بهترین کشور جهان برای افراد سالمند کجاست؟ +نمودار
تاریخ انتشار: ۲۷ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۶۷۷۷۶۲
به گزارش گروه بینالملل باشگاه خبرنگاران جوان، وبسایت کوآرتز در مطلبی نوشت: جمعیت افراد کهنسال در جهان هر ساله با افزایش همراه بوده است و علت اصلی آن هم افزایش طول عمر افراد است. تا سال 2050، تعداد کل افراد سالمند روی کره زمین به 2 میلیارد نفر خواهد رسید و این معادل 20 درصد از جمعیت کل جهان محسوب می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مردم بالای 60 سال نیازهای اجتماعی، اقتصادی و پزشکی متفاوتی با کودکان و بزرگسالان دارند. به همین دلیل، کشورهای مختلف هم اکنون در تلاش هستند با ایجاد تغییراتی، خود را با نیازهای افراد کهنسال سازگار کنند؛ اما هنوز مشخص نیست این کشورها چگونه می خواهند این کار را انجام دهند.
یک راه ساده برای انجام این کار این است که به کشورهایی که در حال حاضر این تغییرات را در راستای نیازهای افراد کهنسال ایجاد کرده اند، توجه شود. در ماه اوت سال جاری میلادی، یک گروه از محققان از آمریکا و سنگاپور به همراه مؤسسه «شبکه تحقیقاتی جامعه پیری» 18 کشور مختلف را بر اساس «شاخص جامعه پیر» طبقهبندی کردند. در این فهرست، کشورها بر اساس چگونگی و میزان حمایت از جمعیت سالخوره رتبهبندی شده اند. کشور نروژ توانست بالاترین رتبه را از نظر توجه به نیازهای افراد سالخورده از آن خود کند.
در زیر نمودار این کشورها آورده شده است:
در این فهرست، کشورها بر اساس 5 عامل طبقهبندی شدهاند:
بهرهوری و مشارکت: این بدان معناست که تا چه اندازه فرصت برای افراد میانسال برای حضور در جامعه وجود دارد از جمله اشتغال در سنین بالای 65 سال، تعیین سن بازنشستگی افراد و ایجاد فرصت های تحصیلی غیررسمی برای آنها.
رفاه: رفاه یعنی تعیین کیفیت زندگی که بر اساس امید به زندگی و رضایت از زندگی در افراد بالای 50 سال محاسبه می شود.
برابری: این بدان معناست که زندگی در این کشور تا چه اندازه برای افراد میانسال عادلانه بوده است. بر اساس شاخص جینی (شاخص اقتصادی برای محاسبه توزیع ثروت در میان مردم)، خطر فقر برای سالمندان، امنیت غذایی و فرصت های آموزشی برای افراد جوان و پیر محاسبه میشود.
پیوستگی: این به معنای آن است که افراد سالمند تا چه اندازه از نظر اجتماعی حمایت می شوند. این مسئله بر اساس معاملات مالی میان گروه های جوان و پیر، تعداد افراد پیری که با جوانان زندگی می کنند و احساس افراد جوان در مقابل نسل پیر محاسبه می شود.
امنیت: سطح امنیت مالی و جسمی که سالمندان یک کشور دارند بر اساس درآمد، حقوق بازنشستگی، امنیت جسمانی و بدهی های آن شخص به دولت محاسبه می شود.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: دانستنی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۶۷۷۷۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
در چه سنی میتوان یک فرد را «پیر» دانست؟
آفتابنیوز :
تیمی از دانشمندان آلمان، ایالات متحده آمریکا و لوکزامبورگ دادههای بیش از ۱۴ هزار نفر را که در یک تحقیق طولانیمدت شرکت کرده بودند، مورد بررسی قرار دادند.
شرکتکنندگان در این تحقیق بین سالهای ۱۹۱۱ تا ۱۹۷۴ میلادی به دنیا آمده و متعلق به نسلهای مختلف بودند. این افراد که بین ۴۰ تا ۱۰۰ سال داشتند، به ۸ پرسش طی یک دوره زمانی ۲۵ ساله پاسخ میدادند.
یکی از سوالات اصلی این بود که «در چه سنی کسی را پیر توصیف میکنید؟»
متولدین سال ۱۹۱۱ میلادی در پاسخ به این سوال گفتند که پیری به طور متوسط در سن ۷۱ سالگی شروع میشود؛ و هنگامی که همین پرسش از متولدین سال ۱۹۵۶ میلادی پرسیده شد که اکنون به سن ۶۵ سالگی رسیده بودند، آنها آستانه پیری را سه سال دیرتر دانستند و ۷۴ سالگی اعلام کردند.
مارکوس وتشتاین، عضو این تیم تحقیق در گزارشی مینویسد: «امید به زندگی افزایش یافته است و برخی از جنبههای سلامت نیز در طول زمان بهبود یافته است؛ به طوری که افراد در سنین خاصی که در گذشته پیر محسوب میشدند، اکنون دیگر مسن تلقی نمیشوند.»
همین روند در سطح فردی نیز مشاهده شد. بگونهای که هر شرکت کننده پس از چهار یا پنج سال مسنتر شدن، تخمینش را برای شروع سالمندی یک سال افزایش میداد. زنان نیز آستانه پیری را بطور متوسط حدود دو سال دیرتر از مردان درنظر میگرفتند.
فاکتورهای دیگری نیز وجود داشتند که بر تخمین فردی افراد تأثیر میگذاشتند؛ مثلا افرادی که مشکل سلامتی داشتند، تنهاتر بودند یا «احساس میکردند» مسنتر هستند، عموماً معتقد بودند مرحله کهولت زودتر شروع میشود.
البته این مطالعه دارای محدودیتهایی نیز بود؛ از جمله اینکه شرکتکنندگان همگی از یک کشور یعنی آلمان بودند. همچنین این احتمال وجود دارد که در فرهنگهای غیر اروپایی، «پیری» به گونهای متفاوت دیده و توصیف شود.
در عصر حاضر، انسانها طولانیتر از همیشه زندگی میکنند و با ادامه بهبود کیفیت زندگی و سلامت، احتمالا رسیدن به یکصدمین سالگرد زندگی بسیار رایجتر خواهد شد؛ به طوری که مردم شروع به طرح این سوال میکنند که آیا برای زندگی انسان محدودیتی وجود دارد یا خیر.
نتیجه این مطالعه در مجله Psychology and Aging منتشر شده است.
منبع: یورونیوز