به نقل از «فردا»

به صلیب کشیدن جرمی کوربین

تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۵۲۹۹۷۵

​جرمی کوربین رئیس حزب کارگر بریتانیا به دلیل این واقعیت مورد حملات بی امان قرار گرفته که او اولین رهبر حزب سیاسی بزرگ است که در طول سال‌های متمادی در برابر مطالباتی مبنی بر این که از اسرائیل بت بسازد، مقاومت کرده است.

خبرگزاری فارس: بسیاری بر این باورند که سیطره به سادگی قابل مشاهده دوستان اسرائیل بر برخی از جنبه‌های سیاست‌های دولت، پدیده‌ای منحصر به ایالات متحده است که در آن یهودیان و صهیونیست‌های سرسخت قادرند هم سیاستمداران و هم پیام‌های رسانه‌ای را در ارتباط با آنچه که در خاورمیانه می‌گذرد کنترل کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شوربختانه واقعیت این است که در بسیاری از کشور‌ها یک «لابی اسرائیل» وجود دارد که بدون توجه به منافع واقعی کشور میزبان، همگی تلاش خود را وقف حمایت از دستور‌هایی کرده اند که تمامی دولت‌های اسرائیل درپیش گرفته اند. ناکامی در مواجهه با جنایات اسرائیل علیه بشریت به همراه ناتوانی در مقاومت در برابر خواسته‌های این کشور در ارتباط با چگونگی تعریف مسائلی، چون یهودستیزی و سخنان نفرت پراکنانه، لطمات ویرانگری را بر آزادی بیان در اروپای غربی و مهم‌تر از همه در جهان آنگلوفون وارد آورده است.
برای ایالات متحده این به فساد کشاندن رسانه‌ها و روند‌های سیاسی توسط اسرائیل، به معنای جنگ‌های بی پایان در خاورمیانه و نیز از دست رفتن آزادی‌های مدنی در داخل کشور است، اما کشور‌های دیگری نیز هستند که ارزش‌های اعلام شده شان را بسیار بیش از این در معرض خطر قرار داده اند. استفن هارپر نخست وزیر پیشین کانادا، اسرائیل را یکجا و به غلط به عنوان نوری که «با درخشش تمام می‌تابد و از اصول همگانی تمامی ملت‌های متمدن -آزادی، دمکراسی و عدالت- حمایت می‌کند» مورد تحسین و ستایش قرار داده است. او همچنین گفته است: «من به هر بهایی که (برای کانادا تمام شود) از اسرائیل دفاع خواهم کرد.» تاکیدی که ممکن است ابراز آن از دهان یک رئیس کشور کانادایی بسیار عجیب به نظر آید.
موارد دیگری وجود دارد که اسرائیل مستقیم بازی می‌کند و علیه دولت‌هایی که در این خط قرار نگیرند، تهدید به تلافی جویی می‌کند. بنجامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل اخیرا به نیوزیلند هشدار داد که حمایت این کشور از یک قطعنامه سازمان ملل در محکومیت یهودی نشین‌های اسرائیل، به معنای «اعلام جنگ» خواهد بود. او می‌توانست این کار را انجام دهد، چون به قدرت لابی اسرائیلی در آن کشور برای بسیج کردن و رسیدن به نتیجه دلخواهش اطمینان داشت.
