آیا روانکاوی روش درمانی موثری است؟
تاریخ انتشار: ۱۹ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۵۶۲۰۵۲
روانکاو می‌تواند با شناسایی این محرک‌ها به معنی و دلایل پشت رفتارهایمان پی ببرد و راهی برای تغییر پیدا کند. در این مقاله شما را با مفهوم روان کاوی، دلایل مراجعه به روانکاو و فرآیند درمان آن آشنا کرده و به بررسی میزان موثربودن روش درمانی روانکاوی خواهیم پرداخت.
فروید در تبیین روان‌شناسی ذهن از وجود ناخودآگاه صحبت می‌کند، اما می‌دانیم که او مبدع این طرز تفکر نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دلایل مراجعه به روانکاو
مردم بنا به دلایل مختلفی به روانکاو مراجعه می‌کنند. شایع‌ترین این دلایل عبارت‌اند از گیرکردن در روابط مخرب، استرس کاری، افسردگی و اضطراب، اختلالات شخصیتی یا مشکلات هویتی و جنسیتی. برخی افراد به‌دنبال تجربه‌ی فقدان، مثلا ازدست‌دادن شخصی خاص به‌خاطر مرگ یا جدایی، به کمک‌های روانکاوانه نیاز پیدا می‌کنند و برخی هم درنتیجه‌ی تجربه‌ی وقایع تروماتیک (ضربات روانی) یا مورد سوء‌استفاده قرارگرفتن در کودکی و نوجوانی از روانکاو کمک می‌گیرند.
برای روان کاوی شاید لازم باشد که درمانگرتان را طی چند ماه یا چند سال هفته‌ای یک تا چند بار ببینید. شاید حتی روانکاو صلاح ببینند که هفته‌ای چهار یا پنج بار با هم ملاقات داشته باشید. روانکاو به‌تدریج خواهد توانست با جلسات منظمِ ۴۵ تا ۵۰ دقیقه‌ای به الگو‌های فکری و رفتاری‌تان پی ببرد و بفهمد که این الگو‌ها چگونه روی وضعیت عاطفی یا روابط خانوادگی و اجتماعی‌تان تأثیر گذاشته‌اند.
فرایند درمان روان کاوی
در جلسه‌ی روان کاوی بیمار هر آنچه را در ذهن دارد بیرون می‌ریزد و به همه‌ی افکار، احساسات، خاطرات و رؤیاهایش اجازه‌ی برون‌ریزی می‌دهد. گاهی بیمار حین بازگویی درونیاتش روی کاناپه‌ای دراز می‌کشد و گاهی هم روبه‌روی روانکاو می‌نشیند. روانکاو باید محرم اسرار بیمارش باشد و وقتی اعتماد کافی برقرار شد، نشانه‌هایی از ناخودآگاه و دنیای درونی بیمار پدیدار و الگو‌های ارتباطی و اجتناب‌های فرد قابل رؤیت می‌شوند. روانکاو با دقت به تأملات، رؤیاها، خاطرات و افکار بیمار گوش می‌دهد و سعی می‌کند معنی و دلایل پشت‌شان را بفهمد. امید است که بیمار از الگو‌های رفتاری مخربی که در زندگی دارد و نیز نحوه‌ی شکل‌گیری‌شان آگاه شود و این الگو‌ها را به‌عنوان پاسخی به وقایع و روابط زندگی‌اش درک کند.
آیا شیوه درمانی روانکاوی مؤثر است؟
حرف‌وحدیث‌های زیادی پیرامون میزان اثربخشی روان کاوی وجود دارد. منتقدان روانکاوی معتقدند که در این حرفه هنوز به تحقیقات و شواهد ساختاریافته در پیشرفت کار روانکاوی بهای کافی داده نشده است. مشکل دیگری که معمولا مطرح می‌شود، به دشواری بررسی درمان به‌خاطر بازه‌ی طولانی‌مدتش برمی‌گردد.
در مقاله‌ای مربوط به سال ۲۰۱۲ آمده است که روانکاوی به‌دلیل عدم وجود شواهد کافی برای بیماری‌های روانی توصیه نمی‌شود. در این مقاله، حتی به بررسی مطالعاتی دیگری اشاره شده است که محققانش نتوانستند به هیچ کارآزمایی تصادفی کنترل‌شده‌ای پیرامون ارزیابی روانکاوی کلاسیک دست پیدا کنند. نگارندگان این مقاله شواهد موجود برای روانکاوی درازمدت مدرن را نیز در بهترین حالت متناقض می‌دانند. اما در سال‌های پس از ۲۰۱۲ مطالعاتی هم بوده‌اند که به نتایج مثبت‌تری اشاره داشتند.
در مقاله‌ی دیگری که در سال ۲۰۱۵ منتشر شد، پژوهشگران میزان اثربخشی روان‌درمانی روانکاوانه را بررسی کردند. آن‌ها ازطریق پیاده‌سازی مدل کارآزمایی تصادفی کنترل‌شده روی گروهی از بیماران مبتلا به افسردگی شدید و به‌طول‌انجامیده به نتایج جالب‌توجهی دست یافتند. بیماران شرکت‌کننده در این پژوهش حداقل از دو روش درمانی دیگر جواب نگرفته بودند. پژوهشگران روی یک گروه از بیماران به‌مدت دو سال روان درمانی روانکاوانه انجام دادند و روی گروه دیگر یا به‌عبارتی گروه کنترل با روش رفتار درمانی شناختی کار کردند (در این روش بیماران یاد می‌گیرند که به‌طرز جدیدی فکر و رفتار کنند).
نتایج به‌دست‌آمده در پایان درمان تفاوت چشمگیری در بین دو گروه نداشتند، اما تفاوت‌های اصلی در ماه‌های بعدی (۲۴، ۳۰ و ۴۲ ماه پس از پایان درمان) ظاهر شدند. هم ارزیابی ناظران و هم ارزیابی خود بیماران نشان داد که شدت افسردگی در گروه روان درمانی روانکاوانه کاهش بیشتری داشت. همچنین این گروه در مقایسه با گروه رفتار درمانی شناختی در زمینه‌ی تاب‌آوری اجتماعی پیشرفت بیشتری داشتند. بر همین اساس پژوهشگران نتیجه گرفتند که روان‌درمانی روانکاوانه‌ی درازمدت می‌تواند در درمان پایدارتر افسردگیِ مقاوم به درمان مؤثر باشد.
در پژوهش دیگری که در سال ۲۰۱۶ منتشر شد، پژوهشگران به بررسی روان‌درمانی روانکاوانه‌ی والدین-نوزاد پرداختند. در این نوع روانکاوی درمان‌گر سعی می‌کند تا تعامل بین والدین و کودک را بهبود ببخشد. شرکت‌کنندگان در این پژوهش به‌طور تصادفی در دو گروه روان‌درمانی والدین-نوزاد و مراقبت‌های حمایتی اولیه دسته‌بندی شدند. هر دو گروه در پایان از بابت معیار‌هایی همچون رشد نوزاد، تعامل والدین-نوزاد یا توانایی والدین در ملاحظه‌ی وضعیت روانی کودک و حتی خودشان تفاوت چندانی با هم نداشتند. اما کسانی که تحت روان درمانی والدین-نوزاد قرار گرفته بودند، درزمینه‌ی معیار‌های همچون استرس فرزندپروری و همچنین نحوه‌ی بازنمایی کودک و ارتباط‌شان با او پیشرفت کردند؛ بنابراین روان‌درمانی روانکاوانه می‌تواند باعث تقویت رابطه‌ی والدین و فرزند شود.
منتقدان روانکاوی معمولا از طولانی‌بودن مدت درمان و هزینه هایش شکایت می‌کنند. گاهی مراجعه‌کننده فقط چند مشکل جزئی دارد و لزومی برای درمان درازمدت نیست. شاید هم در مواردی بسته به مشکل بیمار درمان‌های دیگری نظیر رفتار درمانی شناختی گزینه‌ی مناسب‌تری باشند. گاهی مشکل فرد چیزی است که با درمان‌های راه‌حل‌محور و تک‌جلسه‌ای برطرف می‌شود و روانکاوی درازمدت دلیلی ندارد. ازطرفی منتقدان روانکاوی به چگونگی دسترسی این نوعِ درمان نیز ایراد می‌گیرند. دسترسی به روانکاو مجرب در همه‌ی نقاط به‌راحتی امکان‌پذیر نیست. البته امکان درمان از راه دور به‌وسیله‌ی برنامه‌هایی ازقبیل اسکایپ و امثال آن وجود دارد، اما به‌عقیده‌ی منتقدان اشکال کار اینجاست که هنوز نمی‌دانیم آیا روان کاوی از راه دور می‌تواند همان تأثیر روانکاوی حضوری را داشته باشد یا خیر.
منبع: theconversation.com
منبع: پارسینه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۵۶۲۰۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سل تراپی معجزه نمی کند/ حداقل دو سوم سرطانی ها در ایران حتماً زنده می مانند
پروفسور محمداسماعیل اکبری در تعریف سرطان به قدس آنلاین می گوید: سرطان یک نوع بیماری هوشمند است و کاملاً هوشیارانه خودش حفظ می کند به همین دلیل هر ساله در تمامی دنیا شاهد افزایش تعداد و نوع سرطان هستیم و از آنجا که کشور ما رو به پیری است افزایش سرطان نیز در آن بیش از دیگر کشورها مشاهده می شود.
وی می افزاید: سرطان صرفاً بیماری ژنتیک نیست به دلیل آنکه سرطان ها حداکثر ۱۰درصد واکنش ارثی دارند و ۹۰درصد فرضی هستند نه ژنتیکی. این در حالی است که هیچ سرطانی وجود ندارد که بدون تغییر ژن ایجاد شده باشد.
رئیس مرکز تحقیقات سرطان ادامه می دهد: درمان سلول به جای درمان ژن نکته مثبتی است؛ اما باید به این نکته اشاره کنیم که قطعا در آینده پاسخ همه مشکلات درمانی را نخواهد داد و ما ناگزیر خواهیم بود آن را کنار بگذاریم. چراکه قبل از این تصور می کردیم که سلول سرطانی عامل ایجاد سرطان است؛ اما اکنون می دانیم که هم سلول سرطانی در بروز این بیماری نقش دارد و هم محیط میکروسکوپی تومور که همان سلول های نسج هم بندی هستند و در اطراف سلول های سرطانی قرار دارند. بنابراین محیط اطراف سلول های سرطانی جایگاه مهمی در تثبیت و گسترش سرطان دارند.
این فوق تخصص جراحی غدد و سرطان تصریح می کند: کشور ما از سردمداران از درمانی جدید در دنیا است و ما بر مبنای محیط اطراف سلول های سرطانی طراحی کرده ایم. بنابر این محیط اطراف سلول های سرطانی جایگاه مهمی در تثبیت و گسترش سرطان دارد.
بیش از ۲۰۰۰ مورد سل تراپی در ایران انجام شده است که این موضوع نشان می دهد از دنیا عقب نیستیم؛ اما چنین نیست که مشکل سرطان حل شده باشد چراکه انتظار نداریم سل تراپی معجزه کندوی می گوید: کشور ما جزو ۱۰کشور دنیاست که سلول درمانی انجام می دهد؛ اما این روش درمان قطعی سرطان نیست و کسانی که سلول درمانی را روشی قطعی برای درمان می دانند بیش از ۵۰ متغیر را نادیده گرفته اند.
اکبری اذعان می دارد: درمان تومورهای غده ای تنها با جراحی امکان پذیر است و روش های دیگر از جمله رادیوتراپی، شیمی درمانی، درمان با اشعه، هورمون درمانی، سلول درمانی و ایمنی درمانی هرکدام به سهم خود مثبت و تأثیر گذارند اما به هیچ وجه درمان قطعی سرطان نیستند. بنابراین سل تراپی نیز هرگز نمی تواند روش درمانی قطعی باشد.
رئیس مرکز تحقیقات سرطان با اشاره به اینکه تقریباً هر روش درمانی نقطه ضعف هایی دارد ادامه می دهد: بیش از ۲۰۰۰ مورد سل تراپی در ایران انجام شده است که این موضوع نشان می دهد از دنیا عقب نیستیم؛ اما چنین نیست که مشکل سرطان حل شده باشد چراکه انتظار نداریم سل تراپی معجزه کند و تنها می تواند تأثیرگذار و کمک کننده برای درمان باشد.
وی درباره مرگ و میر بیماران سرطانی توضیح می دهد: در گذشته دو سوم افرادی که مبتلا به سرطان می شدند بیشتر از یک سال زنده نمی ماندند اما اکنون در کشور ما حداقل دو سوم مبتلایان حتماً زنده می مانند و این موضوع نشان می دهد روی خط علم دنیا حرکت می کنیم و جزو کشورهای موفق و حتی در مواردی مانند سرطان پستان یا تیروئید، پیشگام تر از کشورهای اروپایی و آمریکایی بوده ایم.
اکبری در پاسخ به خبرنگار ما درباره تأثیر داروهای سنتی بر درمان سرطان تصریح می کند: متأسفانه در فضای مجازی درباره انواع بیماری ها و روش های درمانی آن تبلیغات بدون اساس و پایه علمی صورت می گیرد اما به جرئت باید گفت سرطان هرگز و هرگز با هیچ داروی سنتی درمان نمی شود بلکه در موارد بسیاری استفاده از داروی سنتی برای درمان سرطان، بیمار قابل درمان را به بیمار غیرقابل درمان تبدیل کرده است.
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت