کالبد نیمه جان فضای سبز سنندج نیازمند توجه مسئولان است/ پارک‌هایی که هیچ امکاناتی ندارد

"پارک‌های رهاشده" و "نابودی فضای سبز" مولود نامبارک سوءمدیریت و این کالبد نیمه جان فضای سبز سنندج نیازمند احیای نفسی تازه است. ۰۶ شهريور ۱۳۹۷ - ۰۹:۱۵ استانها کردستان نظرات

به گزارش خبرگزاری تسنیم از سنندج، قدم‌ زدن در پارک‌هایی که از شکل و شمایل پارک بودن‌شان تنها می‌توان به صندلی‌های زوار دررفته و پیرمردان نشسته‌ در حصار ته سیگارهای رها شده و معتادین خوابیده در سایه، استناد کرد؛ نه تنها حس سرزندگی را به انسان نمی‎بخشد، بلکه وضعیت دردناک فضای سبز و پارک‌های سطح شهر سنندج را در پیشاروی هر بیننده‌ای به تصویر می‌کشد، تصویری که با مشاهده آن دیگر نمی‌توان فضای سبز درون‌شهری را قسم جاندار شهر و ساختار کالبدی سنندج نامید و حتی در برخی نقاط این تصویر شکل گرفته از فضای سبز و پارک‌های درون شهری سنندج آنقدر تیره و تار است که خود ناقض این تعریف می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شهر سنندج باوجود برخورداری از شرایط آب و هوایی مناسب و ویژگی‌های توپوگرافی خاص یکی از بکرترین مناطق برای گسترش فضای سبز شهری است، علی‌ایحال شاهد هستیم که مدیریت شهری سنندج در مقوله توسعه فضای سبز کماکان لنگ زده و حتی در بسیاری از نقاط این سوء مدیریت منجر به رهاسازی و خشک‌شدن برخی فضاهای سبز در این شهر شده است؛ امری که سرپرست سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهری شهرداری سنندج بر آن صحه گذاشته و اظهار کرد: در طی دهه‌های اخیر پروژه‌های فضای سبزی که در سنندج انجام‌شده، بدون توجه به مشکلات تأمین آب صورت گرفته بود به همین خاطر در طولانی‌مدت این مناطق خشک و رها شدند.

شرمین شریفی در گفت‌و‌گو با خبرنگار تسنیم در سنندج، با اعلام اینکه سرانه فضای سبز در کردستان تنها 6 مترمربع است، افزود: این میزان بدان معناست که فضای سبز داخلِ محدوده شهر سنندج 6 مترمربع به ازای هر نفر است و پارک جنگلی آبیدر به‌عنوان فضای سبز داخل شهری تأثیری در این سرانه ندارد.

وی بابیان اینکه مردم در حال حاضر از پارک‌های سطح شهر سنندج به عنوان فضای سبز استفاده می‌کنند، تصریح کرد: این محدوده‌ها به‌عنوان فضای سبز قلمداد نمی‌شوند و در تعریف کارشناسی به‌عنوان حریم سبز شناخته می‌شوند.

سرپرست سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهری شهرداری سنندج، با تأکید بر لزوم تلاش در راستای افزایش سرانه فضای سبز، دلیل این مهم را عدم استفاده مردم از حریم سبز دانست و خاطرنشان کرد: دستیابی به این هدف باید با توجه به تأمین شرایط زیرساختی، تأمین آب و هزینه‌های نگهداری این پارک‌ها میسر شود.

«زمین‌های قولنامه‌ای» معضل فضای سبز شهری سنندج

شریفی در بخش دیگری از سخنان خود با اعلام اینکه فضای سبز سنندج با میانگین کشوری 2 متر فاصله دارد، گفت: سرانه بسته به موقعیت و مکان و بحث آب متفاوت است، فلذا هیچ‌وقت نمی‌توان ادعا کرد که سرانه فضای سبز با شهرهای کم‌آب‌تر و پرآب‌تر متفاوت است اما به‌صورت نرم بسته به توپولوژی و ویژگی‌های منطقه‌ای، می‌توان این میزان را تخمین زد.

وی با ذکر اینکه فضای سبز بر اساس طرح تفصیلی شهر سنندج تعریف می‌شود، افزود: در طرح تفصیلی شهر سنندج کاربرد فضای سبز، حریم سبز و باغات مشخص است و به استناد به آن می‌توان یک زمین را به‌عنوان کاربری فضای سبز احیاء و تعریف کرد.

سرپرست سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهری شهرداری سنندج با بیان اینکه برخی مناطق حاشیه‌ای شهر سنندج بافت روستایی بوده که تبدیل به ناحیه شهری شده است، ادامه داد: بر اساس طرح تفصیلی شهر سنندج، کاربری فضای سبز برای این مناطق هم تعریف‌ شده اما با توجه به اینکه مردم در فضای سبز ساخت‌وسازهای غیرمجاز انجام داده‌اند، متأسفانه میزان سرانه فضای سبز در این نقاط گاه به صفر نیز رسیده است.

وی دلیل رخداد این ضایعه را این‌گونه بیان کرد: بسیاری از مردم زمین‌های قولنامه‌ای دارند و با تمکین به این قولنامه‌ها به ساخت و ساز دست می‌زنند به همین خاطر تا زمانی که مشکل مالکیت این زمین‌ها حل نشود نمی‌توان ساختار و شکل طرح تفصیلی را عوض کرد.

شریفی تصریح کرد: در وضعیت فعلی به دلیل انجام ساخت و سازهایی که در برخی مناطق سمت و سوی غیرمجاز و قارچ‌گونه نیز یافته است، امکان گسترش فضای سبز در برخی نقاط شهر سنندج عملاً امکان‌پذیر نیست.

وی با تأکید بر اینکه تا زمانی که مشکل مالکیت سند فضای سبز وجود دارد و این مشکل رفع نشود نمی‌توان اقدام شایان توجه‌ای را لحاظ کرد، گفت: در نواحی که بحث مالکیت مشخص شود، فضای سبز توسعه می‌یابد.

محدویت زمین و معارض زمین‌های سطح شهر مانع گسترش فضای سبز در سنندج

شهردار سنندج نیز با اشاره به اینکه توسعه و ارتقاء سرانه فضاهای سبز شهری در زندگی و رشد و پیشرفت شهرها از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است، اظهار داشت: احداث پارک‌های درون محلی، یکی از مهم‌ترین برنامه‌ها و اولویت‌های شهرداری سنندج است.

وی افزود: وضعیت توپوگرافی، محدویت زمین و هم‌چنین بحث مالکیت و معارض زمین‌های سطح شهر باعث شده که نتوانیم سرانه فضای سبز را به سطح میانگین کشوری ارتقاء دهیم.

حشمت‌الله صیدی با اعلام اینکه ‌باید برای احداث فضای سبز کمربندی زاگرس عملیات 300 مترمکعب خاکریزی، 750 مترمکعب خاکبرداری، 512 مترمربع سنگ‌فرش و 320 متر جدول‌گذاری صورت پذیرد، تصریح کرد: 200 متر عملیات لوله‌گذاری با لوله پلی‌اتیلن 2 اینچ، اجرای 200 متر لوله‌گذاری با لوله یک اینچ، جهت انشعاب آب و 48 متر عملیات لوله‌گذاری با لوله 400 باهدف هدایت آب‌های سطحی از دیگر فعالیت‌های عمرانی برای احداث این پروژه است.

صیدی دیگر نیازهای اجرای پروژه احداث فضای سبز شهر سنندج را شامل خرید یک انشعاب برق 25 آمپری، منبع دفنی 12 هزار لیتری، نصب 20 عدد مبلمان پارکی، نصب و جاگذاری 15 عدد سطل زباله و خرید و نصب یک ست ورزشی کامل دانست و ابراز امیدواری کرد: امید است با احداث، توسعه و گسترش فضای سبز بتوان در سطح شهر چشم‌اندازی زیبا و مطلوب را برای شهروندان رقم زد.

نیاز حیاتی مناطق حاشیه‌ای سنندج به فضای سبز

سرپرست سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهری شهرداری سنندج در ادامه با اعلام اینکه در مناطق حاشیه‌ای روند ساخت و ساز به سرعت پیش رفته و این امر منجر به از بین رفتن فضای سبز در بسیاری از این نقاط شده است، گفت: به عنوان مثال در محله ننله سنندج حتی یک تکه زمین خالی باقی نمانده و این چالشی است که مشابه آن در بسیاری از نقاط حاشیه‌ای گریبان‌گیر مدیریت فضای سبز شهری شده است.

وی در خصوص فضاهای سبزی که در مناطقی هم‌چون نایسر و میدان نبوت رها شده‌اند، گفت: با جایگزینی و استفاده بهینه از چشمه‌های سطح شهر به جای آب شرب جهت آبیاری این پارک‌ها، می‌توان سرانه فضای سبز در این نقاط را افزایش داد.

شریفی با اعلام اینکه طراحی فضای سبز در نایسر در حال پیگیری است، افزود: پس از فازبندی و مشخص شدن مناطق فضای سبز، این طرح در نایسر نیز اجرا خواهد شد.

«پارک‌های درون محله‌ای» شریان تنفسی نوین در احیاء فضای سبز شهری هستند

سرپرست سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهری شهرداری سنندج گریزی به فضای سبز درون محله‌ای زد و خاطرنشان‌ کرد: فضای سبز درون محله‌ای در سنندج با مساحتی حدود 5 هزار متر مربع به عنوان فضای سبز تعریف شده که جزو اولویت‌های شهری است تا به وسیله آن در محلات سنندج بتوان قدم مثبتی را برای گسترش فضای سبز برداشت.

وی مزیت احیاء پارک‌های درون محله‌ای را بهره‌گیری از ظرفیت مردمی در حفظ، صیانت و نگهداری از این پارک‌ها دانست و گفت: امروزه با ازدیاد جمعیت در درون شهرها و بوجود آمدن زندگی‌های آپارتمانی نیاز انسان‌ها برای استفاده از فضای سبز شهری نیز افرایش یافته است.

شریفی در پایان با اشاره به وضعیت فضای سبز ورودی شهر سنندج از سمت همدان یادآور شد: به دلیل برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته جهت نصب مجسمه صلح در این مکان، تا زمانی که این مجسمه در میدان 12 فروردین مستقر نشود نمی‌توان در بحث فضای سبز این محدوده اقدام خاصی را انجام داد!

لزوم احیاء پارک‌ها به‌عنوان ظرفیت فرهنگی در سنندج

فرماندار سنندج در جلسه ستاد ساماندهی امور جوانان که در آذر 95 برگزار شده بود بر این موضوع که فضاهای متعددی در سطح شهرستان سنندج وجود دارد که توان مدیریت درست آنان میسر نیست، اذعان کرده و گفت: برخی فضاها در سطح شهر سنندج مناسب نیست و برنامه‌های مدیریتی این فضاها تداوم ندارد.

محمدابراهیم زارعی با اشاره به اینکه برگزاری برنامه‌ها و فعالیت‌های ورزشی در همه پارک‌های سطح شهر سنندج الزامی کاربردی است، افزود: توقع داریم که شهرداری سنندج ورزش‌ها و فعالیت‌های فرهنگی ورزشی را با کمک حوزه ورزش و جوانان، تبلیغات اسلامی و ستاد مبارزه با مواد مخدر در سطح پارک‌های شهر سنندج ایجاد کند تا بتوان کارهای و فعالیت‌هایی را در پارک‌ها ساماندهی کرد که به وسیله آن از تبدیل این فضای شهری به مأمنی برای معتادین و افرادی که آسیب اجتماعی را در جامعه ایجاد می‌کنند، ممانعت به عمل آورد.

وی تأکید کرد: ابتدا باید مکان‌های نامناسب سطح شهر سنندج مناسب‌سازی شده و پارک‌هایی هم‌چون نسیم سنندج که قبلاً مناسب‌سازی آنها انجام شد اما به حال خود رها گشت، نیز احیاء گردد.

زارعی با بیان اینکه هر چند ایجاد روشنایی مناسب برای پارک‌ها مهم است، گفت: باید توجه داشت که در گام نخست پارک‌ها مناسب‌سازی شده و هر پارک بر اساس ظرفیت آن فعالیت خاصی برایش تعریف شود.