احتمالا برخی از شنیدن این حرف متعجب خواهند شد که «مادر پارلمان ها» در بریتانیای کبیر شاید تنها نهاد قانونگذاری باشد که بیشتر از همه تحت سلطه منافع اسرائیل قرار دارد، حتی از بسیاری جنبه‌ها بیشتر از کنگره آمریکا. حزب حاکم محافظه کار انگلیس یک کمیته سران «دوستان اسرائیل» دارد که شامل بیش از ۸۰ درصد از اعضای پارلمان این کشور می‌شوند. بیکام، «مرکز ارتباطات و تحقیقات اسرائیل در بریتانیا» رونوشتی از «کمیته روابط عمومی اسرائیل و آمریکا» (آیپک) است که درلندن واقع شده است. این سازمان از منابع مالی بسیار خوبی برخوردار است و قدرت سیاسی زیادی از طریق نمایندگان مختلف «دوستان اسرائیل» خود دارد. آمریکاییان شاید از فهمیدن این متعجب شوند که چگونه این قدرت به طور علنی اعمال می‌شود، از جمله اینکه سازمان‌های یهودی بریتانیایی منحصرا اجازه گشتزنی گسترده در محلات یهودی لندنی با یونیفرم‌هایی شبیه لباس پلیس و سوار بر وسایل نقلیه‌ای شبیه اتومبیل‌های پلیس را دارند. گزارش‌هایی در این باره وجود داشته که این گشت ها، مسلمانانی را که به دنبال راهی برای ورود به این مناطق بوده اند، تهدید کرده اند.
ترزا می‌نخست وزیر انگلیس مراقب است که هیچگاه احساسات اسرائیل یا جامعه یهودیان ثروتمند و قدرتمند بریتانیایی را جریحه دار نکند. بعد از آنکه جان کری وزیر امور خارجه آمریکا در ۲۸ دسامبر ۲۰۱۶ دولت اسرائیل را «دست راستی افراطی» توصیف کرد، می‌با گفتن اینکه «ما معتقد نیستیم که الان زمان مناسبی برای حمله به ترکیب دولت یک متحد که به شکل دمکراتیکی انتخاب شده است» به دفاع از تل آویو برخاست. پاسخ تند می‌می توانست توسط نتانیاهو نوشته شده باشد، شاید هم چنین نبوده است. دو هفته بعد دولت او «ملاحظاتی» را در باب یک کنفرانس صلح خاورمیانه که با حمایت دولت فرانسه قرار بود در اواسط ژانویه برگزار شود، منتشر کرد و بعد از آنکه نتانیاهو به شدت این روند را محکوم کرد، نشانه‌ای دال بر صدور بیانیه‌ای مشترک که خواستار یک راه حل دو کشوری مذاکره شده برای کشمکش اسرائیل- فلسطینی‌ها شود، از خود نشان نداد.
این تفاوت با وجود افشاگری حیرت انگیزی صورت گرفت که به تازگی از سوی الجزیره منتشر شد و فاش می‌کرد که چگونه سفارت اسرائیل در لندن برای «به زیر کشیدن» اعضای پارلمان و وزاری دولتی که منتقد دولت یهود تلقی می‌شدند، با مقامات دولتی همدستی داشته است. همچنین معلوم شد که سفارت اسرائیل محرمانه به گروه‌های خصوصی که منافع اسرائیل را ترویج می‌کردند، از جمله انجمن‌های اعضای پارلمان، کمک‌های مالی و مشورتی ارائه می‌داده است.
جرمی کوربین رئیس حزب کارگر بریتانیا به دلیل این واقعیت مورد حملات بی امان قرار گرفته که او اولین رهبر حزب سیاسی بزرگ است که در طول سال‌های متمادی در برابر مطالباتی مبنی بر این که از اسرائیل بت بسازد، مقاومت کرده است. در واقع کوربین مردی از جناح چپ است که پیوسته با نژادپرستی، ناسیونالیسم افراطی، استعمار و مداخله گرایی نظامی مخالفت کرده است. جرم کوربین این بوده که از دولت یهود انتقاد کرده و خواستار «پایان دادن به سرکوب مردم فلسطین» شده است. به عنوان پاداش، دو سال است که یهودیان بریتانیایی، حتی آن‌ها که در حزب خود او هستند بی رحمانه او را آماج یورش خود قرار داده اند.
هر چه پیش‌تر آمده ایم، دشنام و ناسزایی که از دهان برخی یهودیان بریتانیایی و اسرائیل بیرون می‌آید بیشتر شده است. ظاهرا دلیل اصلی این اتفاق نیز این است که دولت محافظه کار می‌ضعیف فرض می‌شود و احتمال زیادی وجود دارد که رهبر حزب کارگر نخست وزیر بعدی باشد. نخست وزیری که ممکن است نسبت به درد و رنج فلسطینی‌ها از خود همدردی نشان دهد، به کلی غیرقابل قبول قلمداد می‌شود.
ماه گذشته مارگارت هاج عضو دست راستی حزب کارگر پارلمان به سیم آخر زد و کوربین را «یک یهود ستیز و نژادپرست لعنتی» نامید. سپس در گاردین نوشت که حزب کارگر «دارای یک فضای خصمانه برای یهودیان است.» گاردین که به طور سنتی لیبرال است به رهبری سردبیر ارشد آن جاناتان فریلند در واقع در خط مقدم انتقاد یهودیان از کوربین قرار داشته است. گفته می‌شود وی معتقد است که «هویت یهودی او عمیقا با اسرئیل پیوند دارد... و اینکه حمله به اسرائیل حمله به شخص اوست... و اینکه حق انحصاری معیار‌های بحث پیرامون اسرائیل را از پلیس تقاضا کرده است.» ماه گذشته او در روزنامه خود نامه‌ای را در حمله به کوربین منتشر کرد که به امضای ۶۸ خاخام رسیده بود.
تمام این دشنام‌ها کم و بیش با رهبری دولت اسرائیل صورت گرفته که از گله گروه‌هایی که برای به زیر کشیدن کشیدن کوربین دست به یکی کرده اند، مستقیما حمایت می‌کند. این تلاش‌ها برای نابود کردن رهبر حزب کارگر شامل استفاده از یک اپلیکیشن برای انتشار پیام‌هایی از طریق شبکه‌های اجتماعی با هدف متهم کردن کوربین به یهود ستیزی نیز می‌شود. این اپلیکیشن توسط وزارت امور راهبردی اسرائیل ساخته شده که «اقدامات پوششی اسرائیل برای خرابکاری در جنبش یکپارچگی فلسطین در اطراف جهان را هدف خود قرار می‌دهد.»
دو هدف اساسی برای کارزار «کار کوربین را بسازید» وجود دارد. اولی کنار زدن او از جایگاه رهبری حزب کارگر است و در نتیجه تضمین اینکه او هرگز به نخست وزیری انتخاب نخواهد شد، در حالی که تمام اعضای دیگر حزب را که پنداشته می‌شود نسبت به اسرائیل موضعی «بیش از حد انتقادی» دارند، حذف شوند. در عمل این بدان معناست هیچ کس اصلا نباید انتقادی از اسرائیل کند؛ و دومین هدف تشکیل یک مبنای حقوقی است که «جرم نفرت پراکنانه» یهود ستیزی به خصوص در تعریف شامل انتقاد از اسرائیل نیز شود و از این رو نوشتن یا سخن گفتن درباره رفتار نژادپرستانه اسرائیل در قبال اقلیت مسلمانان و مسیحیان خود جرمی جنایی درنظر گرفته شود و نیز سخن گفتن آزادانه از جنایات جنگی این کشور نیز ناممکن شود.
حرف اصلی مطرح شده علیه کوربین این است که حزب کارگر را یهودستیزی فراگرفته و کوربین در مخالفت با آن کار اندکی انجام داده یا هیچ کاری نکرده است. برخی از بی رحمانه‌ترین حملات علیه کوربین از سوی جماعتی همیشگی درایالات متحده مطرح شده است. اندرو سولیوان اخیرا در مجله نیویورک گفته است «وقتی که نازشاه یک عضو پارلمان جدید از حزب کارگر مطرح شد، وی قبل از انتخاب شدن درفیس بوک گفته بود که اسرائیل باید به ایالات متحده منتقل شود و کن لوینگستون شهردار سابق لندن نیز با گفتن اینکه نازی‌ها در اصل طرفدار صهیونیسم بودند، کوربین دست روی دست گذاشته و هیچ کاری نکرده از او حمایت کرد.» آنگاه سولیوان در ادامه نوشت «سپس معلوم شد که خود کوربین در چندین گروه طرفدار فلسطین در فیس بوک عضو است که یهودستیزی اعضای آن بسیار شدید است» و حتی نوشت: «او با شرکت در نشستی در روز یادبود هولوکاست در سال ۲۰۱۰ به نقل از اسرائیلی‌ها خطاب به نازی‌ها گفت: «دوباره هرگز برای هیچ کس: آشویتس برای غزه هرگز.»
