علائم رسوبات کلسیم زیر پوست چه چیزهای هستند؟
تاریخ انتشار: ۲۶ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۱۹۰۹۸۶
هنگامی که فسفات کلسیم در مقادیر غیر طبیعی در بافت نرم رسوب می کند، کلسینوز یا کلسیفیکاسیون شکل می گیرد. رسوبات کلسیم زیر پوست همانند توده های سفید یا زرد رنگ به نظر می رسند، که اغلب به صورت خوشه ای پدیدار می شوند.
این رسوبات کلسیم از نظر اندازه و کمیت متفاوت هستند. هنگامی که سوراخ می شوند، مایعی سفید از توده رسوبات کلسیم خارج می شود که شکلی خمیر مانند دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
علائم رسوبات کلسیم زیر پوست چه چیزهای هستند؟
رسوبات کلسیم زیر پوست به تدریج و بدون نشانه یا علامتی خاص پدیدار می شوند. با این وجود، نشانه ها و علائم یک بیماری زمینه ای که موجب شکل گیری رسوبات کلسیم می شود، ممکن است قابل مشاهده باشند.
از نشانه های رایج رسوبات کلسیم می توان به موارد زیر اشاره کرد:
جوش ها یا برآمدگی های سفید یا زرد رنگ در پوست وجود دارند.
آنها سفت هستند زیرا کلسیم اغلب توده های سخت ایجاد می کند.
اگر این توده ها سوراخ شوند مایعی گچ مانند از آنها تخلیه می شود.
ممکن است حساسیت به لمس و حتی درد در ناحیه تحت تاثیر قرار گرفته شکل بگیرد.
در مواردی که رسوبات کلسیم بزرگ در نزدیکی مفاصل شکل گرفته اند، امکان سفتی مفصل وجود دارد، که قابلیت حرکت مفصل را به میزان چشمگیری محدود می سازد.
در موارد شدید رسوبات کلسیم، قانقاریا پوستی ممکن است در ناحیه تحت تاثیر قرار گرفته شکل بگیرد.
دلایل شکل گیری رسوبات کلسیم در پوست چه چیزهایی هستند؟
بر اساس دلیل زمینه ای، چهار نوع متفاوت از کلسینوز وجود دارند:
رسوبات کلسیم زیر پوست به تدریج و بدون نشانه یا علامتی خاص پدیدار می شوند
آتروژنیک کلسینوز کوتیس
آتروژنیک کلسینوز کوتیس به واسطه استفاده از برخی داروها و حتی دنبال کردن برخی فرآیندهای پزشکی شکل می گیرد. گاهی اوقات آتروژنیک کلسینوز کوتیس زمانی که مصرف این داروها قطع می شود، بهبود می یابد. از دلایل این شرایط می توان به موارد زیر اشاره کرد:
تزریق فسفات و کلسیم
استفاده طولانی مدت از خمیر الکترود حاوی کلسیم
خون گرفتن مکرر از پاشنه پا
ایدیوپاتیک کلسینوز کوتیس
این شرایط به دلایلی نامعلوم رخ می دهد، و از این رو، دلیل واقعی یا عواملی که موجب تشکیل رسوبات کلسیم زیر پوست می شوند، ناشناخته هستند. سطوح فسفات و کلسیم در بدن نیز عادی هستند. همچنین، هیچ آسیب بافتی که می تواند به تجمع کلسیم زیر پوست منجر شود، رخ نداده است. افراد مبتلا به ایدیوپاتیک کلسینوز کوتیس هیچ دارویی مصرف نکرده یا به تازگی هیچ فرآیند پزشکی که می تواند به شکل گیری کلسینوز منجر شود را تجربه نکرده اند.
دیستروفیک کلسینوز کوتیس
این شرایطی زمانی رخ می دهد که بافت آسیب دیده باشد و شایعترین نوع کلسینوز محسوب می شود. به طور معمول، التهاب، مرگ بافت یا حتی بدخیمی به تجمع رسوبات کلسیم زیر پوست منجر می شوند. دلایل شایع دیستروفیک کلسینوز کوتیس شامل موارد زیر می شوند:
آسیب دیدگی پوست
عفونت های پوستی
بیماری های بافت همبند
پانکولیت
سیاهرگ های واریسی
آکنه
تومورها
متاستاتیک کلسینوز کوتیس
این شرایط با فسفر و کلسیم اضافی پیوند خورده است. هر شرایط پزشکی یا عامل مرتبط با فزونی فسفر یا فزونی کلسیم می تواند به شکل گیری این نوع از کلسینوز منجر شود. از دلایل شایع متاستاتیک کلسینوز کوتیس می توان به موارد زیر اشاره کرد:
نارسایی کلیوی
سارکوئیدوز
سندرم پارانوپلاستی
پرکاری پاراتیروئید
سندرم شیر-قلیا
کلسیفیلاکسی
ویتامین D بیش از حد
لیزر درمانی اغلب برای درمان رسوبات کلسیم جزئی موثر است
چگونگی درمان رسوبات کلسیم
رسیدگی به رسوبات کلسیم می تواند به واقع آزاردهنده باشد، زیرا اغلب به سختی درمان می شوند.
داروها
برای مصرف دارو ابتدا باید با پزشک مشورت کنید. وی ممکن است داروهایی مانند استروئیدها که سیستم ایمنی را سرکوب خواهند کرد، تجویز کند. از دیگر داروهای رایج برای درمان رسوبات کلسیم زیر پوست می توان به مسدودکننده های کانال کلسیم، آنتی اسیدهای آلومینیوم، و دی فسفونات ها اشاره کرد. وارفارین نیز به ویژه اگر رسوبات کلسیم در مراحل اولیه قرار داشته باشند، می تواند موثر باشد.
برخی بیماری ها یا شرایط پزشکی می توانند عامل شکل گیری رسوبات کلسیم زیر پوست باشند. مدیریت این بیماری ها می تواند به برطرف شدن مشکل کمک کند.
لیزر درمانی
لیزر درمانی اغلب برای درمان رسوبات کلسیم جزئی موثر است. لیزر درمانی دی اکسید کربن شامل استفاده از انرژی نوری می شود که به پوست نفوذ می کند، و نسبتا یا به طور کامل کلسینوز کوتیس را از بین می برد.
گزینه درمانی دیگر برای کلسینوز کوتیس یونتوفورزیس است که شامل استفاده از سطوح کم جریان الکتریکی برای تحویل مستقیم داروهایی مانند کورتیزون به ناحیه تحت تاثیر قرار گرفته پوست می شود و از این طریق رسوبات کلسیم حل می شوند.
عمل جراحی
در موارد شکل گیری رسوبات کلسیم بزرگ در زیر پوست، ممکن است به عمل جراحی برای خارج کردن آنها نیاز باشد. اغلب، عمل جراحی زمانی نیاز است که رسوبات کلسیم دردناک شده اند، محدوده حرکت مفاصل در بدن را کاهش داده اند یا به صورت خوشه ای پدیدار شده اند. با این وجود، باید به این نکته توجه داشته باشید که عمل جراحی یک راه حل دائمی محسوب نمی شود و رسوبات کلسیم می توانند بار دیگر شکل بگیرند.
همچنین آسیب ناشی از جراحی می تواند کلسیفیکاسیون را تحریک کند، که می تواند به شکل گیری رسوبات کلسیم بیشتر زیر پوست منجر شود. پزشک احتمالا زمانی عمل جراحی را توصیه خواهد کرد که گزینه های درمانی دیگر شکست خورده باشند.
دبریدمان جراحی
دبریدمان جراحی گزینه دیگری برای درمان رسوبات کلسیم است، که باید با مشورت با پزشک صورت بگیرد. دبریدمان جراحی شامل برداشتن بافت با چاقو یا قیچی می شود. دبریدمان آنزیمی گزینه ای دیگر است که دبریدمان جراحی و استفاده از برخی پمادهای موضعی روی ناحیه تحت تاثیر قرار گرفته پوست را ترکیب می کند. جنبه منفی این روش های درمانی این است که نمی توانند از شکل گیری رسوبات کلسیم در آینده پیشگیری کنند.
ماساژ
افرادی بسیاری به این نکته پی برده اند که ماساژ ناحیه تحت تاثیر قرار گرفته با روغن زیتون و همچنین ژل موضعی یا کرم آلوئه ورا در درمان رسوبات کلسیم موثر است. آنها پوست را نرم و لطیف می سازند. هنگامی که به طور منظم استفاده شود، رسوبات کلسیم با گذشت زمان ناپدید خواهند شد.
رژیم غذایی مناسب
کاهش میزان مصرف کلسیم ممکن است به بهبود شرایط کمک کند. بر همین اساس، از مصرف برخی مواد غذایی مانند محصولات لبنی یا غذاهای حاوی ویتامین A و ویتامین E باید پرهیز شود. همچنین، از مصرف آبمیوه های غنی شده با کلسیم نیز باید اجتناب کرد. منبع: بیتوته
منبع: پارسینه
کلیدواژه: پوست رسوبات کلسیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۱۹۰۹۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معجزه انبه برای سلامت بدن
به گزارش تابناک مهر نوشت:«کارلی سدلاچک»، متخصص تغذیه در کلینیک «کلیولند» فواید برجسته این میوه شیرین برای سلامت بدن را با توجه به ویتامینها و نحوه هضم و جذب آن در بدن توضیح میدهد. انبه سرشار از ویتامین و مواد معدنی و فیبر است.
این میوه مقدار زیادی مواد مغذی و در عین حال کالری کمی دارد. یک فنجان انبه خردشده ۹۹ کالری و ۲.۶ گرم فیبر دارد. همچنین با خوردن این مقدار انبه، این میزان از مصرف توصیهشده روزانه ویتامینها و مواد معدنی لازم برای بدن تامین میشود:
- ۶۷ درصد ویتامین سی (C)
- ۲۰ درصد مس
محتوای ۳۰۰x۲۵۰ - متحرک
tavoos.net
- ۱۰ درصد ویتامین آ (A)
- ۱۰ درصد ویتامین ای (E)
انبه همچنین منبع خوبی از فولات (ویتامین ب۹)، منیزیم، پتاسیم، ویتامین ب۶ و ویتامین ک (K) است.
فواید انبه برای سلامت بدن
انبه به تنهایی هیچکدام از مشکلات سلامت را برطرف نمیکند اما قطعا ارزش غذایی فوقالعادهای دارد. وقتی این میوه را به عنوان بخشی از رژیم غذایی سالم میخورید، فواید زیر را برای شما به ارمغان خواهد آورد:
۱. سلامت رودهتان را بهبود میبخشید
انبه منبع خوبی از هر دو نوع فیبر محلول و نامحلول است. فیبر، کربوهیدراتی در غذاهای گیاهی است که نمیتوانید آن را هضم کنید. فیبر نامحلول در دستگاه گوارش تجزیه نمیشود و به حجم مدفوع میافزاید و در نتیجه اجابت مزاج راحتتر میشود.
دکتر سدلاچک میگوید: رژیم غذایی با فیبر زیاد راهی موثر برای مبارزه با یبوست و نفخ است. فیبر همچنین باکتریهای مفید در روده را تغذیه و به حفظ تعادل میکروبیوم روده کمک میکند.
۲. وزن مناسب را حفظ میکنید
فیبر فقط برای روده مفید نیست بلکه برای حفظ اندازه دور کمر و جلوگیری از بزرگ شدن شکم نیز میتواند مفید باشد. یک مطالعه نشان داد که انبه ممکن است به کنترل گرسنگی کمک کند که این خود میتواند به شما کمک کند به برنامه تغذیه سالم خود پایبند بمانید.
دکتر سدلاچک میگوید: در مقایسه با غذاهای کمفیبر، هضم انبه بیشتر طول میکشد. بنابراین، پس از خوردن غذاهای فراوریشده یا غذاهایی که ممکن است از نظر تغذیهای متراکم نباشند مانند چیپس، با خوردن انبه کمتر متوجه ضعف و گرسنگی میشوید. با مصرف انبه، بدون نیاز به مصرف کالری زیاد برای مدتی طولانیتر احساس سیری بیشتری میکنید و در این فرایند مواد مغذی بیشتری نیز دریافت میکنید.
۳. تقویت سلامت مو و پوست
ویتامینهای آ، ث، و ای (A، C، E) آنتیاکسیدانهایی هستند که وجودشان برای سلامت مو و پوست ضروری است. این ویتامینها به مقابله با آسیبهایی کمک میکنند که هر روز از محیط به پوست شما وارد میشود. مصرف مستقیم این ویتامینها روی پوست میتواند مفید باشد به همین دلیل است که بسیاری از محصولات مراقبت از پوست حاوی این موادند اما شما به این مواد مغذی در رژیم غذاییتان نیز نیاز دارید. انبه میتواند بخشی از این ویتامینهای لازم را تامین کند.
سدلاچک میگوید: همه ما برای سلامت پوست خود به ویتامینهای آ و ث و ای نیاز داریم اما بهتر است آنها را از غذاهای کامل دریافت کنیم نه مکملهای غذایی. مصرف زیاد این ویتامینها به صورت مکملهای غذایی میتواند مضر و با داروهایی که مصرف میکنیم تداخل داشته باشد. همچنین مدت بیشتری طول میکشد که این مکملها در بدن تجزیه شوند. ویتامینها به صورت مکمل به راحتی جذب نمیشوند. خوردن انبه دز خوبی از این مواد مغذی را بدون خطرهای موجود در مکملها به بدن شما میرساند.
۴. کمک به کاهش کلسترول
فیبر محلول موجود در انبه میتواند به کاهش کلسترول کلی و کلسترول الدیال (LDL) کمک کند (این همان کلسترول بد است که باعث ایجاد پلاک در رگهای خونی میشود که جریان خون و اکسیژن را مسدود میکند).
سدلاچک میگوید: میزان فیبر محلول در انبه به اندازه آنچه در غلات کامل یا میوههای پوستدار یافت میشود نیست، با وجود این، مفید است.
۵. کمک به تنظیم فشار خون
به بدن بسیاری از مردم پتاسیم کافی نمیرسد. پتاسیم مادهای معدنی است که به مقابله با اثر سدیم (موجود در نمک خوراکی) در بدن کمک میکند. سدیم بیش از حد و پتاسیم ناکافی ممکن است به فشار خون بالا یا «هایپرتنشن» منجر شود.
سدلاچک میگوید: فشار خون بالا هیچ علامتی ندارد، بنابراین، بدون معاینه نمیتوانید متوجه شوید که فشارتان بالا است. به همین دلیل است که همیشه باید معاینه سالانه شوید. پتاسیم به مبارزه با فشار خون بالا کمک میکند که عامل خطرناک اصلی در ابتلا به بیماریهای قلبی و سکته است. خوردن انبه و سایر غذاهای سرشار از پتاسیم در روز به تقویت سلامت قلب و عروق شما کمک میکند.
افرادی که بیماری مزمن کلیوی (CKD) دارند یا داروهای خاصی مصرف میکنند، ممکن است نیاز به محدود کردن مصرف پتاسیم داشته باشند. در مورد میزان پتاسیمی که در روز باید مصرف کنید با پزشک خود مشورت کنید.
۶. کمک به پیشگیری از ابتلا به برخی از انواع سرطان
انبه سرشار از آنتیاکسیدانها است که موادی طبیعیاند که از سلولهای شما در برابر آسیب محافظت میکنند. انبه حاوی نوع خاصی از آنتیاکسیدان به نام «مانگیفرین» است که در برابر آسیبهایی که منجر به سرطان میشود از سلولها محافظت میکند. مشخص شده است که مانگیفرین احتمالا خطر ابتلا به سرطانهای مغز، پستان، دهانه رحم، روده و پوست را کاهش میدهد.
دکتر سدلاچک میگوید: هیچ غذایی نمیتواند به طور کامل از شما در برابر سرطان محافظت کند اما انبه قطعا حاوی مواد مغذی ضدسرطان است. خوردن انبه و دیگر محصولات بهجای غذاهای فراوریشده، راهی موثر برای کاهش خطر کلی ابتلا به سرطان است.
حساسیت به انبه
همیشه قبل از خوردن انبه آن را کاملا بشویید و پوست بگیرید. اگرچه پوست انبه خوراکی است اما بهتر است از خوردن آن خودداری کنید، زیرا حاوی «اوروشیول» است، روغنی طبیعی که مسوول خارشهای ناشی از پیچک سمی و بلوط است.
سدلاچک هشدار میدهد: بعضی از افراد بر اثر تماس با پوست انبه دچار واکنش آلرژیک میشوند اما برخی دیگر هیچ واکنشی نشان نمیدهند. اگر هنگام پوست کندن انبه دچار خارش دست میشوید، برای شستن و پوست کندن آن دستکش به دست کنید.