به نقل از «جام جم آنلاین»

روایت تاریخی درباره مشهورترین شعر کربلایی

تاریخ انتشار: ۲۶ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۶۵۷۱۵۶

به گزارش جام جم آنلاین ، این شعر جلوه‌ای تمام‌عیار و شورانگیز از واقعه عظیم کربلا است.

در این شعر قیام کربلا با لفافه‌ای از شور و اندوه بیان می‌شود. درواقع پارادوکس شگفت‌انگیز بین شور و اندوه این شعر تاریخی و جاودانه است.

درباره این شعر از دیرباز روایت شگفت‌انگیزی وجود داشته است. شاعر این شعر جاودانه مُحتَشَم کاشانی شاعر پارسی‌گوی سده دهم هجری و هم‌دوره با پادشاهی شاه‌طهماسب یکم صفوی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ترکیب‌بند «باز این چه شورش » او معروف‌ترین مرثیه برای کشتگان واقعه کربلا در ادبیات فارسی است.

این شاعر پارسی چگونه این شعر جاودانه را سروده است؟

می‌گویند این شاعر پرآوازه برادری داشت که در جوانی رخت از این دنیا برمی‌بندد. محتشم در سوگ برادر جوان‌مرگ خود از سر غم و اندوه مرثیه‌ای می‌سراید.

بر اساس روایت‌های بسیار متعدد او در شبی خواب مولای متقیان حضرت علی علیه‌السلام را می‌بیند. حضرت به او می‌گویند که چرا برای امام حسین علیه‌السلام شعری نمی‌گوید؟ محتشم نیز می‌گوید نمی‌داند از کجا شروع کند. حضرت نیز بیت اول را به او می‌گویند «باز این چه شورش است که در خلق عالم است». محتشم از خواب می‌پرد و بقیه شعر را می‌سراید و این‌گونه شعری جاودانه خلق شد.

باز این چه شورش است که در خلق عالم است

باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است

باز این چه رستخیز عظیم است کر زمین

بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است

این صبح تیره باز دمید از کجا کزو

کار جهان و خلق جهان جمله درهم است

گویا طلوع می‌کند از مغرب آفتاب

کاشوب در تمامی ذرات عالم است

گر خوانمش قیامت دنیا بعید نیست

این رستخیز عام که نامش محرم است

در بارگاه قدس که جای ملال نیست

سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است

جن و ملک بر آدمیان نوحه می‌کنند

گویا عزای اشرف اولاد آدم است

خورشید آسمان و زمین، نور مشرقین

پرورده‌ی کنار رسول خدا، حسین

کشتی شکست‌خورده‌ی طوفان کربلا

در خاک و خون طپیده میدان کربلا

گر چشم روزگار به رو زار می‌گریست

خون می‌گذشت از سر ایوان کربلا

نگرفت دست دهر گلابی به غیر اشک

زآن گل که شد شکفته به بستان کربلا

از آب هم مضایقه کردند کوفیان

خوش داشتند حرمت مهمان کربلا

بودند دیو و دد همه سیراب و می‌مکند

خاتم ز قحط آب سلیمان کربلا

زان تشنگان هنوز به عیوق می­رسد

فریاد العطش ز بیابان کربلا

آه از دمی که لشگر اعدا نکرد شرم

کردند رو به خیمه ی سلطان کربلا

آن دم فلک بر آتش غیرت سپند شد

کز خوف خصم در حرم افغان بلندشد

کاش آن زمان سرادق گردون نگون شدی

وین خر گه بلند ستون بیستون شدی

کاش آن زمان درآمدی از کوه تا به کوه

سیل سیه که روی زمین قیرگون شدی

کاش آن زمان ز آه جهان سوز اهل‌بیت

یک شعله‌ی برق خرمن گردون دون شدی

کاش آن زمان که این حرکت کرد آسمان

سیماب وار گوی زمین بی‌سکون شدی

کاش آن زمان که پیکر او شد درون خاک

جان جهانیان همه از تن برون‌شدی

کاش آن زمان که کشتی آل نبی شکست

عالم تمام غرقه دریای خون شدی

آن انتقام گر نفتادی به روزحشر

با این عمل معامله ی دهر چون شدی

آل نبی چو دست تظلم بر آورند

ارکان عرش را به تلاطم در آورند

بر خوان غم چو عالمیان را صلا زدند

اول صلا به سلسله ی انبیا زدند

نوبت به اولیا چو رسید آسمان طپید

زان ضربتی که بر سر شیرخدا زدند

آن در که جبرئیل امین بود خادمش

اهل ستم به پهلوی خیرالنسا زدند

بس آتشی ز اخگر الماس ریزه ها

افروختند و در حسن مجتبی زدند

وآنگه سرادقی که ملک مجرمش نبود

کندند از مدینه و در کربلا زدند

وز تیشه ی ستیزه درآن دشت کوفیان

بس نخل ها ز گلشن آل عبا زدند

پس ضربتی کزان جگر مصطفی درید

بر حلق تشنه ی خلف مرتضی زدند

اهل حرم دریده گریبان، گشوده مو

فریاد بر در ِ حرم کبریا زدند

روح الامین نهاده به زانو سر حجاب

تاریک شد ز دیدن آن چشم آفتاب

چون خون ز حلق تشنه ی او بر زمین رسید

جوش از زمین به ذروه عرش برین رسید

نزدیک شد که خانه ی ایمان شود خراب

از بس شکست ها که به ارکان دین رسید

نخل بلند او چو خسان بر زمین زدند

طوفان به آسمان ز غبار زمین رسید

باد آن غبار چون به مزار نبی رساند

گرد از مدینه بر فلک هفتمین رسید

یکباره جامه در خم گردون به نیل زد

چون این خبر به عیسی گردون نشین رسید

پر شد فلک ز غلغله چون نوبت خروش

از انبیا به حضرت روح الامین رسید

کرد این خیال وهم غلط کار کان غبار

تا دامن جلال جهان آفرین رسید

هست از ملال گرچه بری ذات ذوالجلال

او در دلست و هیچ دلی نیست بی ملال

ترسم جزای قاتل او چون رقم زنند

یک باره بر جریده ی رحمت قلم زنند

ترسم کزین گناه شفیعان روز حشر

دارند شرم کز گنه خلق دم زنند

دست عتاب حق به در آید ز آستین

چون اهل بیت دست در اهل ستم زنند

آه از دمی که باکفن خون چکان ز خاک

آل علی چو شعله ی آتش علم زنند

فریاد از آن زمان که جوانان اهل بیت

گلگون کفن به عرصه ی محشر قدم زنند

جمعی که زد به هم صفشان شور کربلا

در حشر صف زنان صف محشر به هم زنند

از صاحب حرم چه توقع کنند باز

آن ناکسان که تیغ به صید حرم زنند

پس بر سنان کنند سری را که جبرئیل

شوید غبار گیسویش از آب سلسبیل

روزی که شد به نیزه سر آن بزرگوار

خورشید سربرهنه برآمد ز کوهسار

موجی به جنبش آمد و برخاست کوه

ابری به بارش آمد وبگریست زار زار

گفتی تمام زلزله شد خاک مطمئن

گفتی فتاد از حرکت چرخ بی‌قرار

عرش آن زمان به لرزه درآمد که چرخ پیر

افتاد در گمان که قیامت شدآشکار

آن خیمه‌ای که گیسوی حورش طناب بود

شد سرنگون ز باد مخالف حباب وار

جمعی که پاس محملشان داشت جبرئیل

گشتند بی‌عماری محمل شتر سوار

با آنکه سر زد آن عمل از امت نبی

روح‌الامین ز روح نبی گشت شرمسار

وانگه ز کوفه خیل الم رو به شام کرد

نوعی که عقل گفت قیامت قیام کرد

بر حربگاه چون ره آن کاروان فتاد

شور و نشور واهمه را در گمان فتاد

هم بانگ نوحه غلغله در شش جهت فکند

هم گریه بر ملائک هفت آسمان فتاد

هرجا که بود آهویی از دشت پا کشید

هرجا که بود طایری از آشیان فتاد

شد وحشتی که شور قیامت به باد رفت

چون چشم اهل بیت بر آن کشتگان فتاد

هرچند بر تن شهدا چشم کار کرد

بر زخم های کاری تیغ و سنان فتاد

ناگاه چشم دختر زهرا در آن میان

بر پیکر شریف امام زمان فتاد

بی اختیار نعره ی هذا حسین زود

سر زد چنانکه آتش ازو در جهان فتاد

پس با زبان پر گله آن بضعةالرسول

رو در مدینه کرد که یا ایها الرسول

این کشته ی فتاده به هامون حسین توست

وین صید دست و پا زده در خون حسین توست

این نخل تر کز آتش جانسوز تشنگی

دود از زمین رسانده به گردون حسین توست

این ماهی فتاده به دریای خون که هست

زخم از ستاره بر تنش افزون حسین توست

این غرقه محیط شهادت که روی دشت

از موج خون او شده گلگون حسین توست

این خشک لب فتاده دور از لب فرات

کز خون او زمین شده جیحون حسین توست

این شاه کم سپاه که باخیل اشگ و آه

خرگاه زین جهان زده بیرون حسین توست

این قالب طپان که چنین مانده بر زمین

شاه شهید ناشده مدفون حسین توست

چون روی در بقیع به زهرا خطاب کرد

وحش زمین و مرغ هوا را کباب کرد

کای مونس شکسته دلان حال ماببین

ما را غریب و بی کس و بی آشنا ببین

اولاد خویش را که شفیعان محشرند

در ورطه ی عقوبت اهل جفا ببین

در خلد بر حجاب دو کون آستین فشان

واندر جهان مصیبت ما بر ملا ببین

نی ورا چو ابر خروشان به کربلا

طغیان سیل فتنه و موج بلاببین

تن های کشتگان همه در خاک و خون نگر

سرهای سروران همه بر نیزه هاببین

آن سر که بود بر سر دوش نبی مدام

یک نیزه اش ز دوش مخالف جدا ببین

آن تن که بود پرورشش در کنار تو

غلطان به خاک معرکه ی کربلا ببین

یا بضعةالرسول ز ابن زیاد داد

کو خاک اهل بیت رسالت به باد داد

خاموش محتشم که دلسنگ آب شد

بنیاد صبر و خانه ی طاقت خراب شد

خاموش محتشم که ازین حرف سوزناک

مرغ هوا و ماهی دریا کباب شد

خاموش محتشم که ازین شعر خون چکان

در دیده ی اشگ مستمعان خوناب شد

خاموش محتشم که ازین نظم گریه خیز

روی زمین به اشک جگرگون کباب شد

خاموش محتشم که فلک بس که خون گریست

دریا هزار مرتبه گلگون حباب شد

خاموش محتشم که بسوز تو آفتاب

از آه سرد ماتمیان ماهتاب شد

خاموش محتشم که ز ذکر غم حسین

جبریل را ز روی پیامبر حجاب شد

تا چرخ سفله بود خطایی چنین نکرد

بر هیچ آفریده جفایی چنین نکرد

ای چرخ غافلی که چه بیداد کرده ای

وز کین چه ها درین ستم آباد کرده ای

بر طعنت این بس است که با عترت رسول

بیداد کرده خصم و تو امداد کرده ای

ای زاده زیاد نکرده است هیچگه

نمرود این عمل که تو شداد کرده ای

کام یزید داده ای از کشتن حسین

بنگر که را به قتل که دلشاد کرده ای

بهر خسی که بار درخت شقاوتست

درباغ دین چه با گل و شمشاد کرده ای

با دشمنان دین نتوان کرد آن چه تو

با مصطفی و حیدر و اولاد کرده ای

حلقی که سوده لعل لب خود نبی بر آن

آزرده اش به خنجر بیداد کرده ای

ترسم تو را دمی که به محشر برآورند

از آتش تو دود به محشردرآورند

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: محرم محتشم کاشانی جام جم آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۶۵۷۱۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فرونشست زمین در میدان امام حسین (ع) یزد + ویدئو

 بارش‌های سیل‌آسای باران در نقاط مختلف استان یزد سبب روان شدن سیلاب و رواناب‌ها در بخش‌های مختلف استان شد.

طبق گزارش تسنیم علاوه بر روان شدن سیلاب در بخش‌های مختلف برخی شهرها، سیل خسارت‌هایی هم به دنبال داشت که از فرونشست تا ورود آب به منازل مردم در برخی از نقاط استان را شامل می‌شود.

از جمله خسارت‌های سیل در شهر یزد، فرونشست بخشی از مسیر زیرگذر میدان امام حسین (ع) بود که سبب شد بخشی از این زیرگذر قابل استفاده نباشد.

شهر یزد در سال ۱۴۰۱ هم شاهد دو سیل بسیار شدید بود که خسارت‌های زیادی به همراه داشت؛ از جمله خسارت‌های این دو سیل ویرانگر، فرونشست‌هایی بود که با عمق بالا در نقاط مختلف شهر به وقوع پیوست.

در سیل مرداد ۱۴۰۱ طبق گزارش‌های اعلام شده بالغ بر ۵۰۰ فرونشست در بخش‌های مختلف ایجاد شده بود که بخش قابل توجهی از آن به دلیل عدم بازسازی و غیرفعال شدن قنات‌ها بود و میل‌های این قنات‌ها سبب فرونشست زمین شده بودند.

نکته بسیار مهم و قابل توجه در ارتباط با این سیلاب‌ها و روان‌آب‌ها در نقاط مختلف شهر یزد، وضعیت بافت تاریخی است که با وجود آسیب‌هایی که در این بخش وجود داشته، اما نسبت به بخش‌های دیگر به ویژه بافت فرسوده خسارت بسیار جزئی‌تر داشته است.

نوع معماری بافت تاریخی شهر یزد، حفر چاه‌های جذبی از سوی شهرداری و همچنین ورود آب به قنات‌های فعال از جمله دلایلی است که بافت تاریخی شهر یزد را از تخریب سیلاب در امان نگه داشته است.

به گفته کارشناسان قنات و سازه‌های آبی سنتی، در صورتی که تمام قنات‌های شهر یزد که نزدیک به یک هزار کیلومتر در زیر شهر هستند، فعال بودند، سیل امکان خسارت وارد کردن به هیچ بخشی از شهر یزد را نداشت، اما متاسفانه در طول دهه‌های گذشته لایروبی، حفاظت و بازسازی از قنات‌ها به صورت کامل کنار گذاشته شده است.

در حال حاضر و در سیلاب اخیر نیز به دلیل ورود آب به برخی از ساختمان‌ها و زیرساخت‌ها امکان وقوع خسارت‌هایی وجود دارد، اما بررسی این خسارت‌ها به روز‌های آینده موکول شده است. 

مرمت فرونشست زمین در زیرگذر میدان امام حسین یزد کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

مدیر منطقه بافت تاریخی شهرداری یزد با بیان این که بررسی‌های اولیه از فرونشست زمین در زیرگذر میدان امام حسین (ع) نشان از یک مسیر متروکه فاضلاب بود، گفت: مرمت و اصلاح فرونشست از ساعات اولیه بامداد روز چهارشنبه ۵ اردیبهشت آغاز شد. ​​​​​​​

علیرضا نقوی افزود: زمین زیرگذر میدان امام حسین (ع) ورودی شهید باهنر به بلوار دانشجو که شب گذشته بر اثر بارندگی دچار فرونشست شده بود، با همکاری شرکت آب و فاضلاب و پللیس راهور و تلاش نیرو‌های منطقه در کوتاه‌ترین زمان مرمت و اصلاح شد و در اختیار شهروندان قرار گرفت.

tags # اخبار حوادث سایر اخبار آیا قدرت‌های فوق‌بشری واقعیت دارند؟ چطور انسان به این قدرت‌ می‌رسد؟ بعد از فضا چه چیزی وجود دارد، جهان کجا تمام می‌شود؟! (تصاویر) مرکز واقعی جهان کجا است؟ فضانوردان چگونه در فضا دستشویی می‌کنند؟ | سرنوشت مدفوع انسان در فضا چه می‌شود؟