به نقل از «مهر»

از مار ۲۰سانتی تا ۳متری درپایتخت/رفتار تهاجمی نشانه سمی بودن نیست

تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۵۲۹۵۴۴

خبرگزاری مهر، گروه جامعه- مسعود بُربُر: طرح‌های زیبا و منظم تنش را در انحناهای هندسی بر زمین می‌کشد، عضلاتش در هم جمع  و دوباره باز می‌شود، فش فش می‌کند و حرکات تندش تهدیدآمیز است، اما در خط عمودی چشم‌هایش که نگاه کنی حس قربانی در دام‌افتاده‌ای را می‌بینی که ادای تهدید در می‌آورد تا جانش را نجات ببخشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

قربانی‌ای که روز به روز جمعیتش کم می‌شود و هیچ کس برای نجاتش کارزار و پروژه‌ای راه‌اندازی نمی‌کند. اولین واکنش اغلب آدم‌ها نه فقط با دیدنش، که حتی با شنیدن نامش هم، نفرت و اقدام برای کشتار است. مارها، البته عاشقانی هم دارند که آن‌ها را زیبا و دوست‌داشتنی می‌بینند و روزها و ساعت‌های گرم تابستان را در آفتاب داغ، به کوه و بیابان می‌روند تا بتوانند تصویری از ماری که می‌خرامد و دور می‌شود را ثبت کنند. با این حال اغلب آدمیان در خود نفرتی یا دست کم ترسی ذاتی نسبت به این موجودات زبان‌بسته احساس می‌کنند و حتی هزار سال پیش که انسان‌ها از امروز انس بیشتری با طبیعت داشتند، در شاهنامه فردوسی هم وقتی قرار است وصف او را بخوانیم، با چنین کلماتی رو به رو می‌شویم:

پدید آمد از دور چیزی دراز

سیه رنگ و تیره‌تن و تیزتاز

دوچشم از برِ سر چو دو چشمه خون

ز دودِ دهانش جهان تیره‌گون

با این همه، کارشناسان اکنون درباره خطر انقراض مارها هشدار می‌دهند و از نقش مهم آن‌ها در چرخه طبیعت و کنترل آفات و بیماری‌ها صحبت می‌کنند و تأکید دارند که تنها اقدام ممکن هنگام رویارویی با مار ضرورتاً کشتار آن نیست. حتی اگر آن مار، حالت تهاجمی همچون مارهای سمی داشته باشد و از حیاط خانه‌ی خود ما، وسط شهر تهران، سر در آورده باشد.

از مار ۲۰ سانتی تا سه متری در شهر تهران دیده‌ام

جلال ملکی سخنگوی آتش‌نشانی درباره حضور مارها و به طور کلی حیوانات در سطح شهر به خبرنگار مهر می‌گوید: ما آمار تفکیکی از حضور مارها در سطح شهر نداریم اما موارد زیادی از آنچه اغلب مزاحمت حیوان وحشی ثبت می‌شود داریم که شامل عقاب، گربه وحشی، سگ وحشی و البته مارهاست. خود من زمانی که عملیات می‌رفتم مار از ۲۰ سانتی‌متری تا ۳ متری داخل شهر و در منازل مشاهده کرده بودم.

مارهای غیرسمی ما چون ذاتاً خودشان می‌دانند سمی نیستند رفتار تهاجمی خیلی شدیدی از خود نشان می‌دهند در حالی که این تنها تقلیدی از رفتار مارهای سمی است و دلیلی بر سمی بودن مار نیست حتی برخی مارهای غیرسمی رفتار تهاجمی‌شان خیلی شدیدتر از مارهای سمی استملکی در این باره تأکید می‌کند: البته این اتفاق بیشتر در حوالی شهر رخ می‌دهد یعنی جاهایی که الان بخشی از شهر شده اما تا سال‌های پیش مناطق روستایی و حومه شهر به حساب می‌آمد. ما حتی گزارش آهوی وحشی در دربند داشتیم. هنوز هم موارد این چنینی داریم. عقاب، میمون و جغد مرتبا کشف می‌شود.

