از این است که (حداقل چهار مورد از پنج مورد) این شعرها به دلیل مضمونهای «اروتیک» و ایهامهای جنسی با اصلاح مواجه شدهاند. در واقع به همین دلیل و طبق روال معمول اصلاحیه خوردند و طبق ضوابط کسب مجوز، باید تغییراتی در آنها اعمال شود.
اما چرا با این وجود که آلبوم یادشده غیرقابل انتشار اعلام نشده، در این زمان با این حاشیهها مواجه شده است؟
اطلاعات تکمیلی رسیده به خبرنگار ایسنا حاکی است، درخواست صدور مجوز این آلبوم، حدود یک سال پیش به نهاد مربوط ارایه شده و پس از چند روز هم اصلاحیه آن اعلام شده است. گویا در آن زمان هم خواننده اثر مبلغ چند ۱۰ میلیون تومانی را به عنوان یک دهم حقوق مادی آلبوم، از تهیهکننده دریافت کرده است و حالا تهیهکننده پس از یک سال، به دلیل بلاتکلیفی، خواهان روشن شدن وضعیت آلبوم یا بازگشت پول خود شده است.
در این میان گمانهزنیهایی هم انجام میشود که صادر نشدن مجوز محسن چاوشی، سناریویی مانند شادمهر عقیلی را به دنبال خواهد داشت و او برای ادامه فعالیتهای موسیقاییاش به خارج از کشور مهاجرت خواهد کرد؛ موضوعی که خود او درباره آن موضعی اعلام نکرده است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استخدام محسن چاوشی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۱۰۷۵۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تتلو و عباس قادری، چگونه بر سرنوشت ما تاثیر می گذارند
بی انصافی است اگر بگوییم آقای رئیسی از علاقه مندان این خوانندگان است. بنده خدا اصلا کی وقت می کند موسیقی گوش کند. اگر هم وقت کند بعید می دانم سراغ چنین چیزهایی برود. نه این که سلیقه موسیقی اش بالاتر از این حرف ها باشد بلکه اصلا حال و هوایش به این حرف ها نمی خورد. اما فرمود: با کافران چه کارت گر بت نمی پرستی؟ و باز به حکمِ: الجنس جاذب الجنس، باید یک چیزی در میان باشد تا از میان این همه فعال حوزه موسیقی این دو بزرگوار غلت بخورند و صاف بیفتند توی آغوشت. ماجرا چیست؟ وقتی رسایی و رفقایش از تتلو تجلیل کردند صراحتا نوشتم که فهم و درک این جماعت از موسیقی و هنر همین است و اگر جز این می کردند و فی المثل سراغ شجریان می رفتند باید تعجب می کردیم. نمی شود در عالم سیاست خیلی آدم متشخصی بود اما در موسیقی سطح و سلیقه نازلی داشت. نمی توان فی المثل طرفدار حمله به سفارت عربستان بود اما در موسیقی مثلا به پاوراتی علاقه داشت و در سینما به ویم وندرس.
از روی گرایش شما به یک نوع موسیقی و یا ادبیات و سینما می توان تا حدودی حدس زد شما از حیث سیاسی چگونه شخصیتی هستید و یا در زمینه روابط بین الملل چگونه می اندیشید. آیا امکان دارد کسی فی المثل درک و دریافت عمیقی از شعر مولانا داشته باشد و با آلبوم صدای سخن عشقِ شهرام ناظری خلوتی عاشقانه بهم بزند اما در صحن مجلس به دیگران دشنام دهد و کف بر لب بیاورد و مخالفانش را جاسوس خطاب کند و از لوایح ضد مردمی دفاع کند؟ همان طور که گفتم اگر کسی بگوید آقای رئیسی هوادار تتلو و عباس قادری است من باور نمی کنم اما این را باور می کنم که معتمدان ایشان کسانی هستند که درک و فهمشان از فرهنگ و هنر در همین حد و حدود است. کسانی که نقش پُر رنگی در اداره این روزهای مملکت ما دارند. آن ها اگر در کوچه و خیابان تتلو و قادری را ببینند سر از پا نخواهند شناخت و برای امضا گرفتن از این بزرگواران سر و دست خواهند شکست. آن ها در خلوتشان هم اگر بخواهند موسیقی گوش کنند چیزی از همین قماش گوش خواهند کرد. و این ذائقه فقط به موسیقی محدود نمی شود. نگاهی به سلیقه سینمایی شان بیندازید. ببینید از چه فیلم هایی حمایت می کنند. ببینید با چه اعتماد به نفس و جسارتی از پُر فروش بودن فیلم فسیل به خود می بالند. حتی فیلم های دفاع مقدسی شان رنگ و بوی فیلمفارسی دارد. اصلا با فیلمفارسی مشکلی ندارند. مشکلی اگر دارند با فیلم های سیاسی و اجتماعی است. با فیلم هایی که مخاطب را به اندیشیدن وا دارد مشکل دارند. به عبارتی صحیح تر مشکلشان با تفکر است. هر چیزی که مخاطب را به اندیشیدن وادارد از نظر آن ها مشکل ساز است. به همین دلیل با موسیقی جدی و سینمای جدی و کتاب جدی و شعر و داستان جدی مشکل دارند. ممیزی آن ها نسبت به شوخی جنسی و شعر مبتذل و داستان پیش پا افتاده و موسیقی کوچه بازاری و قر تو کمرم فراوونه هیچ واکنشی نشان نمی دهد اما به هنر به معنای متعالی و عمیق و هشدار دهنده که می رسد سخت پریشان می شود. وگرنه چرا نباید حداقل یک نفر از آن هایی که دغدغه ای جدی در حوزه موسیقی دارد در این جمع ها پیدا شود؟ بله، اگر حقیقتا آقای رئیسی رئیس جمهور این کشور باشد نباید بین عباس قادری و فی المثل استاد شاهزیدی برای او تفاوتی باشد. همه ساکنان این سرزمینند و از حقوق شهروندی یکسان برخوردار. البته به حکمِ: هر مرتبه از وجود حکمی دارد/ گر حفظ مراتب نکنی زندیقی، باید جایگاه هر کدام را به اندازه شان و منزلتی که دارند پاس داشت اما مشکل این جاست که این روزها طرفداران نظریه یکسان سازی فقط از یک سلیقه خاص پیروی می کنند.
این سلیقه خاص همان قدر که در هنر پوپولیست و عوام زده است در اقتصاد هم بر همین طریق می رود. اگر به جای حمایت از جوانان مستعد و خوش فکر در عرصه موسیقی با دیدن عباس قادری غش و ضعف می روند در اقتصاد هم به جای تولید به دلالی معتقدند و به جای تبادل با جهان به دور زدن تحریم ها. خیلی ها در این سال ها به ما معترض شده اند که شما مشتی شکم سیرید که دغدغه ای جز رفع ممنوعیت صدای شجریان و سیمای فردوسی پور و برنامه کتاب باز سروش صحت ندارید. بارها و بارها گفته ایم و بار دگر می گوییم ای کاش آن هایی که صدای شجریان را حرام تشخیص دادند اصلا بساط موسیقی را در این سرزمین منعدم می کردند اما در عوض جلوی این فقر و فساد فزاینده و کمرشکن را می گرفتند. اما این ها مشتی شعار فریبنده بیش نیست. آن ها با همین سطح سلیقه و فکر نازل برای همه چیز ما تصمیم می گیرند. برای خورد و خوراک و پوشش ما. برای سیاست داخلی و خارجی ما. برای آموزش و پرورش ما. مملکتداری و حکمرانی یک امر ارگانیک و بهم پیوسته است. نمی شود در فرهنگ لنگ زد اما مثلا در وزارت خارجه کاری کرد کارستان. این که می گوییم همه چیزمان به همه چیزمان می آید شوخی نیست. این که فی المثل آقای حداد عادل به عنوان ریش سفید جامعه اصولگرایان کشور با کلاه مخملی ها نشست و برخاست می کند یعنی چه؟ چرا؟ چه نسبتی بین او و کسانی است که در کلام عامه به جاهل معروفند؟ مترجم کتاب نظریه معرفت در فلسفه کانت را چه به جماعت کلاه شاپویی دستمال یزدی به دست؟ اما این ظاهر ماجراست، در چشم آن هایی که همه عالم را نشانه می بینند و هیچ حادثه ای را تصادفی نمی دانند این اتفاقات معنای بسیار دارد. معنایی که تامل در آن ها می تواند خواب را بر چشمان آن هایی که حقیقتا نگران این سرزمینند حرام کند.
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1885064