وی در پایان با ذکر اینکه می‌توان از مردم به عنوان سرمایه اجتماعی بهره برد، یادآور شد: با توجه به لزوم گسترش فضای نشاط اجتماعی، پارک‌ها و فضای سبز درون شهری این ظرفیت را دارا هستند که به‌عنوان پتانسیلی مفید برای استقرار فضای نشاط اجتماعی به خدمت گرفته شوند.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از سنندج، بر اساس آمارهای اعلام‌شده سرانه فضای سبز در دنیا 25 و در کشور نیز 15 مترمربع است و این در حالیست که این میزان در سنندج با احتساب پارک‌های جنگلی تنها 6 مترمربع بوده که اگر بخواهیم فضای سبز شهری را خالص حساب کنیم حدود 2 مترمربع از این آمار باقی خواهد ماند و دردناک‌تر اینکه با تغییر فضای کاربری شهری طی دهه‌های اخیر و با مرتفع‌تر شدن ساختمان‌های مسکونی، این میزان فضای سبز شهری روزبه‌روز کمتر شده و حتی در برخی نقاط به نابودی کشانده شده است، سال‌هاست که در سنندج اراضی با کاربری فضای سبز جای خود را به ساختمان‌سازی داده است؛ اتفاق نامیمونی که وضعیت فضای سبز سنندج را در شرایط بحرانی قرار داده و منجر به تقلیل سرانه فضای سبز در این شهر شده است؛ حال زمان آن فرا رسیده که شهرداری سنندج به‌عنوان متولی احیاء فضا سبز در آتیه منابع مالی را تأمین کرده و با همکاری بخش خصوصی در حفظ و توسعه ریه‌های تنفسی شهر پررنگ‌تر از پیش به صحنه آید.

 

گزارش از جمیله معظمی

انتهای پیام/م

R7848/P1486/S6,66/CT16

منبع: تسنیم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۳۵۲۱۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

درخت کشی در تهران

آفتاب‌‌نیوز :

به‌تازگی ویدئویی در رسانه‌های اجتماعی فراگیر شد که نشان می‌داد شماری از شهروندان با تجمع در مقابل حصار‌های پارک لاله به قطع درختان این پارک و هرگونه ساخت‌وساز در آن اعتراض می‌کنند. پیش‌تر گزارش شده بود که محدوده حصارکشی بخش بزرگی از محوطه قدیمی پارک است که درختان کهنسال دارد. بر مبنای این گزارش، شهرداری قصد دارد در این محدوده ساختمانی بسازد.

شبکه شرق نیز روز پنج‌شنبه در گزارشی نوشت که محوطه حصارکشی بیش از ۳ هزار مترمربع مساحت دارد و در مجاورت ضلع غربی ایستگاه آتش‌نشانی، روبه‌روی خیابان پورسیناست. در این گزارش با استناد به اظهارات شاهدان و ساکنان اطراف پارک لاله آمده است که با «استقرار کانکس در اطراف حریم پارک، این گمانه مطرح شده که قرار است در این قسمت ساخت‌وسازی انجام و درختان آن قطع شود». شهروندان معترض به حصارکشی پارک لاله از نیرو‌های خدماتی پارک لاله شنیده‌اند که قرار است در این محدوده عملیات ساختمانی آغاز شود. این شهروندان در پرس‌وجو از مدیر پارک و شهرداری منطقه نیز به این پاسخ رسیده‌اند که قرار است در این نقطه از پارک فرهنگسرا ساخته شود. آن‌ها همچنین باخبر شده‌اند که درختان این محدوده نیز قطع خواهند شد.

انتشار تصاویر این حصارکشی سبب شد تا کاربران شبکه‌های اجتماعی ضمن یادآوری سوابق شهرداری در ماجرای ساخت مسجد در پارک قیطریه درباره سرنوشت درختان کهنسال پارک لاله ابراز نگرانی کردند. همزمان کارزاری در نامه به معاونت حقوق عامه قوه قضائیه به راه افتاد که طی آن از تعرض به بوستان‌ها متوقف شود. هرچند در رابطه با ساخت مسجد در پارک قیطریه هم کارزاری ۱۵۰ هزار نفری به راه افتاد، اما به چشم مسئولان نیامد.

 

مرتضی‌هادی جابری‌مقدم، عضو هیات‌علمی دانشکده شهرسازی دانشگاه تهران در ویدئویی از مقابل حصار‌های پارک لاله ضمن تایید اینکه در محدوده حصار‌ها انبوهی از درختان قرار دارند، گفت که «۳ هزار متر از پارک لاله را با هدف عملیات ساخت‌وساز حصارکشی کرده‌اند». او در ادامه اضافه کرد: «هیچ عقل سلیم و مدیریت خردمندانه‌ای در این نقطه از مرکز شهر تهران، که با تراکم مواجه است، چنین تصمیمی نمی‌گیرد».

این استاد دانشگاه با بیان اینکه متر به متر پارک لاله ارزشمند است، تاکید کرد که «پیرامون پارک لاله، مراکز و ساختمان‌هایی با کاربری‌های مختلف وجود دارد و نیازی به ساخت هیچ بنایی در دل پارک لاله نیست و فضای سبز آن باید حفظ شود».

جابری‌مقدم ابراز امیدواری کرد که حصار‌ها با «همت مردم» جمع شود و شهرداری از باارزش‌ترین اراضی شهر تهران دست بردارد و «عناد و لجبازی» با مردم را ادامه ندهد.

 

ساختمانی احداث نمی‌شود

بعد از آن، اما روز جمعه ۱۴ اردیبهشت، خبرگزاری مهر گزارشی نوشت که برای پیگیری ماجرای حصارکشی پارک لاله با روابط عمومی شهرداری منطقه ۶ تماس گرفته و این پاسخ را شنیده است: «هر گونه دخل‌وتصرف در بوستان‌ها بر عهده سازمان بوستان‌هاست و شهرداری مناطق فقط در نگهداشت بوستان‌ها دخیل‌اند».

تلاش خبرگزاری مهر برای ارتباط با مدیران سازمان بوستان‌ها به نتیجه‌ای نرسید، اما یکی دیگر از مدیران شهری نیز به این خبرگزاری گفت: «سرانجام حصارکشی مشخص نیست و شاید کلاً طرحی که مدنظر بوده، لغو شود و به اجرا درنیاید».

به گفته این مدیر شهری، ساخت فرهنگسرا و سرویس بهداشتی از پروژه‌هایی بود که اجرای آن فعلاً تعلیق شده است.

خبرگزاری فارس با مدیرمسئولی داماد زاکانی هم مدعی شد که «به گفته مسئولان شهرداری، علت فنس‌کشی و این حریم‌سازی براساس نیاز پارک و بنا به درخواست مردم بعد از برگزاری جشن‌ها و مراسم‌های متنوع ماه‌های قبل صورت گرفته و برای پروژه ایجاد فضای عمومی و آبنما برای زیباسازی بوستان لاله است و قرار نیست حتی یک درخت هم درآنجا قطع شود».

همزمان مهدی عباسی، رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر تهران درباره حصارکشی پارک لاله و زمزمه‌های ساخت‌وساز در بخش جنوبی این پارک قدیمی گفته که «پیگیری و گفتگو‌هایی با ریاست شورای شهر، معاون خدمات شهری شهردار و شهردار منطقه داشتم و براساس هماهنگی و گفت‌وگوی انجام شده با معاون خدمات شهری؛ پروژه‌ای در این نقطه احداث نمی‌شود».

او درباره احتمال ساخت مجتمع فرهنگی و هنری در این نقطه هم گفت: «ما مخالف ساخت مجموعه‌های فرهنگی و هنری نیستیم، اما هر چیز در جای خودش. در جنوب بلوار کشاورز، اراضی توسعه دانشگاه تهران وجود دارد که چند صد متر با این نقطه فاصله دارد، می‌توان برای ساخت چنین مجموعه‌هایی با آن‌ها تفاهم کرد. پارک قدیمی لاله با درختان کهنسال از دارایی‌های معنوی و ارزشمند شهر است که باید از آن محافظت کرد».

 

قطع درخت در هوای آلوده تهران

کارشناسان محیط زیست تاکید دارند که در ماجرای ساخت‌وساز داخل پارک‌ها، مساله تنها به قطع درختان محدود نیست، زیرا در نتیجه آن اراضی با ارزش زیست‌محیطی از نظر جذب آب و بهبود کیفیت هوا به سازه‌های شهری بدل می‌شوند و تنفس‌گاه‌ها از میان می‌روند.

عباس آخوندی، استاد دانشگاه تهران و وزیر کابینه‌های مرحوم اکبر هاشمی و حسن روحانی در واکنش به حصارکشی و احتمال ساخت‌وساز در پارک لاله در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «چگونه اینان به خودشان اجازه می‌دهند در شهری که اغلب روز‌های سال در وضعیت هوای ناسالم است این‌گونه به تخریب پارک‌ها و قطع درختان دست یازند؟ شمایان از کجا آمده‌اید که زندگی مردم برایتان پشیزی ارزش ندارد؟»

او ادامه داد: «شورای شهر چه می‌کند؟ نهاد‌های مدنی کجایند؟ احزاب و گروه‌های اصلاح‌طلب چرا لب به اعتراض نمی‌گشایند؟ آیا نباید قدری آزادگی داشت و در برابر این تخلفات ایستادگی کرد؟ ما را چه می‌شود؟» درحالی که طبق قانون هر گونه فعالیت عمرانی که منجر به تخریب فضای سبز و قطع درختان شود، ممنوع است طی دو سال اخیر به تناوب، خبر‌هایی از قطع درختان تهران در مناطق مختلف منتشر شده است. در بیشتر این موارد، مدیران شهری مدعی شده‌اند که سن زیستی درختان قطع شده، تمام شده بود. اکنون نیز این خطر وجود دارد که درختان کهنسال پارک لاله با ادعای پایان سن زیستی قطع شوند.

احداث این پارک بزرگ، که یکی از تنفس‌گاه‌های مهم تهران در محدوده خیابان انقلاب، بلوار کشاورز و امیرآباد است، در سال ۱۳۴۳ در اراضی تحت اختیار ارتش ملی ایران آغاز شد و حدود دو سال بعد نیز پایان یافت.

ارتش ملی ایران از این محدوده ۳۵ هکتاری، که پیش از احداث پارک باغ جلالیه نام داشت، برای سوارکاری و رژه استفاده می‌کرد. پس از احداث این پارک، نخستین کتابخانه کودکان و نوجوانان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نیز در این مجموعه راه‌اندازی شد. همچنین انجمن آثار ملی تندیس‌هایی از مفاخر ایران ازجمله ابوریحان بیرونی و عمر خیام را در نقاط مختلف این پارک نصب کرد.

در پارک لاله گونه‌های مختلف گیاهی ازجمله چنار، اقاقیا، کاج، سرو نقره‌ای، نارون، پالم، اقاقیا، افرا، ماهونیا، بربریس و صنوبر وجود دارد و فضای سبز آن نیز به گونه‌ای طراحی شده که برای آرامش و استراحت مناسب است.

در طراحی این پارک با الهام از الگوی پارک‌های ژاپنی آب‌نما‌ها و نهر‌ها به شکل مارپیچ ساخته شده‌اند. موزه هنر‌های معاصر، موزه فرش ایران و هتل لاله از ساختمان‌های مشهور نزدیک به پارک لاله‌اند.

سونامی حصارکشی

حصارکشی در پارک‌های تهران این روز‌ها تبدیل به رویه شده است. اولین مورد مربوط به پارک قیطریه بود. جایی که شهرداری تهران و مالک از فرصت تعطیلات نوروز استفاده کرده تا بتوانند بخش زیادی از عملیات ساخت را جلو ببرند. همان نگرانی که اهالی محل پیش از تعطیلات داشتند و ناصر امانی، عضو شورای شهر تهران نیز به آن اشاره کرده و تذکر داده بود.

او ضمن مخالفت با ساخت مسجد در پارک قیطریه تاکید کرد: «حداقل ۱۵ درخت ارزشمند قدیمی با قطر چند ده سانتی‌متری در محوطه حصارکشی شده، وجود دارد که امکان جابه‌جایی آن‌ها حتی در فصل مناسب هم وجود ندارد؛ علاوه بر آن از ده‌ها اصله درخت و گونه‌های گیاهی نیز باید محافظت شود». او روز چهارشنبه ۸ فروردین در شبکه اجتماعی ایکس نوشت که ساخت مسجد در بخشی از بوستان قیطریه نه تن‌ها «تعظیم شعائر اسلامی نیست بلکه موجب بدبینی بخش وسیعی از شهروندان خواهد شد، تا کی قرار است خودزنی کنیم؟» نگرانی‌ها در این زمینه از چند هفته پیش از تعطیلات نوروز آغاز شد، زمانی که انتشار تعدادی عکس نشان می‌داد قسمتی از این پارک حصارکشی شده است. پس از آن کارزاری برای حفظ این بوستان و جلوگیری از ساخت مسجد در آن به راه افتاد و برخی فعالان محیط زیست، معماران شهری و اعضای شورای شهر نیز گرایش به ساخت مسجد در گوشه‌گوشه شهر تهران ازجمله در پارک قیطریه و حتی به شرط قطع درخت را نشانه «کج‌سلیقگی» دانستند. همچنین ازجمله دیگر اعتراض‌ها، جمعی از اهالی این منطقه روز سیزدهم فروردین در این پارک دست به تجمع زدند که البته از سوی مسئولان مربوط به آن توجهی نشد. این همه درحالی است که بسیاری از کاربران در فضای مجازی می‌نویسند، مقامات مسئول درحالی بر احداث این مسجد اصرار می‌ورزند که شمار اندک نمازگزاران و حاضران در مساجد در سراسر کشور را نادیده می‌گیرند.

منبع: روزنامه سازندگی