وی ادامه می‌دهد: چند سال پیش یک گزارش داشتیم که خانواده‌ای سر شام نشسته بودند و پنجره باز بود و یک عقاب بزرگ آمده بود و سر کمدشان نشسته بود! کل خانواده ترسیده بودند و فرار کرده بودند.

سخنگوی آتش‌نشانی تصریح می‌کند: حتی موردی داشتیم که خفاش آمده بود و در هود آشپزخانه‌ بچه گذاشته بود، یعنی مشخص بود مدتی هم آنجا زندگی کرده و لانه‌گذاری کرده است.

آماری از حضور مارها در خانه‌های تهران نداریم

ملکی درباره آمار برخورد با حیوانات وحشی و مارها توضیح می‌دهد: ما یک ردیف آماری داریم از مزاحمت‌های حیوان که البته فقط هم مزاحمت نیست، گیر کردن و در چاه افتادن و خلاصه هر مورد مرتبط با حیوانات در همین ردیف ثبت می‌شود ولی درباره اینکه مثلاً مار چند مورد بوده باشد چیزی نداریم.

وی درباره جزییات موارد مربوط به حیوانات نیز گفت: در خیلی از موارد مثلاً حیوان از دست مردم فرار کرده و رفته در درز انقطاع بین دو ساختمان گیر کرده است، یا پرنده خسته بوده و افتاده در لوله دودکش یک خانه یا در کولر گیر کرده و اعضای خانواده ترسیده‌اند.

تهران و محدوده اطراف شهر تهران زیستگاه گونه‌های مهمی از مارهای ایران به شمار می‌رود که هم شامل مارهای سمی و هم مارهای غیر سمی می‌شودسخنگوی آتش‌نشانی تأکید می‌کند: البته این‌ها اصلاً خبر خوبی نیست زیرا این خبرها به معنی آن است که ما زیستگاه حیوانات را خراب کرده‌ایم و کوهی که تا چند سال پیش تفریح‌گاه طبیعی ما و زیستگاه حیات وحش بود الان ویلاسازی شده و درواقع عرصه را به حیوانات تنگ کرده‌ایم.

وی ادامه می‌دهد: دشت ورامین که محل زندگی روباه‌ها و حیات وحش بود الان به طور کامل خانه‌سازی شده است. یعنی ما محل زندگی حیوانات را اشغال کرده‌ایم و حیوان طبیعتاً از سر خانه ما در می‌آورد! با این حال نیروهای اتش‌نشانی برای برخورد درست با حیوانات آموزش دیده‌اند و مردم برای اینکه نه آسیبی به خودشان و نه به حیوانات برسانند در موارد رویارویی با حیوان باید از اقدام مستقیم خودداری کرده و به آتش‌نشانی اطلاع بدهند.

تهران زیستگاه مهم مارهاست

کارشناس بخش خزندگان دفتر حفاظت سازمان محیط زیست نیز در این باره به خبرنگار مهر گفت: تهران و محدوده اطراف شهر تهران زیستگاه گونه‌های مهمی از مارهای ایران به شمار می‌رود که هم شامل مارهای سمی و هم مارهای غیر سمی می‌شود. برای نمونه زیستگاه‌های خیلی مهمی مثل پارک ملی لار را داریم که مهم‌ترین زیستگاه گزارش شده برای گونه بوم‌زاد افعی دماوندی است. یعنی علاوه بر اینکه گونه‌های مهمی داریم که در استان‌های همجوار هم دیده می‌شوند، گونه اندمیک افعی دماوندی را هم در تهران داریم.

