به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

روایت خواندنی از واقف بزرگ ایران/ حساب و کتاب این باغ با امام حسین(ع) + تصاویر

تاریخ انتشار: ۲۵ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۱۷۹۸۶۵

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ مطلبی که می خوانیدگفتگو با میرآب مرحوم ملک است: 

انارها سرخ، هلو و آلوها رسیده، انجیر و انگورها شیرین شده اند. گردوها در حال رسیدن هستند و آلبالوها سرشاخه‌ و روی پارچه‌های زیر درخت در حال خشک و تبدیل شدن به آلبالو خشکه هستند. گوشه باغچه، انبارخانه کنده های هیزم‌ درختان است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کنده و شاخه‌های هرس شده درخت‌ها که به قول سید رضا هرکدامشان حساب‌کتاب و صاحب دارد. چوب‌هایی که آتش دیگ شله مشهدی همسایه‌ها برای ماه محرم را گرم می‌کند.

سید رضا می‌گوید: «حساب‌وکتاب این چوب‌ها با امام حسین(ع) است. همان‌ آقایی که یک‌عمر این دل به عشقش گرم و این چشم به شوق دیدارش تر شده است.» لهجه شیرین نیشابوری‌اش را در مشهد گم نکرده و می‌گوید: «ماشین خریده بودم نه برای اینکه سوار بشوم و در این دنیا زود به مقصد برسم. برای اینکه اگر ریا نباشد به بار آخرتم زود برسم. می‌پرسی چطور؟ هفته‌ای نبود که به نیشابور نروم و حال تک‌تک اقوام را نپرسم. صله ارحام سفارش خدا و اهل‌بیت (ع) است.  آن ماشین مرکب من برای لبیک گفتن به این سفارش بود. مؤمن و بی‌خبری از اقوام؟! مگر می‌شود. حالا دیگر چشمانم سو ندارد. ماشین را فروختم. شماره تلفن دوست و آشنا را با ماژیک درشت روی کاغذ نوشته‌ام و گذاشته‌ام همین‌جا در سبدی که کنار دستم می‌گذارم تا جلوی چشم باشد. هر از گاهی با این‌یکی مرکب یعنی تلفن همراهم تماس می‌گیرم و خوش‌و بش می‌کنم.» اینها را می گوید و لبخند می زند.

آب قنات می‌بردم

پیرمرد شیرینی است، می‌مانی از او درباره ملک بپرسی یا سکوت کنی و حرف‌هایش را بشنوی. انگور، آلبالو و آلوی تازه چیده و شسته شده را تعارف می‌کند و می‌گوید: «من و خیلی از اهالی این محله زارع مرحوم ملک بودیم. خیلی‌هایشان به رحمت خدا رفته‌اند. من هم متولد سال 1313 هستم و معلوم نیست تا کی مهمان دنیا باشم. بیشتر املاک اینجا متعلق به مرحوم ملک بود. خودم در نیشابور زمین داشتم اما اینجا ماندگار شدم.

5 سال تمام هرروز به عنوان میرآب خانه ملک می‌رفتم.» درباره دلیل رفت‌وآمد 5 ساله می‌گوید: خانه حاج حسین در ارگ بود، روبه‌روی باغ ملی مشهد. برای زمین‌هایش داروغه تعیین کرده بود به قول شما شهری‌ها،‌ سرکارگر. بین کارگرها دنبال کسی می‌گشتند که اگر کاری به او سپردند بی‌کم‌وکاست انجام دهد. قرار بود هرروز صبح آب مظهر قنات وکیل‌آباد از اراضی ملک را با مقداری شیر و ماستی که از 2 گاو ماده می‌گرفتند برای مرحوم ملک در ارگ ببرم. ملک عادت داشت صبح به صبح یک لیوان آب قنات بنوشد.

دقیق بود و از طعم و رنگ آب متوجه می‌شد، آب قنات اوست یا نه.  زمستان یک سال که برف شدیدی باریده بود نتوانستم تا مظهر بروم از 50 متر پایین‌تر آب برداشتم. صدایم زدند که حسین آقا ملک با تو کار دارد. هیچ‌وقت نشنیدم بگوید «من»، فقط می‌گفت «بنده». نگاهی کرد و گفت:‌ «پدرجان! این آب قنات بنده نیست. اگر هم باشد آب مظهر قنات نیست اگر از عهده این کار برمی‌آیی که هیچ، اگرنه کس دیگری را مأمور کنیم. جدی اما کاملاً محترمانه گفت.

کار بی‌عیب و نقص انتظار داشت. مرد سفره‌داری بود. هرروز کمِ‌کم 70 مهمان سر سفره‌اش بودند. گاهی هم با حساب‌وکتاب امروزی 2700 پرس غذا در آشپزخانه‌اش می‌پختند. مهمان، خدمه، کارگرها و زارع‌ها هم از غذا بی‌نصیب نبودند. هرروز صبح راهی عمارت می‌شدم و گاه تا حوالی ظهر می‌ماندم تا اینکه مرحوم ملک از مشهد به تهران رفت و ماندگار شد.»

ای‌کاش‌های ما

حرف‌های تفضلی مؤیّد دیانت ملک است: «چهره حسین آقا ملک را خوب به یاد دارم وقتی عبای قهوه‌ای روی دوش‌هایش می‌انداخت. زمستان و تابستان کرسی می‌گرفت. تابستان‌ها گرمای کرسی عمارت ولرم بود. آفتابه،‌ لگن مسی خوش‌نقش‌ونگار قدیمی هم کنار کرسی داشت. وضو می‌گرفت و نماز می‌خواند.» از ای‌کاش‌های اهالی وکیل‌آباد می‌گوید: «وقتی حسین آقا آمد تهران ما همان‌جا سرِ زمین‌های کشاورزی به کشت و کار خودمان مشغول بودیم.

یک روز تصمیم گرفت،‌60 هکتار از زمین‌هایش را به چند مشتری بفروشد. بعدها شنیدم ازآنجاکه چشمان ملک سو نداشته آن‌ها یک نقطه جلو 60 گذاشته بودند و 600 هکتار از زمین‌ها را صاحب شدند، خدا عالم است این‌ها را شنیدیم و راست و غلطش را فقط خدا می داند اما وقتی این زمزمه از مالکان جدید به گوش ما رسید که گفتندصاحب‌خانه‌هایمان نیستیم و بهره‌ای از زمین‌ها نمی‌بریم، نگران شدیم. خبر نگرانی ما به گوش ملک رسیده و گفته بود شما مالک خانه‌های خودتان هستید و نگران نباشید.

این‌طور نبود که بگوید ملک را فروخته‌ام و دیگر ربطی به من ندارند. مالکان جدید هم بعدازآن گفتند: قبل از این کشاورز مَلک بودید بعدازاین برای ما کارکنید. کاش ملک سند خانه‌ها را همان وقت به نام ما می‌زد. بعدها سند بعضی ملک‌ها را با دوندگی خودمان گرفتیم.»

366 پارچه قلعه

ضعف دوره سالمندی فرصت دیدار سید و امام را کمتر کرده است: «قبلاً گاهی هرروز به دیدار حضرت می‌رفتم اما حالا 10،‌15 روز یک‌بار. نزدیکم اما دل‌تنگ دیدارشان هستم. هر بار حرم می‌روم سر مزار مرحوم ملک هم فاتحه می‌خوانم.» تفضلی از نمازهایی که هر روز برای حسین آقا ملک می‌خواند، می‌گوید:‌ «ملک ارباب بدی نبود. حواسش به رعایت حق زارع بود. نصف برداشت مال زارع بود. نه زور می‌گفت نه زیاده می‌خواست. به زندگی شخصی رعیت هم دخالت نمی‌کرد. ندیدم یک‌بار هم خلقش تنگ شود و تند حرف بزند همه را باجان صدا می‌کرد، بازارچگان، پدر جان و ... 366 پارچه قلعه داشت ازاینجا یعنی وکیل‌آباد تا گناباد، فلکه پارک و حتی املاکی در خارج داشت. مِلک‌های ملک همه پرآب بودند. دارایی ملک زیاد بود. اموال و املاک زیادی هم وقف کرد. ملک ارباب ما بود اما حالا هرروز صبح، ظهر و شب پیش من 2 رکعت نماز هدیه دارد. چیزی به من نداده اما از زمین او باقوت بازو روزی بردیم، می‌خواهم پیش وجدان خودم راحت باشم.» سید رضا تفضلی بیشتر روزها تنهاست اما 3 مهمان دارد که خودش به آن‌ها می‌گوید همدم. گربه‌هایی که هرروز از پله‌های بهارخواب خانه باغ کوچکش بالا می‌روند، گوشه‌ای می‌نشینند تا صبحانه،‌ ناهار و شام را از دست سید بخورند.

منبع: فارس

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: خواندنی سخن بزرگان ائمه اطهار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۱۷۹۸۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

الگوی مکتب دانشگاهی انقلاب اسلامی را استخراج کردیم

به گزارش خبرگزاری مهر، محمدرضا حسنی آهنگر در نشست با رئیس و اعضای هیئت‌رئیسه دانشگاه بین‌المللی امام‌خمینی (ره) اظهار کرد: هدف ما دستیابی به مکتب دانشگاهی تراز انقلاب اسلامی بوده که مبتنی بر اندیشه امامین انقلاب که همان قرائت اسلام ناب است.

وی با بیان اینکه ۱۵ سالی است در این حوزه را کار کردیم، گفت: الگوی مکتب دانشگاهی انقلاب اسلامی را استخراج کردیم و در دو برنامه پنج‌ساله این الگو را پیاده‌سازی کردیم که مورد توجه ریاست‌جمهور قرار گرفت. بعد از گزارش‌های وزیر علوم و معاون اول ریاست‌جمهوری ایشان متقاعد شدند که بیایند دانشگاه را از نزدیک ببینند.

رئیس دانشگاه جامع امام‌حسین (ع) با اشاره به ضرورت نگاه راهبردی به شهر، استان، منطقه و جهان گفت: تمدن‌سازی اسلامی بر دو محور تربیت انسان‌های تراز تمدنی و تولید علم، فناوری و محصولات فن‌آورانه مبتنی بر نظریه‌پردازی شکل می‌گیرد که هر دو امر یادشده محصول و خروجی دانشگاه‌ها است.

حسنی‌آهنگر با بیان اینکه دانشگاه‌های ما در حوزه امنیتی-دفاعی فوق‌العاده درخشیدند، گفت: وعده صادق اتفاق خیلی‌بزرگی بود، چرا که به ۴ کشور صاحب سلاح اتمی شامل آمریکا، انگلیس، فرانسه و رژیم صهیونیستی حمله کردیم و فقط رژیم اسرائیل را نزدیم.

وی اضافه کرد: از جایی که نخستین پهپاد ما بلند شد، بیش از ۱۰۰ هواپیمای مختلف از جمله F-15، F-16 و F-35 در آسمان سوریه، عراق، اردن تا رژیم صهیونیستی بالای سر این پهپادها بودند. ناوهای جنگی در مسیر خلیج فارس، دریای عمان تا دریای سرخ بودند و سامانه‌های پدافندی فعال داشتند و با وجود اینکه آماده بودند، این عملیات صورت گرفت.

رئیس دانشگاه امام‌حسین (ع) جرئت اقدام و حمله به آمریکا را از ویژگی‌های انحصاری عملیات وعده صادق دانست و گفت: روس‌ها در ادوار مختلف جنگ سرد هیچ‌گاه جرئت حمله به آمریکا نداشتند و خود این اتفاق خیلی‌بزرگی است. به این ترتیب عملیات وعده صادق نقطه عطف ما برای تبدیل شدن به یک قدرت بین‌المللی و جهانی بود.

حسنی‌آهنگر افزود: در نتیجه این عملیات جهان ما را به عنوان قدرت برتر پذیرفت و پیام‌های بعد از این عملیات و اتفاقات بعد از آن نشانگر همین موضوع است. سایر ابرقدرت‌ها این نقاط عطف را مانند ما طی کرده بودند و وعده صادق ما را به مرز قدرت بین‌المللی رساند.

وی ادامه داد: بخش عمده‌ای از این قدرت کار فارغ‌التحصیل دانشگاه‌ها بوده که پیشتر زیر نظر سردار حسن تهرانی‌مقدم و امروز زیر نظر سردار حاجی‌زاده فعالیت می‌کنند. البته بر اساس داشتن کرسی‌های نخبگی می‌خواهیم به قدرت بین‌المللی برسیم و دنبال کشورگشایی نیستیم.

رئیس دانشگاه امام‌حسین (ع) گفت: نظام رتبه‌بندی دانشگاهی جهانی را آمریکایی‌ها طراحی کردند، برای هدایت مدیریت دانش در جهان است که نظام سلطه طراحی کرده و برای خودشان نظام فاخری است تا بتوانند با منطق خودشان بر جهان تسلط پیدا کنند.

حسنی آهنگر اضافه کرد: در دانشگاه امام حسین (ع) تلاش کردیم از این فضا خارج شویم و آینده جدیدی را خودمان کشف و ترسیم کنیم که مطالبه مقام معظم رهبری است. می‌کوشیم نظام مسائل انقلاب اسلامی و سپاه پاسداران را در حراست از انقلاب اسلامی استخراج کنیم.

کد خبر 6092331