آبرسانی به ۵۰۲ روستای سیستان و بلوچستان در طرح نذر آب/ نابودی منابع آبی۵۰ روستا
تاریخ انتشار: ۹ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۳۹۷۴۷۹
به گزارش خبرنگار ایلنا، استان سیستان و بلوچستان ۱۹ سال است که با خشکسالی دست و پنجه نرم می‌کند و طی دو سال اخیر با توجه به کاهش ۷۰ درصدی بارش در این منطقه شرایط در حالت بحرانی قرار گرفته است.
بادهای ۱۲۰ روزه که در گذشته یکی از مواهب طبیعی این منطقه بشمار می‌آمد و در کاهش دمای این استان در فصل گرم تابستان بسیار تاثیرگذار بود، امروزه و با خشک شدن رود هیرمند و تالاب هامون به یکی از بلایای طبیعی منطقه تبدیل شده و با شروع بادهای ۱۲۰ روزه به گفته افراد محلی منطقه، باران شن و ماسه نیز آغاز و برخی افراد مبتلا به بیماری‌های تنفسی در این منطقه شده‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
استان و سیستان دارای ۵۵۹۴ روستای دارای سکنه است، از این تعداد ۲۵۷۰ روستا دارای شبکه آب لوله‌کشی و سامانه آب رسانی متداول هستند که به دلیل خشکسالی شدید در این استان و کاهش سطح دبی آب برخی از چاه‌ها و قنوات، خشک شدن رودخانه‌ها و چشمه‌ها به دلیل کاهش شدید باران، مدتی است که آب ۵۰۲ روستا که از مشترکان آب و فاضلاب روستایی بودند به طور کامل قطع شده است.
با نیروهای جمعیت هلال احمر عازم این مناطق شدیم، پس از بازدید علی‌اصغر پیوندی رییس جمعیت هلال احمر قرار شد؛ سه محور معیشت، سلامت و تامین آب شرب مردم منطقه دنبال شود. همچنین برای آبرسانی به منطقه و روستاهایی که در گذشته آب شرب آنها توسط شبکه آب و فاضلاب روستایی تامین می‌شد، طرح نذر آب از سوی جمعیت هلال احمر تعیین و به استان‌های معین اعلام شد.
رسول راشکی، مدیر عامل جمعیت هلال احمر استان سیستان و بلوچستان درباره این سه محور تعیین شده از سوی رییس جمعیت هلال احمر می‌گوید: استان سیستان و بلوچستان به ۱۹ منطقه تقسیم و ۱۹ استان معین برای امدادرسانی به این مناطق در نظر گرفته شد. این استان‌های معین شامل تهران، اصفهان، آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی کردستان، خوزستان، خراسان رضوی، مرکزی، کردستان، فارس، قزوین، سمنان، یزد، هرمزگان، مازندران، اردبیل، کرمان، همدان، قم و گیلان ضمن ارائه خدمات پزشکی خدمات فرهنگی معیشتی و توزیع آب معدنی را نیز بر عهده گرفتند.
وی با اشاره به ۵۰۲ روستا که در حال حاضر آب آنها قطع شده است، می‌افزاید: براساس اعلام سازمان آب و فاضلاب روستایی برای آبرسانی به این روستاها به ۱۲۶۰ تانکر ۲ هزار و ۵ هزار لیتری نیاز است تا سرانه مصرفی آب شرب برای هر نفر به میزان ۱۵ الی ۲۰ لیتر که توسط ماشین‌های آب‌رسان به این مناطق ارسال می‌شد در این تانکرها ذخیره شود. تاکنون ۱۰۵۳ تانکر به شبکه آب و فاضلاب روستایی تحویل داده شده و از این تعداد ۱۰۰۲ تانکر نصب و ۷۸۸ تانکر به بهره‌برداری رسیده است.
مدیرعامل جمعیت هلال احمر استان سیستان و بلوچستان با اشاره به یکی دیگر از محورهای مورد نظر این جمعیت برای محرومیت‌زدایی از این استان ادامه می‌دهد: جامعه روستایی استان سیستان و بلوچستان شامل ۳۷۰ هزار خانوار روستایی است و در بحث معیشت محور مقرر شده بود ۵۰ هزار سبد معیشتی یک‌ماهه برای ۵۰ هزار خانوار که در وضعیت قرمز هستند، تهیه و در اختیار مردم قرار گیرد.
راشکی درباره اقدامات سلامت محور توسط استان‌های معین در این منطقه توضیح می‌دهد: ۶۵۴ پزشک هلال احمر برای خدمت‌رسانی از این ۱۹ استان معین به استان سیستان و بلوچستان آمده و اقداماتی در بحث سلامت محور در این استان ارائه کردند. این اقدامات شامل ویزیت ۱۲۶۱۵ نفر توسط پزشک متخصص، ارائه خدمات دندانپزشکی به ۲۴۷۲ نفر، ویزیت ۱۳۹۹۶ نفر توسط پزشکی عمومی، ارائه خدمات پیراپزشکی به ۱۵۶۳۱ نفر، انجام ۳۹۹ اعمال جراحی و توزیع بسته‌های بهداشتی بود.
وی تصریح می‌کند: همچنین حدود ۹۴۷۴۲ ماسک در شهرستان های نیمروز، هامون هیرمند و زابل که درگیری بیشتری با طوفان‌های شن دارند، توزیع شده است. متاسفانه با شروع طوفان‌های شن در این منطقه همه مسیرهای مواصلاتی قطع شده و مردم حتی قادر به تامین معیشت خود نیستند از همین‌رو سبدهای غذایی در اختیار این خانواده‌ها قرار می‌گیرد.
به گفته مدیرعامل جمعیت هلال احمر استان سیستان و بلوچستان هزینه طرح نذر آب تاکنون از منابع داخلی جمعیت هلال احمر پرداخت شده است وبی‌شک این سازمان برای ادامه طرح نیازمند کمک‌های مردمی است.
بعد از خشک شدن کامل رودخانه هیرمند مردم منطقه، کشاورزی خود را از دست داده و زمین‌های کشاورزی در حال حاضر به زمین‌های خشک، بی‌آب و علف و بایر تبدیل شده است. همچنین با خشک شدن تالاب هامون ماهیگیری در این منطقه که یکی از مشاغل بومی در منطقه بوده است به طور کامل از بین رفته و قایق‌های رها شده در این تالاب خشک شده حاکی از وضعیت بسیار بد و بحرانی در منطقه است.
به دلیل خشکسالی شدید بر آمار روستاهای محروم از آب آشامیدنی افزوده شود البته به گفته مسئول آب و فاضلاب روستایی استان مشکلات برخی روستاها با کف‌شکنی و لای‌روبی شبکه آبرسانی نیز برطرف و شبکه آبرسانی منطقه در برخی نقاط تقویت شده، اما در بسیاری از مناطق استان شرایط بسیار بدتر شده است.
نصرالله چاری، سرپرست شرکت آب و فاضلاب روستایی سیستان و بلوچستان با اشاره به ۱۲۵۷ روستا در این استان که فاقد سامانه آبرسانی هستند، می‌گوید: قریب به ۴۰ سال است که آبرسانی به این روستاهای فاقد شبکه با ۱۲۰ دستگاه تانکر انجام می‌شود. در شهرستان چابهار ۴۲۳ روستا با تانکر آبرسانی می‌شود و آبرسانی به بیش از ۹۰ درصد جمعیت و ۷۵ درصد روستاها از طریق تانکرهای سیار انجام می‌شود. سالانه قریب ۱۲ میلیارد تومان هزینه آبرسانی سیار به روستاهای استان سیستان و بلوچستان است.
به گفته سرپرست شرکت آب و فاضلاب روستایی سیستان و بلوچستان قرار است برای تمامی روستاهای مجتمع آبرسانی ایجاد شود. بر این اساس ۲۶۱ روستا توسط مجتمع آبرسانی سد زیردان، ۲۱۳ روستا توسط سد پیشین و الباقی روستاها توسط سد کهیر انجام شود که در حال حاضر فاز اول مجتمع زیردان در حال انجام است و در آینده‌ای نزدیک به بهره‌برداری می‌رسد.
اما تا زمانی که این پروژه‌ها به اتمام و بهره‌برداری برسد باتوجه به شرایط خشکسالی در منطقه راهی جز آبرسانی با تانکر نیست، چراکه در برخی مناطق شرایط دسترسی به آب زیرزمینی نیز وجود ندارد همچنین طی دو سال گذشته میزان بارندگی در استان ۷۵ درصد کاهش داشته و منابع آبی روستاهای سامانه‌‌دار کاملا خشک یا نسبتا خشک شده است و با توجه به این وضعیت شبکه آب رسانی نمی‌تواند خدمات رسانی مناسبی به این منطقه داشته باشد.
سرپرست شرکت آب و فاضلاب روستایی سیستان و بلوچستان با تاکید بر اولویت‌های این سازمان می‌گوید: اولویت ما حل مشکلات روستاهای سامانه‌داری است که منابع آبی خود را از دست‌داده‌اند و شامل ۵۰۲ روستا می‌شود چراکه دولت موظف است به مشترکان خدمات ارائه دهد از همین رو ۱۵ تا ۲۰ لیتر سرانه روزانه برای هر نفر در این روستاها در نظر گرفته شده است. آب شرب سالم برای این تانکرها نیز از سه طریق ماشین‌های آب رسانی سیار و استفاده از آب شبکه در ساعاتی که آب در آن موجود است و همچنین از منابع آبی نیمه خشک مانند چاه‌ها یا قنوات تامین می‌شود. خانه بهداشت نیز موظف است بحث کنترل ثانویه آب‌شرب را برعهده داشته باشد.
به گفته سرپرست شرکت آب و فاضلاب روستایی سیستان و بلوچستان برای اینکه در تمامی روستاهای استان سیستان و بلوچستان مخزن ذخیره آب نصب و روزانه برای هر نفر ۱۵ تا ۲۰ لیتر آب در آن نگهداری شود به ۲۰ هزار مترمکعب تانکر نیاز است. تاکنون نیز توسط سازمان هلال احمر و طرح نذر آب ۳۰۵۰ مترمکعب تانکر تامین شده است و به حدود ۱۰ هزار تانکر دیگر برای تامین آب شرب مناطق روستایی مورد نیاز است.
وی همچنین در خصوص هزینه‌های این طرح نیز خاطرنشان می‌کند: تاکنون برای نصب مخزن‌های آب در مناطق روستایی در حدود ۳ میلیارد تومان توسط هلال احمر هزینه شده است اما برآورد ما برای کل تانکرها در این ۵۰۲ روستا در حدود ۲۰ میلیارد تومان است. البته مکمل‌هایی برای نصب این تانکرها در روستاها از جمله پمپ‌هایی با دبی پایین و لوله‌های ۳۲ تا ۵۰ میلیمتر که آب اندک را به تانکرها منتقل کند مورد نیاز است که برای آنها نیز در حدود ۱۰ میلیارد تومان اعتبار لازم است. در مجموع برای تکمیل طرح نذر آب در روستاهای استان سیستان و بلوچستان در حدود ۳۰ میلیارد دیگر اعتبار لازم است.
چاری معتقد است؛ منابع مختلفی به استان تخصیص داده شده اما با توجه به این که درگیری استان باحوادث مختلف بسیار زیاد است و نمی‌توان از این منابع دولتی برای طرح نذر آب استفاده کرد. در سال گذشته مبلغ ۳۰۰ میلیارد تومان برای آبرسانی در این مناطق تصویب شده بود که تنها ۱۸۴ میلیارد تومان تخصیص پیدا کرد.
وی با تاکید براینکه هدف از اجرای طرح نذر آب تشکیل یک پرونده آبرسانی برای همه روستاها است، توضیح می‌دهد: حجم کار در این منطقه بسیار بالاست ما از یکسو با عقب‌افتادگی تاریخی در این منطقه مواجه هستیم از سوی دیگر اقلیم منطقه به گونه‌ای است که برخی اقدامات انجام شده آسیب می‌بیند به طور مثال دوسال است به دلیل خشک شدن کامل هیرمند انهار منطقه که برای آبرسانی به دام‌های منطقه بود از بین رفته‌است. روستاها برای تامین آب دام‌ها فشار زیادی را به شبکه آبرسانی وارد کرده‌اند.نارسایی آب در منطقه سیستان به دلیل تحمیل مصارف دامی و باغی است مردم ناچارند آب مورد نیاز دام و باغات را تامین کنند از همین‌رو روستاهای ابتدای شبکه آب بیشتری مصرف کرده و روستاهای انتهای شبکه آب کمتری دریافت می‌کنند. همچنین با توجه به گردو غبار آب شرب دچار مخاطراتی می‌شد که خوشبختانه با نصب این تانکرها این مشکلات نیز برطرف شده است.
به گفته سرپرست شرکت آب و فاضلاب روستایی سیستان و بلوچستان ۵۰ روستا به طور صددرصد منابع آبی خود را از دست داده‌اند.همچنین ۹۹ منبع آبی دبی آب‌شان به زیر ۳ دهم رسیده و ۱۸۸ منبع آبی نیاز به کف‌شکنی و لای‌روبی دارد و باید ۱۷۳ حلقه چاه جدید حفر شود.
چاری در خصوص تخلیه روستاها ادامه می‌دهد: در آمار سرشماری سال ۹۰ تعداد روستاهای استان سیستان و بلوچستان ۶۵۵۳ اعلام شده بود در حالی که در سال ۸۵، تعداد روستاهای استان ۵۵۷۳ روستا سرشماری شده بود. روند افزایشی روستاها ناشی از تصرفات غیرقانونی در سنوات گذشته نیز ادامه داشت از همین‌رو یکی از برنامه‌های دولت تخلیه این روستاها بود و با اقداماتی که انجام شد در آمار سال ۹۵ تعداد روستاهای استان به ۵۵۹۴ رسید و نزدیک به هزار روستا کاهش پیدا کرد. بنابراین روستازدایی در استان سیستان و بلوچستان از اقدامات حاکمیت است که در این منطقه با جدیت و آرام دنبال می‌شود، اما از آنجا که هر روستا و آبادی قابلیتهایی داشته و این روستاها از سنوات گذشته بوده، معتقدم امروز اقدامات حاکمیت باید باعث حفظ روستاها شود.
منبع: ایلنا
کلیدواژه: استان سیستان و بلوچستان جمعیت هلال احمر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۳۹۷۴۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گذر از میانه تاریخ با سفر به روستای انجدان اراک
اَنجدان از روستاهای قدیم اراک، مرکز تجدید حیات فرهنگی و تبلیغی و جایگاه امامان اسماعیلی نزاری پس از سقوط الموت بوده است و امروزه از مقاصد و جاذبه‌های گردشگری استان مرکزی محسوب می‌شود.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از مرکزی، در قسمت مرکزی اراک در دهستان مشک‌آباد روستای دیدنی به اسم انجدان وجود دارد. این روستا در منطقه‌ای کوهستانی است و دو کوه برف شاه و کوه چشمه در پیرامون آن قرار گرفته‌اند و غارهای زیادی نیز در مجاورت این روستا قرار دارد.
آب و هوای خوب و مطبوع و وجود چشمه‌سارها، این روستا را به مکانی دلپذیر برای تفریح و استراحت تبدیل کرده است، به نحوی که بسیاری از شهرهای اطراف آخر هفته را در این روستای خوش آب و هوا می‌گذرانند.
فاصله انجدان تا شرق اراک ۳۷ کیلومتر است و ۲۰۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. این روستا بعد از قرن ۹ قمری خاستگاه نویسنده‌ها و ادیبان زیادی بوده است که تعدادی از آنها از جمله شاه طاهر دکنی، میرزا ابوتراب بیک فرقتی و ملأ داعی انجدانی هستند.
روستای انجدان جمعیت زیادی ندارد، اما با وجود این جمعیت کم در سراسر روستا حسینیه‌ها و مساجد زیادی دیده می‌شود که نشان می‌دهد فرهنگ و مذهب اهمیت زیادی دارد. تعدادی از این مساجد همچون مسجد جامع که قدمت آن به قرن‌های آغازین اسلام بازمی‌گردد و از آثار تاریخی این روستا به شمار می‌رود.
از دیگر آثار تاریخی روستای انجدان بقعه‌های زیبای آن است که از میراث ارزشمند به جای مانده دوره صفوی محسوب می‌شود.
واژه «انجدان» معرب واژه «انگدان» است و قدمت این روستا به بیش از هزار سال پیش بازمی‌گردد. در متون تاریخی از آن به عنوان «انکوره» و «انغوزه» نیز نام برده شده است.
نام این روستا برگرفته از نام گیاه انگدان است که صمغ آن در این روستا تولید می‌شود و برای صادرات به کشورهای دیگر نیز استفاده می‌شود. نام انجدان در منابع قدیمی به‌صورت‌های انکوان و انکدان نیز آمده است.
چنانکه از منابع برمی‌آید، استفاده از واژه انجدان پس از اقامت امامان اسماعیلی در این محل رواج یافته است، از پیشینه کهن انجدان تا سده هشت قمری، ۱۴ میلادی آگاهی دقیقی به جز سنگ قبرهای یافت شده و اطلاعات محلی در دست نیست.
ناحیه‌ای که امروزه انجدان در آن قرار دارد، در سده‌های نخستین اسلامی (احتمالاً) جزو کوره دوراخور قم بوده است، اما در هیچیک از منابعی که از دوراخور نام برده‌اند، به انجدان یا نامی مشابه آن اشاره نشده است.
این روستا ۱۰ سال است که به روستای برگزیده هدف گردشگری استان مرکزی تبدیل شده و در طول این مدت بسیاری از بناهای تاریخی آن مرمت و بازسازی شده است، از زمانی که روستای انجدان به روستای هدف گردشگری تبدیل شده قیمت زمین‌های آن افزایش پیدا کرده است و عده‌ای از جوانان نیز به این روستا مهاجرت کرده‌اند.
بیشتر اهالی روستا کشاورز و دامپرور هستند و محصولاتی از جمله گردو، بادام و انگور به عمل می‌آوردند. صنایع دستی پر رونق این روستا گلیم‌بافی، قالی‌بافی و منبت‌کاری است که حتی می‌توانید آنها را به عنوان سوغات از اهالی روستا خریداری کنید.
یکی از آئین‌های سنتی این روستا چغچغه‌زنی است که در ایام محرم رواج دارد و حتی در فهرست میراث معنوی کشور نیز ثبت شده است. ایام محرم در این روستا بسیار پر شور برگزار می‌شود و بسیاری از شهرهای اطراف برای شرکت در مراسم ویژه خود را به این روستا می‌رسانند.
غارهای بزرگ و کوچک زیادی در روستای انجدان وجود دارد که علاقه‌مندان به غارنوردی از آنها دیدن کنند. غار گیوه‌کش، غار کبوتر، غار آسیلی و غار طاق رجه از غارهای معروف این روستا است.
چشمه‌های زیادی در اطراف و داخل این روستا وجود دارد که طراوت و شادابی خاصی را به باغ‌ها و کوچه‌های روستا داده است. در بسیاری از کوه باغ‌ها مسیری از جریان آب وجود دارد که جذابیت باغ‌های اطراف را دوچندان کرده است.
این روستا موزه مردم‌شناسی نیز دارد و علاقه‌مندان می‌توانند برای بازدید و تماشای اشیای تاریخی و فرهنگی که با سبک زندگی و فرهنگ مردم مرتبط است، به این موزه بروند. بر اساس نقل قول‌های گوناگون روستا در حمله مغول‌ها به ایران به شدت آسیب دید و مردم برای فرار از گزند مغول‌ها در زیر روستا نقب حفر کردند و در زیر زمین مشغول به کار شدند.
قدمت این روستا را بیش از هزار سال تخمین زده‌اند. سنگ قبری نیز در یکی از قبرستان‌های این روستا به دست آمده که متعلق به نوه سلمان فارسی است. در این سنگ اشاره به انجدان اصفهان شده است.
شهر اراک قدمتی ۲۰۰ ساله دارد و در گذشته زیر نظر اصفهان اداره می‌شده است و در منطقه روستای دیگری به این نام وجود ندارد. این احتمال است که سلمان فارسی زاده این روستا بوده و از اهالی این روستا محسوب می‌شده است؛ این سنگ قبر هم‌اکنون در موزه حمام چهار فصل اراک نگهداری می‌شود.
با در نظر گرفتن این واقعیت، احتمالاً قدمت این روستا به قبل از اسلام باز می‌گردد.
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند