با خروج شرکت توتال فرانسه حالا وزارت نفت در انتظار سرمایه‌گذار جدید برای فاز 11 پارس‌جنوبی است ۳۳ سال تأخیر در پارس‌جنوبی
تاریخ انتشار: ۴ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۳۲۷۵۰۵
اقتصاد > انرژی - رضا کربلائی- روزنامه‌نگار:
توتال دوباره رفت و ما مانده‌ایم با توسعه یکی از پرریسک‌ترین فازهای پارس‌جنوبی؛ جایی که قطری‌ها چندسالی‌است بیش از ما ایرانی‌ها گاز برداشت می‌کنند و می‌فروشند و ما حالا باید منتظر سرمایه‌گذار جدید باشیم.
آیا رفتن توتال مشکلی برای ما ایجاد نمی‌کند؟ قدری واقع‌بین باشیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش همشهری، مرکز پژوهش‌های مجلس این اطلاعات را در گزارشی با عنوان شبیه‌سازی مالی قرارداد فاز 11پارس‌جنوبی منتشر کرده که تیرماه سال گذشته به کنسرسیومی از شرکت‌های توتال فرانسه با سهم 50.1درصد، سی‌ان‌پی‌سی چین با سهم 30درصد و پتروپارس ایران با سهم 19.9درصد واگذار شده بود اما اخیرا شرکت توتال فرانسه رسما از مشارکت و سرمایه‌گذاری در این فاز استراتژیک انصراف داد.
این نهاد تحقیقاتی مهم‌ترین ایراد وارد به این قرارداد را نحوه قیمت‌گذاری گاز تولیدی اعلام و ادعا کرده مکانیسم قیمت‌گذاری گاز تولیدی از فاز 11پارس‌جنوبی باعث ایجاد قیمت کاذب و به‌دنبال آن سودآوری کاذب پروژه و پایین جلوه دادن دریافتی پیمانکار و ایجاد تعهد ضمنی برای بازپرداخت مطالبات پیمانکار از محل عواید سایر میادین هیدروکربوری درصورت کاهش قیمت نفت و میعانات گازی می‌شود.
هزینه سنگین تأخیرهابا این حال جزئیات مشخصات 18فاز پارس‌جنوبی در سال‌های گذشته حکایت از آن دارد که تأخیر در تکمیل این فازها هزینه سنگینی را به اقتصاد ایران تحمیل کرده است، به‌گونه‌ای که اجرای فاز نخست با محوریت شرکتی ایرانی به جای 730میلیون دلار، 780میلیون دلار هزینه در برداشته که این میزان هزینه بدون احتساب 80میلیون دلار هزینه‌های بانکی و 130میلیون دلار هزینه دستمزد پیمانکار بوده است؛ در عین حال فاز یادشده به جای 46ماه با 14ماه تأخیر در 60ماه تکمیل شده است.
درحالی‌که فازهای 2و 3پارس‌جنوبی را شرکت توتال فرانسه با صرف یک میلیارد و 975میلیون دلار هزینه سرمایه‌گذاری (37میلیون دلار کمتر از میزان مصوب) به اضافه 496میلیون دلار هزینه بانکی، و یک میلیارد و 422میلیون دلار دستمزد پیمانکار و البته 10ماه تأخیر در 82ماه تکمیل کرده بود اما بررسی‌های عملکرد اجرای دیگر فازهای پارس‌جنوبی قابل تامل‌تر است،
به‌گونه‌ای که فازهای 4و5 با پیمانکاری شرکت ایتالیایی انی و پتروپارس ایران با 10ماه تأخیر در بهره‌برداری به جای یک میلیارد و 928میلیون دلار سرمایه‌گذاری، 2میلیارد و 461میلیون دلار خرج روی دست کشور گذاشته و 500میلیون دلار برای هزینه‌های بانکی و یک میلیارد و 74میلیون دلار هم دستمزد پیمانکاران پرداخت شده است.
فاجعه در دولت‌های نهم و دهمبا روی کارآمدن دولت‌های نهم و دهم تأخیر در اجرای فازهای پارس‌جنوبی بیشتر و بیشتر و هزینه اجرای آنها هم افزون‌تر شد تا آنجا که فازهای نیمه‌کاره 6، 7و 8به جای 66ماه با 33ماه تأخیر آن‌هم بدون اجرای طرح‌های شیرین‌سازی گاز با صرف یک میلیارد و 964میلیون دلار به اضافه 616میلیون دلار هزینه بانکی و 907میلیون دلار دستمزد پیمانکار به اجرا درآمد؛ هرچند هزینه سرمایه‌گذاری واقعی آن اعلام نشده است.
خروج شرکت‌های اروپایی و خشکسالی مالی توأم با در دسترس نبودن تکنولوژی لازم باعث شد تا همزمان اجرا و هم هزینه سرمایه‌گذاری فازهای بعدی دچار مشکلات جدی شود به‌نحوی که فازهای 9و 10با مشارکت 2شرکت ایرانی و یک شرکت کره‌ای به جای یک میلیارد و 598میلیون دلار سرمایه‌گذاری مصوب، با سرمایه‌گذاری 4میلیارد و 149میلیون دلاری به پایان برسد آن‌هم نه در 52ماه تعیین شده بلکه در 114ماه.
فاز 12پارس‌جنوبی را هم شرکت ایرانی پتروپارس در غیاب شرکت‌های خارجی اجرا کرد و به جای 3میلیارد و 450میلیون دلار، 7میلیارد و 300میلیون دلار خرج روی دست کشور گذاشت و به این میزان هزینه سرمایه‌گذاری باید یک میلیارد و 593میلیون دلار هزینه‌های بانکی و 2میلیارد و 223میلیون دلار دستمزد پیمانکار را افزود؛ افزون بر اینکه این فاز هم به جای 66ماه در 125ماه تکمیل شد و به بهره‌برداری رسید.
اما این پایان ماجرا نبود، فازهای 15و 16به جای 2میلیارد و 96میلیون دلار، 6میلیارد دلار و فازهای 17و 18هم به جای 2.5میلیارد دلار، 6.3میلیارد دلار آب خورد و فازهای 15و 16به جای 52ماه در 108ماه و فازهای 17و 18هم به جای 52ماه در 130ماه اجرا شد تا رکورد تازه‌ای از تأخیر در اجرای یک پروژه گازی مشترک با قطر در تاریخ صنعت نفت و گاز کشور ثبت شود.
فازهای 19، 20و 21هم نظیر فازهای پیشین را کنسرسیومی از شرکت‌های ایرانی برعهده دارد و قرار است با 10میلیارد و 888میلیون دلار کار را تمام کنند. در مجموع در 80ماه اما هنوز میزان هزینه آن برآورد نشده اما زمان اجرای آنها به 164ماه رسیده است.
فاز 11پارس‌جنوبی؛ رنج 23سالهحکایت فاز 11پارس‌جنوبی، داستان تلخ 23ساله است؛ وقتی در اواخر دهه 70هجری خورشیدی شرکت ملی نفت با شرکت توتال فرانسه تفاهم کردند، کمتر کسی تصور می‌کرد که این فاز دردسرساز شود. توافق سه‌جانبه بین شرکت ملی نفت با سهم 50درصدی،
توتال فرانسه با سهم 40درصدی و پتروناس مالزی با سهم 10درصدی سرانجام تحت‌تأثیر افزایش حساسیت‌های بین‌المللی بر سر برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز ایران به مشکل برخورد کرد و 3سال مذاکره توتال با مقامات نفتی وقت در فاصله سال‌های 85تا 87هم به بهانه افزایش قیمت جهانی فولاد و شکست مذاکرات برای افزایش میزان قرارداد باعث شد تا توتال انصراف دهد. سال 88دولت وقت در یک چرخش اجتناب‌ناپذیر و شاید ناخواسته به شرکت دولتی نفتی چین پناه آورد تا 5میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کند، چینی‌ها هم کاری از پیش نبردند و پاییز 91از فاز 11کنار رفتند و گزینه بعدی دادن پروژه به کنسرسیومی از شرکت‌های داخلی در شهریور 91بود، اما نبود سرمایه و تکنولوژی باعث شد تا این گزینه هم جواب ندهد.
به کام قطری‌ها و حسرت مامرکز پژوهش‌های مجلس می‌گوید: فاز 11پارس‌جنوبی در بخش‌های مرزی مخزن پارس‌جنوبی قرار دارد و امروز به لحاظ فشار مخزن از وضعیت مطلوبی برخوردار نیست. درواقع بخش‌هایی از مخزن که در سمت قطر قرار گرفته، چندین سال است که با چاه‌های عمودی و افقی در حال تولید هستند و حتی فازهای ایرانی مجاورش یعنی فازهای 2و 3در اوایل دهه 80، فازهای 6تا 8در اوسط دهه 80و فازهای 12و 15و 16نیز در چند سال اخیر به تولید رسیده است.
این نهاد تحقیقاتی می‌افزاید فاز 11پرریسک‌ترین فاز توسعه پارس‌جنوبی است که باید با آخرین فناوری‌های روز دنیا به توسعه می‌رسید، در غیراین صورت باید شاهد افت فشار و در نتیجه بلااستفاده ماندن سکوهای آن در دریا باشیم و حضور شرکت توتال در این فاز را می‌توان برای ایران مغتنم شمرد تا با بومی‌سازی فناوری ساخت سکوهای تقویت فشار، مسئله افت فشار میدان پارس‌جنوبی که احتمالا طی دهه آتی بسیار مشکل‌ساز خواهد بود تا حدودی مرتفع شود. حالا توتال رفته و ما مانده‌ایم با یکی از فازهای مشترک و البته سرنوشت‌ساز گازی‌مان درحالی‌که قطر هر روز از آن برداشت می‌کند و ایران نه.
منبع: همشهری آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۳۲۷۵۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سرمایه‌داران بزرگ برای خرید استقلال پیشقدم شدند؛ خریداران استقلال چه شرکت‌هایی هستند؟
مسئولان وزارت ورزش‌وجوانان و سازمان خصوصی‌سازی در طول ۳ سال اخیر به دنبال آن بوده‌اند تا بتوانند عمده سهام ۲ تیم پرطرفدار پایتخت را واگذار کنند تا رسماً دوران مالکیت دولت بر این تیم‌ها به پایان برسد. طی ماه‌های گذشته، تلاش‌ها برای تفکیک مالکیت سرخابی‌ها به اوج خود رسید، اما با وجود اینکه ضرب‌الاجل کنفدراسیون فوتبال آسیا نزدیک است، همچنان خبری از تفکیک سهام ۲ باشگاه به صورت رسمی نیست و تلاش‌ها برای واگذاری سهام‌شان ادامه دارد.
استقلالی‌ها برخلاف ۲ فصل اخیر که به‌واسطه مشکلات مالی و عدم پرداخت بدهی‌های خود نتوانستند مجوز حرفه‌ای دریافت کنند، حالا توانسته‌اند مشکلات مالی خود را رفع‌ورجوع کنند و خطری برای عدم دریافت مجوز حرفه‌ای از جانب عدم پرداخت مطالبات، آبی‌پوشان پایتخت را تهدید نمی‌کند. با این وجود، عدم تفکیک مالکیت باشگاه‌ها باعث شده تا آبی‌پوشان پایتخت که شانس بالایی برای کسب سهمیه لیگ نخبگان آسیا دارند، در خطر از دست دادن این فرصت طلایی باشند.
آبی‌پوشان پایتخت در طول ماه‌های اخیر مشتریان نام‌آشنایی داشتند و در ابتدا بحث واگذاری آنها به هولدینگ پتروشیمی خلیج‌فارس مطرح شد که بعد از منتفی‌شدن واگذاری پرسپولیس به هولدینگ شستا، انتقال آبی‌ها به هولدینگ خلیج‌فارس هم منتفی شد. بعد از منتفی‌شدن انتقال عمده سهام باشگاه استقلال به پتروشیمی خلیج‌فارس، اسامی بانک‌هایی، چون رفاه و تجارت به میان آمد که در نهایت مشخص شد بانک‌ها مستقلاً حق بنگاه‌داری ندارند و همین مسئله گره به کار انتقال سهام باشگاه استقلال انداخت، اما حالا با توجه جلسات برگزار شده در میان اعضای هیات‌دولت شرایط تغییر کرده است.
دومین هولدینگ سرمایه‌دار خاورمیانه وارد می‌شود!سازمان خصوصی‌سازی به تازگی آگهی عرضه عمومی سهام ۲ باشگاه استقلال و پرسپولیس را ارائه کرده که در آگهی منتشره، ارزش ۸۵ درصد سهام باشگاه استقلال حدود ۲۷۴۸ میلیارد تومان اعلام شده است. هر چند زمان عرضه سهام مشخص نیست، اما با توجه به ضرب‌الاجل کنفدراسیون فوتبال آسیا برای تعیین مالکیت باشگاه‌ها که روز پنجم اردیبهشت‌ماه است، مسئولان سازمان خصوصی‌سازی و مدیران وزارت ورزش‌وجوانان به دنبال واگذاری سهام ۲ باشگاه هستند.
