به نقل از «آنا»

آهن برج ایفل نماد «غرور ملی فرانسه» دزدی است

تاریخ انتشار: ۲۹ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۲۴۴۸۷۹

اقدامات استعمار فرانسه در الجزایر تنها در قتل عام مردم این کشور و بر سر نیزه کردن سرهایشان نبود؛ امروز به گواه منابع تاریخی همه آهن و فولاد به کارگرفته شده در ساخت نماد غرور ملی فرانسه هم به سرقت رفته از معادن الجزایر بوده است.

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، فرانسه در طول ۱۳۲ سال اشغال الجزایر (۱۹۶۲-۱۸۳۰)، مرتکب «جنایات وحشتناک بی‌شماری علیه این کشور شد؛ از قتل عام مردم تا سرقت زمین‌ها، تعرض، هتک حرمت و تخریب مساجد تا سیاست زمین سوخته و .

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

.. در این بین بشریت در الجزایر هدف اصلی این جنایات بود».

امروز بیش از ۱۸ هزار جمجمه متعلق به مردم و نیروهای مقاومت الجزایر که سرهایشان به دست استعمارگران فرانسوی از بدن جدا شده در موزه مردم شناسی پاریس نگهداری می‌شود.

طبق این گزارش، فرانسه نه تنها در طول اشغال الجزایر بشدت حقوق بشر را نقض کرد بلکه همچنین میراث و بناهای تاریخی الجزایر را هدف قرار داد و همچنین به قیمت خون مردم الجزایر از منابع زیرزمینی این کشور برای زیبا کردن پایتخت خود و ساخت بناهای سر به آسمان کشیده بهره‌برداری کرد.

سرقت آهن و فولاد «ایفل» از الجزایر

فرانسه در سال ۱۸۸۹ مراسم جشن یکصدمین سالگرد انقلاب خود را با افتتاح برج ایفل همراه کرد؛ بلندترین سازه جهان اما چیزی که فرانسوی‌ها از جهان پنهان کردند حقیقیتی درباره آهن به کارگرفته شده در ساخت این برج است.

در حالی که فرانسوی‌ها اصرار می‌ورزند، بگویند که آهن برج ایفل از شهرهای لوریان و نانت فرانسه آمده است اما منابع تاریخی می‌گوید آهنی که این پربازدیدترین بنای جهان از آن ساخته شده از الجزایر به سرقت رفته است.

پس از اینکه تیم‌های فرانسوی جستجوی معادن که در الجزایر مستقر بودند با همراهی ارتش فرانسه آهن از معادن این کشور استخراج کرده و به فرانسه فرستادند، «گوستاو ایفل»، طراح و معمار برج ایفل از کیفیت آن ابراز شگفتی کرد که در نتیجه آن ده‌ها تن آهن از معادن الجزایر استخراج شده و به فرانسه برده شده تا با آن برج ایفل را بسازند.

ساخت برج ایفل در سال ۱۸۸۷ آغاز و در ۳۱ مارس ۱۸۸۹ به پایان رسید یعنی دو سال و دو ماه طول کشیده است. این برج از ۱۸ هزار و ۳۸ قطعه ساخته شده‌است و برای اتصال آن‌ها از دو‌و‌نیم میلیون پیچ، مهره و میخ پرچ استفاده شده‌ است. ارتفاع برج ۳۲۴ متر است که در زمان خود مرتفع‌ترین برج جهان بوده‌است. وزن برج ایفل بیش از ۱۰ هزار تن است که هفت هزار و ۳۰۰ تن آن فولاد است.

چپاول خزانه الجزایر

چپاول دارایی خزانه الجزایر از دیگر جنایات فرانسه با اشغال الجزایر است، به گفته منابع تاریخی ژنرال دی بورمون، فرمانده حمله فرانسه به الجزایر به محض اشغال شهر الجزایر مبلغ ۵۰ میلیون فرانک به شارل دهم، پادشاه وقت فرانسه به عنوان غنیمت جنگی فرستاد و دو میلیون فرانک هم بین نظامیان فرانسه توزیع کرد.

به گفته منابع تاریخی خزانه الجزایر شامل بیش از هفت هزار کیلو طلا و بیش از یکصد هزار کیلو نقره بوده است.

فرانسه به دنبال اشغال الجزایر حتی در شرایط دشوار اقتصادی که در نتیجه جنگ‌های ناپلئون بناپارات متحمل شده و اروپا آن را منزوی کرده بود چاره‌ای جز قرض گرفتن پول از الجزایر نداشت اما این بدهی‌ها را به استناد گفته‌های «محمد امین بلغیث»، رئیس بخش علوم و تمدن اسلامی دانشگاه الجزایر که قریب به ۲۴ میلیون شمش طلای آن زمان است، هنوز تسویه نکرده است.

وی در این باره می‌گوید، به دستور مقامات فرانسوی مقادیر زیادی شمش طلا به همراه دیگر اشیاء گرانبها و قریب به سی هزار قبضه تفنگ باارزش بار شش کشتی فرانسوی و به فرانسه برده شد و بخشی از این طلاها به انگلیس انتقال یافت تا به این کشور در حمله استعماری خود کمک کند.

سرقت آرشیو الجزایر

بسیاری از اسناد آرشیوی از جمله مربوط به دوره عثمانی که طی سال های ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۲ توسط فرانسه و در دوره استعمار کشور به سرقت رفته است یا در انبارهایی نامعلوم در فرانسه نگهداری می‌شود یا اینکه اطلاعات درستی درخصوص محل کنونی آنها در دست نیست.

فرانسه و الجزایر در سال ۲۰۰۹ توافقنامه‌ای در خصوص اعاده اسناد آرشیو به امضا رساندند اما فرانسه اقدام به استرداد کپی اسناد مذکور کرد.

مقامات الجزایر در اواخر مارس سال گذشته ۶۰۰ سند تاریخی خود را از حراجی در شهر تولز فرانسه به قیمت ۹۴ هزار یورو خریداری کرد.

تبدیل مسجد به کلیسا

فرانسه مسجد کچوانا از مساجد تاریخی این کشور که به سال ۱۶۱۲ ساخته شده است و یادگار امپراطوری عثمانی است در دوره استعمار خود پس از کشتار صدها نمازگزار در داخل آن به کلیسا مبدل کرد و تنها زمانی که الجزایر در سال ۱۹۶۲ استقلال یافت، دوباره به کاربری مسجد تغییر یافت.

منبع: فارس

انتهای پیام/4028

منبع: آنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۲۴۴۸۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اقدام نظامی ایران علیه اسرائیل، افتخارآمیز بود و غرور ملی را برانگیخت /با رفتارهای آزاردهنده نباید غرور و شادی مردم را از بین برد

به گزارش خبرآنلاین، کیومرث اشتریان در روزنامه شرق نوشت:

اکنون این اسرائیل است که پشت خط ترس ایستاده است. حتی اگر عملیاتی هم در ایران انجام دهد، باز هم کار از کار گذشته است.

تاکنون دو پیش‌فرض وجود داشت که هر دو به هم ریخت: یکی اینکه ایران در «بن‌بست ترس» افتاده و حمله نمی‌کند و دوم اینکه گنبد آهنین (با همه هزینه‌هایی که برایش انجام شده) نفوذناپذیر است و هراس اسرائیلی را می‌کاهد؛ اما پاسخ ایران از نظر روش، معنی‌دار بود. هم زد و هم نشان داد که جنگ نمی‌خواهد.

نفوذ هر تعداد موشک از گنبد آهنین می‌تواند هم برای اسرائیل و هم برای شرکای غربی فاجعه‌بار باشد. اولا مشکل اسرائیل این است که به لحاظ سرزمینی بسیار کوچک است و ثانیا، جامعه‌ای «جهان‌سومی» نیست که ناامنی نظامی برایش چندان مهم نباشد. «یک فروند» موشک در کشور جهان‌سومی با «یک فروند» موشک در کشور جهان‌اولی بسیار متفاوت است؛ در این معادله یک با یک برابر نیست. ثالثا هیمنه به هم می‌ریزد.

پاسخ ایران از جنبه‌های نظامی، تخریبی یا کشتاری موضوعیت نداشت؛ اما از نظر روانی یک مانور رسانه‌ای-نظامی بود. گویی نمادهایی از گذشته دور تاریخ ایران را نظاره می‌کنید.

این تصویرسازی «ایرانی» را مرور کنید: به همه اعلام می‌کنید که آسمان را «کلییر» کنید، رزمایشی از رژه هوایی راه می‌اندازید، پیشاپیش پهپادها را مانند لشکر پیاده هوایی با هیمنه می‌فرستید؛ سپس موشک‌ها را فرود می‌آورید. بزمی حماسی می‌آرایید و آن را در پیکره تصویری سینمایی و مهیج کارگردانی می‌کنید.

وزیر خارجه انگلیس در گفتاری ناخواسته و در برابر پرسشی ناگهانی از همین لشکرکشی پرهیمنه برآشفت. گویی می‌خواست بگوید که ایران حق ندارد که در مقابل چشمان ما این‌چنین عرض اندام کند. در انگاره، جنگ‌های دو هزار سال پیش ایران و روم یا مواجهه هزار سال پیش سلجوقیان ایرانی در جنگ‌های صلیبی از پیش چشم او گذر می‌کرد. برخلاف تصور ما ایرانیان، متأسفانه چنین تصوراتی در روان تاریخی شمار درخورتوجهی از غربیان حاضر است. در نظام آموزشی و پرورشی ما آن جنگ‌ها بروزی جدی ندارد؛ اما برای بسیاری از آنان زنده است. مقاله‌های مشهور هانتینگتون و فوکویاما همین را در مقیاسی کلان صورت‌بندی نظری کرده‌اند. به همین‌ شکل گونه‌ای از نژادپرستی فرهنگی که نسل‌کشی در غزه را توجیه می‌کند، در میان قدرت‌های برتر غربی وجود دارد، تا جایی که حتی فیلسوفانی مانند هابرماس هم در این معرکه حیثیتی رسوا شدند.

ایران با درایت و به‌درستی هنوز در دام جنگ همه‌جانبه نیفتاده است. تصمیم‌گیران اصلی در این معرکه از پیامدهای این جنگ، که تخریب ایران عزیز است، آگاه‌ هستند و می‌دانند که گیتی آبستن نیک و بد بسیار است.

اینک دو نتیجه مهم باید پیگیری شود: اول، از نظر دیپلماتیک اکنون باید از فرصت استفاده کرد. پروژه‌های دیپلماتیک با همکاری کشورهایی مانند ترکیه، مالزی، عمان و دیگر کشورهای اسلامی دنبال شود. در چنین هنگامه‌هایی کشاندن اروپاییان به معرکه گفت‌وگو پروژه غیرامنیتی‌سازی وجهه ایران به بن دندان جهانیان می‌نشیند. دعوت به گفت‌وگو، نه‌تنها به صلح و سازش بین‌الملل کمک می‌کند؛ بلکه عرقِ شرمِ حمایت از یک تجاوزگر کودک‌کش را بر جبین آنان آشکار می‌کند. فریب آنانی را که از سر جهل و غرور باوری به دیپلماسی ندارند، مخورید. مغرور نشوید و همه تلاش خود را همچنان که تاکنون به‌درستی عمل کرده‌اید، برای جلوگیری از گسترش دامنه جنگ به کار گیرید.

دوم، فرصت همدلی با نیروی انسانی ملی را از دست ندهید.بسیاری از مردم حتی آنان که به شکل و شمایل شما نیستند و منتقد یا حتی مخالف شما بوده‌اند، در وجدان خویش برای بازدارندگی اسرائیل احساس غرور می‌کنند. قدرت‌نمایی مشروع و حکیمانه قدرت گفتمانی پدید می‌آورد. مردمان، چنین قدرت‌نمایی را محترم می‌شمارند و به احترام کلاه از سر برمی‌دارند. نقدهای خبرنگاران و روشنفکران از اسرائیل و ادبیات مفتخرانه آنان با شما گواه همین مدعاست. اکنون فرصت بازسازی روابط انسانی و ملی است.

کوتاه و گویا می‌گویم که جمهوری اسلامی به چهار دلیل اساسی نمی‌تواند با مردم خود کنار نیاید یا نمی‌تواند آزادی‌های سیاسی-اجتماعی را بسط ندهد و نمی‌تواند یک دولت قوی مرکزی نداشته باشد: اولا، به لحاظ تکثر درونی جامعه و جمعیت ایرانی؛ ثانیا، تکثر اجتماعی نیروهای نظامی و انتظامی؛ ثالثا، به لحاظ دشمنان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای که دارد؛ و رابعا، قرارگرفتن در چهارراه ژئوپلیتیک جهانی. بی‌جهت خود را خسته نکنید و برای مردم و نظام بحران‌آفرینی نکنید. نمی‌توان جامه تنگ فرهنگ یک گروه را بر پیکر تنومند یک ملت تاریخی پوشانید.

مخالفان هم باید یاد بگیرند که آنجا که شایسته است، از اقدامات درست و هوشمندانه جمهوری اسلامی حمایتی صادقانه داشته باشند. اینکه سخنگوی اسرائیل بشوند و خنثی‌سازی 99درصدی پرتاب‌های ایران را (که غیرواقعی است) به رخ بکشند، دشمنی را بیشتر می‌کند و این‌گونه تعبیر می‌شود که به دلیل مخالفت با حکومت از آن سوی بام به دره بی‌انصافی سقوط کرده‌اند. در چنین شرایطی چگونه انتظار دارید که با شما از سر خصومت یا بی‌انصافی متقابل برنیایند؟ اسیر جو روانیِ مخالفِ نامنصف نشوید و شرافتمندانه حرکت‌های مثبت را قدر بدانید. ایرادی ندارد که در این هنگامه، انتقادات خود را به سیاست داخلی محفوظ نگه دارید و درعین‌حال از یک حرکت بازدارنده تمجید کنید. این، دل‌های همگان را به یکدیگر نزدیک می‌کند و نشان‌دهنده صداقت مخالفان سیاست‌های داخلی است و صدق آنان را باورپذیر می‌کند؛ شاید شماری از اینان بر سر عقل آیند و بیش‌ازاین بر طبل انحصار و واگرایی نکوبند.

23302

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1897682