چقدر از تجربه‌ها برای کاهش فاجعه‌ها استفاده می‌کنیم؟

عضو هیات علمی پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی-فرهنگی می‌گوید: تجربه نشان داده است انجام برخی اقدامات پیشگیرانه و با مدیریت هوشمند و به جا می‌تواند جلوی بسیاری از رخدادهای فاجعه بار را در موزه‌های کشور گرفته یا تحت کنترل درآورد و آسیب‌های ناشی از آنها را به حداقل برساند.

منیژه هادیان دهکردی در گفت‌وگو با ایسنا در پاسخ به این پرسش که چطور می‌توان از بروز اتفاقات فاجعه آمیز در موزه‌های کشور مانند آتش‌سوزی موزه ملی برزیل یا مسجد جامع ساری جلوگیری کرد، می‌گوید: براساس تجربه، انجام اقدامات پیشگیرانه با مدیریت هوشمند می‌تواند جلوی بسیاری از اتفاقات فاجعه‌بار را بگیرد یا تحت‌کنترل درآورد، که  بخشی از این اقدامات و مدیریت، مربوط به زمان وقوع حادثه یا قرارگیری در شرایط بحران است که مهارت‌ها و توانایی خاص خود را می‌طلبد و بخش اصلی و زیر بنایی و بلند مدت آن به قبل از وقوع حادثه و به هنگام نجات‌بخشی و در شرایط عادی مربوط است که برای شناخت خطرات، روش‌های پیشگیری و کاهش خطرات و تهدیدهای آنها با انجام تحقیقات و مطالعات دقیق علمی به دست می‌آید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او با اشاره به حادثه‌ی آتش‌سوزی موزه ملی برزیل که یک فاجعه‌ی دردناک نه تنها برای کشور برزیل که برای بشر محسوب می‌شود، بیان می‌کند: این اتفاق یک بار دیگر نشان داد که حادثه می‌تواند زمانی رخ دهد که هرگز فکر آن را نمی‌کنیم یا می‌تواند نزدیک‌تر از آنی باشد که فکر کنیم.  بنابراین هرگز نباید این تصور را داشت که «در مورد ما همه چیز به لحاظ ایمنی و امنیت در شرایط کاملا خوب و قابل اطمینان است».

دهکردی با تاکید بر این‌که کوچک‌ترین تغییر در شرایط یا یک لحظه بی‌توجهی و غفلت می‌تواند منجر به یک فاجعه شود، می‌افزاید: به همین دلیل باید از محیط و شرایطی که در آن قرار داریم همواره و کاملا آگاه بوده و برای هرگونه اتفاق و حادثه‌ای آمادگی لازم را داشته باشیم.

او با بیان این‌که امروزه ما بیش از هر زمانی در معرض خطرات و تهدیدهای مختلف از حوادث و بلایای طبیعی گرفته تا حوادثی که متاثر از عملکرد و رفتار روزمره انسان مانند جنگ، آتش سوزی، خرابکاری است، هستیم، توضیح می‌دهد: از یک سو کشور ما به دلیل موقعیت جغرافیایی و آب و هوایی جزو ۱۰ کشور بلاخیز جهان است به طوری‌که از ۴۰ حادثه طبیعی شناخته شده ۳۰ مورد آن در ایران رخ داده است. همچنین گفته شده که تقریبا ۷۰% کشور ما در معرض خطر زلزله و ۵۰% آن در معرض سیل است. از سوی دیگر براساس تحقیقات صرف‌نظر از حوادث انسانی، حدودا در ۱۰۰ سال گذشته ایران شاهد ۲۰۰ حادثه‌ی طبیعی بوده که بیش از نیمی از آن را زلزله و تقریبا نیمه دیگر را سیل و تعداد معدودی طوفان و رانش زمین در برگرفته است.

این مدرس دانشگاه تغییرات اقلیمی، خشکسالی، افزایش ریزگردها و همچنین آلاینده‌های گازی ناشی از روند رو به رشد صنایع و خودروها و سوخت‌های فسیلی را از دیگر مواردی می‌داند که  در سال‌های اخیر نگرانی‌ها را در زمینه حفاظت از آثار تاریخی و طبیعی و فرهنگی دو چندان کرده است.

هادیان تاکید می‌کند: از سوی دیگر عمده‌ی موزه‌های کشور ما در بناهای تاریخی با قدمت‌های طولانی قرار گرفته‌اند و طبیعتا ساختار و تاسیسات آنها کم و بیش دچار فرسودگی شده است، از آنجا که این بناها از ابتدا کاربری موزه‌ای نداشته‌اند مشکلات و محدودیت‌هایی به لحاظ کنترل شرایط محیط داخلی و فراهم کردن امکانات لازم برای امنیت و ایمنی آثار در آنها نیز وجود دارد. با این حساب می‌توان تصور کرد که «آثار تاریخی و موزه‌ای کشور ما در چه حد در معرض خطر می‌توانند باشند»، آثاری که نه تنها متعلق به ما که تمام نسل‌های بعد از ما و کل بشریت هستند!

این عضو هیات علمی پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی-فرهنگی، با اشاره به وجود تجربیاتی از این دست که انجام برخی اقدامات پیشگیرانه و با مدیریت هوشمند و به جا می‌تواند جلوی بسیاری از رخدادهای فاجعه بار را گرفته یا تحت کنترل خود درآورد و آسیب‌های ناشی از آنها را به حداقل برساند، بخشی از این اقدامات و مدیریت را مربوط به زمان وقوع حادثه یا قرارگیری در شرایط بحران می‌داند که نیازمند مهارت‌ها و توانایی خاص خود است و بخش دیگر که عضو اصلی است را زیر بنایی و بلند مدت می‌داند که مربوط به قبل از وقوع حادثه و به هنگام نجات‌بخشی و در شرایط عادی است که برای شناخت خطرات، روش‌های پیشگیری و کاهش خطرات و تهدیدهای آنها با انجام تحقیقات و مطالعات دقیق علمی به دست می‌آید.

هادیان تاکید می‌کند: خوشبختانه در چند سال اخیر موضوع حفاظت پیشگیرانه در چارچوب پروژه ملی «موزه سبز» از سوی پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی-فرهنگی در پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و با همکاری اداره کل موزه‌ها در معاونت میراث فرهنگی سازمان متبوع و کمیته ملی موزه‌های ایران (ایکوم) و همچنین حمایت موسسات بین‌المللی مانند «اکو» و «مرکز بین‌المللی مطالعه، حفاظت و مرمت گنجینه‌های فرهنگی (ایکروم)» به طور جدی‌تر دنبال می‌شود.

مدیر «پروژه موزه سبز» هدف از انجام این پروژه را، نهادینه کردن فرهنگ «پیشگیری بهتر از درمان» در جامعه، دستیابی به شیوه‌های حفاظتی مطلوب آثار در کشور از طریق ارزیابی شرایط نگهداری و مراقبت آنها و تاسیسات و تجهیزات الکتریکی و مکانیکی در موزه‌ها می‌داند و ادامه می‌دهد: در این زمینه برای افزایش آگاهی عمومی و ارتقای دانش تخصصی در همه‌ی سطوح مدیران، متخصصان و سایر کارکنان موزه‌ها علاوه بر تهیه و انتشار منابع راهنما، برنامه‌های آموزشی لازم نیز مانند نحوه‌ی سنجش و پایش محیط‌های داخلی، مدیریت خطر و مدیریت بحران آغاز شده و ادامه خواهد داشت. 

وی مهمترین نکته در این زمینه را تحت کنترل درآوردن خطرات تهدید کننده از این روش توسط برخی از کشورها می‌داند و می‌گوید: با این کار توانسته‌اند مانع از خسارات و آسیب‌های جبران ناپذیر به بناهای تاریخی و موزه‌ها شوند.

هادیان ادامه می‌دهد: بنابراین موفقیت ما نیز در این راه و دستیابی به نتایج مهم و حیاتی آن از همین روش است و آن مشروط به اعتماد، مسئولیت‌پذیری، حمایت و همکاری همه‌ی دست‌اندرکاران کشور خواهد بود.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استخدام موزه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۶۱۵۱۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رئیس کل سازمان نظام پزشکی عنوان کرد؛ اهمیت جایگاه مامایی در خروج از سیاه چاله جمعیتی

محمد رئیس زاده، با اشاره به خدمات ارزشمند جامعه مامایی کشور، گفت: زیربنای اصلی توسعه پایدار و اقتدار هر کشور تناسب مستقیم با نیروی جوان مولد دارد و حتماً یکی از مؤلفه‌های تقویت جمعیت سالم مولد، عملکرد جامعه بزرگ ۷۶ هزار نفری مامایی کشور است. از این منظر جامعه مامایی ارزش بالایی دارد و باید برای تحقق آینده کشور بر روی جامعه مامایی سرمایه گذاری‌های کلان در بعد علمی و کارکردی انجام شود. این سرمایه گذاری‌های کلان لازمه توسعه و تعالی و جوانی جمعیت است. اگر ما می‌خواهیم از سیاه چاله جمعیتی بیرون بیاییم و از آن پنجره طلایی جمعیت استفاده کنیم، حتماً باید قدر جامعه مامایی را بدانیم.

وی به آمار قابل توجه در حوزه جمعیت اشاره کرد و افزود: ما در سال‌های ۹۲ تا ۴۰۰ یک شیب وحشتناک رو به نزول جمعیتی داشتیم. در سال ۹۸ نسبت به سال ۹۷، ۱۲ و ۴ دهم درصد کاهش موالید داشتیم. این کاهش را هنوز داریم اما سرعت شیب کمتر شده است با اقدامات خوبی که در این دولت و با تلاش وزارت بهداشت شده سرعت نزول کمتر شده است.

رئیس زاده ادامه داد: در ۱۴۰۰، یک میلیون و ۱۱۴ هزار تولد داشتیم. ۱۴۰۱ یک میلیون و ۷۵ هزار و در سال ۱۴۰۲، یک میلیون و ۵۷ هزار. بنابر این کاهش ۱۴۰۱ نسبت به ۱۴۰۰، ۳ و ۶ دهم بوده اما کاهش ۱۴۰۲ نسبت به ۱۴۰۱ یک و ۶ دهم بود و جلوی سقوط آزاد کاهش موالید گرفته شد.

وی با استناد به آخرین آمار سازمان نظام پزشکی گفت: از ۷۶ هزار جمعیت مامایی کشور تنها ۱۰ درصد آن ها پروانه مطب دارند، یعنی ۷ هزار و ۷۱۲ پروانه فعال مامایی داریم. یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های تشویق به فرزندآوری، این است که دوران زایمان و بارداری به تجربه خوشایند و مطمئنی تبدیل شود و هرقدر این تجربه شیرین باشد، تکرار آن محتمل‌تر خواهد بود و جمعیت بزرگ جامعه مامایی در ایجاد این تجربه خوشایند نقش مهمی دارند که باید به کار گرفته شوند و این واقعیت‌ها را باید مسئولان کشور بدانند.

رئیس زاده گفت: جشن روز ماما باید یک جشن واقعی افزایش جمعیت سالم و قوی باشد و حتماً ما باید به آینده امیدوار باشیم و موظفیم که به نسل جدید امید و نشاط بدهیم.

منبع: خبرگزاری مهر