اصغر مبارکی ضمن تأیید سخنان جلال ملکی درباره علل حضور حیوانات در شهر افزود: همواره به عنوان یکی از عوامل تهدید گونه‌ها، از تخریب زیستگاه‌ها صحبت می‌کنیم. طبیعی است که فضای شهری ما از بافت طبیعی خارج شده ولی در گوشه کنار شهر جاهایی هستند که بافت طبیعی قدیمی حفظ شده یا ساخت و سازی در آن انجام نشده است. مثلاً پادگان‌ها را در نظر بگیرید، یا پارک پردیسان، یا فرودگاه و یا ادارات آب و فاضلاب که عرصه وسیعی در مراکز شهر دارند و فضاهایی مثل این‌ها که تا حدی دست نخورده هستند، این‌ها قطعاً زیستگاه‌های مناسبی برای خزندگان هستند و طبیعی است که به دلایلی مثل کم غذایی، بی‌غذایی، بارندگی یا افزایش رطوبت یا هر دلیل دیگری این‌ها وارد مناطق شهری بشوند. ولی از حوزه شهری که خارج می‌شویم و تغییر و تبدیل زیستگاه‌ها کنار می‌رود یا ساخت و ساز و تخریب کلان در عرصه طبیعت نمی‌بینیم قطعاً می‌توانیم توقع داشته باشیم گونه‌های خاص خزندگان و مارها را ببینیم.

گونه‌های متنوع مارها در مناطق اطراف تهران

کارشناس بخش خزندگان دفتر حفاظت سازمان محیط زیست در پاسخ به اینکه چه گونه‌هایی از مارها را در تهران می‌توان دید گفت: حضور گونه‌های مارها در تهران تنوع بالایی دارد به دلیل اینکه تنوع زیستگاهی بالایی در حوزه تهران داریم. به سمت البرز و کوه‌های شمال تهران که می‌رویم زیستگاه کوهستانی داریم و به سمت ورامین و جاده مشهد که می‌رویم عرصه کویری و بیابانی داریم. به این ترتیب تفاوت گونه‌ها را هم می‌توانیم در شمال و جنوب و شرق و غرب در فاصله خیلی نزدیک به هم مشاهده کنیم.

مبارکی در پاسخ به اینکه کدام گونه‌ها را می‌توانیم در اطراف تهران مشاهده کنیم گفت: مثلاً در منطقه شهریار که منطقه خاصی است و اراضی باغی زیاد است و به نسبت خیلی دست نخورده یا عرصه جنوب کرج که به صورت مزارع و حتی به صورت اراضی دست نخورده باقی مانده، توقع این هست که گونه‌های خاصی از مارها را مشاهده کنیم. در آن قسمت حتی ممکن است افعی گرزه را هم بتوانیم به راحتی ببینیم. احتمال دیدن افعانی زنجانی به میزان کم هست ولی افعی قفقازی، افعی البرزی و افعی دماوندی گونه‌های مهم سمی هستند که قطعاً در زیستگاه‌های حوزه شهر تهران وجود دارد.

هیچ ماری در ایران انسان را دنبال نمی‌کند!

امکان ندارد حتی در عرصه طبیعی شما با مار مواجه شوید و این مار به دنبال انسان بیاید که بخواهد حمله کند، عموما همه این‌ها با دیدن اولین نشانه‌های حضور انسان فرار می‌کنندکارشناس بخش خزندگان دفتر حفاظت سازمان محیط زیست در پاسخ به اینکه مردم در صورت مشاهده مارها در مناطق مسکونی باید چه برخوردی داشته باشند گفت: قطعاً وقتی ماری به خانه یا منطقه مسکونی می‌آید نمی‌توان از مردمی که با آن ارتباط ندارند توقع داشت تشخیص بدهند که این مار سمی است یا نه و توقع داشت که نترسند، ولی هیچ کدام از مارهای ایران به این شکل نیستند که بخواهند دنبال انسان راه بیافتند و به انسان حمله کنند. حتی مهاجم‌ترین مارهای ما هم این رفتار را ندارند. بزرگترین و خطرناک‌ترین مار سمی ما گرزه است که اندازه بزرگ آن ممکن است به ۲ متر هم برسد یا در برخی مناطق دیگر کفچه‌مار را هم داریم ولی به هیچ عنوان امکان ندارد حتی در عرصه طبیعی شما با مار مواجه شوید و این مار به دنبال انسان بیاید که بخواهد حمله کند. عموما همه این‌ها با دیدن اولین نشانه‌های حضور انسان فرار می‌کنند.

