همه آنچه که باید درباره سینماهای شیراز بدانید/ لزوم توجه مسئولین برای توسعه سینما

در این گزارش همه آنچه که شما باید درباره سینماهای شیراز و تاریخچه آن بدانید، آمده است، اما مهمترین اینست که حال زار سینمای شیراز را می توان با یک همت همگانی، به حالی پر از انرژی تبدیل کرد.

خبرگزاری شبستان – شیراز:

 

دقیقا در چنین روزی در سال 1279 مظفرالدین شاه به دلیل آنکه از این پدیده لذت می برد، به ایران آورد و بعد از آن در تهران سینما از دربار به میان مردم رفت و شیراز هم جزئی از شهرهایی بود که سینما را داشت، در سال 1297 نخستین سینمای شیراز که «تماشاخانه نام داشت در محله «گود عربان» و در خیابان لطفعلی خان زند کنونی، راه اندازی شد که امروزه اثری از آن نیست، در این سینما فیلم های صامت پخش می شد ورودی به این تماشاخانه برای رده درجه یک، یک ریال و برای درجه 2، میزان 10 شاهی بود و در اطراف حیاط آن با نیمکت های چوبی پر شده بود و فردی به نام «دیلماج» صحنه های فیلم را با شور و هیجان برای مردم بازگویی می کرد و آپارات این تماشاخانه دستی بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

بعد از مدتی در اوایل حکومت رضا شاه پهلوی، تماشاخانه تعطیل شد و در سال 1308 یک سالن روباز نوین برای ایام تابستان، با نام سینما «خورشید» با فیلم صامت «ا م د ن» مربوط به جنگ آلمان و انگلیس گشایش یافت که بعدها با نام سینما پارس فعالیت خود را ادامه داد و در سال 1347 مجدد بازسازی شد و با فیلم ایرانی «معجزه قلب ها» ادامه کار داد، غلامحسین علیزاده طباخ، اولین بلیت فروش این سینما (معروف به محمدرضا خان وکیل) که  متولد سال 1290 و از اولین اشخاصی بود که وارد کار در سینما شد، گفته بود: فقط شب ها 2 سانس فیلم نمایش می دادیم که اولین فیلمی همان «ا م د ن» خیلی مورد استقبال مردم قرار گرفت اما مردم بعد از این رغبتی به آمدن سینما نداشتند و ما مجبور بودیم برای جلب مشتری روزها تابلوگردانی کنیم، مثلا خود من یک تابلو چهار گوشه ای درست کرده بودم و بر روی سرم می گذاشتم در چهار طرف تابلو پلاکارد و عکس های فیلم را نصب می کردم و در مرکز شهر که آن زمان که اکنون خیابان های احمدی و طالقانی و همچنین اطراف وکیل بود می گرداندم تا مردم از برنامه شب سینما «خورشید» اطلاع پیدا کنند، خلاصه برای جذب مشتری من و دیگر همکارانم که در قید حیات نیستند، زحمات زیادی کشیدیم تا بتوانیم مردم را با سینما آشنا کنیم ولی کسی قدر ما را ندانست و حتی در زمان کهولت هم کسی از ما سراغ نمی گیرد.

 

 

وی به «مهدی وثوق»، پژوهشگر سینمای شیراز گفته بود یک روز داشتیم یکی از فیلم های کمپانی «متروگلدین مایر» را نمایش می دادیم و در صحنه ای از نمایش شیری شروع به غریدن می کند، آن وقت ها پرده سینما از گچ بود و شخصی که خیلی علاقه شدید به سینما داشت به محض دیدن این صحنه چماقش را به طرف پرده سینما پرتاب کرد که به اصطلاح خودش این شیر را بکشد و همین مسئله باعث شد مردم از سالن سینما فرار کنند و تا مدت ها از سینما بترسند.

 

علیزاده طباخ ادامه می داد: در فاصله بسیار کمی سومین سینمای شیراز با نام «فردوسی» در سال 1310 خورشیدی در خیابان انوری ساخته شد که به دلیل عدم استقبال مردم، این سینما به انبار قند و شکر مبدل شد اما پس از پنج سال با نام «دیده بان» دست به فعالیت مجدد زد، صاحب این سینما که یک ارمنی بود بدون آن که تغییری در شکل و یا حتی دکور ساختمان این سینما بدهد هر چند صباحی یک بار اسم آن را عوض می کرد و همین تغییر نام سبب می شد که مردم ساده دل از این سینما استقبال کنند، به هر حال برخی از اسم های این سینما «فردوسی»، «دیده بان»، «مایاک» و در نهایت «تاج» بود.