به عبارت دیگر کوربین باید مسئول نظارت پلیسی بر دیدگاه‌های شخصی نازشاه و لوینگستون شناخته می‌شد. عضویت هر دوی این افراد در حزب کارگر در پی این اظهارنظر‌ها به حالت تعلیق درآمد و لوینگستون درنهایت استعفا کرد. او همچنین باید از اظهارنظر‌های فیس بوکی در مورد فلسطین نیز اجتناب می‌کرد، چون به اصطلاح یهودستیزان گه گاه درباره دیدگاه‌های او اظهار نظر می‌کنند و جنایات جنگی که اسرائیل به طورروزمره در غزه مرتکب شده به هیچ شکلی نباید مورد تاکید قرار گیرد؛ بنابراین به تشخیص کسانی، چون اندرو سولیوان در آن سوی اقیانوس اطلس و مشتی دیگر از سینه چاکان اسرائیلی در بریتانیا، کوربین بر اساس این «واقعیت» او احتمالا زیرزیرکی یک یهود ستیز است. اما بدترین جرم رهبرحزب کارگر این است که «تهدیدی برای موجودیت» قوم یهود به شمار می‌رود، چرا که او در همه جا برابر فشار‌هایی که برای صحه گذاشتن و پذیرش تعریف چند وجهی «اتحاد بین المللی یادبود هولوکاست» از یهودستیزی وارد آمده مقاومت کرده است.
آیا کوربین برای نجات جایگاه خود به عنوان رهبر حزب کارگر به این مطالبات پاسخ خواهد داد؟ باید مظنون بود که او چنین کند، هر چند که قبلا به کرّات این نکات را قبول و پوزش خواهی کرده و علنا کرنش لازم را نسبت به هولوکاست به عنوان «بدترین جنایت قرن بیستم» انجام داده است؛ و هر بار که او می‌کوشد کسانی را که به او گیر داده اند اقناع کند، ضعیف‌تر ظاهر می‌شود. حتی اگر او به کلی تسلیم شود، سینه چاکان اسرائیل که برای فروکشیدن او سر از پا نمی‌شناسند، درست مثل کنترل قابل توجهی که بر رسانه‌های آمریکایی دارند، به حمله به او ادامه خواهند داد تا وقتی که به هدف خود دست یابند.
شورای اجرایی ملی حزب کارگر ماه سپتامبر برای رای دادن درمورد پذیرش کامل تعریف یهودستیزی تشکیل جلسه خواهد داد. وقتی چنین کنند - که احتمالش می‌رود - در برابر ضرب الاجلی که به آزادی بیان در بریتانیا خاتمه خواهد داد به زانو درخواهند آمد. از اسرائیل انتقاد کنید تا سر از زندان درآورید؛ و همین اتفاق در ایالات متحده نیز دقیقا به همین شکل درحال رخ دادن است. انتقاد از اسرائیل یا اعتراض نسبت به آن به زودی زود به کاری مجرمانه تبدیل خواهد شد. گاهی اوقات من به فکر فرو می‌روم که آیا سناتور بن کوردین و دیگرانی که وضع قوانین نفرت پراکنی را ترویج می‌کنند، واقعا می‌فهمند که وقتی آن‌ها قانون اساسی آمریکا را در دفاع از اسرائیل قربانی کنند، واقعا چه چیزی از دست خواهد رفت یا نه. زمانی که آزادی بیان از دست برود دیگر هیچگاه بازنخواهد گشت.
نویسنده: فیلیپ جیرالدی (PHILIP GIRALDI) کارشناس ضد تروریسم و مامور اطلاعات نظامی پیشین در سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا
منبع: yon.ir/T۳۴VW

انتهای پیام.

منبع: فردا

کلیدواژه: جرمی کوربین رژیم صهیونیستی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۵۲۹۹۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

وقتی وعده صادق به اهالی غزه فرصت نفس کشیدن داد

بگذار فرماندهان ارتش و مسئولان رژیم کودک‌کش، با چهره‌های مغموم و افسرده، ژست پیروزی بگیرند! و با وجود شهادت کارشناسان برجسته نظامی و سیاسی دنیا و مستندات رسانه‌های معتبر درخصوص خسارت‌های سنگین وارد شده به پایگاه‌های نظامی اسراییل، مدعی رهگیری ۹۹ درصدی و ۸۴ درصدی! موشک‌های ایران شوند.

تلاش ساکنان شهرک‌های اشغالی برای ناموفق نشان دادن عملیات وعده صادق با انتشار تصاویر مناطق مسکونی شان قبل و بعد از عملیات

بگذار شهرک‌نشین‌های بی‌وطن، عکس مناطق مسکونی‌شان را قبل و بعد از عملیات نظامی ایران منتشر کنند که به خیال خودشان از ناموفق بودن عملیات نظامی ایران بگویند، غافل از اینکه دارند با صدای بلند، تفاوت ماهیتیِ رژیم جعلی صهیونیستی با کشور ایران را فریاد می‌زنند؛ تفاوت رژیمی که به حمله به مناطق مسکونی اعتیاد دارد و بقایش در گرو کشتار زنان و کودکان است با کشور متمدن و اصیلی به نام ایران که حتی در تنبیه دشمن خبیثش هم، از کشتار پرهیز دارد و ترجیح می‌دهد خط و نشانش را با هدف قرار دادن پایگاه‌های نظامی حیاتی برای دشمن بکشد.

* (درحالیکه کاربران عزب زبان، با هشتگ «شکراً ایران»، به تمجید و تحسین عملیات وعده صادق پرداختند، امثال علی کریمی با واکنش‌های وطن فروشانه، حتی صهیونیست‌ها را هم شگفت زده کردند)

بگذار مزدوران داخلیِ شرورترین حکومت تمام تاریخ بشریت، بی‌آبرویی را به نهایت برسانند و در زمانه‌ای که تمام دنیا به احترام ایران مقتدر، تمام‌قد ایستاده و جسارت نظام جمهوری اسلامی به‌عنوان اولین کشوری که با عملیات نظامی به خباثت‌های رژیم اسراییل پاسخ داده را تحسین می‌کنند، از حمایت از این رژیم بگویند که فقط در ۶ ماه گذشته، دستش به خون حدود ۱۴ هزار کودک بیگناه آلوده شده.

روحیه گرفتن آوارگان فلسطینی بعد از عملیات وعده صادق برای بازگشت به خانه هایشان در شمال غزه

ما به خانه برمی‌گردیم

بگذار خفاش‌ها به صورت خورشید، خاک بپاشند. نور تابانش مگر خاموش می‌شود؟ در روز‌هایی که هر لحظه، جلوه جدیدی از دستاورد‌های عملیات وعده صادق به روایت منابع رسمی نظامی و رسانه‌ای دنیا آشکار می‌شود و دست و پا زدن صهیونیست‌ها و دنباله‌هایشان برای انکار شکست، نتیجه‌ای جز غرق شدن هرچه بیشتر آنها در باتلاق بی‌آبرویی ندارد، آن سوی ماجرا و در میان فلسطینی‌ها، صحبت فقط از برکات این عملیات غرورآفرین است.

سوغات پهپاد‌های صبور و موشک‌های بلندبالای ایران برای اهالی غزه، آرامش برای کودکان بوده و امید و روحیه برای بزرگتر‌ها برای ادامه مبارزه. حالا ساکنان این شهر محاصره‌شده، انگار جان دوباره‌ای گرفته باشند، چشم در چشم ارتش سیلی‌خورده اسراییل، از عزم‌شان برای بازگشت به خانه می‌گویند. آنهایی که شنبه شب را با هیجان و شادیِ عملیات وعده صادق به صبح رساندند، روز یکشنبه با حرکت سیل جمعیت به سمت مرز شمال، یک بار دیگر بعد از ۶ ماه، لبخند زدند.

حملات ارتش رژیم صهیونیستی به جمعیتی که به سمت مرز شمال غزه می‌روند

ماجرا از این قرار بود که شب عملیات، نیرو‌های ارتش رژیم صهیونیستی، از ترس اینکه هدف موشک‌های ایران قرار بگیرند، از محل استقرارشان در غرب غزه به سمت شرق این شهر پناه بردند. خبر این عقب‌نشینی که دهان به دهان در میان آوارگان فلسطینی ساکن مناطق اطراف رسید، تعداد بسیار زیادی از آنها از فرصت استفاده کردند و با اشتیاق فراوان و با قوت قلبی که از عملیات وعده صادق گرفته بودند، به سمت مرز شمال غزه رفتند تا به خانه‌هایشان برگردند.

این‌طور بود که در غیاب نظامیان اسراییلی، هرکسی که صبح زود خودش را به مرز رساند، موفق شد وارد شمال غزه شود. گرچه چند ساعت بعد که نیرو‌های ارتش صهیونیستی جرأت کردند از پناهگاه خارج شوند و به منطقه برگردند، تلاش کردند با تیراندازی و حملات خمپاره‌ای مانع حرکت مردم شوند، اما برق چشم‌های کوچک و بزرگ آنها نشان می‌داد نور امیدی که در دلشان روشن شده، خاموش‌شدنی نیست.

شنای شادمانه و تفریح کودکان غزه در ساحل در روز‌های بعد از عملیات وعده صادق

برخلاف ساکنان سرزمین‌های اشغالی که بعد از چند روز، هنوز در شوک حملات موشکی ایران و در ترس ناشی از تهدیدات محکمش نسبت به هرگونه خطای جدید اسراییل روز را به شب می‌رسانند، از آن طرف خبر می‌رسد با عقب‌نشینی ارتش رژیم صهیونیستی از اغلب مناطق، مردم فلسطین فرصت پیدا کرده‌اند بعد از حدود ۷ ماه، نفس بکشند. شاهد این موضوع، صحبت‌های «موسی ابومرزوق»، یکی از رهبران حماس است که گفته: «بعد از پاسخ ایران به اسراییل، قتل‌عام مردم فلسطین در غزه به پایین‌ترین میزان رسیده است».

حضور مردم در ساحل «دیر البلح»، استان مرکزی نواز غزه

این‌طور است که با وجود تداوم حملات رژیم کودک‌کش، تصاویری که این روز‌ها از شهر‌های مختلف فلسطین در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌شود، از حال خوش مردم به‌ویژه کودکان حکایت دارد. در سایه امنیت نسبی ایجاد شده بعد از عملیات وعده صادق، مردم فلسطین توانسته‌اند بعد از مدت‌ها سری بزنند به سواحل زیبای سرزمین مادری‌شان تا سختی‌ها و مصائب چند ماه گذشته را کمی فراموش کنند.

