به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

درمانی تازه برای بیماران پسوریازیس/ معجزه سلول‌های بنیادی در درمان بیماری‌های پوستی

تاریخ انتشار: ۳ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۲۹۵۶۲۰

امیر باجوری مدیر درمان مرکز سلول درمانی پژوهشگاه رویان در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛  درباره استفاده از سلول درمانی در درمان بیماری پوستی صدف (پسوریازیس)، اظهار کرد: پسوریازیس یک بیماری ژنتیکی، خودایمن و مزمن پوستی است که در آن سرعت رشد سلول‌های پوست افزایش پیدا می کند و این بیماری با علائم پوسته‌ریزی و قرمزی پوست شناخته می‌شود؛ پسوریازیس درمان قطعی ندارد و درمان‌های فعلی تنها به کنترل علائم کمک می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بیشتر بخوانید: پسوریازیس و علائم آن را بشناسید

پسوریازیش

مدیر درمان مرکز سلول درمانی پژوهشگاه رویان  بیان کرد: در سال ۱۹۸۶، یک بیمار مبتلا به سرطان خون از یک بیمار مبتلا به پسوریازیس پیوند مغز استخوان دریافت کرد، بیمار از سرطان خون نجات یافت ولی ۶ ماه بعد دچار علائم‌ پسوریازیس شد، در سال ۲۰۰۰، بیمار دیگری که همزمان مبتلا به سرطان خون و پسوریازیس بود تحت پیوند مغز استخوان از یک فرد سالم قرار گرفت و پس از ۳ ماه، سرطان خون و علائم پسوریازیس بیمار بهبود یافت.

باجوری ادامه داد: دو گزارش بالا از پیوند مغز استخوان بیماران مبتلا به پسوریازیس، موضوع استفاده از سلول‌های بنیادی فرد سالم برای کنترل علائم پسوریازیس را مطرح کرد؛ به تازگی یک طرح تحقیقاتی با هدف بررسی تاثیر سلول‌های بنیادی در درمان پسوریازیس در پژوهشگاه رویان شروع شده است‌، نتایج اولیه مطالعه نشان می‌دهد سلول درمانی می‌تواند به تخفیف علائم بیماران کمک کند.

بیشتر بخوانید: در صورت داشتن این نشانه‌ها مشکوک به بیماری هستید/ آشنایی با علائم بیماری پسوریازیس

درمان های جدید برای بیماران پروانه ای

وی تشریح کرد: اپیدرمولایزیس بلوزا یا بیماری پروانه‌ای یک بیماری ارثی ناشی از اختلال در ساخت پروتئین‌های متصل کننده سلول‌های پوست به یکدیگر است که اولین بار توسط دکتر هبرا در سال ۱۸۷۰ معرفی شد؛ اپیدرمولایزیس بلوزا یک بیماری ارثی است که پوست و غشاهای مخاطی را درگیر می‌کند، ویژگی این بیماری جدایی لایه‌های پوست از یکدیگر است، به طوری که پوست به شدت شکننده و کوچکترین آسیبی منجر به تاول و زخم پوستی می‌شود.

مدیر درمان مرکز سلول درمانی پژوهشگاه رویان افزود: شیوع این بیماری ۲ تا ۴ درصد در هر صد هزار  نفر است و بر اساس تخمین‌ها می‌توان گفت شیوع این بیماری در ایران حدود دو هزار  نفر باشد؛ در شدیدترین فرم این بیماری که ساخت کلاژن نوع ۷ در سلول‌های پوستی اختلال دارد، زخم‌های پوستی وسیع منجر به چسبیدن انگشتان به یکدیگر و ناتوانی بیماران در انجام فعالیت‌های روزانه و محرومیت از تحصیل می‌شود.

 وی در پایان یاد آور شد: در حال حاضر درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد و هدف درمان‌ها کاهش درد بیمار و پیشگیری از ایجاد یا بدتر شدن زخم‌ها است.

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۲۹۵۶۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نقش عجیب جنسیت پزشک بر درمان بیماران

آفتاب‌‌نیوز :

بر اساس یک مطالعه جدید که توسط گروهی از پژوهشگران آمریکایی و ژاپنی انجام شده است، احتمال مرگ و یا بستری مجدد در بیمارستان در بیمارانی که توسط یک پزشک زن تحت درمان قرار می‌گیرند، کمتر از بیمارانی است که توسط یک پزشک مرد درمان می‌شوند.

همچنین به گفته پژوهشگران، اگر بیمار هم زن باشد، این تفاوت حتی بیشتر می‌شود، به خصوص زمانی که شدت بیماری زیاد است.

در حالی که این مطالعه عمیقاً به دلایل نابرابری نمی‌پردازد، از تحقیقات قبلی که به نتایج مشابهی رسیده بودند، پشتیبانی می‌کند.

یوسوکه تسوگاوا دانشمند سیاست سلامت در دانشگاه کالیفرنیا لس‌آنجلس(UCLA) می‌گوید: آنچه که یافته‌های ما نشان می‌دهد این است که پزشکان زن و مرد به طور متفاوتی طبابت می‌کنند و این تفاوت‌ها تأثیر معناداری بر نتایج سلامتی بیماران دارد.

این تیم داده‌های پزشکی موجود در ایالات متحده را تجزیه و تحلیل کرد که شامل اطلاعات ۴۵۸ هزار و ۱۰۸ بیمار زن و ۳۱۸ هزار و ۸۱۹ بیمار مرد بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ بود که در بیمارستان بستری شده‌اند. همه بیماران بالای ۶۵ سال سن داشتند و کمتر از یک سوم بیماران زن و مرد توسط پزشکان زن ویزیت شده بودند.

سپس این اطلاعات با نرخ مرگ و میر ۳۰ روزه(از تاریخ پذیرش) و نرخ بستری مجدد ۳۰ روزه(از تاریخ ترخیص) مقایسه شد و در هر دو مورد، پزشکان زن به نتایج بهتری دست یافته بودند.

البته این تفاوت‌ها علت و معلول مستقیم را نشان نمی‌دهند و خیلی هم فاحش نبودند. مثلاً نرخ مرگ و میر تعدیل ‌شده ۸.۱۵ درصد برای بیماران زن درمان شده توسط پزشکان زن در مقابل ۸.۳۸ درصد برای بیماران زن درمان شده توسط پزشکان مرد است که یک مرگ به ازای هر ۴۱۷ بستری شدن در بیمارستان را نشان می‌دهد.

تسوگاوا می‌گوید: درک بهتر از این موضوع می‌تواند منجر به توسعه مداخلاتی شود که به طور مؤثر مراقبت از بیماران را بهبود می‌بخشد.

وی افزود: توجه به این نکته حائز اهمیت است که پزشکان زن مراقبت‌های باکیفیت‌تری ارائه می‌کنند و بنابراین نفع وجود تعداد بیشتری از پزشکان زن از دیدگاه اجتماعی به بیماران می‌رسد.

نویسندگان این مطالعه می‌گویند دلایل متعددی می‌تواند پشت این اختلافات آماری باشد که قبلاً در سناریوهای مختلف پزشکی مشاهده شده‌اند. به گفته آنها، ممکن است پزشکان زن بهتر با بیماران زن ارتباط برقرار می‌کنند یا اینکه پزشکان مرد بیشتر احتمال دارد که شدت شرایطی که بیماران زن تجربه می‌کنند را دست کم بگیرند.

تیم تحقیقاتی پیشنهاد می‌کند که ممکن است خجالت و ناراحتی کمتری بین پزشکان زن و بیماران زن وجود داشته باشد، به این معنی که صداقت بیشتری در مورد شرایط خاص و تشخیص و درمان وجود دارد.

پژوهشگران می‌خواهند کارهای بیشتری برای بهبود نتایج مطالعه تنوع جنسی در محیط‌های بیمارستانی انجام شود و مطمئن شوند که کیفیت مراقبت بدون توجه به زن یا مرد بودن بیماران یا پزشکان یکسان خواهد بود. به همین دلیل مطالعات بیشتری مورد نیاز است تا دریابیم که چرا این تفاوت‌ها وجود دارند.

تسوگاوا می‌گوید: تحقیقات بیشتر در مورد مکانیسم‌های زمینه‌ای که جنسیت پزشک را با پیامدهای روی داده برای بیمار مرتبط می‌کند و اینکه چرا مزایای دریافت درمان از پزشکان زن برای بیماران زن بیشتر است، پتانسیل بهبود نتایج بیماران را در کل دارد.

این پژوهش در مجله Annals of Internal Medicine منتشر شده است.

منبع: خبرگزاری ایسنا