به نقل از «افکارنيوز»

علت ترک خوردگی پوست بدن چیست؟

تاریخ انتشار: ۱۹ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۵۴۷۰۵۹

اگر شما نیز مانند میلیاردها زنی هستید که زایمان کرده و یا وزنش در برحه‌هایی از زندگی مانند یو یو بالا و پایین رفته، احتمالاً تا حدی با علائم کشیدگی و ترک های پوستی آشنا هستید. اما به رغم عمومیت این موضوع، اطلاعات اندکی در مورد اینکه چطور به وجود آمده‌ و یا چرا از بین نمی‌روند، وجود دارد.

سرانجام، تیمی از محققان برخی از راز و رمزهای این مسئله را در مقاله‌ایی منتشر نمودند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یافته‌های آنان احتمالاً در آینده به درمان‌های بهتری برای به بازیابی پوست پس از انبساط‌های ناگهانی منجر خواهد شد.

چه کسانی دچار کشش یا ترک پوستی می‌شوند؟

تصور می‌شود هنگامی که پوست مجبور به بسط سریع‌تر از حد؛ حدی که به سادگی قادر به کشش پوست نباشد و یا مجبور به رشد پوست جدید(پاسخ بسیار کند) شود، کشش‌های پوستی رخ می‌دهد.

نمونه‌ایی از افراد که در این شرایط قرار دارند، عبارتند از زنان باردار، افرادی که کاهش یا افزایش وزن سریع دارند یا کودکان و نوجوانانی که رشد سریع دارند.

روشن است پوستی که متحمل علائم کشش شده از پوست طبیعی متفاوت است. آنچه که دقیقاً شناخته شده نبود، میزان تفاوت این نوع پوست‌ها با پوست طبیعی است، که باعث می‌شود متفاوت به ‌نظر آیند و نتیجتاً متفاوت عمل کنند. به همین دلیل این مقاله منتشر می‌شود.

محققان چگونه علائم کشش پوستی را مطالعه نمودند؟

محققان در صدد بودند تفاوت‌ پوست‌های دارای علائم کشش را از پوست‌های طبیعی در سطح میکروسکوپی بررسی نمایند. برای انجام این کار، آنها از پوست ۲۷ زن سالم نمونه گرفتند. از بین این موارد، ۱۸ زن با پیشینه‌ی خانوادگی با علائم کشش پوستی ناشی از بارداری، ۱۱ زن باردار بودند و ۷ نفر علائم کشش و ترک ناشی از بارداری را تجربه کرده بودند.

آن‌ها این نمونه‌ها را گرفته و با رنگ‌های خاص رنگ‌آمیزی کردند تا دریابند فیبرهایی مانند کلاژن و الاستین چه تاثیری بر پوست‌های طبیعی در مقابل پوست‌های دارای علائم کشش دارند.

آنها همچنین از نمونه‌های مختلفی که به دست آورده بودند، موارد ژنتیکی را حذف کرده و DNA آن‌ها را تجزیه و تحلیل نمودند تا ببینند آیا تفاوتی بین پروتئین سلولی هر یک از نمونه‌ها وجود دارد یا خیر، و همچنین چنانچه اساس آن ژنتیک است، چرا در برخی از افراد علائم کشش به وجود می‌آید، حال آنکه در برخی دیگر به وجود نمی‌آید.

آن‌ها از علائم کشش و ترک های پوستی چه چیزی آموختند؟

گروه تحقیق دریافتند که تفاوت اصلی بین پوست‌های دارای علائم کشش و پوستهای طبیعی در شیوه‌ایست که فیبرهای الاستیک تنظیم شده‌اند.

در پوست با علائم کشش، فیبرها نازک‌تر و درهم‌ ریخته‌تر بودند. به جای داشتن فیبرهای افقی قوی در لایه‌ پایین‌تر، پوست‌ها با علائم کشش فیبرهایی دارند که همگی از اندازه‌های متفاوتی برخوردارند و به تمام جهات مختلف اشاره دارند.

مادامی که تیم تحقیق به‌ دنبال این بود که چه نوع ژن‌هایی در کشش‌های پوستی نسبت به پوست‌های طبیعی مورد استفاده قرار گرفته، دریافتند که ساختار فیبر الاستین به طور چشمگیری پیچیده است، اما این ساختار بین نقاط مختلف پوستی ناهماهنگ است.

محققان بر این باورند زمانی که پوست فراتر از ظرفیتش کشیده می‌شود، ترتیب طبیعی فیبرهای الستیک از هم جدا شده و سریع‌تر از آنچه که بدن قادر به بازسازی آن باشد، در هم می‌شکنند.

به نظر می‌آید بدن پس از آن سعی می‌کند تولید فیبرهای الاستیک جدید را افزایش دهد، اما اساس تشکیل پوست به طور معمول آن را به ‌گونه‌ای تخریب شده، نگه می‌دارد.

از آنجا که این فیبرها به ‌خوبی معمول کار نمی‌کنند، در طول زمان به آرامی کشیده شده و نمی‌توانند دوباره به حالت اول بازگردند. به همین دلیل علائم کششی پوست در طول زمان بیش از پیش به شل شدگی و افتادگی متمایل می‌شود.

آیا علائم کشش پوستی امری ژنتیکی تشخیص داده شد؟

در تحلیل اخیر در بررسی ژنوم، کروموزم‌های گوناگون که در هسته‌ی سلول‌های یک گونه یافت می‌شود، محققان تنها به یک تغییر در ژن‌ها که روی اجزای ساختمان فیبر الاستین در برخی از افراد مبتلا به علائم کشش تاثیر می‌گذارد، دست یافتند.

تیم تحقیقاتی تصور می‌کند افراد با تغییرات ژنتیکی خاص ممکن است به‌ طور طبیعی فیبر الاستیک در هم ریخته‌ی کمتر یا بیشتری در پوست برای شروع این فرایند داشته باشند. که همین امر موجب می‌شود تا در صورت ‌بروز کشش‌های چشمگیر، پوست آن‌ها به‌ طور طبیعی کشش بیشتری را متحمل شود، آنچه که به احتمال زیاد به ترک‌های پوستی منتهی می‌شود.

برای من چه مفهومی دارد؟

این مطالعه اولین تحقیقی است که حقیقتاً برای درک علت کشش‌های پوستی انجام پذیرفت. محققان امیدوارند که یافته‌هایشان به سایر محققان و پزشکان در یافتن راه‌های جدید برای درمان یا حتی پیشگیری از ترک های پوستی کمک کند.

نکته‌ایی قابل توجه: بسیاری از کرم‌ها و لوسیون‌هایی که ادعای پیشگیری یا درمان ترک‌های پوستی را دارند، در واقعیت فقط ادعاست و اساس پژوهشی خاصی ندارد، زیرا این مطالعه اولین مطالعه برای کشف این مشکل است.

باید پیش از هزینه و خرید کرم‌ها مجدداً فکر کنید، زیرا برخی از آنها وعده‌هایی می‌دهند که به درمان ترک‌های پوستی منتهی نمی‌شود.

 

منبع: افکارنيوز

کلیدواژه: زایمان پوست پوست زنان وزن کودکان رشد بارداری ژنتیک درمان درمان بارداری پوست درمان زایمان ژن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۵۴۷۰۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف یک راه جدید برای از بین بردن بوی زیر بغل

پژوهشگران «دانشگاه متروپولیتن اوزاکا» در پژوهش جدیدی نشان داده‌اند که می‌توان باکتری‌های ایجادکننده بوی زیر بغل را با استفاده از لیزین به‌دست‌آمده از باکتریوفاژ هدف قرار داد.

به گزارش ایسنا، ساطع شدن بوی بد از زیر بغل، یکی از مشکلاتی است که بسیاری از افراد را آزار می‌دهد.

به نقل از ساینمگ، بوی بد زیر بغل ناشی از متابولیزه شدن عرق توسط باکتری‌های تولیدشده توسط غدد «آپوکرین»(Apocrine) است. این باکتری‌ها بومی پوست ما هستند اما بوی تولیدشده در بدن افراد گوناگون، متفاوت است. به طور کلی، مردم از دئودورانت‌ها برای زیر بغل خود استفاده می‌کنند اما شاید راهی برای خلاص شدن از شر باکتری‌ها وجود داشته باشد.

برای کشف این راه حل، یک گروه پژوهشی به سرپرستی پروفسور «ساتوشی اوماتسو»(Satoshi Uematsu) استاد «دانشگاه متروپولیتن اوزاکا»(OMU) و «کوسوکه فوجیموتو»(Kosuke Fujimoto) دانشیار دانشکده پزشکی این دانشگاه، نمونه‌های مایع بدن را از زیر بغل ۲۰ مرد سالم جمع‌آوری کردند.

یک پنل بویایی ذهنی، بوها را به دو نوع طبقه‌بندی کرد که ۱۱ نوع بوی قابل توجه را در بر داشت. پژوهشگران، مواد تولیدشده از متابولیسم باکتری‌ها و DNA میکروفلور پوست را تحلیل کردند و افزایش حضور پیش‌سازهای ایجادکننده بو را در آن ۱۱ نمونه دیدند که با تکثیر باکتری «استافیلوکوکوس هومینیس»(Staphylococcus Hominis) همراه بود.

پژوهشگران، آمینواسید «لیزین»(Lysine) را از یک باکتریوفاژ تولید کردند که باکتری استافیلوکوکوس هومینیس را آلوده می‌کند. طی بررسی‌های آزمایشگاهی مشخص شد که لیزین فقط باکتری استافیلوکوکوس هومینیس را هدف قرار می‌دهد، نه باکتری‌های دیگر که معمولا روی پوست وجود دارند.

«میهو اوماتسو»(Miho Uematsu) دانشیار گروه ایمنی‌شناسی و ژنومیک دانشگاه متروپولیتن اوزاکا گفت: ما با استفاده از ابررایانه «SHIROKANE» در «دانشگاه توکیو»(UTokyo)، یک تحلیل متاژنومیک را در مقیاس بزرگ روی میکروفلور پوست انجام دادیم و دریافتیم که باکتری استافیلوکوکوس هومینیس در ایجاد بو مهم است. شناسایی کردن لیزین که به باکتری استافیلوکوکوس هومینیس حمله می‌کند نیز نتیجه تحلیل جامع ژنوم بود.

دکتر «میکی واتانابه»(Miki Watanabe) از اعضای گروه ایمنی‌شناسی و ژنومیک و گروه پوست دانشگاه متروپولیتن اوزاکا گفت: بوی زیر بغل یکی از معدود اختلالات پوستی است که باکتری‌ها عامل اصلی آن هستند. اگرچه بسیاری از بیماران از بوی زیر بغل رنج می‌برند اما گزینه‌های درمانی کمی وجود دارند. ما معتقدیم که این پژوهش به ارائه یک درمان جدید می‌انجامد.

این پژوهش در «Journal of Investigative Dermatology» به چاپ رسید.

کانال عصر ایران در تلگرام