به نقل از «اکوفارس»

تصاویر فضایی برتر در هفته گذشته

تاریخ انتشار: ۲۲ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۱۲۵۳۷۶

به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، پایگاه اسپیس منتخبی از تصاویر فضایی برتر روزهای اخیر را منتشر کرده است.

یخچال طبیعی آلاسکا

یخچال طبیعی کلمبیا در جنوب شرقی آلاسکا قرار دارد. با مشاهده تصاویر اخیری که ماهواره‌های "لندست" (Landsat) ثبت کرده‌اند می‌توان دریافت که چگونه یخچال طبیعی آلاسکا و ناهمواری‌های اطراف آن از سال ۱۹۸۶ تغییر کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این تصویر ترکیبی از امواج کوتاه مادون قرمز و طیف‌های سبز رنگ الکترومغناطیسی است.

در این تصویر ساختگی برف و یخ به رنگ آبی روشن، پوشش گیاهی به رنگ سبز روشن، ابرها به رنگ سفید یا نارنجی روشن،  آب‌های آزاد آبی تیره، سنگ بستر قهوه‌ای رنگ و سنگ‌های یخچالهای طبیعی خاکستری رنگ هستند.

"لندست" ماهواره سنجش از دور زمینی است که توسط کمپانی "ماهواره مشاهدات زمینی" آمریکا طراحی و ساخته شده‌ است. لندست نام یک سری از ماهواره‌هایی است که برای جمع‌آوری اطلاعات از منابع زمینی در یک چهارچوب منظم و سیستماتیک طراحی شده‌ است.

فضانوردان اعزامی به ایستگاه فضایی بین‌المللی

ناسا اسامی ۹ زن و مرد فضانوردی را که قرار است در سال ۲۰۱۹ با فضاپیماهای حمل خدمه "بوئینگ" و "اسپیس‌ایکس" به ایستگاه فضایی بین‌المللی بروند اعلام کرد.

این خدمه برای اولین تست‌های پروازی همراه با سرنشین فضاپیماهای "استارلاینر" و "دراگون در نظر گرفته شده‌اند.

این رویداد به صورت آنلاین پخش شد و توسط "جیم برایداستاین" مدیر ناسا برگزار شد.

اسامی این ۹ فضانورد که در عکس مشخص هستند، از چپ به راست عبارت است از سونی ویلیامز، جاش کاسادا، اریک بو، نیکول مان، کریس فرگوسن، داگ هارلی، باب بنکن، مایک هاپکینز و ویکتور گلوور. (Suni Williams, Josh Cassada, Eric Boe, Nicole Mann, Chris Ferguson, Doug Hurley, Bob Behnken, Mike Hopkins, Victor Glover)

توفان سهمگین "هکتور"

"ریکی آرنولد " (Ricky Arnold) فضانورد ناسا از ایستگاه فضایی بین‌المللی که حدود ۴۰۳ کیلومتر بالای سطح زمین قرار دارد، تصویری از توفان عظیم هکتور را روز گذشته ثبت کرد.

او با انتشار این عکس گفت: توفان هکتور در حال حرکت به سمت هاوایی است.

نزدیکترین تصویر از سیارک ۱۶۲۱۷۳ ریوگو

فضاپیما "هایابوسا۲" ماموریت آوردن نمونه ژاپنی در نزدیکترین فاصله به یک سیارک ۱۶۲۱۷۳ ریوگو قرار گرفت. سیارک ۱۶۲۱۷۳ ریوگو یک سیارک آپولو است. برابر برنامه‌ریزی انجام شده قرار است که کاوشگر فضایی ژاپنی هایابوسا ۲ از این سیارک نمونه برداری کرده و نمونه را در ماه دسامبر سال ۲۰۲۰ به زمین برمی‌گرداند.

      

منبع: اکوفارس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۱۲۵۳۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

معمای «مثلث برمودا»

ایتنا - یک منطقه دریایی در اقیانوس اطلس شمالی که بین فلوریدا، پورتوریکو و برمودا قرار دارد، در اواسط قرن بیستم پس از انتشار مقالاتی که از ناپدید شدن مرموز قایق‌ها و هواپیماها در آنجا حکایت داشتند، جایگاهی افسانه‌ای پیدا کرد.
یکی از مشهورترین حوادث در سال ۱۹۴۵ میلادی روی داده بود؛ یعنی زمانی که گروهی متشکل از پنج بمب‌افکن نیروی دریایی ایالات متحده در یک ماموریت آموزشی در این منطقه ناپدید شد.

پس از آن برای دهه‌ها، دلیل غرق شدن هر کشتی و سقوط هر هواپیمایی در این منطقه، نیروهای مخرب مثلث برمودا دانسته شد. تا اینکه در سال ۱۹۷۵ میلادی یک نویسنده آمریکایی به نام «لری کوشه» کتابی را منتشر کرد و در آن توضیح داد که گزارش‌های مربوط به مثلث برمودا، نادرست و اغراق‌آمیز یا تأیید نشده هستند. 

او همچنین نوشت تعداد حوادث دریایی که در این منطقه از اقیانوس اطلس روی می‌دهد، نسبت حوادث روی داده در دیگر بخش‌های اقیانوس، خیلی بیشتر نیست.

با این وجود، استناد به دلایل طبیعی و ماوراء طبیعی برای شرح حوادث این منطقه همچنان برای سال‌ها ادامه یافت. در برخی از استدلال‌ها سراغ اتلانتیس رفتند و نیروی باقی مانده‌های این جزیره افسانه‌ای را در وقوع این حوادث مقصر دانستند و در برخی دیگر ادعا کردند که در این مثلث، نوعی پدیده فضا‌-زمان حاکم است و اجسام را به درون یک جهان موازی می‌مکد.

یکی از عجیب‌ترین توضیح‌های طبیعی درباره این منطقه نیز این بوده که حباب‌های متان آزاد شده از بستر دریا، کشتی‌ها را واژگون می‌کند. با این حال، در جریان مطالعات سازمان زمین شناسی ایالات متحده، هیچ نشانی از انتشار قابل توجه متان در ۱۵ هزار سال گذشته در این منطقه یافت نشد.

به نظر می‌رسد یکی از دلایل سقوط هواپیماها و واژگونی کشتی‌ها در گذشته در این منطقه، وقوع طوفان‌های زیاد بوده است؛ آنهم در دورانی که هنوز خلبانان و کاپیتان‌های کشتی‌ها ابزارهای دقیقی برای پیش‌بینی آب و هوای بد نداشتند.

 

نتایج یک مطالعه جدید نیز نشان داد طوفان‌های همگرایی که در این منطقه روی می‌دهد، گاه امواج سرکشی به ارتفاع ۳۰ متر ایجاد می‌کند که می‌تواند حتی شناورهای بزرگ را غرق کند.

شبیه‌سازی‌های آزمایشگاهی نیز تأیید کرد که چنین امواجی پتانسیل غرق شدن کشتی‌ها را دارند، با این وجود هیچ مدرکی وجود ندارد که آنها واقعاً در مثلث برمودا روی می‌دهند.

برخی ادعا می‌کنند که ناهنجاری‌های مغناطیسی باعث می‌شده که در گذشته ملوانان و خلبانانی که با قطب‌نما حرکت می‌کردند، از مسیر خارج شوند.

اگرچه تا کنون چنین ناهنجاری‌هایی شناسایی نشده، اما گمان می‌رود در اوایل قرن بیستم، شمال جغرافیایی واقعی و شمال مغناطیسی در مثلث برمودا همسو شدند که می‌توانسته منجر به خطاهای ناوبری شود.

گارد ساحلی ایالات متحده نیز هیچ خطر خاصی را در مثلث برمودا شناسایی نکرده است. همچنین یک مطالعه در سال ۲۰۱۳ میلادی که خطرناک‌ترین آب‌ها برای کشتیرانی را فهرست کرده بود، این منطقه را در فهرست خود قرار نداده است.

آمارها نیز نشان می‌دهد که با وجود حجم بالای ترافیک هوایی و دریایی همچنین طوفان‌های مکرر، از مثلث برمودا تعداد غیرعادی از تصادف و خرابی‌ گزارش نشده است.

شاید دلیل واقعی جلب شدن توجه‌ها به این منطقه، این باشد که مردم بطور طبیعی به سمت رمز و راز کشیده می‌شوند و به همین دلیل گزارش‌ها از ناپدید شدن‌ها، توجهات زیادی را به خود جلب می‌کرده است.

از قدرت این باورهای اسرارآمیز در سال‌های اخیر کاسته شده است؛ شاید به این دلیل که فناوری‌های مدرن به ما اجازه می‌دهد ترافیک‌های هوایی و دریایی را با دقت بیشتری ردیابی کنیم.