مبارکی تأکید کرد: بهترین راه همان است که به محض دیدن مار کمی راه خود را کج کنید و از آن گذر کنید. مارها کاری با ما ندارند و تنها کافی است که از آن‌ها فاصله بگیریم و می‌توانیم به آتش نشانی خبر بدهیم و آن‌ها بلدند و با ابزار مارها را می‌گیرند و در زیستگاهشان در طبیعت رها می‌کنند.

رفتار تهاجمی مارها نشانه سمی بودنشان نیست

بهتر است مار را تحریک نکنند تا همان جایی که هست بماند و جا به جا نشود چون اگر جا به جا شود دنبال پناهگاهی خواهد گشت که مخفی شود

کارشناس بخش خزندگان دفتر حفاظت سازمان محیط زیست در پاسخ به اینکه در صورت مشاهده رفتار تهاجمی از مار چه باید کرد هم گفت: حتی مارهای غیرسمی ما رفتاری دارند که چون ذاتاً خودشان می‌دانند سمی نیستند رفتار تهاجمی خیلی شدیدی از خود نشان می‌دهند و چنین ماری ممکن است بخواهد کسی که با او مواجه می‌شود را بترساند در حالی که این تنها تقلیدی از رفتار مارهای سمی است و دلیلی بر سمی بودن مار نیست. حتی برخی مارهای غیرسمی رفتار تهاجمی‌شان خیلی شدیدتر از مارهای سمی است تا ترس را در دشمن القاء کنند.

وی تأکید کرد: الزاماً کشتار مار تنها راه فرار از آن نیست و بهتر است مار را تحریک نکنند تا همان جایی که هست بماند و جا به جا نشود چون اگر جا به جا شود دنبال پناهگاهی خواهد گشت که مخفی شود.

مبارکی در پایان بر نقش مهم مارها در محیط زیست تأکید کرد و گفت: مهم‌ترین نقشی که از مارها سراغ داریم، چه مارهای سمی و چه مارهای غیرسمی، کنترل جمعیت حشرات و جوندگان است و حتی بعضی از گونه‌های خزندگان چرا که مارها از برخی مارمولک‌ها و … هم تغذیه می‌کنند. موضوعی که کنترل برخی بیماری‌ها و آفت‌ها را به دنبال دارد. مارها کارکرد اکولوژیک مهمی دارند و علاوه بر این امروز استفاده‌های اقتصادی مثلاً در باغ وحش‌ها و کارهای تحقیقاتی که روی سم آن‌ها انجام می‌شود هم نقش‌های فرعی و کارکردهای جانبی آنهاست.

با این همه بسیاری از مارهای ایران در معرض تهدیدهای گوناگون هستند و نه تنها کسی به فکر نجات جانشان نیست که اغلب درباره آن‌ها رویایی شوم را در ذهن می‌پرورانند؛ کابوسی که اگر نهادی زودتر برای نجات این جانداران دوست‌داشتنی  ارزشمند اقدام نکند، خیلی زود به تحقق می‌پیوندد: کابوس جهان بدون مار...

کد خبر 4394248 مسعود بربر

منبع: مهر

کلیدواژه: آتش نشانی جلال ملکی حیات وحش سازمان محیط زیست مارها مردم علیه احتکار شورای شهر تهران شهرداری تهران وزارت آموزش و پرورش نیروی انتظامی شهر تهران دادگاه سازمان محیط زیست پلیس راهور سازمان حج و زیارت محسن هاشمی محمد علی افشانی سرهنگ نادر رحمانی قوه قضاییه سازمان تامین اجتماعی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۵۲۹۵۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انتقاد ملی‌پوش بوکس از«تبعیض فدراسیون» و«رفتار عجیب فونتانا»

ملی‌پوش بوکس ایران از رفتار عجیب فونتانا سرمربی کوبایی برای خط زدنش از تیم ملی و رفتار تبعیض‌آمیز فدراسیون بوکس انتقاد کرد. - اخبار ورزشی -

مصطفی ریگی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، در خصوص اینکه گفته می‌شود در میان بوکسورهای اعزامی به رقابت‌های گزینشی المپیک در تایلند قرار ندارد، گفت: در مسابقات قهرمانی کشور ارومیه در وزن 51 کیلوگرم به مدال طلا رسیدم و با اقتدار تمامی حریفان خود را شکست دادم. در دیدار فینال مهدی پرویزی دوست خوبم را شکست دادم. نه تنها در این مسابقه، بلکه در چند سال اخیر و در مسابقه قهرمانی کشور و انتخابی تیم ملی در رده‌های سنی جوانان و بزرگسالان مقابل پرویزی به برتری رسیدم. پرویزی دوست، رفیق و هم تیمی‌ام است، اما قرار است او بدون هیچ دلیل قانع کننده‌ای و بدون هیچ مبارزه انتخابی به تایلند اعزام شود.

وی در پاسخ به این سوال که چرا در مرحله گذشته گزینشی المپیک در ایتالیا هیچ بوکسوری در وزن 51 کیلوگرم اعزام نشد، گفت: بعد از مسابقات قهرمانی کشور و یک هفته قبل از اعزام گفتند که در ترکیب نفرات اعزامی به ایتالیا قرار ندادم. وقتی دلیل آن را پرسیدم؛ گفتند به خاطر اینکه برادرم(مرتضی ریگی) به همراه تیم ملی از اسپانیا بازنگشت، مسئولان با اعزامم مخالف هستند. از مسئولان فدراسیون خواستم که برای حل این مشکل تلاش کنند، اما متاسفانه هیچ کاری نکردند. این در حالی است که اصلاً مشخص نیست ادعای مسئولان فدراسیون بوکس درست باشد یا دلایل دیگری در عدم اعزامم وجود داشت. گفتند اعزام به ایتالیا حق من است و قول دادند که به سهمیه المپیک تایلند اعزام خواهم شد.

استکی: وضعیت تیم امید بوکس مثل هندوانه در بسته است

 

ملی‌پوش بوکس تصریح کرد: بعد از قول مسئولان فدراسیون بوکس هیچ صحبتی نکردم و دوباره تمریناتم را ادامه دادم تا اینکه 17، 18 روز قبل از تورنمنت بیشکک، فونتانا گفت که در این مسابقات در وزن 54 کیلوگرم مبارزه کنم. در آن مقطع یک مقدار مشکل وزنی داشتم، اما در 18 روز می‌توانستم به سر وزن برسم، اما خود را به سرمربی تیم ملی سپردم و هیچ حرفی نزدم. یک هفته بعد فونتانا نظرش را تغییر داد و گفت باید در وزن خودم بازی کنم. این در حالی است که در آن زمان 5، 6 کیلو اضافه وزن داشتم و تنها 11 روز نیز زمان باقی مانده بود.

ریگی در ادامه عنوان کرد: وقتی به فونتانا گفتم که در این فاصله کار سختی برای کاهش این مقدار وزن دارم؛ گفت اگر سر وزن نرسم، نه تنها به قرقیزستان بلکه به تایلند هم اعزام نخواهم شد. باز هم به حرف سرمربی تیم ملی گوش کردم؛ در حالی که برای یک سبک وزن کاهش 5 کیلوگرم در 11 روز بسیار سخت است. بدترین لحظات دوران ورزشی‌ام را در این مدت پشت سر گذاشتم و حتی بعد از پایان تمرینات که همه به خوابگاه می‌رفتند، در سالن می‌ماندم تا وزن کم کنم. یک روز قبل از اعزام فونتانا گفت باید بعد از پایان آخرین تمرین به این وزن رسیده باشم و حتی اگر 100 گرم نیز اضافه داشته باشم، اعزام نخواهم شد.

وی افزود: خدا را شکر نه تنها به وزن رسیدم، بلکه 200 گرم نیز زیر وزن بودم. البته برای این اتفاق فشار وحشتناکی را تحمل کردم و بسیار ضعیف شده بودم. تنها امیدم این بود که تا شروع مسابقات ریکاوری کنم و با قدرت به رینگ بروم. روز اعزام متاسفانه سیل دبی اتفاق افتاد و مربیان گفتند که در فرودگاه حق ندارم چیزی بخورم. نکته عجیب این بود که فدراسیون با بی‌برنامگی بدترین نوع بلیت را گرفته بود. ما از تهران به سمت دوبی رفتیم و از آنجا به ترکیه و سپس به قرقیزستان برویم. به خاطر سیل دوبی نیز یک روز کامل در تهران ماندیم و نه جای خوابی داشتیم و نه چیزی خوردم. در نهایت به سمت دوبی رفتیم و نزدیک 24 ساعت نیز پروازها در امارات به تعویق افتاد تا دو روز در ترانزیت باشیم.

ملی‌پوش بوکس ایران خاطرشنان کرد: شرایط به گونه‌ای شده بود که از شدت ضعف فقط می‌گفتم به تهران بازگردیم. در نهایت بعد از دو روز عدم استراحت و غذا خوردن به بیشکک رسیدیم. زمانی که به قرقیزستان رسیدیم  قرعه‌کشی مسابقات انجام و حتی مسابقات شروع شده بود. بدترین اتفاق این بود که متوجه شدم باید در وزن 54 کیلوگرم مبارزه کنم. این در حالی بود که با بدبختی به وزن 51 رسیده بودم و از قدرت و حجم عضلاتم در زمان کوتاهی کم کرده بودم؛ اما متوجه شدم باید با کسانی که یک وزن بالاتر هستند، مبارزه کنم. متاسفانه در نهایت بعد از دو روز عدم استراحت، فشار روانی و غذا نخوردن در یک وزن بالاتر به مصاف بوکسور ازبکستان رفتم.

ریگی ادامه داد: با این شرایط غیرت کردم و راند یک را نیز 4 بر یک جلو بودم، اما در راند دوم و سوم از لحاظ بدنی خیلی افت کردم و در نهایت باختم. در بازگشت به تهران شرایط را برای فونتانا که همراه ما نبود، توضیح دادم، اما با وجودی که گفته بود این تورنمنت ملاکی برای انتخابی نیست و در مسیر آماده‌سازی است، گفت پرویزی به تایلند اعزام خواهد شد. 7 ماه در اردوها بودم و در نهایت خطم زدند. در قهرمانی کشور حریف خود را شکست دادم، در درون اردویی هم هیچ مسابقه‌ رسمی با هم نداشتیم. اگر در قرقیزستان هم نتیجه نگرفتم به خاطر شرایط اعزام و مسابقه در وزن غیر تخصصی‌ام بود. حتی به فونتانا گفتم بارها حریفم را بردم، اما او گفت ملاک او انتخابی‌ها نیست و مسابقات بین‌المللی است.

بوکسور کشورمان تصریح کرد: مهدی پرویزی در تورنمنت آذربایجان به مدال نقره رسید و در فینال به حریف ازبکستانی باخت که من در تورنمنت بلغارستان باختم، اما با این تفاوت که مبارزه ما بسیار نزدیک بود. به فونتانا گفتم فیلم مبارزه‌ام با حریف ازبکستانی را آنالیز کنند تا ببینند کدامیک از ما مبارزه نزدیک‌تری با حریف داشتیم. دلیل دیگر نتیجه گرفتن پرویزی مبارزه در وزن تخصصی‌اش بود، اما من در قرقیزستان در یک وزن بالاتر بازی کردم.

ریگی در پایان خاطرنشان کرد: مگر ما از این خاک و بوم نیستیم که اینگونه تبعیض قائل می‌شوند. واقعا از هیچ کار این فدراسیون سر در نمی‌آورم و نمی‌دانم چرا من را ابتدا به ایتالیا اعزام نکردند و حالا نیز نمی‌خواهند بگذارند در تایلند مبارزه کنم. اگر من را نمی‌خواستند از ابتدا می‌گفتند و تکلیف را روشن می‌کردند. چرا با روح و روانم بازی کردند.

انتهای پیام/