 

سینما «تاج» دارای 2 سالن نمایش بود، سالن تابستانه رو باز و زمستانه که از لحاظ معماری و سینماسازی ایمن و در آن زمان منحصر به فرد بود یعنی سالنی تقریبا به شکل بیضی با درهای متعدد خروج اضطراری که به کوچه اطراف ختم می شد و سرانجام بعد از 42 سال یعنی در سال 1350 صاحبان آن تصمیم گرفتند یک سینمای نوین بسازند که هیچگاه این اتفاق نیافتاد و تعطیل شد و به عنوان پارکینگ عمومی مورد بهره برداری قرار گرفت.

 

وثوق می گوید: در سال 1330 اولین سینما تئاتر به نام سینما تئاتر «رکس» در خیابان توحید (داریوش سابق) با فیلم «برادران کارامازف» گشایش یافت، این سینما بعدها به سینما «تخت جمشید» تغییر نام داد که اکثرا پاتوق هنرمندان تئاتر شیراز و حتی تهران همچون عزت الله مقبلی، حسین امیرفضلی و عطاالله زاهد و محل اجرای بعضی از تئاترها بود، این سینما در اجاره علی مخزون بود و چون خودش از هنرمندان تئاتر بود بیشتر سعی می کرد در این سینما به اجرای نمایشنامه ها بپردازد، این سینما هم بعد از مصادره تبدیل به فروشگاه تعاونی مصرف کارکنان سینماهای شیراز شد.

 

 

در سال 1331 یک سینمای دیگر روباز با 2 سالن تابستانه و زمستانه واقع در چهارراه مشیر با فیلم «دزد دوچرخه» به کارگردانی «ویتوریا دسیکا» و نام «پارامونت» گشایش یافت و به علت این که مردم کلمه «پارامونت» را نمی توانستند به درستی تلفظ کنند هرگز اسم این سینما را یاد نگرفتند و به هر حال چون این سینما در چهارراه مشیر قرار گرفته بود و مردم در آن زمان به چهارراه مشیر می گفتند، «دَم کَل» مردم این سینما را با نام «دَم کَلی» یاد می کردند و این امر موجب ناراحتی صاحب سینما شد، لذا تصمیم گرفت نام دخترش که «شهرزاد» بود را روی این سینما بگذارد و اما باز هم مردم گفتند سینما «دَم کلی»، شخصی دیگر آمد این سینما را در اختیار گرفت و نام «شهرزاد» را به «مهتاب» تغییر داد و همچنان قصه ادامه پیدا کرد و نام سینما «دَم کَلی» روی این سینما ماندگار شد و نکته جالب و با اهمیت این که این سینما درجه 2 بود و فیلم های اکران درجه سه و چهار را نمایش می داد ولی پردرآمدترین سینمای شیراز باقی ماند تا سال 1361 که برای همیشه تعطیل شد، چهارمین سینمای شیراز سینما «مترو» (بهمن فعلی) در خیابان زند با فیلم «پرنس دانشجو» گشایش یافت.

 

مرحوم حیدر اقبال پور، که جزو اولین کارکنان این سینما بود می گفت: حضور بی شمار مردم در سراسر خیابان زند باعث می شد حتی صبح های زود هم با صف های طویل نتوانیم خودمان را به سینما برسانیم؛ این سینما هم در سال 1351 بازسازی شد و از ابتدای دهه 1390 تعطیل شد.

 

پنجمین سینمای شیراز با گنجایش 200 نفر به نام سینما «ایران» واقع در خیابان زند گشایش یافت، این سینما به اصطلاح یک سینمای لژی محسوب می شد (به معیارهای آن زمان) و جولانگاه افراد به اصطلاح روشنفکر، اعیان و اشراف شهر بود که دارای 2 سالن تابستانه بسیار بزرگ با درختان سرسبز در اطراف سالن و یک سالن کوچک بود و این سینما سالیان سال ادامه حیات می دهد تا این که در سال 1353 بازسازی شده و با فیلم «اریکا» آغاز به کار کرد، سالن تابستانه این سینما تبدیل به سالن نمایش فعلی شده و سالن نمایش آن به سالن انتظار مبدل شده که به شکل فعلی فعالیت دارد.

 

 

این پژوهشگر ادامه می دهد: در دی ماه 1339 سینما «سعدی» با فیلم «پمپی در آتش» با حضور جمعی از مسئولین شهر گشایش یافت، این سینما تا سالیان سال به دلیل دور بودن از مرکز شهر در آن زمان فقط شب ها اقدام به نمایش فیلم می کرد و فقط در آن سال ها فیلم «10 فرمان» ساخته «سیسیل ب دومیل» مورد استقبال مردم قرار گرفت که برای مدتی بر روی اکران این سینما ماند تا اینکه در سال 1350 این سینما بازسازی شد و بعدها مبادرت به نمایش فیلم های فارسی کرد و هم اکنون هم به همان سبک قدیم فعالیت دارد.

 

رشد سینما در ایران تا آخر دهه چهل به 439 سالن سینما می رسد که از این تعداد 111 سالن سینما متعلق به تهران و 19 سالن سینما مربوط به استان فارس بود و در شهرستان های جهرم، فسا، مرودشت، آباده، کازرون، لار و شیراز 13 سالن سینما وجود داشت و در ابتدای سال 1340 سینما «پاسارگاد» (فلسطین کنونی) واقع در ابتدای خیابان رودکی با فیلم «سه مرد شجاع» به کارگردانی «برت لنکستر» گشایش یافت.

 

 

اصولا هر سینمایی که در شیراز آغاز به کار می کرد ابتدا با نمایش فیلم های ارزنده تا مدت ها فعالیت داشت و بعدا روی به فیلم های کم ارزش می آورد و سینما «پاسارگاد» هم از این مسئله جدا نبود، در سال های اولیه فعالیت، این سینما در نوروز 1343 خورشیدی با نمایش یک فیلم ایرانی فروش بی سابقه ای داشت که بعدها با نمایش فیلم های رزمی، چنان به نمایش اینگونه فیلم ها پرداخت که دیگر شاهد هیچ فیلم ارزشمندی در این سینما نبودیم و فقط در سال های 50 تا 55 روزهای چهارشنبه یک سانس آخر به نمایش فیلم های هندی برای هندی های مقیم شیراز می پرداخت و هزینه ساخت این سینما با تمام امکانات فقط 200 هزار تومان در آن زمان بود.

 

این پژوهشگر می گوید: در سال 1345 خورشیدی تعداد 2 سینمای به نسبت نوین گشایش یافت، ابتدا سینما «پارامونت» واقع در چهارراه پمپ بنزین اول مشیر فاطمی بود، «پارامونت» از لحاظ اصول معماری نمای بیرون یکی از بهترین سینماهای شیراز و دارای سالنی 2 طبقه و در نوع خودش بسیار زیبا بود، این سینما بعد از مدت بسیار کمی اقدام به نمایش فیلم های فارسی کرد و خانوادگی ترین سینمای شیراز شد که بعدها با رونق گرفتن سینمای فارسی، در شیراز 2 گروه سینمایی تشکیل شد که هر 2 گروه همزمان با تهران فیلم های فارسی را نمایش می دادند، سینما «پارامونت» و «پارس» گروه اول و سینما «کاپری» و «پرسپولیس» گروه دوم بودند.

 

 

این سینما در سال 1355 بازسازی شد و با فیلم «پاپیون» مجددا گشایش یافت که بعد از 2 سال یعنی در شهریورماه 1357 به آتش کشیده شد، در سال 1345 سینما «پرسپولیس» (حافظ) واقع در ابتدای خیابان سعدی با فیلم «رابرت وایز» گشایش یافت، در این سینما برای اولین بار ردیف صندلی ها با چراغ های رنگی در کف سالن نمایش نصب شد که برای مردم جالب توجه بود. تا مدت ها شرکت «مولن روژ» اقدام به نمایش فیلم های ارزشمند در این سینما می کرد ولی بعد از آن افراد سودجو با نمایش فیلم های اکران 1 و 2 چنان ضربه ای به این سینما زدند که مثال زدنی است، این سینما به عنوان سینما تئاتر هم مورد استفاده قرار می گرفته است و متاسفانه این سینما هم ابتدای دهه 90 خورشیدی به پارکینگ تبدیل شد.

 

 

در آبان ماه 1346 اولین سینمای 70 میلیمتری شیراز با گنجایش یک هزار و 200 نفر به عنوان بزرگترین و نوین ترین سینمای شیراز با نام «کاپری» و با فیلم «اشک ها و لبخندها» ساخته زیبای «رابرت وایز» گشایش یافت، مردم که برای اولین بار پرده عریض 70 میلیمتری و صداهای استریوفونیک 6 باندی را در این سینما تجربه می کردند از تماشای فیلم استقبال کردند، ولی صاحب سینما به منظور هر چه بیشتر کشاندن مشتریان و جلب توجه آنها ابتکار تازه ای به خرج داد، او تعداد زیادی تراکت دستی فیلم را با مهر سینما «کاپری» از طریق هلی کوپتر در سطح شهر پخش کرد و هر کس که موفق می شد تراکت دستی را پیدا کند می توانست مجانی فیلم «اشک ها و لبخندها» را ببیند، یکی دیگر از اتفاق های جالب که برای سینما «کاپری» در نوروز 1347 با فیلم «12 مرد خبیث» پیش آمد این بود که تعداد زیادی پارچه نوشته در ورودی های شیراز نصب کردند که روی آنها نوشته شده بود: «مدیر سینما کاپری به اتفاق 12 مرد خبیث نوروز باستانی را به شما تبریک می گویند.» از همین رو مطبوعات به کنایه نوشتند: «سیزدهمین مرد خبیث در شیراز پیدا شد.»

 

بر اساس تحقیقات این پژوهشگر، با وجود آمدن سینمای 70 میلیمتری در شیراز، در فاصله بسیار کمی دومین سینمای 70 میلیمتری با نام «پرسیا» واقع در خیابان زند گشایش یافت، این سینما پس از بازسازی به یک سینمای درجه یک تبدیل شد که ابتدا با نمایش فیلم های خوب و ارزشمند رقیبی برای سینما «کاپری» بود ولی به یکباره با نمایش فیلم های کم ارزش ایتالیایی و اروپایی چنان به بیراهه رفت که تا پیش از انقلاب هرگز خانواده ها پا به این سینما نگذاشتند و تنها اتفاق مهمی که در این سینما افتاد، نمایش فیلم سه بعدی «حباب» بود که به دلیل نوظهور بودن این فیلم اعجاب آور مورد استقبال مردم قرار گرفت، این سینما بعد از چندی در اواخر دهه 80 خورشیدی، این سینما بازسازی شد اما متاسفانه در یکی از زمستان های دهه 90 شمسی، به علت فروریختگی سقف، برای همیشه تعطیل شد.

 

 

در سال 1347 اولین سینمای «سینه راما» با نام «آریانا» با نمایش فیلم «راز کیهان» ساخته «استنلی کوبریک» گشایش یافت، تمامی سینماها به جز سینما «تخت جمشید» دارای 2 سالن نمایش تابستانی و زمستانی بودند که سینما «مترو» هم این 2 سالن را داشت ولی با این تفاوت که سالن تابستانی آن در فاصله دورتری یعنی محل فعلی سینما «آریانا» بود و فقط شب ها یک یا 2 سالن فیلم نمایش می دادند.

 

سالن تابستانی سینما «مترو» که امروز «آریانا» نامیده می شود، متعلق به زرتشتیان شیراز است، با توافقی که بین شاهرخ گلستان و انجمن زرتشتیان انجام شد، قراردادی منعقد شد که به مدت 10 سال سینمایی توسط شاهرخ گلستان ساخته شود و تمامی عواید و اختیارات آن کاملا در دست وی بود، گلستان هم سالن تابستانه سینما «مترو» را تبدیل به یک سینمای نوین و زیبا کرد که به جرات می توان گفت در ایران نظیرش تا به امروز ساخته نشده بلکه در خاورمیانه بهترین بود، این سینما که در خلوت ترین بخش خیابان زند (در آن زمان) قرار داشت، پایگاهی شد برای دانشگاهیان، درس خوانده ها و خانواده ها که به محتوا و درون مایه فیلم ها بیشتر اهمیت می دادند و در جستجوی آن بودند که هنر با ارزش و پرمحتوا را دریابند، سینما «آریانا» بسیار تمیز و زیبا و محیطی بسیار آرمانی و کاملا فرهنگی توام با نزاکت و ادب افراد تربیت شده با فرهنگ، با معماری عالی و دلپذیر بود.

 

این سینما مجهز به سیستم های خنک کننده و گرم کننده بود و امکانات صوتی و تصویری بسیار بالا داشت و از این رو خانواده ها در آن احساس آرامش می کردند. در این سینما جشنواره های مختلف جهانی برپا می شد و هر 2 سال یک بار در تابستان ها جشنواره فیلم های «سینه راما» 70 میلیمتری نظیر «بن هور»، «اسپارتاکوس»، «لورنس عربستان» و غیره برگزار می شد.

 

روزهای یکشنبه یک سالن شب فیلم به زبان اصلی و روزهای چهارشنبه 5 بعدازظهر هم یک سانس آثار برتر تاریخ سینمای جهان نمایش داده می شد و همچنین در ایام تابستان همه روزه صبح ها فیلم های مخصوص کودکان و نوجوانان پخش می شد، در این سینما شاهد حضور بسیاری از بزرگان سینمای جهان نظیر «آنتونی کوئین»، «آکیراکوراساوا» و غیره بودیم.

 

سینما «آریانا» در آبان ماه 1357 به آتش کشیده شد و سال ها به کارگاه گروهی از جانبازان برای اجرای کارهای صحافی و تولید نوشت افزار، مبدل شد و هم اکنون هم متروکه است.

 

 

بعد از آن سینماهایی مثل سینما «فرهنگ» در ابتدای دهه 90 در سالن اجتماعات سازمان اسناد و کتابخانه ملی فارس، راه اندازی شد، این سالن در زمان پخش فیلم به پرده نقره ای مجهز می شود و در سایر اوقات به عنوان سالن اجتماعات و جلسات از آن استفاده می شود، پس از آن پردیس های «گلستان» ابتدای بلوار دکتر شریعتی، (معالی آباد) و پردیس «هنر شهر آفتاب» در مجتمع «خلیج فارس» راه اندازی شد.

 

سینما گردی خبرنگاران شیرازی قبل از روز سینما باعث شد تا این گزارش تهیه شود، در این برنامه زهرا بناکار، راهنمای گردشگری به پیشینه سینمای شیراز پرداخت و محمود صاحبی، آپارات چی سینما «پیام» هم در جمع خبرنگاران به سئوالات آنان پاسخ داد؛ صاحبی که از سال 1371 با کار کنترل چی، کار خود را در سینما آغاز کرده است، هم در بازدید خبرنگاران می گوید: در دهه 70 از فیلم های جمشید هاشم پور و فیلم «افعی» استقبال می شد.

 

وی که از هشت تا 9 سال پیش آپارت چی بوده، می افزاید: سینما را از بچگی دوست دارم و در 20 سالی که کنترل چی بودم، در سالن به تماشای فیلم ها می پرداختم و قبل از آن هم به عنوان یک شهروند به سینما می آمدم و از بچگی در سالن های سینما، علاقه زیادی به این هنر داشته و دارم، در آن دوران فیلم های وسترن، «جان ویک» را به خوبی به یاد دارم.

 

صاحبی با اشاره به اینکه سینما اکنون پیشرفته تر از گذشته شده است و روزهای سه شنبه که سینما نیم بها هست، بیشتر شلوغ می شود، می گوید: مردم بیشتر از فیلم های طنز به ویژه کارهای رضا عطاران لذت می برند، خیلی از فیلم اجتماعی استقبالی نمی شود.

 

 

وی در پاسخ به سئوال خبرنگار خبرگزاری شبستان در خصوص، قهر مردم از یک فیلم، می افزاید: خیلی کم پیش آمده که مردم از دیدن یک فیلم منصرف شوند و وسط پخش از سالن خارج شوند، یک فیلم بود مربوط به یکی از بازیگران مشهور چند سال پیش، سر و ته این فیلم معلوم نبود و مردم در زمان پخش سینما را ترک کردند.

 

همانطور که پیش از این در تاریخچه سینمای شیراز، گفته شد تعداد سینماهای این شهر رو به کم شدن گذاشته است، محسن خباز، مدیر مجموعه فرهنگی‌ و سینمایی «هنر شهر آفتاب» هم ایجاد پردیس های جدید را مثمر ثمر می خواند و می گوید: بر اساس آمار شاهد جهش در زیرساخت ها بوده ایم اما باید گفت بیشتر مردم بخش شمال و غرب شیراز به این پردیس ها دسترسی دارند و مابقی نقاط شهر چه می شود و در بخش مرکزی شهر شیراز سینماهایی وجود دارد که از رمق افتاده اند و مسئولین باید برای توسعه فرهنگی به ویژه سینما در مابقی نقاط شهر شیراز، حرفی برای گفتن داشته باشند.

