ترامپ فقط به حمله به ایران میاندیشد
تاریخ انتشار: ۲۸ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۲۱۰۷۱۱
این نظریهپرداز و اندیشمند مطرح آمریکایی با اشاره به اینکه دولت آمریکا به ریاست «دونالد ترامپ» هیچ راهکاری برای تاسیس دولت مستقل فلسطین ندارد، گفت: «دولت ترامپ فقط به حمله به ایران میاندیشد». ناطقان: «نوام چامسکی» نظریهپرداز و اندیشمند مطرح آمریکایی معتقد است که رژیم صهیونیستی نمیتواند برای همیشه روی کمک واشنگتن حساب کند زیرا اقدامات تلآویو طی سالهای اخیر باعث شده نظر افکار عمومی در ایالات متحده نسبت به آنها برگردد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
چامسکی در گفتوگو با اندیشکده «شاهد» در امور حقوق و توسعه فلسطینیان، با اشاره به اینکه دولت آمریکا به ریاست «دونالد ترامپ» هیچ راهکاری برای تاسیس دولت مستقل فلسطین ندارد، گفت: «دولت ترامپ فقط به حمله به ایران میاندیشد».
وی با بیان اینکه حمایتها از رژیم صهیونیستی در آمریکا، به شدت روی کلیساهای پروتستان و حزب نژادپرست ملیگرا (ضد مسلمانان) مبتنی است، توضیح داد: «که بیشتر آنها در برنامه جنبشهای ضد اسرائیلی (BDS) با تمرکز ویژهای روی شرکتهای آمریکایی دخیل در اشغالگری، شرکت کردهاند».
این دانشمند آمریکایی با اشاره به آگاهی رو به رشد تلآویو از وابستگیهای استراتژیک خود، گفت: «چند سال قبل، تحلیلگران امور استراتژیک در اسرائیل فهمیدند که بیش از این نمیتوانند به کمک کشورهایی که در آن نیمنگاهی به مسائل حقوق بشری وجود دارد، وابسته باشند و باید بیشتر به سمت بخشهای ارتجاعی و اقتدار نزدیک شوند، امری که بیشتر از چند سال طول نکشید».
چامسکی درباره امکان برونرفت از موانع فعلی در امر توافق سازش، توضیح داد: «مذاکرات مادرید شکست خورد زیرا هیأت فلسطینی به ریاست دکتر حیدر عبدالشافی روی پایان یافتن سیاست اسرائیل در توسعه شهرکهای غیرقانونی پافشاری کرد. آمریکا و اسرائیل با چنین چیزی موافقت نخواهند کرد. یاسر عرفات روی این مسئله اصرار نکرد، در واقع روی هیچ چیزی غیر از به رسمیت شناخته شدن سازمان آزادیبخش فلسطین پافشاری نکرد».
وی راهکار خروج رژیم صهیونیستی و حامیان آمریکاییاش از بنبست مسئله فلسطین را اینگونه بیان کرد: «پیوستن به دیگر کشورهای دنیا در موافقت با نسخه قابل قبولی از راهکار دو دولتی مبتنی بر مرزهای رسمی بینالمللی (خط سبز) به همراه تبادل عادلانه و محدود اراضی».
این نظریهپرداز آمریکایی در پاسخ به سوالی درباره اینکه فلسطینیها در قبال راهکار دو دولتی چه کاری باید انجام دهند، گفت: «در کوتاه مدت، دو گزینه وجود دارد، 1) اجماع بینالمللی روی (راهکار) دو دولتی، 2) برنامه اسرائیل برای ایجاد "اسرائیل بزرگ" و ادغام هرجایی که از کرانه باختری میخواهد که منجر به گرفتار شدن فلسطینیها در کانتونها غیرمعتبر و شرایط سخت خواهد شد. امکان صحبت درباره راهکار یک دولتی هم وجود دارد اما بر عکس گزینه اول، از حمایت بینالمللی برخوردار نیست».
چامسکی با زیر سوال بردن مشروعیت مرزهای تعیین شده در سال 1949 (خط سبز) اظهار داشت: «زیرا آنها توسط بریتانیا و فرانسه برای منافع خودشان تحمیل شده بودند... بهترین امیدی که میتوان امروز برای فلسطینیها داشت، ایجاد فشارهایی برای راهکار دیپلماتیک، همکاری با اسرائیلیها همنظر با آنها و حمایت خارجیها است... مهمترین مسئله البته آمریکا است و گمان میکنم فرصتهای قابل توجهی برای ایجاد تغییرات مهم در سیاستهای آمریکا وجود دارد».
وی درباره شباهت مبارزه فلسطینیها برای حقوق خود و مبارزه مردم آفریقای جنوبی علیه رژیم آپارتاید توضیح داد: «شباهتهایی وجود دارد اما تفاوتهای مهمی نیز هست. این قیاس کامل نیست. در اسرائیل تبعیضهای شدیدی وجود دارد اما در آپارتاید اینطور نیست. در سرزمینهای اشغالی وضعیت بسیار بدتر از آپارتاید است. اسرائیل اساسا میخواهد فلسطینیها از بین بروند، چیزی که یک نورم برای جوامع استعماری و اشغالگری است.
دولت آفریقای جنوبی به جمعیت سیاه پوست خود نیاز داشت. آنها نیروی کار بودند... فضای بینالمللی علیه آپارتاید هم بسیار متفاوت بود. آنها به شدت مورد غضب جامعه بینالمللی و تحریمهای مختلف بودند. سی سال قبل از سقوط رژیم آپارتاید، وزیر خارجه آفریقای جنوبی به سفیر آمریکا گفته بود که از نظر جهانی روز به روز منفورتر میشود و واشنگتن باید از آنها حمایت کند... امروز اما وضعیت در خصوص مناقشات فلسطین-اسرائیل متفاوت است».
این اندیشمند آمریکایی در پاسخ به سوالی درباره اینکه راهکار دولت ترامپ برای سازش و توافق قرن چیست، گفت: «آنها هیچ نشانهای (از داشتن راهکار) بروز ندادهاند اما طبق گزارشها اگر راهکاری وجود داشته باشد، که نیست، احتمالا بسیار مضحک و عجیب خواهد بود. هدف استراتژیک دولت (آمریکا) تحکیم ائتلاف در حال توسعه اسرائیل و کشورهای عربی جهت پیوستن آنها به تقابلش با دشمن مشترک، یعنی ایران است که هژمونی و سلطهطلبی آمریکا در منطقه را تهدید و آزادی اسرائیل برای توسل به خشونت را محدود میکند».
چامسکی درباره تاثیر خروج آمریکا از برجام و تداوم حملات رژیم صهیونیستی به سوریه، توضیح داد: «البته شکی نیست که ایران میخواهد نفوذش در منطقه را افزایش دهد، به همان شکلی که تمام قدرتها خواستار آن هستند. تجاوزات آمریکا (اما) فرصتهای جدیدی برای ایران در عراق و افغانستان ایجاد کرد. ایران از دولت اسد (در سوریه) و حزبالله در لبنان حمایت میکند. این تحولات اما هرگز مورد پذیرش آمریکا، اسرائیل و کشورهای حاشیه خلیج (فارس) نبوده است».
وی با بیان اینکه حتی سازمانهای اطلاعاتی آمریکا هم پایبندی ایران به توافق هستهای را تایید کرده بودند، افزود: «خروج ترامپ از توافق (هستهای) به طرز مشهودی تنشها در منطقه را افزایش داد. معلوم نیست ایران با از سرگیری غنیسازی اورانیوم پاسخ دهد. اگر این کار را کند، آمریکا و اسرائیل به بهانه (ساخت بمب اتمی) حمله را نظامی، حملات سایبری و ترور دانشمندان را در دستور کار خود قرار دهند. عواقب چنین امری شوم و وحشتناک خواهد بود».
منبع: فارس برچسب ها: ترامپ ، نوام چامسکی ، حمله به ایران ، فلسطین
منبع: ناطقان
کلیدواژه: ترامپ نوام چامسکی حمله به ایران فلسطین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۲۱۰۷۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حمله به رفح دور اما نزدیک!
گروه سیاست خبرگزاری علم و فناوری آنا- مریم خرمائی: «یسرائیل کاتز» وزیر خارجه رژیم صهیونیستی مدعی شده که در صورت حصول توافق تبادل اسرا با حماس؛ اجرای طرح حمله زمینی به رفح به حال تعلیق درخواهد آمد.
وی در جریان مصاحبه با شبکه ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی، مدعی شد که «آزادی گروگانها اولویت نخست ما است.»
این وزیر صهیونیست در پاسخ به این سؤال که «آیا اولویتبندی شامل تعویق حمله طراحیشده بهمنظور (تحقق هدف ادعایی) محو گردانهای حماس از غزه میشود»؛ گفت: بله. اگر توافقی در کار باشد، عملیات را تعلیق میکنیم.
تغییر راهبرد یا تغییر لحن؟
البته کاتز عضو کابینه جنگ رژیم صهیونیستی نیست؛ اما برای نخستین بار است که دستکم یکی از اعضای کابینه امنیتی بهصراحت از امکان تعلیق یا تعویق عملیات مشروط به آزادی اسرا سخن میگوید.
توافق با حماس برای آزادی اسرا از هر زمان دیگری برای تلآویو حیاتیتر استهمچنین، اظهارت کاتز در عمل فاصله چندانی با ادعای «بنیامین نتانیاهو» نخستوزیر رژیم صهیونیستی که گفته بود «با توافق یا بدون آن، به رفح حمله میکنیم» ندارد، اما در آنچه وزیر صهیونیست میگوید، از لحن قلدرمآبانه نتانیاهو خبری نیست.
این تغییر لحن میتواند تا حد زیادی ناشی از استیصال تلآویو در برابر معترضان صهیونیستی باشد که با برگزاری تظاهرات گسترده، نتانیاهو را مسئول شکست مذاکرات با حماس و آزادی اسرا میدانند.
اما آنگونه که از لحن کاتز استنباط میشود، توافق با حماس برای آزادی اسرا از هر زمان دیگری برای تلآویو حیاتیتر است.
آخرین چانهزنیها و تهدیدها
از طرفی، حماس صبح روز شنبه اعلام کرد که پاسخ اسرائیل به پیشنهاد اخیر آتشبس را که در جریان مذاکراتی با وساطت قطر و مصر ارائه شد، دریافت کرده و پیش از هرگونه واکنش، آن را بررسی خواهد کرد.
به دور از هرگونه توافق صلح، حماس انتظار دارد که مذاکره به پایان جنگ غزه ختم شود حالآنکه اسرائیل در بهترین حالت از تعلیق یا تعویق عملیات رفح سخن میگوید.
رژیم اسرائیل از گزینه «حمله قریبالوقوع به رفح» بهعنوان اهرمی برای ترغیب حماس به قبول تازهترین پیشنهاد آتشبس که همین حالا مشغول بررسی آن است، استفاده میکنداز سوی دیگر، گزارش رسانههایی مثل «یورو نیوز» حاکی از آن است که ارتش اسرائیل دهها تانک و خودروی زرهی را در امتداد مرز با نوار غزه در جنوب این باریکه مستقر کرده و به نظر میرسد برای حمله زمینی به رفح آماده میشود.
این تانکها و خودروهای زرهی روز جمعه ۲۶ آوریل در نزدیکی گذرگاه «کرم شالوم» اسرائیل که در مجاورت رفح است، مستقر شدند.
پیشتر نیز روزنامه «والاستریت ژورنال» نوشته بود ارتش اسرائیل در حال آماده شدن برای تخلیه غیرنظامیان فلسطینی از رفح قبل از آغاز حمله به این منطقه است.
همزمان با انتشار این اخبار، «بیتسالل اسموتریچ» از وزرای افراطی رژیم صهیونیستیی در شبکه اجتماعی ایکس (توئیتر سابق) نوشت که مذاکره کردن با حماس «غیرمسئولانه» است و اعضای این گروه باید بهجای آن کشته شوند.
از مجموع سه متغیر «نرمش لحن کاتز»، «استقرار تانکها پشت مرز رفح» و «موضعگیری تند اسموتریچ» میتوان این طور برآورد کرد که رژیم اسرائیل از گزینه «حمله قریبالوقوع به رفح» بهعنوان اهرمی برای ترغیب حماس به قبول تازهترین پیشنهاد آتشبس که همین حالا مشغول بررسی آن است، استفاده میکند.
آمریکا و راههای نرفته
این در حالی است که موضع آمریکا درباره حمله اسرائیل به رفح دوپهلو است. «جیک سالیوان» مشاور امنیت ملی کاخ سفید از یکسو میگوید «آمریکا و اسرائیل در دومین نشست مجازی خود در خصوص حمله به رفح بر سر ضرورت شکست حماس در آنجا توافق کردند. در خصوص نگرانیهای آمریکا درباره رفح بحث شد و اسرائیل پذیرفت که این نگرانیها را در نظر بگیرد».
از سوی دیگر، او مدعی میشود که «من هنوز یک طرح معتبر و قابلاجرا برای انتقال مردم به خارج از رفح ندیدهام که هر سطحی از جزئیات در مورد نحوه تغذیه و تهیه دارو برای مردم داشته باشد.»
با توجه به تشدید اعتراضهای جهانی علیه عملکرد اسرائیل و خیزش جنبشهای دانشجویی آمریکا در حمایت از فلسطین، رویکرد دولت واشینگتن مبنی بر دفاع بیچونوچرا از رژیم صهیونیستی بهشدت زیر سؤال رفته و حمله ارتش رژیم صهیونیستی به رفح میتواند پایههای دولت جو بایدن دموکرات را که با چالش تثبیت قدرت در انتخابات ریاستجمهوری ۲۰۲۴ مواجه است، بیشازپیش سست کند.
آنطور که روزنامه صهیونیستی «معاریو» در نسخه چاپ شنبه خود نوشت، آمریکا در ملاء عام به اسرائیل توصیه میکند که قبل از چارهاندیشی برای آوارگان رفح، به این منطقه حمله نکند، اما در جلسات خصوصی با قاطعیت بیشتر میگوید «اصلاً وارد رفح نشوید».
یکی از مسئولان بلندپایه آمریکایی به خبرنگار روزنامه معاریو گفته است: «ما از اسرائیل نمیخواهیم که حماس را به حال خود رها کند بلکه میگوییم بدون نابود کردن رفح، راههای دیگری هم برای تحت پیگرد قرار دادن سران حماس وجود دارد.»
ظاهراً یکی از راههای جایگزین واشینگتن، تشکیل ائتلافی آمریکایی-عربی است که به معنای استقرار نیروی عربی در نوار غزه و واگذاری امنیت این منطقه به اعراب است.
این راهحل نیز چالشهای خود را دارد که یکی از آنها هموار کردن مسیر پر از دستانداز عادیسازی رابطه ریاض-تلآویو است.
انتهای پیام/
مریم خرمائی