چهار مزيت اقتصادي و زيست محيطي انرژي هاي تجديدپذير
تاریخ انتشار: ۲۸ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۲۲۲۱۴۴
خبرگزاري آريا - تهران- ايرنا- مديرعامل شرکت انرژي هاي تجديد پذير مپنا، «صرفه جويي در مصرف آب»، «آلوده نکردن هوا»، «مصرف نکردن سوخت» و «ايجاد اشتغال پايدار» را چهار مزيت اقتصادي و زيست محيطي انرژي هاي تجديد پذير برشمرد.
به گزارش روز يکشنبه خبرنگار اقتصادي ايرنا، «اکبر اديب فر» در پنجمين کنفرانس و نمايشگاه انرژي خورشيدي ايران با موضوع «بررسي چالشهاي فضاي کسب و کار انرژي هاي تجديدپذير در سال 97» در دانشگاه تهران افزود: نيروگاه هاي بادي و خورشيدي بر خلاف ساير نيروگاه هاي حرارتي و سيکل ترکيبي، مصرف آب قابل توجهي ندارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وي ادامه داد: توليد برق در نيروگاههاي تجديدپذير کنوني، موجب صرفه جويي 250 هزار متر مکعب آب شده است.
اديب فر در تشريح آثار زيست محيطي و همچنين مصرف نکردن سوخت در نيروگاه هاي تجديدپذير گفت: به عنوان نمونه، با احداث يک نيروگاه تجديدپذير 100 مگاواتي در شهرستان تاکستان استان قزوين، از سوخت 90 ميليون ليتر گازوييل جلوگيري به عمل آمده است؛ اين ميزان گازوييل در حدود 250 هزار تن دي اکسيد کربن توليد خواهد کرد.
مديرعامل شرکت انرژي هاي تجديد پذير مپنا براي نشان دادن اين حجم از دي اکسيد کربن گفت: اگر بخواهيم اين ميزان دي اکسيد کربن را توسط درختان جذب کنيم به 50 ميليون اصله درخت نياز خواهيم داشت.
وي در مورد اشتغال آفريني اين صنعت نيز گفت: انرژي هاي تجديدپذير قادر هستند در مناطق محروم و روستاها به اشتغال پايدار بپردازند و اين امر در تمام نقاط کشور قابل توجيه خواهد بود.
اديب فر ادامه داد: مي توان گفت اشتغال پايدار در مناطق محروم و در مدت زمان کوتاه يکي از مزاياي قابل توجه حوزه تجديد پذير محسوب مي شود که با توجه به بهره برداري بلند مدت بيش از 20 سال به تامين منافع آينده نيز خواهد پرداخت.
به گفته وي، شرکت توليد انرژي هاي تجديدپذير مپنا وظيفه سرمايه گذاري در انرژي هاي تجديد پذير را عهده دار است و اکنون نيز در 2 نيروگاه 50 مگاواتي بادي و يک نيروگاه خورشيدي سرمايه گذاري کرده که به پارک انرژي هاي تجديدپذير تبديل شده است.
به گزارش ايرنا، ايران با بيش از 300 روز آفتابي در سال و همچنين مناطق مهيا براي توليد برق از باد، ظرفيتي قابل توجه براي توسعه انرژي هاي تجديدپذير دارد.
ظرفيت کنوني نيروگاه هاي تجديدپذير کشور در حالي 527 مگاوات اعلام مي شود که کارشناسان حوزه انرژي معتقدند در ايران توان توليد برق از طريق انرژي هاي نو تا 70 هزار مگاوات وجود دارد.
اقتصام**9189**2025
انتهاي پيام /*
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۲۲۲۱۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تبدیل دریاچهها به نیروگاههای عظیم تولید برق
بهرهگیری از پتانسیل دریاچهها برای تولید برق ازجمله راهکارهای زیستمحیطی موجود برای تأمین برق موردنیاز شهرها بدون وارد آمدن آسیب به محیط طبیعی و اکوسیستمها محسوب میشود.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، نیروگاههای آبی با سدهای غولپیکر حدود یک قرن است که شاهکارهای مهندسی برای ارائه انرژیهای تجدیدپذیر بهشمار میروند، اما جوامع حاشیهای و اکوسیستمها را ویران میکنند. با این حال جهان شاهد تحولات چشمگیری در پروژههای برقآبی با همان کیفیت گرانشی آب، اما بدون ساخته شدن سدهای سنتی است. در این راستا یک فناوری جدید بهعنوان ذخیرهسازی پمپشده معرفی شده است که سیستمهای آن به دو مخزن در بالا و پایین نیاز دارند و هنگامی که برق تولیدشده توسط نیروگاههای مجاور بیش از تقاضا باشد، برای پمپاژ آب در سربالایی استفاده میشوند.
این فرآیند مخزن بالایی را مانند باتری پر میکند. سپس هنگامی که تقاضا برای برق افزایش پیدا کرد، آب توسط یک توربین راهی مخزن پایینی میشود و برق تولید میکند. این فرآیند مفهومی متفاوت، اما نهچندان دور از عملکرد باتریهایی است که امروزه در سراسر زندگی بشر جای گرفته و حتی عناصر ضروری در زندگی مدرن هستند.
ذخیرهسازی پمپشده ایده جدیدی نیست، اما یک رنسانس در مناطقی محسوب میشود که بهرهگیری از انرژیهای باد و خورشید در آنها به سرعت در حال گسترش است، همچنین به کاهش نگرانیها در مورد کاهش تولید انرژیهای تجدیدپذیر مرتبط با آبوهوا کمک میکند. بعضی از بزرگترین سیستمهای این فناوری انرژی کافی برای تأمین دو میلیون خانه را در کشوری همچون ایالات متحده برای یک ساعت دارند.
نوع دیگری از فناوری انرژیهای آبی نیز بهویژه در مناطق کوهستانی مانند نپال رایج است. در این مناطق نیروگاههای برقآبی روی رودخانهها قرار دارند، اما در پشت آنها مخازن غولپیکر تولید و ذخیره برق وجود ندارد. بدون وجود مخزن، تولید برق به جریانهای آب فصلی بستگی دارد، اما آسیب کمتری به محیط زیست وارد میکند.
تبدیل دریاچهها به نیروگاه برقآبی در آمریکاتبدیل دریاچهها به باتریهای عظیم الکتریسیته ایدهای عجیب است که روزبهروز جذابیت بیشتری پیدا میکند و میتواند مناظر طبیعی زمین را متحول کند. امروزه پروژههای امیدوارکنندهای در ایالات متحده در این زمینه وجود دارد که بهطور ویژه هدف خود را مهار آب دریاچههای بزرگ بهمنظور تأمین نیروی برقآبی مشخص کردهاند.
ایده موجود در پس این پروژهها، ساختن یک مخزن در ارتفاع پایینتر برای تولید برق از آبشار است. این پروژه در سال ۲۰۲۰ معرفی، اما به دلیل همهگیری کرونا متوقف شد. ایالات متحده اکنون قصد دارد آن را از سر بگیرد و دریاچههای خود را به نیروگاههای عظیم تولید برق تبدیل کند تا فراهم آوردن برق برای خانههای خود را ضمن دستیابی به اهداف زیستمحیطی محقق کند.
کد خبر 747437