سرمربی تیم ملی تکواندو: احتمال خداحافظی کیمیا علیزاده از تکواندو وجود دارد
تاریخ انتشار: ۲۳ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۱۳۷۵۷۶
مهرو کمرانی سرمربی تیم ملی تکواندو بانوان در خصوص شرایط تیم بانوان، ضربه سنگین مصدومیت کیمیا علیزاده و حرف و حدیثهای بعد از آن گفت و گویی با تسنیم داشته که در ادامه میخوانید:
شرایط آمادگی بازیکنان تیم را در آستانه بازیهای آسیایی چگونه ارزیابی میکنید؟
فکر میکنم بچهها از لحاظ همبستگی تیمی بسیار خوب هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
از لحاظ آمادگی فنی بازیکنان ما در حال حاضر در شرایط حضور در بازیهای آسیایی قرار دارند؟
بازیکنان ما از لحاظ فنی و جسمانی در اوج آمادگی قرار دارند. آنها در این مدت بسیار با انگیزه تمرین کردند. بعد از مصدومیت کیمیا علیزاده نیز ملیکا میرحسینی را جایگزین او کردیم. ملیکا دختر بسیار باانگیزه و متمرکزی است و امیدوارم جایگزین خوبی برای علیزاده باشد. عملکرد او در تورنمنت تدارکاتی کرهجنوبی نشان داد او فعل خواستن برای پیشرفت را صرف کرده است و ما نیز همه جوره پشتیبان او هستیم.
قطعا مصدومیت کیمیا علیزاده علاوه بر جامعه ورزش، اعضای تیم ملی را نیز دچار شوک کرده است. آیا این اتفاق میتواند موجب همبستگی بیشتر بازیکنان برای ارائه بهترین عملکرد و خوشحالی علیزاده شود؟
روزی که این اتفاق غیرقابل پیشبینی و عجیب افتاد، ما اصلا احتمال پارهگی ACL کیمیا را نمیدادیم. با این حال شخصا همراه کیمیا برای MRI رفتم. سریعا نیز جواب او را دریافت و با هماهنگی فدراسیون به دکتر رازی مراجعه کردم. بعد از ارزیابی دکتر رازی مشخص شد ACL کیمیا دچار پارگی شده است. وقتی مشخص شد کیمیا بازیهای آسیایی را از دست داده است همه ما دچار شوک بزرگی شدیم و یکی، دو روز نیز در این شوک قرار داشتیم اما بعد از 2 روز با بچهها جلسه گذاشتم و تصمیم گرفتیم عملکردمان به گونهای باشد که کیمیا را دلگرم کنیم تا او برای بازگشت انگیزه داشته باشد.
با توجه به صحبتهای شما، به نظر میرسد شاید کیمیا علیزاده دیگر تمایلی به پیگیری ورزش قهرمانی نداشته باشد؟
کسی که بارها زیر تیغ جراحی رفته است، برای بازگشت باید انگیزه بسیار قوی داشته باشد. کیمیا علیزاده قبل از مصدومیت اخیر، حدود یک سال به خاطر مصدومیت گذشتهاش از اردوی حرفهای و دنیای قهرمانی دور بود و زندگی عادی یک دختر را تجربه کرد. او در این مدت مانند دختران دیگر زندگی و لذت آن را تجربه کرد. بازگشت او بعد از تجربه این شرایط خیلی سخت بود و با اصراری که خود کیمیا داشت من به حضور او در مسابقات قهرمانی آسیا راضی شدم. اصلا موافق حضور او در ویتنام نبودم و او اصرار زیادی برای بازگشت داشت. حتی کیمیا با مراجعه به پزشکان نامه حضور در تمرینات را دریافت کرد. نهایتا کیمیا به اردوی تیم ملی بازگشت اما با یک روحیه غیرحرفهای که با توجه به دوریاش از اردوها کاملا طبیعی بود. امیدوارم با وجود مصدومیت اخیر مجددا کیمیا به دنیای قهرمانی بازگردد اما احتمال خداحافظی او از دنیای قهرمانی نیز وجود دارد.
مصدومیت اخیر کیمیا علیزاده به مصدومیت گذشته او ارتباط داشت؟
اصلا این مصدومیت هیچ ارتباطی به مصدومیتهای گذشته او ندارد. مصدومیت زانوی چپ کیمیا علیزاده مصدومیت جدیدی بود و او در گذشته هیچ مشکلی از این ناحیه نداشت.
در دنیای قهرمانی بازگشت ورزشکاران پس از مصدومیت ACL بسیار سخت است.
بله این موضوع را قبول دارم و برای همین از احتمال خداحافظی او صحبت کردم. البته تیم پزشکی و دکتر کیهانی تمام تلاش خود را انجام خواهند داد. قرار است دوشنبه 29 مردادماه در خصوص زمان جراحی کیمیا تصمیم گیری شود. البته کیمیا در حال حاضر فیزیوتراپی میکند، راه میرود و حتی تمرین سبک نیز داشته است و تنها زمان عمل جراحی و مدت دوری او از میادین باید مشخص شود.
برخی از کارشناسان اعتقاد دارند پرچمداری کیمیا علیزاده در بازیهای آسیایی نیز در مصدومیت او بیتاثیر نبود و باعث فشار روانی بیش از حدی به کیمیا شد.
بعد از قهرمانی آسیا احساس کردم شاید پرچمداری کاروان ایران در بازیهای آسیایی به او کمک کند. عملکرد کیمیا علیزاده در مسابقات قهرمانی آسیا با توجه به تواناییهای او ضعیف بود و ارتباط او با زمین مسابقه دیر برقرار شد و در یک ثانیه مسابقه را از دست داد. بازگشت بدون مدال از مسابقات قهرمانی آسیا برای کیمیا علیزاده سنگین بود و خیلی اذیت شد اما انتخاب به عنوان پرچمدار برای او خوب بود و کمک کرد شرایط روحی خود را بازسازی کند. کیمیا برای حضور در اندونزی در شرایط بسیار بهتری نسبت به مسابقات قهرمانی آسیا قرار داشت و واقعا به دنبال کسب مدال بود. کیمیا واقعا از مصدومیت، بازگشت دوباره و شروع از صفر خسته شده است. واقعا علیزاده دختر قوی بود که هر بار بعد از مصدومیتها بازگشت و امیدوارم یک بار دیگر نیز این کار را انجام بدهد. من نیز به عنوان مربی و یک دوست در کنار او خواهم بود و اعتقاد دارم پرچمداری نه تنها در مصدومیت او تاثیرگذار نبود بلکه به کیمیا کمک کرد.
با توجه به جوانی بازیکنان تیم ملی و همینطور غیبت کیمیا علیزاده، بازیکنان ما خودباوری کسب مدال در اندونزی را خواهند داشت؟
کیمیا علیزاده با مدالهای بزرگ و اولینهای خودش در بخش بانوان تکواندو، باور دختران ما را تقویت کرد. در حال حاضر نیز همه دختران ما دوست دارند مانند کیمیا تاریخساز باشند و امیدوارم در جاکارتا این اتفاق بیفتد. ما برای کسب بهترین نتیجه به جاکارتا خواهیم رفت. در یکسال اخیر نیز علاوه بر عملکرد خوب دختران در نونهالان و نوجوانان ما شاهد اتفاقات بزرگی در تیم ملی نیز بودیم. پریسا جوادی در مسابقات داخل سالن مقابل حریفی از چین به برتری دست یافت که طلای گرنداسلم و گرندپری را کسب کرد. زهرا پوراسماعیل نیز مقابل قهرمان دو دوره المپیک به برتری دست یافت. این موضوع نشان میدهد بازیکنان ما از لحاظ فنی ارتقا پیدا کردند و تنها برای حرفهای تر شدن و تقویت باورهای خود به میادین بیشتری نیاز دارند.
تیم ملی بانوان در راه آمادهسازی بازیهای آسیا تنها در تورنمنت آزاد کرهجنوبی شرکت کرد. حضور در این مسابقات تا چه اندازهای به ملیپوشان ما کمک کرد؟
تورنمنت کرهجنوبی مسابقات سنگینی بود که ما پشت سر گذاشتیم. شاید هر کسی جسارت حضور در این مسابقات را نداشت اما برای من اینکه در این مسابقات چه اتفاقاتی میافتد اصلا اهمیت نداشت. مهم بازخورد عملکرد بازیکنان بود که بسیار در این جهت نیز مفید بود. سعی کردیم بعد از این مسابقات روی اشکالات بچهها کار کنیم و همچنین با مشاهده عملکرد بازیکنان کرهجنوبی و چین تغییراتی در تمرینات و نوع بازی بازیکنان ایجاد کنیم. میانگین سنی تیم ما 17 سال است و بزرگترین بازیکن تیم ما ملیکا میرحسینی با 21 سال سن است.
حضور در بازی های آسیایی جاکارتا پنجمین حضور بانوان ما در بازیهای آسیایی خواهد بود. با توجه به مصدومیت کیمیا علیزاده توقع کسب مدال طلا از بازیکنان دیگر منطقی خواهد بود؟
تکواندو رشته غیرقابل پیشبینی است اما اعتقاد دارم اتفاقات خوب یک سال اخیر این انگیزه را در ما ایجاد کرده است که این بازیکنان میتوانند کیمیا علیزادههای بعدی باشند. با وجود رنکینگ بازیکنان ما در جدول مسابقات به خوبی میدانیم با چه رقیبانی بازی خواهیم داشت. با وجود صعود بازیکنان از رتبههای 200 یا 300 رنکینگ به رتبههای 30، 40 همچنان رنکینگ ما برای حضور در بازیهای آسیایی با حضور اکثر المپینها پایین است. آسیا در بخش بانوان قدرت اول تکواندو دنیا را دارد. اکثر بازیکنان کرهجنوبی و چین قهرمانان المپیک، جهان، گرندپری و تورنمنتهای دیگر هستند و بازیکنان ما بیتجربه هستند. با این حال از لحاظ فنی بازیکنان توانمندی هستند و مهمتر از همه تشنه موفقیت هستند و فکر میکنم طلای ملیکا میرحسینی در کرهجنوبی نشان داد بچه های ما به دنبال حضور روی سکوهای مهم هستند.
در این مدت برخی کارشناسان اعتقاد داشتند که شرایط تمرینی باعث مصدومیت علیزاده شده است؟
همیشه کسانی که دور هستند خیلی راحت اظهارنظر میکنند. ما روزهای خیلی سختی را تجربه کردیم و حاشیه برای ما طبیعی شده است. اصلا هم به دنبال این نیستم که دیگران چگونه من را قضاوت میکنند بلکه اعتقاد دارم زمان بهترین قاضی خواهد بود. کسانی که در خصوص مصدومیت کیمیا صحبتهای بدون منطق انجام میدهند قطعا به دنبال دلسوزی نیستند. اگر مدارک و مستندات را بررسی کنند و بعد اعتقاد داشته باشند که مربی یا فدراسیون در مصدومیت کیمیا مقصر بوده است من به آنها حق میدهم اما وقتی در حال زندگی خود هستند و از هیچ چیزی خبر ندارند و نمیدانند ما زندگی خود را برای آمادهسازی گذاشتیم بیانصافی است.
به نظر میرسد از این انتقادات ناراحت هستید؟
شبانهروزی در حال آمادهسازی بچههایی بودیم که هیچ وقت دنیای حرفهای را تجربه نکردند و هیچ وقت نیز بازیکن حرفهای در کنار آنها نبوده است. در بخش آقایان ما بازیکنانی مانند فرزان عاشورزاده، مهدی خدابخشی و سجاد مردانی را داریم که عناوین زیادی را کسب کردند و قطعا بازیکنان جوان در کنار این نفرات رشد بهتری خواهند داشت. قدمت تکواندو آقایان با بانوان قابل مقایسه نیست و الکی نیز به دست نیامده است. ضمن اینکه در تکواندو آقایان همیشه بزرگتر در اردوها حضور داشته است و الگو سازی به درستی انجام شده است اما بازیکنان تیم بانوان بسیار جوان هستند و ما باید حتی در تغذیه و زمان استراحت آنها نیز نظارت داشته باشیم. اگر در این راه نیز پیشرفت کم یا زیادی حاصل شده است خودمان در آن نقش داشتیم و حداقل اینکه هیچ کوتاهی در وظایف خود انجام ندادم.
هیچ کسی در این مدت شما را حمایت نکرده است؟
هر کمکی که من و بازیکنان را ترغیب به بهتر بودن می کرد را پذیرا بودم. اتفاقی که هیچ وقت نیفتاده است و من همیشه حس تنهایی را داشتم. تنها همراهان من رئیس فدراسیون و نایب رئیس بانوان بودند اما هیچ کدام از مربیان قدیمی من را حمایت نکردند و هیچ تماسی برای تزریق انرژی یا دادن مشورت با من نداشتند. شاید بقیه بگویند به این کارها نیازی نباشد اما هر مربی که با سن کم کار خود را شروع میکند به حمایت و یا مسائل دیگر نیاز دارد. فریبرز عسکری، سرمربی تیم آقایان میدان المپیک را دیده است و خودش به عنوان بازیکن میادین بزرگی را تجربه کرده است اما زمانی که من بازیکن بودم تنها مسابقات کشوری برگزار میشد و تیم ملی وجود نداشت.
و به عنوان سوال پایانی ... به نظر میرسد خود شما نیز از لحاظ شرایط روحی و روانی تحت فشار زیادی هستید؟
آدمی هستم که باید یک دورهای را پشت سر بگذارم تا شرایط بهتری داشته باشم. نمیتوانم کتمان کنم که آسیب دیدگی کیمیا علیزاده من را به هم ریخت و تلاش کردم جلوی بازیکنان این موضوع را نشان ندهم. خدا را شکر این مرحله را در حال حاضر گذراندم و با کیمیا نیز لحظه به لحظه در ارتباط هستم. خیالم راحت است که در حق او کوتاهی نکردم و می دانم او نیز ما را حمایت میکند و انرژی می دهد. با تمام وجود نیز در اندونزی حضور خواهم داشت تا بهترین نتایج را کسب کنیم.
منبع: الف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۱۳۷۵۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چالشهای سرمربی تیم ملی پیش از آغاز جام ملتهای آسیا
به گزارش ورزش سه، تصاویر کلی برجای مانده از فینالهای اردوار گذشته جام ملتهای آسیا شوروشر برپایی جشنواره قهرمانی ایرانی هاست. تیمهای ملی ایران با ستارههایش، بهترینِ بهترینها و بزرگترینِ بزرگترینها. از عصری به عصر دیگر. میگفتند تکرار شدنیها از نسلی به نسل دیگر. میگفتند به چنگ در آوردن توپ از فوتسالیستهای ایرانی به معنای پیروزی است. اگر تیم کوچکی بودی و توپی از آنها کِش میرفتی برایتان طعم گوارای قهرمانی را داشت. جانانه دفاع کنید و کمتر گل بخورید. جام ملتهای آسیا پردههای شوم دیگری را هم داشت. محض نمونه شکست برابر ژاپن در دوره گذشته که پیشرفت تیمهای آسیایی را عیان ساخت. ورود مربیان بزرگ به تیمهای کوچک دیروز که حالا برای خود بزرگ شدهاند. تیمهایی که از پرده های آهنین بیرون آمدند ( ژاپن، ازبکستان و تایلند ). تیمهایی که به مربیان ایرانی روی آوردند ( عراق، کویت، افغانستان و ویتنام ). حالا جام ملتهای آسیا دیگر به تیم ملی فوتسال ایران تعلق ندارد و بدل به آوردگاهی شد که همه در موفقیت آن میتوانند نقش بازی کنند و سلطنت طلب باشند.
جام ملتهای آسیا 2024 در راه است و به شکل غریبی شرایط تیمهای هم گروهی ایران در این رقابتها، مربیان،بازیکنان و نتایج دیدارهای آنها، بی اختیار همگان را بیش از حد معمول به خود جلب می کند. شمسایی و ستاره هایش در یک سو ایستادهاند و کویت با مربی ایرانیاش که روزگاری تیم ملی فوتسال را به بزرگترین موفقیتش رساند، در سوی مقابل. در کنار آنها، افغانستان با دیگر مربی ایرانی و بازیکنانی که حسابی پرورش یافتهاند به گواه کارشناسان دردسرساز خواهند بود شگفتیساز و همه را به نبرد از ته دل فراخواندهاند. تیم ملی فوتسال ایران بهسان همه تیمهای بزرگ که مدعی اصلی فتح جام محسوب میشوند، با مشکلات عدیده مواجه است. از توقعات و دردسرها، از ترکیب تیم و تصمیمات دشوار. جایی که انتظارت همیشه بالاست و بی اندازه. چالشهای دیگری هم همچون ابرهای سیاه بالای سر تیم افکنده که کاپیتان تیم ملی چه کسی است و کدام بازیکن؟
مشکل همه سرمربیان تیمهای ملی عدم دیدارهای بینالمللی باندازه کافی است که این بار فدراسیون فوتبال بر خلاف گذشته مسابقات بزرگ را برای تیم ملی تدارک دید. هم در خانه و میان استقبال تماشاگران و هم دور از خانه با حریفان. شاگردان شمسایی هم با برزیل بزرگ به میدان رفتهاند و هم به مصاف روسیه قدرتمند. تیمهای کلمبیا و پاراگوئه در صحنه بودهاند و پیروزی برابر آنها بارقههای نور امید را زنده کرد. ژاپن که پیشترها زخم عمیقی بر ایران فرو کرده بود، مقابل مردان شمسایی به زانو در آمد. بازی با هر تیمی با هر تاکتیکی و سیاقی. مشکلات لژیونر ها با هر سیاستی که جلو رفت، بالاخره حل شد و خط قرمز بزرگی روی دور هر بهانهای کشید.
یک تیم ملی موفق زمانی در بهترین اوضاع خود قرار دارد که بیشتر شبیه یک تیم باشگاهی باشد. از نظر روحیه تیمی، تمرینات مداوم، آشنایی با تاکتیک مربیان، انگيزه و هدفي مشترک. به نظر میرسد مربیان تیمملی وقت کافی برای همه اینها را داشتهاند، نداشتهاند؟ خوشبختانه ایران، بازیکنان بزرگ، بااستعداد و خوش قریحه فراوانی دارد که هر کدام این فرصت را داشته اند تا در اردوهای آمادهسازی طنازی کنند و خودی نشان دهند. بدون شک حضور بازیکن جدید در ارايش تيم، نه تنها تيم را تقويت خواهد كرد بلكه دليلي براي رقابت ميان بازيكنان براي حفظ پست خود در تركيب اصلي نيز خواهد بود. در تمامی اردوهای گذشته، شمسایی تمامی بازیکنان را زیر نظر داشته و در دریای ستارهها شنا کرده است تا هر ماهی که بخواهد، قلاب کند.
طبق معمول شمسایی متهم و مورد انتقاد به علت هدردادن گروهی از ستاره های نسل قبلی شده بود و به اصطلاح با جوانگرایی راهی دوره گذشته جام ملتهای آسیا شد. در نتیجه شکست در فینال که ناکامی بزرگی از خبری به خبر دیگر مخابره میشد. در حالی که نسل قبلی به وضوح بهتر از دوره فعلی بودند اما محدودیت ها و ضعف های خود را هم داشتند که مهمترین آن مصدومیتهای کهنه برخی از چهرهها بود و آسیب بزرگ به آینده نگری. تیم ملی و شمسایی هر چه جلوتر رفتند، موضع جوانگرایی را کمرنگ تر کردند و شایسته سالاری را به اولویت اصلی بدل ساختند. شاید بازیکنان جوان کیفیت لازم را نشان ندادند اما در همان دوره نیز در سطح و قیاس بازیکنان نسل طلایی نبودند به خصوص که بازیکنان با تجربهای که حالا شمسایی را همراهی میکنند، دو سال پیش با طراوتتر و آمادهتر بودند که انتخابات سیاهه جدید شمسایی بیانگر این است که سرزنشها منطقی بوده. با این حال، تیم ملی فوتسال در هر پست دارای چند بازیکن درجه یک، فوق العاده و استثنایی است که هر کدام میتوانند به راحتی جای دیگری را پُر کنند. بايد گفت، بالقوه گروه خوبي است با پتانسيل زياد و تقريبا بدون ضعف. شايد تا حدودی این تغییر فلسفه معقول باشد. هیچ مربی در صحنه بين المللي نمی تواند دائما گروه مشخصي از بازیکنان را به تيم دعوت كند و تركيب تيم را از ميان گروه مشابه شكل دهد. سرمربي تيم ملي باید با توجه به فرم بازيكنان تيم را انتخاب و تنظيم کند. اما در هر صورتی، از جوانگرایی فاصله گرفته شد و تاوانی که دوره گذشته برای آن داده شد، برای هیچ بود و پوچ.
ممکن است خیلی هیجان انگیز نباشد ولی واقعيت اين است. همه از تیم ملی فوتسال توقع قهرمانی دارند. اگر رقیبان تیم ملی در بازه زمانی خاصی پیشرفت کردهاند، تیم ملی ایران نیز که ارباب فوتسال آسیا است، باید بیش از آنها حرکت میکرده. لیگ باشگاهی فوتسال در ایران بدون شک سطح بسیار بالاتری نسبت به حریفانش دارد و از استعداد های بی نظیری بهره میبرد. اگر ورود مربیان بزرگ خارجی به کشورهای آسیایی ترسناک است، نتایج مربیان ایرانی نیز نسبت به آنها جذابتر و معرکهتر بوده. یادمان نرفته محمدهاشم زاده چگونه ژاپن، مدافع عنوان قهرمانی را با اندونزی به بند کشید.