نظارت بر ذوب شدن یخ‌های زمین با ارسال لیزر به فضا

دانش > نجوم - ایسنا نوشت: ناسا ماه آینده یک لیزر به فضا خواهد فرستاد تا بر یخ‌های در حال ذوب زمین نظارت داشته باشد.

ناسا در حال آماده شدن برای پرتاب یک ماهواره مدرن و مجهز به لیزر است که به مدت سه سال تغییرات یخچال‌های زمین را نظارت، بررسی و مطالعه خواهد کرد. این ماموریت موسوم به "ICESat-2" اواسط ماه سپتامبر آغاز می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این ماهواره قادر خواهد بود ضخامت در حال تغییر یخچال‌های زمین را فصل به فصل اندازه‌گیری کند و افزایش و کاهش ضخامت آنها را با دقت نیم سانتی‌متر ثبت کند.

"تام واگنر"، دانشمند ناسا که یخچال‌های جهان را مطالعه می‌کند، گفت: مناطقی که ما در مورد آن صحبت می‌کنیم بسیار وسیع و به اندازه قاره آمریکا یا بزرگتر هستند و تغییراتی که بر روی آنها رخ می‌دهد بسیار کوچک است.

وی افزود: ما از یک وسیله استفاده می‌کنیم که می‌تواند اندازه‌گیری‌های پیوسته را با روشی بسیار دقیق در یک منطقه بزرگ انجام دهد و به همین دلیل ماهواره ایده‌آلی برای چنین مطالعه‌ای است. در حالی که این ماموریت برای مطالعه یخچال‌ها در قطب‌های زمین تنظیم شده است، اطلاعات آن می‌تواند به دانشمندانی که جنگل‌های این سیاره را مطالعه می‌کنند، کمک کند.

این ماهواره که کمی بیشتر از یک میلیارد دلار هزینه در بر داشته است و به اندازه یک خودرو است، دو پروژه بزرگ قبلی ناسا برای کنترل ضخامت یخ‌های زمین را پی خواهد گرفت. در سال 2003، ماهواره ICESat اصلی، با استفاده از لیزر به مدت هفت سال ارتفاع یخ‌ها را اندازه‌گیری کرد. از آنجا که ICESat-2 به هنگام پایان ماموریت اصلی آماده نبود، ناسا یک ماموریت مبتنی بر هواپیما به نام "Operation IceBridge" برای ردیابی مناطق ویژه‌ای از یخچال‌ها طراحی کرد.

ناسا طی دهه‌های گذشته پوشش یخ زمین را اندازه‌گیری و برآورد کرده است و شکستن ورقه‌های یخ و تغییرات فصلی و تاثیر گرم شدن سیاره را مشاهده کرده است. اما همانطور که می‌دانید، یخ به صورت مکعب و سه بعدی است، در حالی که ورقه‌های یخ در دو بعد رشد می‌کنند. بنابراین نمی‌توان از دوربین استفاده کرد و از همین روست که برای اندازه‌گیری آن از لیزر استفاده می‌شود.

تاکنون این لیزرها خبرهای بدی برای ما آورده‌اند. واگنر گفت: "ICESat" دریافت که یخ دریا در حال نازک شدن است. ما احتمالا بیش از دو سوم از یخ‌هایی را که 80 سال پیش در آنجا بوده است از دست داده‌ایم.

فضاپیمای جدید داده‌های بسیار دقیق‌تری از ماموریت اصلی و داده‌های موثق‌تری از IceBridge تولید خواهد کرد.

"تام نیومن" دانشمند معاون پروژه ICESat-2 ناسا گفت: "ICESat-2" واقعا یک ابزار انقلابی جدید برای تحقیق در زمینه یخ و یخچال‌های زمین است. یخ دریاها پیچیده است، زیرا لیزر می‌تواند تفاوت بین سطح یخ و سطح اقیانوس را اندازه‌گیری کند که می‌تواند چند سانتی‌متر باشد. این واقعا یک تجربه مهندسی باور نکردنی است.

نحوه کار این ماموریت بدین صورت است که ماهواره ICESat-2 حدود 500 کیلومتر بالاتر از سطح زمین در حالی که یک وسیله پیشرفته ارتفاع سنج لیزری موسوم به "اطلس"(ATLAS) را حمل‌می‌کند، در مدار خود می‌چرخد.

این دستگاه به طور مستمر یک پرتو لیزر نور سبز را منتشر می‌کند که هنگام خروج از ماهواره به شش پرتو جداگانه تقسیم می‌شود. سپس پرتوها با برخورد به سطح یخ در یک الگوی شبکه‌ای بازتاب می‌کنند. بیشتر فوتون‌ها در پرتوهای لیزر از بین می‌روند، اما تعداد انگشت شماری از آنها به ماهواره بازمی‌گردند. سپس ماهواره می‌تواند زمان رفت و برگشت را با دقت نزدیک به میلیاردم ثانیه محاسبه کند.

"دنیا داگلاس-برادشاو" مدیر ابزار لیزری ناسا گفت: "اطلس" اساسا مانند یک کرونومتر عمل می‌کند. این لیزر 10 هزار پرتو در ثانیه شلیک می‌کند و در هر پرتاب، یک تریلیون فوتون شلیک می‌کند. هر بار که لیزر ساطع می‌شود، کرونومتر را فعال می‌کند. وی افزود: سپس دانشمندان آن زمان را به فاصله تبدیل می‌کنند و ارتفاع سطح یخ در آن محل را محاسبه می‌کند.

در حالی که مقدار زیادی از ارزش علمی ICESat-2 در لیزر آن قرار دارد، مدار آن حول زمین نیز بسیار مهم است. این ماهواره عملا از یک قطب زمین به قطب دیگر دور می‌زند. این ماهواره قرار است در روز 15 سپتامبر از پایگاه هوایی نیروی هوایی واندنبرگ در کالیفرنیا سوار بر موشک "دلتا II" متعلق به اتحادیه پرتاب‌های فضایی آمریکا پرتاب شود.

این ماهواره پس از پرتاب و قبل از شروع گردآوری اطلاعات، به مدت دو ماه آزمایش می‌شود تا اطمینان حاصل شود همه چیز درست کار می‌کند. این ماموریت برای انجام در سه سال برنامه‌ریزی شده است، اگرچه فضاپیما به اندازه کافی سوخت حمل می‌کند تا به طور بالقوه بیش از 10 سال کار کند.

به محض اینکه این ماهواره مشاهدات خود را آغاز کند، دانشمندان به اطلاعات جدید و ارزشمندی در مورد صفحات یخی زمین و نحوه تغییر آنها در طول زمان دسترسی خواهند داشت.

 

5656

 

کلید واژه‌ها : قطب شمال - بلور یخ - زمین - ناسا -

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: قطب شمال زمین ناسا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۳۲۱۳۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا ناسا نشانه‌هایی قطعی از حیات فرازمینی پیدا کرده است؟

ایتنا - بر اساس یک بررسی جدید، هیجان‌های اخیر در خصوص کشف نشانه‌هایی از حیات بیگانه در سیاره‌ای دور ممکن است نابجا‌ــ یا دست‌کم زودهنگام باشد.
طی هفته‌های اخیر، هیجان‌ها درباره یک سیاره‌ به نام کی۲‌ــ۱۸بی (K2-18b)، سیاره‌ای در فاصله ۱۲۵ سال نوری از زمین، افزایش یافت. پژوهشگران اواخر سال گذشته فاش کردند که احتمالا یک مولکول [حاوی نشانه] «حیات» را در آن سیاره مشاهده کرده‌اند.

از آن زمان، گمانه‌زنی‌ها و هیجان‌ها در خصوص آنچه ممکن است نشانه‌ای از حیات در سیاره‌ای دیگر باشد، افزایش پیدا کرده است. اما پژوهشگران هشدار دادند که این کشف و آشکارسازی «اتکاناپذیر» بود و برای تایید آنچه در این سیاره رخ داد، به تحقیق بیشتری نیاز است.

با این حال، اکنون پژوهشگران هشدار داده‌اند که این سیگنال آن قدر که در ابتدا به نظر می‌رسید، واضح نیست. این سیگنال با متان همپوشانی دارد و پژوهشگران فکر می‌کنند هنوز نمی‌شود این دو را از یکدیگر تشخیص داد و تفکیک کرد.

آن‌ها این کار را با استفاده از مدل‌های رایانه‌ای انجام دادند که هم فیزیک و شیمی مولکول و هم جو احتمالی کی۲‌ــ۱۸بی را شبیه‌سازی می‌کرد. این مدل‌ها نشان دادند که برای اطمینان از اینکه این یافته واقعا وجود دی‌متیل سولفید یا دی‌ام‌اس را نشان می‌دهد، هیچ راهی وجود ندارد.

اما این یافته‌ها تنها ممکن است نشان دهند ما هنوز نشانه‌هایی از حیات [فرازمینی] را پیدا نکرده‌ایم، نه اینکه حیات بیگانه در کل وجود ندارد. دانشمندان در حال بررسی بیشتر این سیاره با ابزارهای دیگرند و قادر خواهند بود به طور قطعی ببینند که آیا آن مولکول در آنجا وجود دارد یا خیر.

این کار با استفاده از ابزاری انجام می‌گیرد که در آشکارسازی طول‌ موج‌های فروسرخ از ابزاری که در بررسی سال گذشته استفاده شد، بهتر است.

این تحقیق که در مقاله جدیدی با عنوان «گازهای گوگرد بیوژنیک به عنوان نشانه‌های زیستی در سیارات آبی معتدل زیر نپتونی» توضیح داده شده، در آستروفیزیکال‌ژورنال‌ لترز (The Astrophysical Journal Letters) منتشر شده است.