 

 

مهدی رنجبر، معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس هم در مراسم روز سینما که در گالری «سی راه» برگزار شد، با اشاره به اینکه در سه سال گذشته حرکت های خوبی در حوزه سینما روی داده است، می گوید: این 12 سالن مدرن و شیک موجود، نمی تواند جای نوستالژیک سینماهای قدیمی را بگیرد.

 

 

حال زار سینمای شیراز را می توان با یک همت همگانی، به حالی پر از انرژی تبدیل کرد و همه مسئولین شهری به ویژه شهرداری لازم است تا پردیس های سینمایی را ایجاد کرده و تحویل متولیان حوزه سینما کنند، شهری که داعیه دار پایتخت فرهنگی ایران اسلامی است، نباید از استان های همجوار سرآمد باشد، بر اساس اطلاعات موجود شهرداری اصفهان 16 سالن سینما در سه سال گذشته تهیه کرده و به متولیان امر تحویل داده و قول داده تا 26 سالن افزایش یابد.

 

گزارش و عکس: محسن تورع

 

متن تاریخچه: وبلاگ استاد محسن دانش

 

 

پایان پیام/130

منبع: شبستان

کلیدواژه: ماه محرم مجلس اردبیل خبرگزاری شبستان شیراز آمریکا عزاداری محرم سوریه آیت الله مکارم شیرازی جنگ اقتصادی پرده نقره ای سینماهای شیراز حوزه هنری فارس پردیس سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس حوزه هنری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۵۹۹۱۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

لزوم توجه نمایندگان مجلس به نقش دانشگاه در توسعه مازندران

به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مازندران،  رحمت عباس‌نژاد سرستی در نشست هم‌اندیشی نمایندگان و منتخبان استان مازندران در مجلس شورای اسلامی با هیاُت رئیسه دانشگاه مازندران به ماموریت‌های توسعه استان مطابق سند آمایش آموزش عالی در استان اشاره کرد وگفت:  جایگاه برتر صنعت دانش‌بنیان، مدرن و دوستدار محیط زیست در کشور، تامین حیات و بقای محیط زیست شکننده و منحصر به‌فرد استان، کاهش اتکای اقتصاد استان به رشد بخش مستغلات و بازار زمین، مدیریت و حکمرانی سیاسی _ اداری شمال کشور، مدیریت و نظارت بازرگانی در سطح فراملی و ملی در شمال کشور و مرکزیت گردشگری طبیعی، ورزشی و فرهنگی در سطح ملی و شمال کشور ازجمله ظرفیتهای موجود برای دستیابی به توسعه بیشتر مازندران است.

دکتر عبدالوحید فیاضی منتخب مردم نور و محمودآباد در مجلس شورای اسلامی نیز با اشاره به این‌که برای بهبود وضعیت استان و کشور و ماموریت‌هایی که در این زمینه بر دوش داریم، باید وارد یک تعامل و مراوده شویم، گفت: آن تعامل، منجر به پیشرفت خواهد شد و ما را به مدار توسعه‌یافتگی نزدیک می‌نماید.

دکتر فیاضی با تاکید بر این مطلب که دانشگاه مازندران با پیشینه بسیار خوب و عناصر کارآمدی که از نخبگان علمی هستند، برای کشور ما کارساز است، تصریح کرد: باید مراتب مراوده و ارتباطات ما با دانشگاه معنادار و هدف‌مند باشد و برای خارج‌شدن از بن‌بست، باید مشکلات را مشخص کرده و راهبرد‌های برون‌رفت از آن را نیز مشخص نماییم و وارد گردونه‌ای شویم که با کار تعاملی، مشکلات و مسایل جامعه و کشور را حل نماییم.

دکتر غلامرضا شریعتی نماینده مردم بهشهر، نکا و گلوگاه در مجلس شورای اسلامی نیز در این نشست به مسایل و مشکلات استان اشاره کرد و گفت: مازندران عقب‌افتادگی‌های جدی دارد و مشکل اساسی که به نظر بنده سد راه پیشرفت و توسعه استان است موضوع بین سازگاری محیط زیست و پیشرفت و توسعه استان است.

نماینده مردم بهشهر، نکا و گلوگاه در مجلس شورای اسلامی افزود: با توجه به پیشرفت‌های علمی که در کشور در حال انجام است و در سطح دانشگاه‌ها هم بسیار مشهود و محسوس می‌باشد، انتظار می‌رود برای حل مشکلات و مسایل استان نیز به طور جدی دانشگاه‌ها وارد عمل شود.

دکتر شریعتی خاطرنشان کرد: از دانشگاه مازندران با توجه به امکانات و عناصر علمی موجود در آن، انتظار می‌رود مشکلات محیط زیستی و پسماند و ... را حل نماید. دانشگاه مازندران باید شجاعت و جسارت لازم را برای حل معضلات استان با کمک صنعت داشته باشد. ما دانشگاه را برای حل علمی مشکلات نیاز داریم.

دکتر احمد فاطمی منتخب مردم بابل در مجلس شورای اسلامی نیز با تاکید بر این نکته که دانشگاه باید نشاط و امید را به جامعه تزریق کند، گفت: دانشگاه باید جامعه‌ای را که دارای رخوت است، امید را در آن جامعه تقویت نماید.

دکتر فاطمی با انتقاد از برخی از مسوولان به دلیل مواجهه غیراصولی با حضور دانشجویان در فعالیت‌های سیاسی صحیح گفت: اساتید دانشگاه با طرح و ایده به میدان بیایند. از دانشگاه می‌خواهیم در بخش‌های مختلف اقتصادی، گردشگری، پسماند و ... ورود کند و در حل معضلات استان مشارکت فعال داشته باشد.

دکتر حسن حسن‌نتاج منتخب مردم بابل در این نشست با تاکید بر این‌که حل نظام مسایل و مشکلات اساسی کشور باید علمی باشد نه هیاتی و گعده‌ای، گفت: دانشگاه ظرفیت خوبی است که متاسفانه از این ظرفیت، هم در استان و هم در کشور غافلیم.

دکتر حسن‌نتاج یکی از ایرادات دانشگاه‌ها را تقسیم شدن آنها دانست و افزود: از نکات مهم و قابل تامل در دانشگاه‌ها این است که اعتماد به نفس در میان دانشجویان از بین رفته است. اساتید دانشگاه‌ها باید تلاش کنند تا حس خودباوری در بین دانشجویان شکوفا شود که در غیر این‌صورت، قطعا با مهاجرت بیشتر نخبگان مواجه خواهیم بود.

منتخب مردم بابل در مجلس شورای اسلامی، یکی از چالش‌های اصلی استان مازندران را فقدان زیرساخت‌های لازم برای توسعه و پیشرفت عنوان کرد و خاطرنشان ساخت: مجمع نمایندگان استان، ظرفیت بسیار خوبی است که می‌بایست آن را جدی گرفت و از این فرصت در راستای تامین زیرساخت لازم به خوبی استفاده نمود.

دکتر علی‌اصغر باقرزاده نماینده مردم بابلسر و فریدونکنار در مجلس شورای اسلامی نیز در این نشست گفت: این جلسات می‌تواند در گام اول، دل‌ها را به یکدیگر نزدیک نماید که با این‌کار، افکار هم می‌تواند به تعالی بیاندیشد. افکار مختلفی که موجب خیر و صلاح مملکت و تعالی استان بشود.

دکتر باقرزاده با تاکید بر این نکته که مازندران را به عنوان یک کلان‌شهر می‌شناسیم، اظهار داشت: در بحث منطقه آزاد، تمامی نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی پای کار آمدند و من معتقدم که تمام نمایندگان استان می‌بایست با اتحاد، برادری، وفاق و همدلی و به صورت یکپارچه برای توسعه و تعالی استان مازندران تصمیم بگیرند و عمل کنند.

 ایزدی‌فرد معاون دانشجویی دانشگاه مازندران به اهداف این معاونت در دانشگاه اشاره کرد و افزود: عمده هدف ما در معاونت دانشجویی دانشگاه، سلامت دانشجویان است.

دکتر مرتضی علویان معاون فرهنگی و اجتماعی دانشگاه مازندران با تاکید بر این‌که دانشگاه مادر استان می‌تواند مدیریت کلان استان را برعهده بگیرد، گفت: بسیاری از طرح‌های ما در مازندران، فاقد پیوست فرهنگی است در حالی‌که پیوست فرهنگی بسیار مهم و کارساز است.

دکتر قشقاوی منتخب مردم رباط کریم و بهارستان در مجلس شورای اسلامی نیز که به‌عنوان یکی از مازندرانی‌ها در مجلس حضور دارد، میهمان این نشست بود، بزرگ‌ترین عامل افزایش سکته و سرطان، بی‌توجهی به معضل زباله است که باید حسابی و جدی در این خصوص فکر کنیم، اظهار داشت: خوش‌بختانه زمینه فراهم است و فقط اهتمام ویژه مسوولان را لازم دارد. متاسفانه استان ما به خاطر بی‌توجهی به بازیافت و زباله در مرز سرطان‌پروری قرار دارد.

دکتر قشقاوی با بیان این‌که در این دوره از مجلس شورای اسلامی، افراد قوی و باسابقه‌ای از استان مازندران به مجلس راه یافتند، اظهار داشت: به فضل الهی، حضور شما نخبگان و افراد قوی در مجلس باعث شکوفایی بیشتر استان مازندران شود.

دکتر علی بابایی کارنامی نماینده مردم ساری و میاندورود در مجلس شورای اسلامی نیز در این نشست به توانمندی‌های استان مازندران اشاره کرد و گفت: ظرفیت‌های استان مازندران بسیار بالاست. نادیده گرفتن استان مازندران در سطح ملی نیز، اشتباه بزرگی است. در هیچ کجای کشور نمی‌توانید این امکانات و ظرفیت‌هایی که در مازندران است را مشاهده کنید. ما در مازندران هم دشت داریم، هم کوه، هم دریا، هم جنگل و ...

کارنامی نماینده مردم ساری و میاندورود در مجلس شورای اسلامی افزود: جایی که می‌تواند از این ظرفیت‌ها به نحو مطلوبی استفاده کرده و مشکلات استان را برطرف نماید، دانشگاه است. در گذشته، مسوولان استان، دانشگاه‌ها و ظرفیت‌های موجود در دانشگاه‌ها را ندیدند که امروز ما در حوزه پسماند مشکل داریم. اگر کارگروه‌های تخصصی آن زمان ایجاد می‌شد، اکنون ما این مشکلات را نداشتیم.

دکتر بابایی کارنامی در بخش دیگری از سخنانش به استفاده درست از نخبگان دانشگاهی در سایر کشور‌ها اشاره کرد و افزود: ما در حوزه‌های مختلف از دانشگاه‌های خود غافل شدیم. اکثر کشور‌هایی که موفق هستند به این خاطر است که دانشگاه‌های خود را وارد اتاق‌های فکر خود کرده‌اند. در بحث اقتصاد دریامحور هم نتوانستیم تا به امروز از این ظرفیت‌های علمی موجود در دانشگاه‌ها استفاده نماییم. ان‌شاءالله با تشکیل مجمع نمایندگان استان، باید به سرعت برنامه ریزی کرده و از این استراتژی در راه اعتلای استان بهره بگیریم.


دکتر یحیی کامیابی معاون اداری، مالی و پشتیبانی دانشگاه نیز در این نشست، با تاکید بر این‌که ۹۰ درصد اعتبارات صرف دستمزد و حقوق می‌شود، گفت: در سال گذشته با کمک نمایندگان استان به‌ویژه نماینده شهرستان بابلسر، اعتبار دانشگاه مازندران افزایش یافته است و انتظار داریم برای کسب موفقیت‌های بیشتر، کمک‌های بیشتری به دانشگاه مازندران شود.

دکتر کامیابی با گلایه از این‌که مسوولان استان، ۳درصد بودجه متوازن ما را به سایر دستگاه‌ها اختصاص می‌دهند، اظهار داشت: ما انتظار داریم که این اعتبار به دانشگاه‌های استان مازندران نیز اختصاص یابد.

دکتر جمال قاسمی معاون پژوهش و فن‌آوری دانشگاه نیز در این نشست با اشاره به کارکرد کشوری و جهانی دانشگاه‌ها گفت: ما نباید به دانشگاه‌ها نگاه محلی داشته باشیم که بعضا به دانشگاه‌ها آسیب خواهد رساند. نگاه ما این است که اثرپذیری علمی دانشگاه باید در جامعه احساس شود.

دکتر قاسمی افزود: دو وظیفه قانون‌گذاری و نظارت، از وظایف مهم مجلس شورای اسلامی است. از نمایندگان انتظار داریم که راه برون‌رفت کشور ما از مشکلات موجود را که توجه ویژه به دانش بنیان و دانش‌پایه است در دستور کار قرار دهند. زیرا اگر از فرصت‌ها استفاده نکنیم، همان فرصت‌ها بعدا به چالش تبدیل خواهند شد.