ناراحتی و عصبانیت صهیونیست‌ها از تفریح و شادی مردم غزه در ساحل به روایت یک کاریکاتوریست

حالا فقط این اخبار و تحلیل‌های مربوط به قدرت موشکی ایران و عملیات موفقیت‌آمیزش نیست که سوهان روح شهرک‌نشین‌ها شده بلکه دیدن تصاویر شنای پرشور و نشاط کودکان و تفریح و شادی مردم در ساحل غزه هم، هر لحظه عصبانیت و احساس شکست را در وجود آنها تشدید می‌کند.

ساحل مملو از جمعیت غزه در مقایسه با ساحل خالی شهرک کریات شمونه

در روز‌های اخیر صهیونیست‌ها با انتشار تصاویر ساحل مملو از جمعیت غزه و مقایسه آن با ساحل خالی شهرک «کریات شمونه»، نوشتند: «واقعا پیروز جنگ کیست؟» «بن گویر»، وزیر امنیت داخلی رژیم اسراییل هم، با ابراز ناخرسندی از این حال خوش اهالی غزه گفته: «چطور به فلسطینیان اجازه داده می‌شود به دریا بروند درحالی‌که هر روز سربازان ما در غزه کشته می‌شوند؟»

خوشحالی دختر بچه غزه‌ای از چشیدن دوباره مزه نان بعد از چند ماه

ما دیگه نان داریم...

شیرین‌ترین دستاورد عملیات وعده صادق را، اما دختر کوچولوی ساکن شمال غزه، به رخ دنیا کشید. او که بعد از چند ماه، دوباره مزه نان گرم را چشیده بود، با در دست داشتن یک قرص نان، رو به دوربین با خنده‌ای دلنشین می‌خواند: «ما دیگه نان داریم»؛ و این، نشانه‌ای بود برای یکی از مهم‌ترین تغییرات روز‌های اخیر در مناطق محاصره‌شده شمال غزه. 

ماجرا از این قرار است که به لطف خدا و در نتیجه عملیات وعده صادق، حصر شمال از چند روز گذشته، کمتر شده و رژیم صهیونیستی اجازه ورود محموله‌های کمکی بیشتری را به شمال غزه داده است. در نتیجه، میزان ارزاق و کالا‌ها در بازار قحطی‌زده شمال، بیشتر شده و همین اتفاق، شکست قیمت‌ها را به دنبال داشته است.

«محسن فایضی»، کارشناس مسایل فلسطین هم درخصوص تغییرات شرایط در غزه و سایر مناطق تحت محاصره بعد از عملیات وعده صادق، می‌گوید: «وضعیت گرسنگی و تجهیزات و... رو به بهبود است و اگر همین روند تا دو سه هفته آینده ادامه پیدا کند و مثل روز‌های اخیر در روز حدود ۵۰۰ کامیون وارد غزه شود، این بحران تا حدودی به ثبات می‌رسد.»

او با اشاره به اینکه اسراییل در این روز‌ها عملیات گسترده زمینی نداشته و تیپ‌ها را هم جز یک تیپ از کل نوار غزه خارج کرده، ادامه می‌دهد: «در این شرایط، وضعیت در جنوب، حتی دارد به بازگشت مدیریت فلسطینی و حماس نزدیک می‌شود و تصاویری از آواربرداری، اصلاح خیابان‌ها و... منتشر می‌شود. اما شمال، داستان متفاوت‌تری دارد و صهیونیست‌ها تلاش دارند شرایط به کنترل و حاکمیت طرف فلسطینی نزدیک نشود؛ به‌این‌ترتیب در وهله اول، سعی می‌کنند مانع ورود جمعیت و بازگشت مردم به شمال شوند و در وهله دوم، حملات هوایی به ۳ استان شمالی را ادامه می‌دهند. البته در این روز‌ها به لطف شرایط و همچنین عملیات وعده صادق، کمترین کشتار در ۲۰۰ روز اخیر (حدود ۸۰ تا ۱۰۰ شهید) را شاهد هستیم.»

منبع: فارس

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی