کشف یک سلول موثر در درمان ام‌اس
تاریخ انتشار: ۲۷ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۶۷۳۶۷۵
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ التهاب مغز، یکی از نشانه‌های ام.اس، آلزایمر و برخی اختلالات روانی است. پژوهش جدیدی نشان می‌دهد که شاید بررسی نوعی سلول مغزی بتواند به کشف درمان‌های جدیدی برای بیماری‌های مربوط به سیستم عصبی مرکزی منجر شود.
بیماری‌های خودایمنی، به التهاب سیستم عصبی مرکزی می‌انجامند زیرا در این شرایط، سیستم ایمنی بدن، به لایه محافظ نورون‌ها که از جنس میلین است و در مغز و نخاع قرار گرفته، حمله می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در هر حال، التهاب عصبی، تنها به بروز ام.اس منجر نمی‌شود. پژوهش‌های جدید نشان داده‌اند که افسردگی، شیزوفرنی و اختلال دوقطبی، علاوه بر بیماری‌هایی مانند آلزایمر، با اختلال در واکنش ایمنی در ارتباط هستند.
پژوهش جدیدی که در موسسه پزشکی "سنفورد بورنهام پربایز"(SBP) سن دیه‌گو انجام شده، نشان می‌دهد که یک سلول مغزی غیرعصبی که از زیرمجموعه‌های آستروسیت‌هاست، می‌تواند از عملکرد نورون‌ها محافظت کند و نقش مهمی در آغاز التهاب مغزی دارد. "آستروسیت"(astrocyte)، یاخته‌ای "گلیایی" و ستاره‌شکل است که تغذیه و حفاظت یاخته‌های عصبی را بر عهده دارد.
دکتر "جرولد چان"(Jerold Chun)، سرپرست این پژوهش و همکارانش، آزمایشی را روی موش‌های مبتلا به ام‌اس انجام دادند. آنها با استفاده از یک روش تصویربرداری موسوم به "سی- فوس"(cFos) موفق شدند سلول‌های عصبی فعال را بررسی کنند.
چان گفت: ما انتظار داشتیم فعال بودن سلول‌های ایمنی را ببینیم اما در کمال تعجب، آنها فعال نبودند. در عوض، نوعی آستروسیت را مشاهده کردیم که فعال بود و آن را "آستروسیت‌های ابتدایی فوری"(ieAstrocytes) نامیدیم.
وی افزود: ieAstrocytes، نخستین و برجسته‌ترین سلول‌های فعال در آغاز و پیشرفت بیماری هستند و برای بیماری، حکم دروازه‌بان را دارند. این بررسی، بخشی از درک پیشین ما در مورد سلول‌های آستروسیت است که نشان می‌دهد با التهاب مغز و گسترش بیماری، تعداد آستروسیت‌ها افزایش می‌یابد. علاوه بر این، درمان موش‌ها با داروی ام.اس موسوم به "فینگولیمود"(fingolimod)، تعداد این سلول‌های مغزی را کاهش می‌دهد.
این پژوهش، در مجله " eNeuro" به چاپ رسید.
منبع:ایسنا
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: اخبار علمی اخبار پزشکی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۶۷۳۶۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مو روی لاله گوش نشانه چیست؟
حضور موی گوش یا موی درون گوش را نباید به آسانی نادیده گرفت. اگر چشمان پنجره‌های روح هستند، گوش‌ها پنجره‌هایی به سمت قلب محسوب می‌شوند. به همین دلیل، ما در بخش سلامت می‌خواهیم به شما بگوییم که حضور موی گوش شما می‌تواند به عنوان یک هشدار جدی درباره سلامتی شما باشد. به گفته علم، موهای درون مجرای گوش، مانند یک باغ کوچک پر از موهای سیاه، یک نشانه شایع برای حمله قلبی است.
به گزارش نمناک، در سال 1973 دکتر ساندرز تی. فرانک و تیم تحقیقاتی اش پژوهشی را در ژورنال پزشکی نیو اینگلند منتشر کردند که مدعی بودند چین و چروک مورب نرمه‌ی گوش، که بعداً به نام "علامت فرانک" شناخته شد، می‌تواند نشان‌دهنده‌ی وجود بیماری سرخرگ های قلبی (سی اِی دی) باشد.
