گلدمن ساکس:منتظر جهش قیمت نفت به دلیل مقررات جدید نباشید
تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۵۴۳۵۷۸
به گزارش ایسنا، سازمان بین‌المللی حمل و نقل دریایی (IMO) مقررات الزام آوری برای ناوگان کشتیرانی جهانی دارد که از اول ژانویه سال ۲۰۲۰ به اجرا درخواهد آمد. این مقررات مستلزم کاهش غلظت سولفور در سوخت مورد استفاده در کشتی‌ها از ۳.۵ به ۰.۵ درصد است که نتیجه آن کاهش چشمگیر آلودگی خواهد بود.
با این حال به دلیل اینکه ناوگان کشتیرانی جهانی به یکباره استفاده از سوخت‌های دارای سولفور بالا را کنار خواهد گذاشت، مقررات مذکور چالش‌هایی را برای کشتیرانی، پالایشگاه‌ها و همچنین بازارهای نفت خام و سوخت‌های پالایش شده ایجاد می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به دلیل این ابهام و همچنین پرسش‌هایی پیرامون مکانیسم اجرای مقررات، بسیاری از کشتی‌ها از اقدام تا این تاریخ اجتناب کرده‌اند اما مهلت زیادی برای آنها نمانده است.
این نگرانی وجود دارد که سوخت حاوی سولفور پایین به حد کافی وجود نداشته باشد و در نتیجه اختلاف قیمت شدیدی بین انواع مختلف سوخت ایجاد شده و باعث شود قیمت نفت به شکل قابل ملاحظه و ناگهانی افزایش پیدا کند.
اما در گزارش جدید گلدمن ساکس آمده است این مسئله قابل حل است. صنعت کشتیرانی گزینه‌های متعددی در اختیار دارد که شامل اسکرابرها، سوخت‌های دارای سولفور پایین و LNG است. نخست اینکه کشتی‌ها میتوانند اسکرابرهایی نصب کنند که سوخت دارایی سولفور بالا را به شکل اساسی تمییز می‌کنند. این گزینه معایبی از جمله هزینه بالای نصب این فناوری را دارد. اما گلدمن می‌گوید فراهم کنندگان این فناوری وارد عرصه خواهند شد و نصب اسکرابرها صرفه اقتصادی دارد.
بعلاوه اقتصاد این فناوری برای کشتی‌های بزرگتر که مصرف کنندگان بزرگ سوخت هستند، بهتر است. بدین ترتیب بسیاری از تحلیلگران میزان سوختی که پاکسازی خواهد شد را ناچیز می‌پندارند. این بانک سرمایه گذاری برآورد می‌کند در فاصله سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۵ حدود یک تا ۱.۴ میلیون بشکه در روز سوخت دارای سولفور بالا پاکسازی می‌شود و این امر هجوم به سوی سوخت‌های دارای سولفور پایین را کاهش می‌دهد.
با این حال استفاده از سوخت‌های دارای سولفور پایین، گزینه پیش فرض برای بسیاری از کشتی‌ها خواهد بود زیرا هزینه آن در مقایسه با اسکرابر، ناچیز است اما عیب آن بالا بودن قیمت‌های سوخت نسبت به گزینه‌های فعلی است (نصب اسکرابر گران است اما کشتی‌ها همچنان میتوانند سوخت‌های آلاینده ارزانتر را مصرف کنند).
گزینه سوم استفاده از LNG به جای نفت کوره کثیف است. LNG تقریبا سولفور ندارد، آلایندگی کمتری ایجاد می‌کند و هزینه آن نسبتا پایین است. با این حال سرمایه مورد نیاز برای تبدیل سوخت کشتی به LNG بسیار عظیم است. بعلاوه کشتی بایستی در مسیرهایی حرکت کند که بتواند در آنها سوخت گیری کند. به این ترتیب فرصت ایجاد شده از مقررات IMO برای LNG تقریبا محدود است و گلدمن ساکس برآورد کرده که کشتی‌های مجهز به LNG تنها جای ۲۵۰ هزار بشکه در روز نفت کوره را تا سال ۲۰۲۵ می‌گیرند.
در هر حال این سه گزینه برای کشتی‌ها راه طولانی در پیش دارند تا جای سوخت‌های کثیف را بگیرند.
بر اساس گزارش گلدمن ساکس، دلیل دیگری که چرا کمبود سوخت آن طور که برخی تصور می‌کنند شدید نخواهد بود این است که صنعت کشتیرانی از همان ابتدا پایبندی کامل به مقررات IMO نخواهد داشت. نرخ پایبندی اولیه در سال نخست اجرای این مقررات، حدود ۸۰ درصد خواهد بود و تا سال ۲۰۲۴ به ۹۵ درصد می‌رسد.
منبع: الف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۵۴۳۵۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مقررات‌زدایی در نزدیکی کارآفرین‌ها / قانون هست اجرا خیر
به گزارش خبرنگار مهر مقررات دست و پاگیر از بزرگترین مشکلات کارآفرین‌ها است. کارآفرین‌ها با وجود قوانین حمایت‌گر و بهبود نسبی شرایط، هنوز هم با موانعی از قبیل اجرای ضعیف و ناقص قوانین، مشکلات مربوط به زیرساخت مانند قطعی برق تولیدی‌ها و بوروکراسی اداری مواجه هستند.
در شرایطی که تولید حرف و هدف اول کشور است؛ بازیگران تولید یعنی تولیدکننده و کارآفرین باید بتوانند کسب و کار خود را راحت راه بیندازند و بعد به سرعت به سمت توسعه آن بروند. برنامه پایش، شب گذشته فرصتی را فراهم کرد تا کارآفرین‌ها به صورت زنده و مستقیم از مشکلات‌شان بگویند. از مقررات زائد یا سخت‌گیرانه‌ای که راه رسیدن به تولید را برایشان دورتر کرده است.
مهدی شفیعی قاسمی، اولین مهمان پایش بود. او صاحب شرکتی دانش‌بنیان است و در زمینه انرژی و تجهیزات تکنولوژی برای صنعت نفت و گاز و پتروشیمی و آب فعالیت می‌کند. شرکت او ۱۴ سال پیش به همراه ۲۰۰ فارغ‌التحصیل دانشگاه شریف تأسیس شد. این کارآفرین درباره قوانین و مقرراتی که سد راه کسب و کارش شده است، گفت: «در زمینه‌هایی قانون داریم اما دراجرا ضعیف است. مثلاً یک پروژه‌ای را با هزار زحمت برای کارفرما ارائه می‌دهیم. به بخش ضمانت‌نامه که می‌رسد؛ قانون اجازه می‌دهد که از صندوق‌های پژوهش فناوری استفاده کنیم اما کارفرما که گاهی خصولتی و شبه دولتی است؛ می‌گوید در آئین‌نامه آمده اما چون ریسک دارد نمی‌پذیریم. این باعث می‌شود مثلاً ۵ درصد به هزینه‌های شرکت اضافه شود. قانون جهش تولید دانش‌بنیان حمایت‌های بسیاری را برای تولید دارد. درواقع بالادستی تسهیلات را تصویب می‌کند اما وقتی به بانک‌ها می‌رسد، می‌گویند فقط باید تضمین ملکی بدهید.»
تولید دانش‌بنیان، ضرورت کشور
شرکت‌های دانش‌بنیان در شرایط امروز کشور به دانش‌فنی بسیاری دست‌یافته‌اند که نیاز کشور را به واردات برخی از محصولات، تأمین کرده‌اند. شفیعی، کارآفرین حوزه دانش‌بنیان دراین‌خصوص گفت: «یکی از محصولاتی که تولید می‌کنیم و سطح دانش فنی بالایی دارد؛ زنجیره لوله‌های پی‌وی‌سی است. این لوله‌ها در خانه‌ها و زیرزمین و این موارد استفاده می‌شود. قبلاً این محصول را از اروپا وارد می‌کردیم اما یک روز گفتند که دیگر نمی‌توانیم به ایران این محصول را بدهیم. اگر ما تولید نمی‌کردیم، کل زنجیره کشور دچار مشکل می‌شد. یکی از مسئولان این حوزه می‌گوید تولید دانش‌بنیان در کشور به ضرورت تبدیل شده است.»
شفیعی اذعان داشت که اگر مسئولان بتوانند به شرکت‌های دانش‌بنیان نگاه بیشتری داشته باشند و به طور مثال اگر مجوزی خواستند راحت‌تر و با تشریفات کمتری به او بدهند؛ در حوزه دانش‌بنیان‌ها بسیار رشد خواهیم کرد.
کارآفرین‌ها پای‌کار تولید هستند
مهمان بعدی برنامه پایش چهارم اردیبهشت هم کارآفرین بود. ناصرسادات، کارآفرین حوزه کشاورزی و دام‌پروری است. او کارش را از سال ۸۹ آغاز کرده و حالا به مرحله صادرات محصولات کشاورزی نیز رسیده است.
این کارآفرین از مشکلاتی مانند استعلام‌های موردنیاز برای تأسیس دام‌پروری و گلخانه گله داشت. او درباره یکی از مشکلات زیرساختی مربوط به کسب و کارش گفت: «یکی از مشکلات، قطعی آب چاه‌های کشاورزی است. سال گذشته خیلی از کشاورزان ضرر دیدند؛ زیرا وقتی گلخانه تأسیس می‌شود اگر تنها یک ربع برق نداشته باشد، تمام محصولاتش در گرمای تابستان از بین می‌رود. ما حاضریم برق خانه‌هایمان را قطع کنند اما برق گلخانه قطع نشود.» یکی دیگر از گله‌های این کارآفرین حوزه کشاورزی، وجود رقبای بزرگ و قدرتمندی مانند نهادهای عمومی غیردولتی است.
سادات در انتهای برنامه گفت: «تمام جوانان در همین آب و خاک میتوانند بهترین تولید را داشته باشند. اگر گله‌ای داریم برای بهتر شدن شرایط است.»
کد خبر 6089241
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد