به نقل از «دانا»

آداب و رسوم ازدواج در جنوب کرمان/ سنت های زیبا در غبار زمان و غفلت مسئولان فرهنگی رنگ باخت

تاریخ انتشار: ۲۳ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۱۳۴۳۷۶

سنت حسنه ازدواج این روزها در جنوب کرمان با برخی سخت گیری ها و تکلفات آمیخته شده است اما در زمانی نه چندان دور رسم های زیبایی که از هر پیرایش و تفاخری دور بود به این سنت حسنه رنگ و بوی زیبا و پسندیده تری می داد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از راه آرمان،آداب و رسوم و فرهنگ هر خطه ای در امر ازدواج عامل تمایز بخشیدن بین افراد آن خطه از افراد دیگر می شود ، رفتارها و اعمالی که ریشه در گذشته افراد یک منطقه دارد و اگر نمی بود تشخیص باورها و اعتقادات افراد یک جامعه از دیگر جوامع مشکل می نمود در ذیل به برخی از آداب و رسوم ازدواج در جنوب کرمان اشاره می کنیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در روزگار ساده زیستی یعنی روزگاری که پدرها و مادرهای،پدربزرگ و مادر بزرگ های ما هنوز برخی از خاطرات ان را زیر لب زمزمه می کنند برگزاری مراسم عروسی آن هم در ۷ شبانه روز امری عادی و مرسوم بود، اما تکلف و سخت گیری های بی مورد اکنون موجب شده که خانواده عروس و داماد برای برگزاری یک شب مراسم عروسی دچار چالشی سخت و پرمشقت شوند.

سنت حسنه ازدواج این روزها با برخی سخت گیری ها و تکلفات آمیخته شده است اما در زمانی نه چندان دور رسم های زیبایی که از هر پیرایش و تفاخری دور بود به این سنت حسنه رنگ و بوی زیبا و پسندیده تری می داد.

آشنایی با برخی از سنت های ازدواج در جنوب کرمان

(دارچینی )جمع آوری هیزم برای پخت غذای عروسی،دار به اصطلاح محلی رودبار به هیزم گفته می شود

این مراسم یک هفته قبل از عروسی انجام می شود و به این شکل است که چند نفر از جوانان و دوستان داماد برای جمع آوری هیزم به جنگلهای اطراف رفته و هیزم های خشک را جهت پخت غدای عروسی جمع می کنند و به منزل داماد می آورند.

لباس برون

یکی از این رسومات لباس برون که دو روز قبل از مراسم عروسی انجام می شد در این مراسم خانواده داماد رخت های عروس را کادو و با تعدادی از زنها طایفه به خانه عروس می بردند و به خانواده عروس تحویل می دادند.

شب حنا بندان اولی یا همان حنابندان دزدی

در این شب زنان و مردان طایفه دور هم جمع می شدند و با خواندن سرودها و شعرهای محلی به جشن وشادی می پرداختند و بعد از شادی بر روی دست وپای عروس وداماد حنا می گذاشتند.

شب حنابندان دوم

در این شب خانواده داماد از تمامی طایفه جهت صرف شام دعوت بعمل می آورند وخانواده داماد مقداری حنا را در کاسه ای تزئین و به خانه عروس می روند و بر روی دست عروس حنا می گذاشتند وبعد از آن نوبت به حنابندان داماد می رسد بعد از گداشتن حنا بر روی سر دست وپای داماد نزدیکان داماد بر روی دست داماد اسکناسهای را می گدارند.

یکی از برنامه های ورسوم محلی که در آخر شب حنابندان دوم اجرا می شود مراسم چوب بازی توسط جوانان فامیل است که محلی به آن چوب چاپ می گویند به این صورت که هرکدام از افراد یک چوب محکم و کلفت که از قبل آماده کرده اند یک دایره بزرگی تشکیل می دهند و همراه با نوای ساز و دهل و پایکوبی به جلو و عقب حرکت میکنند و در هر حرکت چوب های خود را به هم میکوبند.

سرتراش(آریشگاه رفتن داماد)

عصر عروسی مراسم سر تراش وجود دارد که بعد از اصلاح داماد اون به حموم مبرند در این مراسم داماد جای رفتن به سلمانی جلوی درب منزل با جمع شدن میهمانان به دور داماد آرایشکر داماد را اصلاح می کنند وخانواده داماد پولی را بعنوان دستمزد با سنجاق قفلی بر روی جیب پیراهن آرایشگر نصب می کنند.

سر یو(حمام کردن داماد)

داماد جای رفتن به حمام همه جمع می شدند و با رقص های سنتی و چوب بازی که به چوب چاپ معروف است داماد را تا سر موتور پمپ همراهی می کردند و بعد از حمام رفتن داماد رخت نو ودامادی را برتن او می کنند و بعد از حمام داماد را سوار بر شتر میکنند و به خانه عروس میبرند (مراسم سوار بر شتر شدن داماد تا حدودی از بین رفته است) وتا منرل عروس همراهی می کنند،مادر عروس با شربت و شیرنی به پیشواز داماد می آید و بعد از خوش آمد گویی و صرف شام داماد به دنبال عروس می رود و بعد از رسیدن آنها خانواده عروس یک گوسفند را جلوی ماشین آنها قربانی می کنند.

یکی از آدابی که در مراسم عروسی شهرستان رودبار جنوب مرسوم است این است که در صورتی که داماد و عروس خویشاوند نباشند مراسم عروسی به صورت جداگانه در خانه های طرفین برگزار می شود،البته هزینه های پذیرایی در هر دو خانواده به عهده داماد است.

مهمان کردن عروس و داماد- دو سه شب که از عروسی گذشت خانواده داماد و خانواده عروس و تعدادی از فامیل به نوبت عروس داماد را میهمان می کنند.

علی ای حال،در سایه ی غفلت برخی مسئولان فرهنگی فرهنگ ها و سنت ازدواج جای خود را به سنت های شیطانی داده است.

 

انتهای پیام/

منبع: دانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۱۳۴۳۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ماجرا مفقودی ۳ دختر چوپان در کرمان

آفتاب‌‌نیوز :

شب در دل کوهستانِ هراسناک، وهمِ آسمان و زمین از یک سو، غرش سیلاب از سوی دیگر؛ و آب، گوسفندان را با خود می‌برد.

سیلاب شدید، حریفِ قدرِ گوسفندان است و سه دختر می‌مانند تنها در بیابان و کوهستان با دستانی خالی و گوسفندانی که یا نیستند یا زنده نیستند؛ حالا ترس از پدر و تلف شدنِ گوسفندان هم به ترس از شب و سیلاب اضافه شده و چاره را به بازنگشتن می‌بینند؛ شاید نمی‌دانستند چه جوابی باید به خانواده بدهند.

درواقع، مانند روز‌های عادی، با تاکید پدر خانواده، به دل کوه و دشت زده بودند تا گوسفندان را به چرا ببرند؛ آری، سه دختر ۱۲ تا ۲۰ ساله عشایر در شهرستان عنبرآباد استان کرمان.

مسئولان عشایری می‌گویند هم به شکل پیامکی یا تلفنی و هم حضوری حداقل سه نوبت به پدر خانواده گفته بودند، پیش بینی سیلاب شدید داریم و باید این منطقه را ترک کنید، اما این چوپان اصرار دارد که اتفاقی نمی‌افتد، زیرا خیلی وقت است چشمشان به آسمان دوخته شده بوده و خبری از باران نبوده است.

حالا سه دختر جوان و نوجوان خانواده با وجود اخطار‌های مسئولان محلی برای تخلیه از مناطق پرخطر در معرض سیلاب، همراه گله گوسفندان راهی کوه و دشت می‌شوند که به شب می‌خورند و سیلاب کُشنده و باقی قضایایی که نقل شد.

این روایت ها، آن چیز‌هایی است که از قول منابع محلی درباره چگونگی مفقود شدن این دختران از صبح امروز (چهارشنبه) به گوش مسئولان شهرستان و استان رسیده است و در نهایت رسانه‌ها کسب اطلاع کردند.

تجربه مسئولان نشان می‌داده که پیش بینی این میزان بارش می‌تواند سیلاب‌های شدیدی را در این منطقه روان کند، اما آنطور که مسئولان محلی می‌گویند تذکر‌های مکرر آنان نتیجه‌ای نداشته و این خانواده عشایر، گویی اعتقادی به پیش بینی هواشناسی نداشتند و در جواب گفته بودند: ما که مدت‌ها است چشم به راه باران هستیم و خبری نیست.

پدر خانواده بی‌توجه به اخطار‌های مکرر، دخترانش را روز سه شنبه (دیروز) باز همراه گله به بیرون می‌فرستد، اما این نوجوان‌ها شب باز نمی‌گردند.

جست و جو‌ها برای یافتن دختران تا صبح و سپس تا عصر ادامه پیدا می‌کند که در یک مرحله دختر ۲۰ ساله و در مرحله دیگر ۲ دختر نوجوان ۱۲ و ۱۷ ساله تا بعدازظهر امروز (چهارشنبه) سالم پیدا می‌شوند.

مشخص می‌شود دختر‌ها بعد از رهاشدن از سیلاب و پس از اینکه گله گوسفندان در سیل گیر افتاده، تلاش می‌کنند آن‌ها را جمع و سالم باز گردند، اما آنطور که روایت شده، این دختران با گذشت زمان با تلف شدن گوسفندان روبه رو شده اند و حالا هم از خانه دور هستندد و هم رویشان نمی‌شود یا ترس از سرزنش باعث می‌شود بدون گوسفندان برنگردند.

اینجا با ۲ مساله مهم یا بهتر است بگوییم ۲ پرسش بااهمیت روبه رو هستیم؛ نخست چرایی بی‌توجهی به هشدار‌های رسمی هواشناسی و مسئولان به عشایر و سایر شهروندان و دوم نیز ترس شدید سه دختر چوپان از خانواده آن هم در شرایطی که جانشان در خطر بونده است؛ که گویی، این ترس، مانع بازگشت به‌موقعشان به خانه یا چادر عشایری می‌شده است.

آیا ترس از تلف شدن گوسفندان، به هر تعداد هم که بوده باشند، باید آنقدر باشد که سه دختر جوان و نوجوان را از فرار و دوری از منطقه خطر درگیر سیلاب دور نکند و به جمع خانواده بازنگرداند؟، حتی وقتی جانشان در خطر بوده؟؛ این مساله نیازمند واکاوی بیشتر جامعه‌شناختی، و البته کسب اطلاعات بیشتر از آنان است.

همانطور که در کلیپ چسبیده به این مطلب مشاهده می‌کنید، وقتی استاندار کرمان از فرماندار عنبرآباد درباره کم و کیف مفقودی این سه دختر می‌پرسد، آنان به نقل از شنیده‌های افراد محلی یا خانواده، این روایت را مطرح می‌کنند و البته همه خوشحال هستند که این سه فرد مفقودی، به سلامت پیدا شدند و به کانون خانواده بازگشتند؛ و همه این حکایت در حالی بوده که مسئولان می‌گویند دست‌کم سه بار از این خانواده‌ها خواسته بودند وارد منطقه خطر نشوند و این امر نشان می‌دهد ضرورت دارد از نظر فرهنگی در این زمینه ها، به ویژه افزایش مراقبت‌ها برای پیشگیری از حوادث و خسارت‌های جانی و مالی، بیشتر کار شود.

منبع: خبرگزاری ایرنا