مرخصی زایمان در کشور‌های مختلف چقدر است ؟
تاریخ انتشار: ۱۴ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۴۸۳۸۴۵
به گزارش سرویس گوناگون جام نیـوز، روانشناسان و متخصصان اطفال معتقدند بسیار مهم است که والدین با نوزادشان ارتباط برقرار کنند و در ماه‌های اول تا حد ممکن برایشان وقت بگذارند. دولت‌های کشور‌های مختلف از این ایده حمایت می‌کنند و به مادران مرخصی زایمان می‌دهند. اما مدتشان با هم تفاوت دارد. در این مطلب می‌توانید ببینید که مرخصی زایمان در کشور‌های مختلف چقدر است و چه شرایطی دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کرواسی
مدت مرخصی والدین: ۴۱۰ روز
در این کشور مرخصی زایمان واقعا زیاد و بیش از یک سال است و بیمه تا شش ماه به مادران حقوق کامل پرداخت می‌کند.
بریتانیا
مدت مرخصی والدین: ۳۶۵ روز
والدین بریتانیایی اجازه دارند این مدت مرخصی را بین خودشان تقسیم کنند: ۲ هفته از این مرخصی فقط مخصوص مادر است و بقیه را پدر یا مادر می‌توانند از نوزادشان مراقبت کنند.
سوئد
مدت مرخصی والدین: ۲۴۰ روز
والدین سوئدی می‌توانند مرخصی را بین خود تقسیم کنند. به هرحال۶۰ روز متعلق به پدر است و اگر نتواند از آن استفاده کند منقضی می‌شود.
روسیه
مدت مرخصی والدین: ۱۴۰ روز
طبق قانون، بعد از مرخصی زایمان مادران می‌توانند تا یک و نیم سالگی نوزادشان مرخصی مراقبت از کودک بگیرند و در این مدت ۴۰% حقوقشان به آنها پرداخت می‌شود. سپس می‌توانند یک سال و نیم دیگر بدون حقوق مرخصی بگیرند، اما از سابقه کاریشان کسر می‌شود.
قزاقستان
مدت مرخصی والدین: ۱۲۶ روز
در صورت وجود عوارض کار یا اگر دو بچه یا بیشتر به دنیا بیایند، مدت مرخصی پس از زایمان تا ۱۰ هفته ادامه می‌یابد. مادران اجازه دارند مرخصی مراقبت از کودک تا سه سالگی بگیرند.
فنلاند
مدت مرخصی والدین :۱۲۶ روز
به جای مرخصی زایمان، مادران می‌توانند با هزینه دولت کودکشان را به مهدکودک ببرند یا یک پرستار کودک استخدام کنند.
پرتغال
مدت مرخصی والدین: ۱۲۰ روز
طبق قانون، پدر نباید کمتر از پنج روز با نوزادش بگذراند و اگر از وظایف خود سرپیچی کند جریمه می‌شود.
فرانسه
مدت مرخصی: ۱۱۲ روز
این دوره را می‌توانند به دو بخش تقسیم کنند (۲ ماه قبل و ۲ ماه بعد از زایمان) یا بیشتر بعد از زایمان مرخصی بگیرند. اگر زنی بخواهد می‌تواند فقط ۳ هفته قبل از زایمان را مرخصی بگیرد. به هرحال زنان اجازه دارند تا ۳۶ هفتگی کار کنند.
چین
مدت مرخصی والدین: از ۹۰ روز
«از» به این معناست که مدت مرخصی بستگی به سن زن دارد. هرچه سنش بیشتر باشد مرخصی بیشتر است.
ایسلند
مدت: ۹۰ روز
اگر مرخصی زایمان فقط به مادر داده شود، مرخصی مراقبت از کودک طبق فرمول ۳-۳-۳ خواهد بود. ۳ ماه مادر، ۳ ماه پدر و ۳ ماه بین هر دو تقسیم می‌شود.
هند
مدت مرخصی والدین: از ۸۴ روز
«از» به این معناست که مدت مرخصی در هند به تعداد بچه‌ها بستگی دارد. اگر فرزند اول یا دومتان باشد ۱۸۲ روز مرخصی دارید. اگر فرزند سوم یا بیشتر باشد مرخصی تنها ۸۴ روز خواهد بود.
امارات
مدت مرخصی والدین: از ۴۵ روز
«از» به این معناست که مرخصی در امارات به شغل زن بستگی دارد. زنانی که برای شرکت خصوصی کار می‌کنند ۴۵ روز مرخصی دارند که شامل قبل و بعد از زایمان می‌شود. اما زنانی که شغل دولتی دارند ۹۰ روز مرخصی دارند.
برترین ها
2025
منبع: جام نیوز
کلیدواژه: اطفال گوناگون مرخصی جام نیوز زایمان روسیه سوئد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۴۸۳۸۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واکاوی ریشه‌های اعتراضات ضداسرائیلی در دانشگاه‌های آمریکا
فرارو- در روز‌های گذشته دانشگاه‌های آمریکایی نظیر: کلمبیا، ماساچوست، نیویورک، براون، و ده‌ها دانشگاه دیگر در ایالت‌های مختلف آمریکا، صحنه برگزاری اعتراضات و همچنین تحصن از سوی دانشجویان و اساتید دانشگاهی بوده است.
به گزارش فرارو؛ این طیف‌ها به طور خاص خواستار پایان فوری جنگ غزه و همچنین خاتمه دادن به حمایت‌های مالی و تسلیحاتی آمریکا و نهاد‌های دانشگاهی و شرکت‌های تسلیحاتی از رژیم اشغالگر قدس شده اند و در عین حال، این خواسته را نیز مطرح کرده اند که آن دسته از دانشجویان و اساتیدی که به دلیل حمایت از ملت فلسطین و انتقاد از اسرائیل هدفِ اقدامات تنبیهی قرار گرفته اند نیز بایستی عفو شوند.
با این همه، نکته قابل تامل اینکه اعتراضات در دانشگاه‌های مختلف آمریکا با واکنش سنگین و قهری نیرو‌های امنیتی این کشور رو به رو شده است. تصاویر و ویدئوهای فراوانی از بازداشت دانشجویان، اساتید و خبرنگاران، در فضای مجازی و رسانه‌های مختلف جهان منتشر و پخش شده است.
دامنه اعتراضات به آمریکا محدود نمانده و در مدت اخیر اعتراضات به کشور‌هایی نظیر ایتالیا، استرالیا و فرانسه نیز کشیده شده است. بسیاری از تحلیلگران سعی داشته اند تا به واکاوی ریشه‌های این اعتراضات بپردازند. به بیان ساده تر، سعی داشته اند این سوال را پاسخ دهند که عمده محرک‌های انفجار اعتراضات جاری در دانشگاه‌های آمریکا چیست؟
به نظر می‌رسد در پاسخ به این پرسش، می‌توان به ۲ مولفه عمده و محوری اشاره کرد.
۱. شکاف نسلی در آمریکایکی از محرک‌های عمده و محوری که اغلب جامعه شناسان در ریشه شناسی اعتراضات به آن معطوف بوده اند، مساله و چالش "شکاف نسلی" بوده است. به این ترتیب که میان ارزش‌های مقام‌های ارشد و نخبگان سیاسی و به طور کلی طبقه حاکمه در آمریکا و قشر جوان و تحصیلکرده در این کشور، شکاف و گسست ایجاد شده و همین مساله موجب شده تا در بسیاری از موضوعات سیاست داخلی و خارجی آمریکا، انفجار نوعی منازعه و تقابل میان دولتمردان و تصمیم سازان و قشر جوان و نسلِ Z رخ دهد.
در این رابطه، تحلیل‌های مختلف در خودِ آمریکا حاکی از این هستند که مساله شکاف نسلی در ارتباط میان حامیان هر دو حزب جمهوری‌خواه و دموکرات و احزاب برقرار است با این حال، این شکاف به نحو جدی‌تر و عمیق تری در حزب دموکرات و شیوه حکمرانی آن قابل مشاهده است.
نسل‌های جوان و دانشگاهی در آمریکا، بر این باورند که حاکمان این کشور دچار نوعی تاخر از نظر تاریخی هستند و به واقعیت‌های روز، متناسب با مقتضیات جهان کنونی را نمی‌نگرند و همچنان اسیر بینش و رویکرد‌هایی هستند که آمریکا را قدرت برتر و هژمون جهان می‌دانند. قدرتی که می‌تواند هرکاری انجام دهد و از تبعات و پیامد‌های آن نیز فرار کند.
۲. افول هژمونیکیکی از محرک‌های دیگری که برخی تحلیلگران مسائل راهبردی در توضیح ریشه‌های اصلی اعتراضاتدانشگاهی به آن اشاره می‌کنند، این مساله است که این رویداد را باید نقطه‌ای از یک روند کلی دانست که از مدت‌ها قبل آغاز شده و اشاره به افول هژمونیک موقعیت بین المللی آمریکا دارد.
جهان در دوره‌های زمانی مختلف، از وجود یک یا چند قدرت هژمونیک بهره برده است. قدرت یا قدرت‌هایی که نظام بین الملل را سامان داده و نوعی نظم را در آن برقرار می‌کنند.
در هر سیکل تاریخی، قدرت‌های هژمونیک، فراز‌ها و در نهایت فرود را تجربه می‌کنند و در نهایت با سقوط هژمونی خود و یا کم فروغ شدن آن، با خیزش قدرت‌های رقیب مواجه می‌شوند و نظمی تازه در جهان شکل می‌گیرد و تقویت می‌شود.
در سال‌های گذشته نشانه‌های متعددی از افول هژمونیک آمریکا نیز در جهان قابل مشاهده بوده است. افولی که هم ناشی از سستی بنیاد‌های ایدئولوژیک و فکری نظام سیاسی آمریکا بوده و از جذابیت جهانی آن کاسته و هم متاثر از شکست‌های میدانی آمریکا در جبهه‌های مختلف در مواجهه با رقبایش در مناطقی نظیر شرق و غرب آسیا، قاره آفریقا و یا حتی اروپا بوده است.
حال در این بحبوحه، عرصه سیاست داخلی آمریکا نیز همچون حوزه سیاست خارجی این کشور، متاثر از این شکست‌ها، جلوه‌هایی از افول هژمونیک آمریکا را به نمایش گذاشته است. جلوه‌هایی که علاوه بر نمایش کاستی و ضعف‌های نظام حکمرانی آمریکا، از عدم توانایی حل و فصل مسائل و مشکلات حکایت دارند. از این منظر، اعتراضات جاری در آمریکا، یک نقطه و ایستگاه از روندی کلی است که در ادامه راه نیز بایستی انتظار نمود‌های عینی تری از آن را داشته باشیم.
این رویداد‌هادر نهایت بسیاری از معادلات و جایگاه جهانی آمریکا را دگرگون می‌کنند. برخی تحلیلگران در آمریکا به این نکته اشاره می‌کنند که هیچ بعید نیست حتی آمریکا در اواخر دهه ۲۰۲۰ میلادی، از حیث حکمرانی سیاسی، به سمت یک کشور اقتدارگرا و دیکتاتوری تغییر جهت بدهد.
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است