به نقل از «آفتاب»

دلایل عفونت دستگاه ادراری چه چیزهای هستند؟

تاریخ انتشار: ۳۱ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۲۶۹۸۱۸

عفونت دستگاه ادراری (UTI) شرایطی بسیار آزار دهنده برای انسان است که به راحتی نمی توان آن را نادیده گرفت. زمانی که به یک عفونت دستگاه ادراری مبتلا هستید، دفع ادرار می تواند دردناک باشد. در صورت عدم درمان، فرد می تواند با پیامدهایی جدی مواجه شود. آفتاب‌‌نیوز :  عفونت دستگاه ادراری (UTI) شرایطی بسیار آزار دهنده برای انسان است که به راحتی نمی توان آن را نادیده گرفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

زمانی که به یک عفونت دستگاه ادراری مبتلا هستید، دفع ادرار می تواند دردناک باشد. در صورت عدم درمان، فرد می تواند با پیامدهایی جدی مواجه شود.
یک عفونت دستگاه ادراری عفونت کل یا بخشی از دستگاه ادراری است. بیشتر عفونت ها در قسمت پایینی دستگاه ادراری که شامل مجرای پیشاب (لوله ای که امکان خروج ادرار از بدن را فراهم می کند) و مثانه (محل ذخیره ادرار) می شود. گاهی اقات عفونت ها از طریق حالب ها (لوله های که ادرار را از کلیه ها به مثانه انتقال می دهند) به سمت بالا و کلیه ها (محل تولید ادرار) منتقل می شوند.
علائم رایج عفونت دستگاه ادراری شامل درد در ناحیه لگن، احساس سوزش هنگام دفع ادرار، و نیاز برای دفع ادرار یا تکرر ادرار می شوند. هر فردی در هر سنی می تواند به عفونت دستگاه ادراری مبتلا شود، اما زنان در معرض خطر بیشتری قرار دارند. بنابر ارزیابی های صورت گرفته، تقریبا نیمی از تمام زنان یک عفونت دستگاه ادراری را در طول زندگی خود تجربه می کنند. حدود 150 میلیون نفر در سراسر جهان هر ساله به یک عفونت دستگاه ادراری مبتلا می شوند.
انواع عفونت دستگاه ادراری
سه نوع اصلی از عفونت دستگاه ادراری وجود دارند که با توجه به مکان عفونی شدن دستگاه ادراری تعریف می شوند.
عفونت مجرای پیشاب به نام اورتریت شناخته می شود که ملتهب شدن مجرای پیشاب را موجب می شود.
شایع‌ترین نوع عفونت دستگاه ادراری عفونت مثانه است که به نام سیستیت شناخته می شود.
عفونت های کلیه نوع جدی‌تر از عفونت دستگاه ادراری هستند که در پزشکی به نام پیلونفریت شناخته می شود.
عفونت های دستگاه ادراری شایع هستند و افرادی بسیاری از آنها آگاه هستند، اما همه این مساله را نمی دانند که یک عفونت دستگاه ادراری می تواند به یک عفونت کلیوی تبدیل شود.
دلایل عفونت دستگاه ادراری چه چیزهای هستند؟
در شرایط عادی، سیستم ایمنی بدن در برابر عفونت از ما دفاع می کند. یکی از روش های دفاعی بدن جریان مداوم ادرار است. این به پیشگیری از اتصال باکتری ها به دیواره های دستگاه ادراری کمک می کند. اما گاهی اوقات میکروب ها به هر ترتیب ممکن نفوذ خود را انجام می دهند.
زمانی که باکتری، به طور معمول ئی.کولای، وارد مجرای پیشاب شده و پس از آن به دیواره مثانه متصل شده و تکثیر می شود، عفونت دستگاه ادراری آغاز می شود. آنچه در این حالت رخ می دهد یک عفونت مثانه یا سیستیت است. گاهی اوقات، باکتری ها از مثانه به قسمت بالایی دستگاه ادراری حمله کرده و یک یا هر دو کلیه را آلوده می کنند.
عوامل خطرآفرین برای عفونت دستگاه ادراری
برخی افراد نسبت به دیگران در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت دستگاه ادراری قرار دارند. از عوامل خطرآفرین در این زمینه می توان به موارد زیر اشاره کرد:
زن بودن. زنان از مجرای پیشاب کوتاه‌تری نسبت به مردان برخوردار هستند و ورودی این مجرا بسیار نزدیک‌تر به مقعد است. بر اساس این تفاوت های آناتومیک، باکتری ها راحت‌تر می توانند به دستگاه ادراری زنان وارد شوند.
زندگی جنسی فعال. رابطه جنسی باکتری ها را هرچه بیشتر به مجرای پیشاب هل می دهد.
پیرت بودن. پس از یائسگی، سطوح استروژن در زنان افت می کند. این شرایط سطوح باکتری های سالم به نام لاکتوباسیلوس که با عفونت مبارزه می کنند را تحت تاثیر قرار می دهد.
استفاده از دیافراگم یا کاندوم های اسپرم‌کش.
دشواری در تخلیه مثانه. ناتوانی در تخلیه کامل مثانه می تواند فضا را برای رشد باکتری ها مساعدتر سازد.
ابتلا به سنگ کلیه. (در مردان بزرگ شدن پروستات می تواند یک عامل خطرآفرین باشد.)
ابتلا به دیابت یا برخورداری از سیستم ایمنی ضعیف.
ابتلا به یک عفونت دستگاه ادراری پیشین.
استفاده از یک کاتتر یا تجربه عمل جراحی یا فرآیند پزشکی که دستگاه ادراری در آن درگیر بوده است.
علائم یک عفونت دستگاه ادراری چه چیزهای هستند؟
این امکان وجود دارد که ابتلا به یک عفونت دستگاه ادراری بدون هیچ نشانه ای باشد. اما بیشتر مردم یک یا چند نشانه را تجربه می کنند.
دفع ادرار درناک یک نشانه کلاسیک است. احساس نیاز به دفع ادرار در شرایطی که نیازی به انجام این کار نیست نیز یکی دیگر از نشانه های رایج است.
علائم شایع عفونت مثانه
نیاز به دفع ادرار حتی زمانی که مثانه خالی است یا تنها چند قطره ادرار خارج می شود.
تکرر ادرار
درد و فشار در قسمت پایینی شکم یا ناحیه اندام جنسی
دفع ادرار دردناک
ادرار کدر یا خون آلود
بوی قوی و زننده ادرار
نشانه های گسترش عفونت به کلیه ها
عفونت های مثانه که به کلیه ها سرایت می کنند می توانند علائم بیشتری را موجب شوند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
تب
درد در پهلو یا کمر
حالت تهوع یا استفراغ
لرز یا تعریق
سردرگمی یا تغییرات ذهنی
در صورت مواجهه با علائم یک عفونت دستگاه ادراری باید با پزشک خود مشورت کنید. اگرچه نیازی نیست تا بلافاصله به اورژانس مراجعه کنید، اما عفونت های دستگاه ادراری به اندازه ای آزار دهنده هستند که بیشتر مردم در کوتاه‌ترین زمان ممکن به پزشک مراجعه می کنند. البته اگر با تب و دیگر نشانه های نگران کننده مواجه هستید باید هرچه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید زیرا تب می تواند نشانه ای از تبدیل شدن عفونت مثانه به عفونت کلیه باشد.
یک عفونت دستگاه ادراری چگونه درمان می شود؟
آنتی بیوتیک ها داروهایی هستند که برای بهبود عفونت های دستگاه ادراری به کار گرفته می شوند. این که چه دارویی برای شما تجویز می شود و چه مدت باید آن را مصرف کنید به نتایج آزمایش، شدت علائم، و عوامل دیگر بستگی دارد. اگر یک زن مبتلا به عفونت ساده مثانه هستید یک دوره سه روزه آنتی بیوتیک ممکن است کافی باشد. مردان به طور معمول نیازمند دوره درمان طولانی‌تر هستند.
برای عفونت های دستگاه ادراری پیچیده یا عفونت کلیه پزشک ممکن است آنتی بیوتیک های قوی‌تر به نام فلوروکینولون ها، دسته ای که داروهایی مانند سیپروفلوکساسین را شامل می شود، را تجویز کند. این داروها به منظور پیشگیری از مقاومت به آنتی بیوتیک باید به مقدار کم مصرف شوند.
همچنین، پزشک ممکن است برای تسکین علائم ادراری فنازوپیریدین را تجویز کند. این داروها باید به همراه یک آنتی بیوتیک مصرف شوند و به صورت تجویزی و بدون نسخه در دسترس هستند.
افزون بر این، پزشک ممکن است افزایش مصرف مایعات را توصیه کند. نوشیدن مایعات فراوان، به ویژه آب، ممکن است به دفع میکروب های بیماری‌زا کمک کند. همچنین، این کار ادرار را رقیق کرده و از این رو دفع ادرار با درد کمتری صورت می گیرد.
همانند هر عفونت دیگری در بدن، عفونت های دستگاه ادراری نیز به طور معمول خودبخود بهبود می یابند. شما می توانید برای 24 تا 48 ساعت افزایش مصرف مایعات را مد نظر قرار دهید، اما اگر علائم بهبود نیافتند احتمالا به مصرف دارو نیاز است.
آیا عفونت دستگاه ادراری عوارضی به همراه دارد؟
بیشتر عفونت های دستگاه ادراری با موفقیت و بدون هیچ عارضه ای بهبود می یابند. اما بدون درمان درست و به موقع، یک عفونت مثانه ساده نیز می تواند از کنترل خارج شود. میکروب ها می توانند از مثانه وارد حالب ها شده و به کلیه ها حمله کنند و این شرایط می تواند زمینه ساز پیامدهای جدی برای سلامت شما شود.
از عوارض عفونت دستگاه ادراری می توان به موارد زیر اشاره کرد:
عفونت کلیه
تولد نوزاد با وزن کم، تولد زودرس نوزاد، یا تولد نوزاد مرده در زنان باردار
سپسیس یا عفونت خون، شرایطی بالقوه تهدیدکننده زندگی که می تواند به آسیب بافتی، نارسایی اندامی و حتی مرگ منجر شود
چگونه از عفونت دستگاه ادراری پیشگیری کنیم؟
اقداماتی را می توان برای پیشگیری از عفونت های دستگاه ادراری مد نظر قرار دارد.
سبک زندگی
مایعات فراوان، به ویژه آب، مصرف کنید. این کار ادرار را رقیق کرده و به تخلیه باکتری ها نیز کمک می کند.
هنگام احساس نیاز به دفع ادرار این کار را انجام دهید. نگه داشتن ادرار می تواند به رشد باکتری های مضر کمک کند.
پس از اجابت مزاج و دفع ادرار پاکسازی را از جلو به عقب انجام دهید.
پس از رابطه جنسی برای کمک به تخلیه باکتری هایی که ممکن است وارد مجرای پیشاب شده باشند دفع ادرار را انجام دهید.
دوش بگیرید و از وان استفاده نکنید.
از پودرها و اسپری ها استفاده نکنید.
داروها
اگر با عفونت های دستگاه ادراری مکرر مواجه هستید با پزشک خود درباره تجویز دوز کم آنتی بیوتیک که پس از رابطه جنسی یا به صورت روزانه برای یک دوره چند ماهه استفاده می شود، صحبت کنید.
اگر زنی مسن هستید که عفونت های دستگاه ادراری مکرر را تجربه می کند، استفاده از کرم استروژن واژنی را مد نظر قرار دهید.
مکمل های غذایی
استفاده از پروبیوتیک های خوراکی و واژنی را مد نظر قرار دهید.
آب کرنبری بنوشید یا از قرص های کرنبری استفاده کنید. اگر از داروهای رقیق کننده خون، مانند وارفارین، استفاده می کنید از مصرف کرنبری پرهیز کنید زیرا ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد.منبع: سلامت نیوز کد خبر: ۵۴۱۳۸۰ تاریخ انتشار: ۳۱ مرداد ۱۳۹۷ - ۱۷:۱۰

منبع: آفتاب

کلیدواژه: عفونت دستگاه اداری کلیه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۲۶۹۸۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

با عوارض ناشی از گازگرفتگی حیوانات چه باید کرد؟

 

به گزارش تابناک، بعضی از گازگرفتگی‌ها، خصوصاً از سوی گربه‌ها، می‌توانند به‌واسطه باکتری‌های دهان حیوان منجر به عفونت شوند. بیماری خراش گربه یا چنگ گربه یک عفونت باکتریایی است که ناشی از خراشیدگی توسط گربه می‌باشد، حتی اگر ناحیه خراشیده شده عفونی به نظر نرسد.
بعضی از حیوانات مثل خفاش، راکون و روباه می‌توانند هاری را انتقال دهند.

افرادی که واکسن کزازشان به‌روز نشده نیاز به پروفیلاکسی کزاز بعد از گازگرفتگی دارند تا از عفونت کزاز یا تتانوس پیشگیری شود.

اگر پزشک مشکوک شود حیوانی که گاز گرفته ممکن است هاری را منتشر کند، نیاز به یک سری کامل واکسیناسیون هاری و آنتی‌بیوتیک وجود دارد.

عوارض ناشی از گازگرفتگی حیوانات
. آسیب بافت

. پریشانی روانی

. عفونت

تحقیقات نشان می‌دهند تقریباً یک‌دوم افراد بعد از گاز گرفته‌شدن توسط سگ به‌خاطر ترس جان خود را از دست می‌دهند.

علت عفونت بعد از گاز گرفته‌شدن چیست؟
عفونت ناشی از گازگرفتگی حیوان ناشی از باکتری‌هاست. این باکتری‌ها در دهان یا بزاق حیوان وجود دارند و بعد از اینکه روی پوست قرار می‌گیرند وارد زخم می‌شوند. این باکتری‌ها در محیط هم می‌توانند وجود داشته باشند.

گازگرفتگی حیوان اغلب چند میکروبی است، یعنی انواع متعددی از باکتری‌ها در عفونت دخیل‌اند.

کزاز یک بیماری باکتریایی است که بر سیستم عصبی اثر می‌گذارد و یک عارضه خطرناک است. زخم‌های سوراخ‌دار در اثر گازگرفتگی بیشترین احتمال کزاز را دارند.

کزاز
کزاز یک عفونت جدی است که در اثر زخم‌های عمیقی که باکتری کزاز را وارد بدن می‌کنند به وجود می‌آید. این بیماری بر سیستم عصبی اثر می‌گذارد و موارد شدید آن منجر به فلجی و مرگ می‌شوند.

علائم بیماری عفونی کزاز:

. مشکل در بلع

. سفت‌شدن عضلات فک

. سفت‌شدن عضلات گردن

. سفت‌شدن عضلات شکم

. اسپاسم‌های دردناک بدنی

واکسیناسیون کزاز باعث شده که عفونت کزاز در خیلی از کشورها شایع نباشد. کودکان باید تا رسیدن به ۶ سالگی هر سال واکسن کزاز بگیرند. نوجوانان و بزرگسالان نیز باید هر ۱۰ سال در برابر کزاز واکسینه شوند. برای عفونت کزاز هیچ درمانی وجود ندارد.

افرادی که توسط سگ مبتلا به هاری گاز گرفته یا خراشیده می‌شوند ممکن است از طریق بزاق حیوان به این بیماری نورولوژیکی دچار شوند. چیزی که هاری را خطرناک می‌کند این است که باعث التهاب پیش‌رونده مغز شده و در صورت عدم درمان فوری کُشنده خواهد بود.

علائم هاری می‌توانند چند روز یا حتی چند ماه بعد از گازگرفتگی ظاهر شوند. اما وقتی ظاهر شوند معمولاً دیگر برای درمان دیر است. علائم هاری می‌توانند با سردرد، تب و ضعف شروع شده و تدریجاً شدت گرفته و منجر به بی‌خوابی تشنج، تهوع، فلج نسبی و توهم شوند.

وقتی علائم هاری ظاهر می‌شوند این بیماری می‌تواند باعث مرگ شود. به همین دلیل پزشکان می‌گویند اگر توسط یک حیوان واکسینه نشده گاز گرفته شدید (وحشی یا خانگی) هرچند این حیوان هیچ علامتی از بیماری ندارد، باید درمان هاری را شروع کنید. اگر حیوان خانگی شما را گاز بگیرد، پزشک باید ابتدا پرونده واکسیناسیون حیوان را بررسی کند و شاید لازم باشد این حیوان برای مدتی تحت‌نظر گرفته شود.

پاستورلا
به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) این نوع باکتری در دهان بیش از نیمی از سگ‌ها وجود دارد. وقتی پاستورلا به بدن فرد قربانی وارد می‌شود می‌توانند عفونت خطرناکی به نام سلولیت (عفونت عمیق باکتریایی پوستی) ایجاد کند. سلولیت می‌تواند موجب تورم غدد و مفاصل شده و حرکت را برای فرد سخت کند.

علائم پاستورلا معمولاً ۲۴ ساعت بعد از گازگرفتگی ظاهر می‌شود. این علائم شامل تورم، قرمزی و ترشح از زخم می‌شوند. سلولیت به‌سرعت منتشر می‌شود و در صورت عدم درمان فوری علائم بدتر شده و فرد به‌سرعت دچار عفونت خون، پنومونی، مننژیت و دیگر عوارض جدی خواهد شد.

عفونت‌های استاف و استرپتوکوک
عفونت‌های استاف مانند MRSA در افرادی که دچار گازگرفتگی سگ می‌شوند شایع است. وقتی یک عفونت باکتریایی وارد خون و ریه‌ها می‌شود، بسیار خطرناک است. عفونت‌های استاف و استرپتوکوک نسبت به انواعی از آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم‌اند.

علائم عفونت استاف و استرپتوکوک طیف گسترده‌ای دارند و بسته به محل گاز گرفته شده می‌توانند شامل تب، سلولیت و جوش‌های بزرگ شوند. این عفونت‌ها می‌توانند کشنده باشند.

کاپنوسیتوفاژ
گازگرفتگی سگ می‌تواند باعث عفونت کاپنوسیتوفاژ شود که باکتری‌های آن از طریق دهان سگ به قربانی منتقل می‌شوند. هر چند این عفونت نادر است اما می‌تواند به‌سرعت منتشر شده و منجر به آسیب ارگان‌ها و مننژیت شود. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند معمولاً در معرض خطر این عفونت هستند. اگر خون فرد دچار عفونت شود بسیار خطرناک و کشنده است. عفونت شدید حتی می‌تواند باعث شود چاره‌ای جز قطع عضو وجود نداشته باشد.

علائم عفونت کاپنوسیتوفاژ شامل تب، تاول در اطراف زخم، قرمزی، درد مفصل، تورم، سردرد و استفراغ و علائمی مشابه علائم آنفلوانزا می‌شود.

درمان گازگرفتگی توسط سگ و پیشگیری از عفونت
به گزارش وب گاه تبیان، اگر دچار گازگرفتگی توسط حیوان شدید باید هر چه سریع‌تر زخم را تمیز کنید. اگر زخم گزیدگی یا خراش خونریزی دارد، با یک باند یا حوله تمیز به آن ناحیه فشار وارد کنید تا خونریزی متوقف شود. در صورت وجود، از دستکش‌های لاتکس یا لاستیکی تمیز برای محافظت از خود و جلوگیری از عفونی شدن زخم استفاده کنید. اگر زخم به شدت خونریزی نمی‌کند، آن را با آب و صابون به‌خوبی بشویید و چند دقیقه زیر آب جاری نگه دارید، سپس زخم را خشک کنید، پماد آنتی‌بیوتیک بزنید و روی آن را با گاز استریل یا پارچه تمیز بپوشانید و حواستان به علائم عفونت مثل قرمزی، تورم، بدتر شدن درد، چرک و ترشح از زخم یا ازدست‌دادن حس در ناحیه آسیب باشد.

با عوارض ناشی از گازگرفتگی حیوانات چه باید کرد؟

هر چه سریع‌تر به مرکز درمانی مراجعه کنید تا درمان مناسب فوراً شروع شود. حتی یک گازگرفتگی ظاهراً جزئی هم باید جدی گرفته شود چون می‌تواند منجر به عوارض جدی شود. گاهی علائم عفونت فوراً ظاهر نمی‌شوند؛ اما بعداً خود را نشان می‌دهند.

پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک تجویز کند یا دستور واکسیناسیون به‌منظور درمان یک سری از عفونت‌ها را بدهد. مثلاً کسی که توسط سگ گاز گرفته شده و وضعیت واکسیناسیونش به‌روز نیست احتمالاً به واکسن نیاز دارد تا ریسک بیماری کمتر شود.

در نهایت این که به فرزندانتان بیاموزید که از حیوانات وحشی دوری کنند و هیچ حیوانی، حتی حیوانات خانگی خانوادگی را مورد آزار و اذیت قرار ندهند و تحریک نکنند. حیوانات هنگام غذا خوردن یا خواب اصلا قابل پیش‌بینی نیستند و ممکن است بسیار خطرناک باشند.