سی اِی دی یک مشکل گرفتگی عروق است که در آن پلاک‌های مومی درون رگ‌ها جمع می‌شوند و با نام تصلب شرایین نیز شناخته می‌شود. هنوز هم نمی‌دانیم چگونه این ایده به ذهن این پزشکان رسید، اما پژوهش‌های بعدی نیز نشان داده‌اند که علامت فرانک می‌تواند نشان دهنده‌ی بیماری‌های قلبی و عروقی دیگری نیز باشد.
گروهی از پزشکان که به این ارتباط غیب‌گویانه بین گوش و قلب معتقد شده بودند، برای پیدا کردن پاسخ به این پرسش که آیا موی داخل مجرای گوش می‌تواند نشانگر بیماری سرخرگ های قلبی باشد، با متخصصان پوست همکاری کردند.
در سال 1984، مطلبی در ژورنال پزشکی نیواینگلند منتشر شد که در آن ادعا شده بود وجود چین و چروک مورب نرمه گوش، که علامت فرانک نامیده می‌شود، می‌تواند نشانگر بیماری سرخرگ های قلبی باشد. در این مطالعه که بر روی 43 مرد و 20 زن صورت گرفته بود، 90 درصد از شرکت کنندگانی که این علامت را داشتند، نارسایی قلبی را تجربه کرده بودند.
در گذشته، برخی پزشکان از جمله ریچارد اف. واگنر از دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون، باور داشتند که بالا بودن سطح هورمون آندروژن در بدن به دلیل افزایش تولید سلول‌های قرمز خون، می‌تواند منجر به ایجاد لخته در عروق شود.
در سال 1991، پژوهش دیگری نیز در ژورنال قلب انگلستان منتشر شد که بیان می کرد در بین 602 بیمار مرد مبتلا به سی ای دی و 300 مرد سالم، وجود چین و چروک مورب نرمه ی گوش با افزایش ریسک بروز سی ای دی مرتبط است.
همچنین در سال 1992، یک پژوهش دیگر نیز در ژورنال قلب آمریکا منتشر شد که نتایج مشابهی را تأیید کرد. این پژوهش ها به معنای قطعی وجود رابطه ی میان چین نرمه ی گوش و موی گوش با بروز سی ای دی نیستند، اما این نتایج باعث شدند که این موضوع مورد توجه پزشکان و پژوهشگران قرار گیرد.
مطابق با یافته‌های ادستون ای، چین نرمه ی گوش و موی گوش با بیماری سی ای دی در مردان و زنان به شدت مرتبط است. همچنین چین نرمه ی گوش با مرگ ناگهانی قلبی (اس سی دی) در مردان مرتبط است. همچنین، بیماران جوان‌تر باعث بالا رفتن ارزش اخباری مثبت می‌شوند.
در پژوهش ای، 520 کالبدشکافی مورد بررسی قرار گرفته بود و برخی ویژگی‌های بدنی مانند بی ام آی، وزن طحال، ضخامت چربی شکمی و شش ویژگی دیگر نیز ارزیابی شده بودند. این مقاله در نسخه ی ماه ژوئن 2006 ژورنال امریکایی آسیب شناسی پزشکی قانونی منتشر شده بود.
حرف آخر:هر مویی روی لاله گوش علامت بیماری نیستهنوز دلایل دقیق ارتباط بین موی گوش و حمله ی قلبی مشخص نیست. برخی افراد معتقدند که مصرف مکمل های تستوسترون ممکن است در این ارتباط نقش داشته باشد، در حالی که دیگران فکر می کنند که افزایش وزن و چاقی باعث افزایش خطر حمله قلبی می شود. با این حال، هیچ کس نمی تواند موی داخل گوش را به طور مستقیم به عنوان عاملی برای این ارتباط مرتبط با حمله ی قلبی معرفی کند.
کانال عصر ایران در تلگرام
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور