به نقل از «الف»

موسویان:* سیاست ترامپ مبنی بر"تحریم و فشار" برای "مذاکره وتسلیم" ایران شکست خواهد خورد

تاریخ انتشار: ۲۴ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۱۵۴۸۲۵

 

 به گزارش الف موسویان با اشاره به چهل سال تحریم ایران توسط آمریکا گفت  ایران مجرب ترین و مقاوم ترین کشور جهان درمقابله با تحریمهای آمریکاست. 

متن کامل این مصاحبه را بخوانید 

مجری: جانسون سفیر آمریکا در مقاله ای از انگلیس خواست که به آمریکا بپیوندد.ترامپ هم تجدید تحریمهای جدید علیه ایران را آغاز کرده.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

خواستیم نظر شما را بدانیم.

موسویان: برجام حاصل 13 سال مذاکره ایران و قدرتهای جهانی است که توافق شد، امضاء کردند، شورای امنیت سازمان ملل طی قظعنامه ای آن را تصویب کرد، آژانس بین المللی انرژی اتمی که تنها سازمان مسئول برنامه هسته ای کشورها درجهان است نیز آن را تصویب کرد و از زمان اجراء درژانویه 2016 تا کنون حداقل یازده بار هم انجام تهدات ایران را تایید کرده است.

آمریکا تنها عضو شورای امنیت سازمان ملل است که این توافق را نقض کرده و از آن خارج شده وبدین ترتیب قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل و مقررات جهانی را نقض کرده است. همانطور که شما به مقاله سفیر آمریکا در لندن اشاره کردید، آمریکا کشور انگلیس، سایر کشورهای اروپایی و جهان را برای نقض قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل تحت فشار قرار داده است. این درتاریخ شورای امنیت سازمان ملل بی سابقه است که یک عضو دائم شورای امنیت، یعنی آمریکا که قدرت اول جهان و شورای امنیت سازمان ملل است، هم خودش قطعنامه را نقض کرده و هم سایر کشورهای عضو را برای نقض تحت فشار قرار داده است. این پدیده ای خطرناک و مخل صلح و امنیت بین الملل است که آمریکا مبتکر آن شده است زیرا اعضاء دائم شورای امنیت مسئول اجرای کامل قطعنامه های سازمان ملل هستند.

مجری: تاثیر تحریمهای جدید بر اوضاع اقتصاد ایران چه خواهد بود؟

موسویان: شکی نیست که تحریمهای جدید آمریکا تاثیر منفی بر اقتصاد ایران خواهد داشت و به اقتصاد ایران لطمه خواهد زد. درچندماه گذشته هم شواهدی از تاثیر منفی تحریمهای جدید آمریکا بر اقتصاد ایران را دیده ایم. با این وجود لازم است سه حقیقت مهم دیگر را هم اشاره کنم:

اول: ایران چهل سال تحریمهای آمریکا را تجربه کرده ودر برابر تحریم آبدیده شده است. درحقیقت ایران مجرب ترین و مقاوم ترین کشور جهان درمقابله با تحریمهای آمریکاست.

دوم: دردور اول اوباما، آمریکا توانست اجماع جهانی علیه ایران ایجاد کند چون ایران هیچکدام از شش قطعنامه شورای امنیت را قبول نکرد اما این بار برجام که قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل است توسط ایران کامل آنرا اجراء کرده شده وسایر قدرتهای جهانی نیزمصمم به حفظ آن و ادامه کار اقتصادی با ایران هستند. لذا برجام آمریکا را منزوی کرده و در ایجاد اجماع بین المللی علیه ایران عاجز کرده است.

سوم: مشکلات جاری اقتصاد ایران حد اقل 50 در صد بخاطر ناکارآمدی سیستم داخلی ایران است مثل وجود فساد و قاچاق تورم وغیره

بنابراین چنانچه ایران بتواند مشکلات نا کارآمدی سیستم داخلی خود را حل کند ، باوجودیکه از دور جدید تحریمهای آمریکا خسارت خواهد دید، اما آقای ترامپ نخواهد توانست با شیوه تحریم و فشار، ایران را به مذاکره کشانده وتسلیم کند. چون باوجود برجام، امکان اجماع بین المللی گذشته نیست وایران 40 ساله تجربه مقاومت درمقابل تحریم های آمریکا را هم دارد.

مجری: ترامپ درتویتیرخود درجواب تهدید روحانی گفت که هیچگاه آمریکا را تهدید نکن چون با عواقبی مواجه خواهی شد که نمونه آن دیده نشده. جان بولتون گفت که اگر ایران خطاء کند آنچنان هزینه سنگینی خواهد پرداخت که هیچ کشور نپرداخته است و پمپووزیرخارجه نیزایران را به سخت ترین تحریمهای تاریخ تهدید کرد. این تهدیدها چه معنی دارد و امکان مذاکره ترامپ و روحانی درحاشیه مجمع عمومی سازمان ملل هست یا خیر؟

موسویان: تهدید هرکشورعلیه کشوردیگر مغایر منشورسازمان ملل است، خواه تهدید از سوی آمریکا باشد یا از سوی آمریکا. اما یک واقعیت رانمیتوان نادیده گرفت وآن اینکه این ترامپ و دولتش بود که ابتدا ایران را تهدید کرد.

 اولین تهدید که ترامپ آن را هم عملی کرد نقض برجام و قطعنامه شورای امنیت و قطعنامه آژانس بین المللی انرژی اتمی مربوط به برجام بود.

 دومین تهدید از سوی جان بولتون مشاور امنیت ملی و پمپئو وزیرخارجه درمورد تغییر رژیم در ایران بود.

 سومین تهدید دولت ترامپ، صادرات صفر نفت ایران بود که در تاریخ روابط دوکشور بی سابقه بود. آمریکا حتی دردوران تجاوز صدام به ایران درحالیکه از متجاوزحمایت میکرد، سیاست صادرات صفر نفت را دنبال نکرد.

 بنابراین ترامپ آغازکننده روند تهدید علیه ایران بود. اکنون روابط ایران و آمریکا درشرایط "تهدید درمقابل تهدید" بسر میبرد با این تفاوت که ترامپ ازمرز تهدید نیزعبور و جنگ اقتصادی علیه ایران را آغاز کرده است.

اما درمورد سئوال دوم شما اینکه آیا مذاکره امکان پذیرهست یاخیر:

 نکته اول من این است ایران وآمریکا وهمه قدرتهای جهانی درمورد برجام توافق کردند و آمریکا آن را نقض کرد. فرض کنید مذاکره و توافق مجددی هم با دولت ترامپ صورت گیرد. چه کسی میتواند ضمانت کند که آمریکا آن رانقض نخواهد کرد. ترامپ آمده و برجام را زیر پا گذاشته چون میراث اوباماست. بفرض اینکه دردوره ترامپ توافقی هم صورت گیرد، ازکجا که رئیس جمهور بعدی آمریکا، میراث ترامپ را زیر پانگذارد.

نکته دوم اینکه میزان و ملاک برای مذاکره چیست؟ سه قرارداد مهم بین ایران و آمریکا داریم.

اول معاهده مودت دوکشور که در سال 1955 امضاء شد. این پیمان درمورد روابط اقتصادی و کنسولی است. ایران و آمریکا مشکلات متقابل زیادی درمورد شهروندان و امور کنسولی دارند. آقای ترامپ هم مایل بود از برجام سهم اقتصادی داشته باشد و نان برجام را فقط اروپا و روسیه و چین نخورند. ایران اخیر به استناد این معاهده،  شکایتی علیه آمریکا بخاطر تحریمها تسلیم دادگاه بین المللی لاهه نموده است. استناد ایران به این معاهده وارائه چنین داخواستی براساس آن، به این معنی است که ایران این معاهده را قبول دارد. آیا آقای ترامپ حاضر است این معاهده رابعنوان معیار بپذیرد؟

دوم قرارداد الجزایر است که درسال 1981 بین ایران وآمریکا امضاء شد. دراین قراداد دوکشور توافق کرده اند که دیپلماتهای گروگان درتهران آزاد شده وروابط عادی دیپلماتیک براساس دو اصل "احترام متقابل" و "عدم مداخله درامور داخلی یگدیگر" داشته باشند. بعد از امضای قرارداد و آزادی دیپلماتهای آمریکایی، آمریکا بجای اینکه روابط دیپلکاتیک خود با ایران را براساس این قرارداد تنظیم کند، قطع رابطه کرد و بلافاصله هم از تجاوز صدام بخاک ایران حمایت کرد.

 سوم هم برجام است که آمریکا امضاء کرد و شورای امنیت سازمان ملل هم تصویب کرد.

آمریکا هرسه توافق را نقض کرده است.حالا آقای ترامپ که خواستار مذاکره است بگوید کدام از این توافقات را بعنوان معیار و ملاک قبول دارد؟.

مجری: ترامپ اعلام کرده هرکشوری با ایران همکاری اقتصادی کند، اجازه کار اقتصادی با آمریکا نخواهد داشت.

موسویان: طبق برجام همه کشورهای امضاء کننده شامل آمریکا باید همکاری اقتصادی با ایران را تسهیل کنند. آمریکا ازبرجام خارج شد، آنرا نقض کرد و تحریمها رادوباره اعمال کرد. این یک پدیده بی سابقه درمورد قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل است که یک عضو دائم هم خودش  آنرا را نقض کند و هم دیگر اعضاء دائم و کشورها را مجبور به نقض کند. اکنون دولت آقای ترامپ باید به ملت آمریکا بگوید که آیا آمریکا بعنوان عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل، موظف به اجرای قطعنامه های این شوراست یا مسئول نقض و بلوکه کردن آن.

مجری: آقای سفیر! شما که دردانشگاه پرینستون تدریس میکنید، مهمترین سوء برداشت آمریکا در مورد ایران چیست؟

موسویان: ایران و آمریکا چهل سال روابط دیپلماتیک نداشته اند. لذا طبیعی است که دوطرف دچار عدم درک صحیح و سوء برداشتهایی درمورد طرف مقابل باشند. منتهی امروز گروه تروریستی منافقین درتعیین دستورکارسیاسی واشینگتن درمورد ایران نقش ایفاء میکند. اینها یک گروه تروریستی مشابه داعش و القاعده هستند.

مهمترین سوء برداشت آمریکا، درمورد سیاستهای منطقه ای ایران است. آمریکا ادعا میکند که ایران بدنبال بی ثباتی منطقه است درحالیکه ایران واقعا جویای یک منطقه باثبات است زیرا ایران بیش از همه از بی ثباتی منطقه خسارت خواهد دید. ایران برای مبارزه با داعش و تروریسم درمنطقه سرمایه و هزینه زیادی داده است تا ثبات به منطقه برگرداند. ایران درسال 2001 با آمریکا درجنگ باتروریسم القاعده و طالبان درافغانستان همکاری کرد. بعد از سقوط صدام درعراق هم گروههای مبارز متحد ایران، عملا با آمریکا برای شکل دادن ساختار جدید حکومت درعراق برمبنای حکومت اکثریت باحضورفراگیرهمه قومیتهاو گروهها، حفظ حقوق اقلیت ها، انتخابات آزاد و قانون اساسی جدید، همکاری کردند. این ساختار همان ساختاری است که آمریکا و ایران درافغانستان بعد از طالبان باگفتگو وهمکاری شکل دادند.

برای رفع این سوءتفاهم مهم است که آمریکا تهدیدهای امنیتی ایران درمنطقه رادرک کرده و برای رفع نگرانیهای مشروع ایران همکاری کند.

دومین سوء تفاهم آمریکا درمورد ایران مربوط به سیاست مهاردوگانه  تحریم وگفتگوست. بعد از انقلاب 1979 درایران، تصورهمه دولتهای آمریکا اعم از دموکرات و جمهوریخواه این بوده که ازطریق فشار و تحریم میتوانند ایران را به پای میزمذاکره کشانده و هرخواسته ای را تحمیل و ایران را تسلیم کنند. همه دولتهای آمریکا نیز دراجرای این سیاست شکست خورده اند.

 درواقع ترامپ هم درمورد ایران یک تجربه شکست خورده را تجربه میکند. امروز نگرانی اصلی آمریکا بعد از چهل سال تجربه جنگ اقتصادی، سیاسی، نظامی، اطلاعاتی و سایبری علیه ایران، این است که چرا ایران 

منبع: الف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۱۵۴۸۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پولیتیکو: ۳ دولت اخیر آمریکا در مقابل ایران ناکام شدند

خبرنگار نشریه پولیتیکو می‌گوید: وقتی از یک مقام آمریکایی پرسیدم استراتژی بایدن در قبال ایران چیست، با خنده گفت: من یک پاسخ برای آنها دارم؛ دولت بایدن هیچ استراتژی‌ای در قبال ایران ندارد.

به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: پولیتیکو به قلم یک اپوزیسیون ایرانی می‌افزاید: اگر بایدن بخواهد به هرج‌ومرج رو به افزایش در خاورمیانه پایان دهد، باید با یک استراتژی مشخص به میدان بیاید. بیشتر تهدیداتی که متوجه منافع آمریکا است، از جانب ایران است. ایران در آستانه دستیابی به بمب اتم قرار دارد. نیروهای نیابتی آن در حال گسترش اقدامات خود هستند. آن‌گونه که حمله اخیر به اسرائیل نشان داده، برنامه موشک‌های بالستیک ایران در حال تقویت شدن است.

مقامات در واشنگتن بر سر نحوه تعریف کلمه استراتژی اختلاف‌نظر دارند و بسیاری از این کلمه به صورت عمومی استفاده می‌کنند. من از بسیاری از سیاستگذاران شنیده‌ام که آنها از نام‌گذاری برخی اسناد به عنوان استراتژی که در واقع استراتژی نیستند گلایه دارند. این اسناد در واقع بحث‌هایی انتزاعی هستند که اغلب به چالش‌های فوری و مهم سیاست خارجی نمی‌پردازند. اگر هدف نهائی تلاش شما حل مشکل نباشد، در آن صورت شما استراتژی‌ای برای آن موضوع نخواهید داشت.

بنابراین وقتی مسئولان سیاست خارجی برای توصیف رویکرد بایدن در قبال ایران از کلماتی مانند «مهار»، «تنش‌زدایی»، «بازدارندگی» و «مدیریت ریسک» استفاده می‌کنند، برداشت من از این کلمات تنها تاکتیک‌های مختلف است نه یک استراتژی مشخص. ایران یک مشکل است اما به نظر نمی‌رسد که برنامه‌ای منسجم برای حل آن در سر داشته باشد.

در دوران ریاست‌جمهوری اوباما، دولت می‌خواست مشکل برنامه هسته‌ای ایران را حل کند. دولت همچنین راهی برای رسیدن به آن هدف داشت و آن به‌کارگیری تلفیقی از تحریم‌ها و دیپلماسی بود؛ تلاشی که دولت اوباما از تیم جورج بوش پسر به ارث برده بود. آن استراتژی جواب داد و توافق هسته‌ای ایران متولد شد. بسیاری از ناظران می‌گویند برجام به اندازه کافی خوب نبود و برخی می‌پرسند استراتژی واقعی اوباما درباره ایران چه بود؟ برخی او را به تلاش برای ازسرگیری روابط با ایران، به عنوان یک دشمن دیرین آمریکا متهم کرده‌اند. اوباما امیدوار بود توافق هسته‌ای بتواند منجر به بهبود کلی روابط با ایران شود، اما به نظر من این یک امیدواری بود و نه بخشی از استراتژی.

دونالد ترامپ با به خطر انداختن توافق هسته‌ای استراتژی و امید دولت اوباما را از بین برد. اما از این جهت ترامپ نیز حداقل استراتژی مشخصی برای خود داشت. هدف اعلامی او تغییر رفتار حکومت ایران بود نه خود حکومت. تغییر رفتاری که دولت ترامپ به دنبال آن بود بسیار بنیادین بود، اما در تئوری این درخواست منجر به دنبال کردن سیاست تغییر حکومت شد، نه حل مشکل. تاکتیک ترامپ فشار حداکثری بود، با چاشنی تحریم‌های سنگین و دیگر اقدامات تنبیهی. واضح است که این استراتژی جواب نداد. بایدن با هدف‌گیری نه‌چندان قاطعانه احیای برجام و یک استراتژی غیر ایده‌آل برای دستیابی به این هدف پا به کاخ‌سفید گذاشت. او چند شرط برای این هدف گذاشت، از جمله اصرار بر اینکه ایران باید موافقت کند که در آینده بر سر یک توافق سختگیرانه‌تر و بلندمدت‌تر مذاکره نماید. دولت او چنان دیرهنگام به پای میز مذاکره برگشت که تلاش برای احیای برجام حتی قبل از روی کار آمدن یک دولت تندرو در تهران به دلیل درخواست‌های طرف آمریکایی سرنوشت نامعلومی پیدا کرده بود.

از وقتی که تلاش‌ها برای احیای برجام به در بسته خورد، تیم بایدن تصمیم گرفت به برخی پیروزی‌های کوچک که می‌توانست در مواجهه با ایران کسب کند بسنده نماید. آنها چند آمریکایی زندانی را به خانه برگرداندند هرچند که در قبال آن مجبور به پرداخت رقم قابل‌توجهی وجه نقد شدند. آنها همچنین از طریق ابزارهای تکنولوژیک به حمایت از جنبش اعتراضی در ایران پرداختند.

دولت بایدن همچنان تحریم‌های دولت ترامپ علیه ایران را حفظ کرده است. اما از آنجایی که اجرای این تحریم‌ها را محدود کرده یا به دلایلی خارج از کنترل واشنگتن این تحریم‌ها به اندازه کافی به ایران فشار نیاورده‌اند، تغییری در رفتار حکومت ایران بروز نکرده است. در حال حاضر صادرات نفت ایران افزایش یافته است. احتمالا دولت بایدن به این نتیجه رسیده که هیچ راه واقع‌بینانه و مستقیم برای «حل» مشکل ایران وجود ندارد. تردیدی نیست که این یک مشکل دشوار است. دیگر این است که روسیه و چین که زمانی درخصوص ایران با آمریکا همکاری می‌کردند اکنون به دلیل تنش‌هایی که خود با واشنگتن دارند در حال کمک به تهران برای دورزدن تحریم‌ها هستند. دولت بایدن حتی پس از حمله ۷ اکتبر حماس به اسرائیل، همچنان به پیگیری چشم‌انداز بزرگ‌تر خود یعنی «یکپارچگی منطقه‌ای» برای خاورمیانه ادامه می‌دهند. مشکلی که دولت بایدن به دنبال حل آن است، شکاف و اختلاف بین اسرائیل و دولت‌های عربی است. آمریکا امیدوار است شاهد برقراری روابط دیپلماتیک میان اسرائیل و عربستان باشد.