هولدینگ پتروشیمی خلیج‌فارس که بیش از ۱۵ شرکت خدماتی و تولیدی زیرنظر خود دارد و بعد از سابک عربستان، دومین هولدینگ پتروشیمی بزرگ در خاورمیانه است، توانسته مجوزات لازم برای فعالیت در عرصه‌های ورزشی را از وزارت نفت دریافت کند و در این زمینه گفته می‌شود که آنها با توجه به مجوزات صادر شده، جدی‌ترین متقاضی خرید بلوک عمده سهام باشگاه استقلال هستند و امیدوارند بتوانند در مزایده پیش‌رو عمده سهام باشگاه استقلال را در اختیار گیرند.
۲ هولدینگ وابسته به بانک‌های نام‌آشنا هم مشتری استقلال هستندهولدینگ گروه توسعه ملی که زیرمجموعه بانک ملی ایران فعالیت می‌کند و بیش از ۷۱ درصد سهام آن به این بانک تعلق دارد، یکی دیگر از متقاضیان خرید عمده سهام باشگاه استقلال است. شرکت‌هایی، چون پتروشیمی شازند اراک، توسعه صنایع بهشهر و گروه صنعتی بارز از جمله زیرمجموعه‌های هولدینگ توسعه ملی هستند و آنها امیدوار هستند که در مزایده پیش‌رو بتوانند مالکیت باشگاه استقلال را به‌دست آورند و فعالیت خود در عرصه فوتبال را پی گیرند.
هولدینگ سرمایه‌گذاری غدیر هم که زیرمجموعه بانک صادرات است و البته سهام عمده آن به سازمان تامین اجتماعی نیرو‌های مسلح تعلق دارد، دیگر مشتری استقلال در بازار فرابورس محسوب می‌شود. این هولدینگ هم شرکت‌های نفتی نام‌آشنایی، چون گروه گسترش نفت‌وگاز پارسیان و شرکت پالایش نفت بندرعباس را زیرمجموعه خود دارد و همچنین پتروشیمی پارس زیرمجموعه این هولدینگ فعالیت می‌کند. در روز‌های گذشته بحث انتقال امتیاز استقلال به پالایشگاه نفت تهران هم مطرح شده بود که پیگیری‌های بیشتر نشان می‌دهد که مسئولان این باشگاه که پیشتر تجربه فعالیت در لیگ برتر در کسوت مالک باشگاه نفت تهران را داشتند، در مقطع کنونی تمایلی به تیمداری ندارند و به نظر می‌رسد اگر اتفاق خاصی رخ ندهد، یکی از ۳ هولدینگ مطرح‌شده مالک باشگاه استقلال خواهد شد.
اول تفکیک مالکیت، بعد انتقال!مسئولان وزارت ورزش‌وجوانان به دنبال تفکیک سریع‌السیر مالکیت دو باشگاه پرطرفدار پایتخت هستند تا مشکل مالکیت مشترک حل شود و آنها منعی برای دریافت مجوز حرفه‌ای نداشته باشند. در همین راستا، گفته می‌شود که احتمالاً تا پیش از ضرب‌الاجل پنجم اردیبهشت‌ماه، فرآیند واگذاری یکی از ۲ باشگاه انجام خواهد شد که با توجه به تشریفات اداری، احتمالاً واگذاری سهام پرسپولیس در اولویت خواهد بود و استقلالی‌ها زیرشاخه وزارت ورزش‌وجوانان می‌مانند و بعد از عبور از ضرب‌الاجل کنفدراسیون فوتبال آسیا، مقدمات واگذاری و انتقال مالکیت استقلال هم انجام می‌شود تا ۲ تیم رسماً دیگر با مالکیت وزارت ورزش‌وجوانان کار خود را پیش نبرند.
منبع: فوتبال ۳۶۰
tags # استقلال سایر اخبار
شلیک ضدهوایی از پادگان ابوذر مربوط به رزمایش پدافندی است