به نقل از «پارس نیوز»

می‌توانم به خیلی‌ها کمک کنم قهرمان شوند

تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۵۴۶۴۰۲

به گزارش پارس نیوز، 

سیدعلی ضیاء یکشنبه در برنامه «فرمول یک» میزبان بهداد سلیمی بود که موفق به دریافت مدال طلا در رشته وزنه برداری در مسابقات جاکارتا شد و سپس از ورزش قهرمانی خداحافظی کرد.

وی که پس از مسابقات برای اولین بار در یک برنامه حاضر می شد، در پاسخ به اینکه آیا به خاطر ظهور یک قهرمان جدید و تن ندادن به مدال نقره، از ورزش قهرمانی دست می کشد، تاکید کرد: ورزشکار جدیدی آمده و قهرمان بزرگی است اما دلیل خداحافظی من او نبود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

واقعا دیگر زانویم اجازه نمی دهد که ادامه بدهم.

*من به ورزش آمدم و رفتم اما احسان حدادی هنوز هست!

این ورزشکار درباره دوستی با احسان حدادی نیز گفت: من دوم دبیرستان بودم و دو سه سال بود وزنه برداری را شروع کرده بودم. آن زمان مربی داشتم که او یک بار به من گفت با احسان حدادی رفیق است. من هم به او اصرار کردم که تماس بگیرد تا با احسان صحبت کنم. مربی ام پذیرفت و با حدادی حرف زدم و به او ابراز علاقه کردم. آخر هم من به ورزش آمدم و از آن *خداحافظی کردم اما حدادی هنوز در ورزش است!

سلیمی درباره تجهیزات تصریح کرد: امکانات ما اصلا خوب نبود و علی رغم تلاش فدراسیون به خاطر مشکلات ارزی نتوانستیم تجهیزات خوبی داشته باشیم. ما با تجهیزاتی کار می کردیم که برای 18 سال پیش بود و استاندارد نبود. یکی دو سال دیگر اصلا این تجهیزات قابل استفاده نیست.

*آگاهی و اطلاعاتی برای ورود به سیاست ندارم

وی درباره ورود به سیاست با پایان دوران قهرمانی، تاکید کرد: اینکه بخواهم به شورای شهر بروم شایعه بود و من اصلا شرایط و آگاهی و اطلاعات نداشتم که وارد سیاست شوم. حالا هم نمی توانم آینده را پیش بینی کنم اما علاقه و گرایش خودم به سوی مدیریت ورزشی است و دوست دارم در این زمینه فعال باشم و در همین رشته هم تحصیل می کنم.

این قهرمان وزنه برداری با بیان اینکه مدیریت فقط ریاست فدراسیون نیست، درباره رایزنی و لابی با داوران برای بهبود وضعیت ورزشکاران ایرانی گفت: فکر می کنم شرایط هیات ژوری بهتر شده است و با ورزشکاران ایرانی بهتر برخورد می کنند.

سلیمی با اشاره به ماجرای دوپینگ که باعث کاهش سهمیه المپیک به دونفر شد، تاکید کرد: ما 5، 6 نفر را داریم که در سطح مدال جهانی هستند و ما می توانیم در این المپیک هم مثل 2012 چند مدال بگیریم. اگر کمیته المپیک با فدراسیون جهانی رایزنی کند و حداقل یک سهم اضافه شود بهتر خواهد بود. البته تعداد مدالهای وزنه برداری هم کم شده است.

 

*از زمان مدیریت  مرادی وزنه برداران حقوق خوبی می گیرند

وی درباره دستمزدی که می گیرد نیز تصریح کرد: از زمانی که آقای مرادی آمده اند در عرصه وزنه برداری حقوق های خوبی دریافت می کنیم.

 

*می توانم به خیلی ها کمک کنم قهرمان جهان و المپیک شوند

این ورزشکار با بیان اینکه استخدام شرکت مخابرات شده است، درباره آینده کاری خود گفت: فکر می کنم می توانم به خیلی ها کمک کنم که قهرمان جهان و المپیک شوند.

 

*مربیان ایرانی از خارجی ها بهتر هم هستند

سلیمی درباره تفاوت مربی ایرانی و خارجی در رشته خود اظهار کرد: فاصله ای بین مربیان ایرانی و خارجی نیست و حتی مربیان ما از خیلی مربیان دنیا بهتر هستند. کسانی مثل آقای توکلی هم در دنیا تدریس می کنند. در مقاطعی از ایشان هم استفاده شده اما فعلا بنا به دلایلی با فدراسیون همکاری نمی کنند.

وی دلیل این عدم همکاری را در حیطه اطلاعات فدراسیون دانست و تصریح کرد: هر چیزی را نمی شود گفت و تشنج ایجاد کرد. در مجموعه ای که افراد با هم کار می کنند همیشه اختلاف نظر و دوستی و بالا و پایین در کنار هم هست و اینکه بخواهیم همه اینها را مطرح کنیم فقط تشنج ایجاد می کند و دردی را دوا نمی کند. اگر جایی حس کنم دردی را دوا می کند حتما حرف می زنم.

*سیاسیون به ورزش آمدند که ورزشی ها به عرصه سیاست رفتند

این ورزشکار در پاسخ به این سوال ضیاء که چرا ورزشی های ما به سیاست رفته اند، اذعان کرد: چون سیاسی ها به ورزش آمده اند! برخی نظامی بوده اند و حالا به ورزش آمده اند یا در سیاست بوده اند و به خاطر تریبون به ورزش آمده اند و جای ما را گرفته اند. ما ورزشی باسواد قهرمان کم نداریم. اعضای ورزشکار شورای شهر همچون تقی پور و ساعی و جدیدی و... هم باسواد و توانمند بودند و می توانستند مدیریت ورزشی کنند اما چون در ورزش از آنها استفاده نشد راه سیاست را در پیش گرفتند.

باشگاه داری برای یک قهرمان المپیک کوچک است

سلیمی در پایان تصریح کرد: باشگاه داری خیلی برای یک قهرمان المپیک کوچک است. اینکه بخواهم یک باشگاه کوچک رادستم بگیرم و کار کنم اجحاف به ورزش وزنه برداری است من می توانم در ابعاد وسیع تری به این رشته کمک کنم.

در این برنامه همچنین آیسان ادیب همراه با مربی‌اش عزیز حسینی به برنامه آمده بودند؛ کودکی که از هفت سالگی تمرین وزنه برداری را شروع کرده و در یک ضرب وزنه 25 کیلویی و در دو ضرب  وزنه 35 کیلویی را می زند. او در یک مسابقه در اهواز هم شرکت کرده است. 

آیسان در سخنان کوتاهی گفت: از اردبیلی ها تشکر می‌کنم که مرا حمایت می کنند و چون مادرم مشکین دشتی است از تمام اهالی این منطقه هم تشکر می‌کنم.

انتهای پیام/

 

منبع: پارس نیوز

کلیدواژه: مدال طلا وزنه برداری مشکلات استاندارد شورای شهر دوپینگ المپیک حقوق جهان شرکت مخابرات جهان شرکت مخابرات مدال طلا مشکلات وزنه برداری پارس پارس نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۵۴۶۴۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نامه سرگشاده قوچانی به سازمان تامین اجتماعی

آفتاب‌‌نیوز :

محمد قوچانی مدیر مسئول و سردبیر مجله آگاهی‌نو نوشت:

این یک نامه سرگشاده است خطاب به سازمان تامین اجتماعی.

دو مجله آگاهی نو و کتاب نامه با تولید محتوایی بیش از دوهزار صفحه در سال چهارنفر تحریریه ثابت دارد الباقی حق التحریر می‌گیرند. فهرست بیمه ما کوچک است: سردبیر و دبیر تحریریه، یک دبیرگروه و یکی از مشاورین مجله که برای آن‌ها بیمه رد می‌شود. ما به دلیل سازمان کوچکمان حتی منشی تحریریه یا مدیر مالی و اداری مستقر نداریم، چون بودجه اش را نداریم و تا حالا خودمان همزمان منشی و مدیر هم بوده ایم. درباره این چهارنفر هم بخشی از حق بیمه را ما پرداخت میکنیم و بخشی را وزارت فرهنگ که طبق یک قانون مشخص و عام به نشریات تا یک سطحی تخفیف می‌دهند. 

سازمان تامین اجتماعی با اعزام بازرس به صورت مکرر ما را کنترل می‌کند که مبادا این فهرست بیمه صوری و جعلی باشد! و، چون حرفه روزنامه نگاری را با مشاغل دیگر اداری و تجاری قیاس می‌کند معتقد است ما باید از هشت صبح تا چهار بعد از ظهر در دفتر حاضر باشیم؛ بنابراین با بازرسی غافلگیرانه وقتی ما در حال مصاحبه یا تهیه مقاله بیرون مجله هستیم به دفتر مراجعه و با عدم رویت ما، کارگاه آگاهی نو را تعطیل اعلام می‌کند و تخفیف ارشاد را لغو می‌کند.

مثلا ما امروز در حال گفتگو با دکتر ظریف بودیم که سرزده تشریف آوردند و هرچه همکار ما توضیح داده و مجله و نوشته‌های ما را نشان داده بازرس محترم زیر بار نرفته و کارگاه را تعطیل گزارش کرده است.

سوال من این است پس این همه محتوا چگونه تولید می‌شود؟ چرا کسی حرفه ما را به رسمیت نمی‌شناسد؟ چرا فکر نمی‌کنند من هر روز نمی‌توانم کتاب‌هایم را به دفتر ببرم و مقاله بنویسم؟ نمی‌توانم همه سیاسیون و روشنفکرانی که با آنان گفتگو میکنیم را به دفترمان دعوت کنم؟ نمی‌توانم با روزنامه نگاران برخورد اداری کنم! 

ما مطبوعات مستقل (خصوصی و غیر دولتی) بنگاه‌های ضعیفی هستیم. حتی چند میلیون تومان هم در کار ما اثر دارد. اگر ما بیکاره بودیم که دفتر مجله اجاره نمی‌کردیم. چرا در شب‌های صفحه بندی که تا صبح کار میکنیم بازرس نمی‌فرستید؟

اصلا چرا مجله را ورق نمی‌زنید که کارنامه ما را ببینید. قطع یک تخفیف ناچیز قانونی به مطبوعات کدام مشکل دولت یا بیمه را حل میکند؟ کار ما مخفیانه نیست. مجله منتشر میشود و میزان کار هر فرد در آن روشن است. ما مغازه نداریم که هر روز صبح کرکره لش را بالا ببریم. روزنامه نگاری را به رسمیت بشناسید ...

رونوشت: 

۱. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

۲. وزارت کار 

۳. سازمان تامین اجتماعی شعبه خیابان ملک

۴. انجمن صنفی روزنامه نگاران استان تهران