به نقل از «ایمنا»

حیات آسیاب آبی در چشمه سار

تاریخ انتشار: ۱۱ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۴۲۶۹۳۸

خوانسار- آسیاب آبی ٤٠٠ ساله خوانسار، تنها آسیاب باقی مانده از ۴۱ آسیاب این شهرکه سال‌ها است رها شده و از بی مهری مسئولان رنج می برد.

به گزارش خبرنگار ایمنا، منطقه خوانسار از توابع استان اصفهان است تاریخچه این شهرستان به قبل از اسلام بازمی گردد، و از نظر پیشینه تاریخی و قدمت از نخستین کانون‌های زندگی و تجمع انسانی در منطقه به شمار می‌آید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

چشمه‌های بسیار زیاد و وجود تاسیسات آبی قدیمی نظیر آسیاب از مهم‌ترین جاذبه‌های این منطقه است.

از "آسیاب آبی" برای خرد کردن گندم و سایر غلات و درست کردن آرد استفاده می شد، هر چند در گذشته‌های دور، تقریباً در هر شهری از کشورمان، آسیاب آبی وجود داشته است، اما امروز تقریباً چند مورد انگشت شمار از آنها هنوز کار می‌کنند.

خوانسار در گذشته ۴۰ آسیاب آبی داشته و در گویش محلی خود به آسیاب  "آر" می‌گویند، البته امروز از تمامی آسیاب های آبی در استان اصفهان تنها یک آسیاب باقی مانده که با تلاش یکی از اهالی بدون حمایت مسئولان دوباره احیا شد.

نعمت‌اله نظری، مهندس راه و ساختمان که آسیاب آبی شهرش را دوباره ساخته است به خبرنگار ایمنا می گوید: آسیاب آبی خوانسار پس از زلزله سال ۶۶ کاملا تخریب و به ویرانه‌ای تبدیل شده بود در تمامی این سال ها از سوی شهرداری و میراث فرهنگی هیچ اقدامی برای ساخت و احیای آن انجام نگرفت.

وی ادامه می دهد: آسیاب آبی خوانسار کنار رودخانه‌ای که به "سرچشمه" معروف است قرار دارد، این آسیاب پس از گذشت ۱۶ سال به علت بی‌توجهی به آغـل گوسفندانی که برای چرا به این محل می‌آوردند، تبدیل شده بود.

نظری می گوید: وقتی متوجه شدم که شهرداری در تدارک تخریب آسیاب است بسیار ناراحت شدم و آستین‌ همت را بالا زدم تا آسیاب را از نو ساخته و دوباره احیا کنم.

وی می افزاید: شهرداری مصمم بر تخریب بود، اما پس از تلاش فراوان با پیگیری هایی که در استانداری اصفهان انجام دادم، بنای تاریخی آسیاب را در نقشه جامع شهر دیده و سپس این اثر ثبت شد، پس از آن دیگر کسی در فکر تخریب بنا نبود، اما مشکل ساخت و مرمت سبب شد که رهایش کنم.

این مهندس راه و ساختمان تصریح می کند: سال ٩٢ یکی از دوستانم که شهردار اسبق خوانسار از من درخواست کرد تا به آسیاب جان دوباره ببخشم، وقتی که حمایت‌ها را دیدم به سراغ آسیاب رفتم و در مدت یک سال بنا را مرمت کردم، اما وقتی کار به سوارکردن سنگ آسیاب رسید متوقف شد، زیرا کسانی که در گذشته سنگ آسیاب را تعمیر و سوار می‌کردند زنده نبودند و هر شخصی هم برای راه انداختن آسیاب آمد پس از دو ماه بدون نتیجه کار را رها کرد.

وی اظهار می کند: کار آسیاب در عین سادگی، اما از نظر مهندسی خیلی پیچیده است؛ زیرا در آن از علوم آیرودینامیک، ترمودینامیک، استاتیک، متالوژی و هیدرولیک استفاده شده است، شش ماه طول کشید تا با هم فکری چند نفر دیگر سنگ آسیاب را سوار کردیم، حتی ۹ گوسفند برای آسیاب قربانی کردم و تمام هزینه راه‌اندازی را از جیب خودم متقبل شدم.

نظری ادامه می دهد: یک سال از ثبت آن در نقشه جامعه شهری می‌گذشت که آسیاب در نوروز ۹۳ دوباره پا گرفت، اما پس از سه ماه راه‌اندازی در یک‌ شب گرم تابستانی آتش گرفت و کل بنا سوخت و نزدیک ٣٠٠‌میلیون ظرف و ظروف باقی مانده از دوره صفوی از بین رفت، این آثار تاریخی را  با زحمت اهالی جمع شده بود.

نظری می گوید: حدود یک ساعت پس از آتش سوزی مأموران آتش نشانی حضور یافتند که دیگر به جز ستون‌هایش چیزی نماند، دیگر خسته شده بودم، نمی‌خواستم دوباره ادامه بدهم، اما بازهم به اصرار دوستم آسیاب را ساختم.

وی تاکید می کند: دو سال که آسیاب در حال کار کردن است، با همه سوالاتی که برای ساختن و احیای مجدد آن می‌شد، اما حدود ٤٠٠‌ میلیون تومان برای این آسیاب هزینه کردم،  شهرداری و حتی میراث فرهنگی هیچ اقدامی قدمی برنداشتند، حتی تاکنون در فهرست میراث فرهنگی کشور ثبت نشده است.

این خیر اظهار می کند: اکنون آسیاب به رسم ٤٠٠‌ سال پیش به دور خود می‌چرخد، گندم و جو آرد می‌کند و خاطره‌ها را از سر می‌گذراند؛ خاطره صف‌بستن رعیت‌ها از بالا تا پایین سرچشمه، با الاغ‌هایی که به گاری بسته شده بودند، خاطره آدم‌هایی که زانو به زانوی سنگ‌ها می‌نشستند و آرزوی‌شان را در گوش‌های "آر" نجوا می‌کردند.

وی می افزاید: وقتی می‌گویند گوش به زنگ باشید، کنایه از همین زنگ آسیاب است، زیرا آسیابان هر جا که باشد باید گوشش به زنگ باشد، وقتی صدای زنگوله تغییر کرد یعنی آسیاب ایرادی پیدا کرده است.

نظری می گوید: در گذشته‌ها آب آسیاب را مقدس می‌دانستند به حدی که زنان در حسرت فرزند از آب آسیاب برای تبرک بدن استفاده می‌کردند، آسیاب برای مردم فقط محل کسب‌وکار نبود بلکه یک زیارتگاه بود.

وی یادآور می شود: آواز آسیاب همچنان بلند است، آر دو سنگ ثابت دارد که تن سفیدشان را روی هم می‌سایند و گندم و جوی آسیاب‌شده از میان لب‌های تناس بسته‌شان آرد می‌شود و لوله می‌شود در کیسه نایلونی، پشت آسیاب یک منبع آب است که از لوله‌ای که به سنگ بالایی و توربین متصل شده، پرفشار وارد می‌شود و با فشارش سنگ را می‌گرداند، روی سنگ درزی است که گندم و جو در آن سرازیر می‌شوند تا آسیاب شوند، سنگ آسیاب هر 20 روز باید برداشته شود، رویش سمباده بکشند تا زبر شود، هر سنگ آسیاب ٥٠‌ سال عمر می‌کند؛ آن‌قدر می‌چرخد و ساییده می‌شود تا دیگر چیزی از آن نمی‌ماند.

آسیابان آبی خوانسار اضافه می کند: خوانسار ٤١ آسیاب داشته است که تمام آنها تا ٤٠ ‌سال پیش، شانه به شانه هم آرد نان تنورهای خانگی خوانساری‌ها را کیسه می‌کردند، مردم گونی‌های گندم، جو، سویا، سریش، ذرت و سنجد را می‌آوردند و آردش را تحویل می‌گرفتند، شش کیلو گندم برای آسیاب می‌دادند و پنج کیلو می‌گرفتند، بعدها جای آرد سکه می‌دادند، اما تنها از ٤١ آسیاب یک آسیاب باقی مانده که روزی نزدیک به ٢٠٠ کیلو گندم یا جو آرد می‌کند.

وی می گوید:  اگر آب کافی بود سه تن را هم آرد می‌کرد از طرفی مردم خوانسار مانند ۶۰ سال گذشته نیستند، نان را از نانوایی‌ها می‌خرند و آردشان را از مغازه‌، شاید ٢٠ خانواده در کل شهر نان‌شان را در خانه بپزند، آسیاب آبی خوانسار برای قدیمی‌ها خاطره و برای نسل جدید مانند موزه است.

نظری خاطرنشان می کند: محوطه آسیاب آبی حالا جایی برای رفت‌وآمد توریست‌ها شده، مردمی که برای بازدید از آسیاب ٤٠٠ ساله می‌آیند، در محوطه چای می‌خورند و خریدی می‌کنند، عکسی با آسیاب می‌گیرند و می‌روند.

وی اظهار می کند: قبل از دوره ساسانیان آسیاب با چرخ‌دنده به شتر وصل می‌شد، ساخت آسیاب آبی را رومیان به ایرانیان یاد دادند، وقتی که امپراتوری رم در دو مرحله از ایرانیان شکست خورد، در مرحله دوم وقتی که والریانوس در مقابل ایران به اسیری گرفته شد، او را ١٠‌سال در قلعه‌ای در شوشتر نگه داشتند، هنوز هم آثاری از همان قلعه وجود دارد. آن زمان پادشاه ایران برای این اسیران شرط آزادی گذاشت، هر اسیری که به یک ایرانی خواندن و نوشتن یا یک صنعت و هنری آموزش بدهد، آزاد می‌شود، آنهایی که در قلعه بودند، با ایرانیان توافق کردند و پل قدیم دزفول را ساختند، پلی که بعد از دو ‌هزار سال هنوز ماشین‌ها از رویش تردد دارد و بعدش آزاد شدند.

نظری ادامه می دهد: بقیه اسیران هم ساخت آسیاب آبی را آموزش دادند و این آسیاب‌ها در ایران ساخته شد که آسیاب آبی خوانسار یکی از نمونه‌های ساخته شده در کشور است.

منبع: ایمنا

کلیدواژه: آثار تاریخی خوانسار گندم مرمت و بازسازي اصفهان شهردار اصفهان ریاست جمهوری ورزشگاه نقش جهان فناوری های نوین مدیریت شهری اصفهان فردا زاینده رود کشاورزی حمل و نقل عمومي

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۴۲۶۹۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مهدی هفت چشمه در پرتاب چکش نقره‌ گرفت

مهدی هفت چشمه پرتابگر جوان کشورمان موفق شد مدال نقره ماده پرتاب چکس مسابقات دو و میدانی جوانان قهرمانی آسیا را به دست آورد. - اخبار ورزشی -

به گزارش خبرگزاری تسنیم، در مرحله نهایی رقابت ماده پرتاب چکش مسابقات دو و میدانی قهرمانی آسیا که به میزبانی شهر دبی در امارات در حال برگزاری است، مهدی هفت چشمه پرتابگر کشورمان در جایگاه دوم قرار گرفت و مدال نقره را کسب کرد.

هفت چشمه با پرتابی به مسافت 66.64 متر  و 6 سانتیمتر کمتر نسبت به نفر نخست در جایگاه دوم  ایستاد.

علی سروری دیگر نماینده کشورمان در این مسابقات در جایگاه چهارم قرار گرفت و دستش از کسب مدال کوتاه ماند.

انتهای پیام/