یادداشت| خانواده‌هایی که در دو جبهه کربلا حضور داشتند و تأثیراتی که گذاشتند
تاریخ انتشار: ۲۹ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۶۹۶۱۵۸
یکی از پیروزی‌هایی که خود را برای سپاه امام حسین(ع) می‌نمایاند، پرده‌برداری از روابط حسنه خانوادگی است که هر یک نسبت به همدیگر ابراز می‌کنند؛ درسی که با توجه به عبارت «هر مکانی کربلا و هر زمانی عاشوراست» این روابط حسنه را به زندگی روزمره می‌کشاند. ۲۹ شهريور ۱۳۹۷ - ۰۰:۱۴ فرهنگی دین ، قرآن و اندیشه نظرات
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، برای مشخص شدن نقش خانواده در تعیین سرنوشت، کافی است به تاریخ کربلا و عاشورا و قبل از آن نگاهی بیندازیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
* امام حسین علیه‌السلام و خانواده‌شان در کربلا
امام تمامی یارانشان را جمع کرده و چراغ‌ها را خاموش می‌کنند. وقت خجالت و رودربایستی نیست. همه باید خودشان تصمیم بگیرند و عواقب کارشان را بپذیرند. امام حسین علیه‌السلام ندا می‌دهند: «هر کس که می‌خواهد می‌تواند کربلا را ترک کند و کسی هم جلودارش نیست.» تاریکی شب، فرصت خوبی برای رفتن است تا حتی از روی سایه هم نتوان تشخیص داد کسی که می‌رود، کیست. اما وقتی صبح میشود، نه پسر رفته و نه برادر.
تقریبا همه می‌دانند که ایشان از علم کامل برخوردارند و از آشکار و پنهان آگاهند، اما هیچگاه خلاف عرف عمل نمی‌کنند؛ یعنی طوری حرکت نمی‌کنند که نتوان آن را از نظر رفتاری جدا از رسومات معمول و از تصمیم‌گیری‌های عاقلانه به‌دور دید. چرا که ائمه معصوم علیهم‌السلام نیز انسان‌هایی هستند که به خاطر عملکرد دنیوی‌شان، لیاقت عصمت و علم خدایی را دارند. ائمه عاقل‌ترین انسان‌ها در عین عابد‌ترین آنها هستند. امام حسین علیه‌السلام از پسر جوانشان، حضرت علی اکبر علیه‌السلام، انتظاری ندارند. حتی وقتی امان‌نامه برای برادرشان حضرت عباس علیه‌السلام می‌‌آید، اگر عباس کاروان را ترک کند هم ناراحت نمی‌شوند. ایشان حتی از اینکه مادر پسرش، حضرت لیلا سلام‌الله علیها، او را از جنگ منع کند خم به ابرو نمی‌آورند.
کربلا جای شهادت است و با کسی شوخی ندارد. کسی که لیاقت یاری امام را داشته باشد، از شهد شهادت می‌نوشد. صبح عاشورا چشم امام روشن میشود. حضرت علی اکبر علیه‌السلام در امتداد لشکر قد کشیده. برادرشان حضرت عباس علیه‌السلام علمدار است و هنوز پرچم را در اهتزاز نگه‌داشته. تمام اینها به کنار؛ حضرت لیلا سلام‌الله علیها برای جنگیدن فرزند زیبایش، از آرزو‌های مادرانه گذشته. حتی حضرت رباب سلام‌الله علیها، فرزند شیرخواره‌اش را به‌عنوان آخرین قربانی دست امام می‌دهد.
آنکه از صبح علی‌الطلوع تا آخرین نفس‌های امام، خود را بهترین تکیه‌گاه، نه‌تنها برای امام بلکه برای تمام افراد خیمه معرفی کرده کسی نیست جز حضرت زینب سلام‌الله علیها؛ شیر‌زن کربلا که اگر جهاد برای زنان روا می‌شد، مسلما به ندای «آیا کسی هست مرا یاری کند» امام حسین علیه‌السلام لبیک می‌گفت. اباعبدالله علیه‌السلام اکنون با این روحیه که عقبه آن خانواده‌ای است معتقد و با‌ایمان، گام در صحنه نبرد می‌گذارند.
امام حسین علیه‌السلام، سر حضرت علی اکبر علیه‌السلام را بر زانو می‌گیرند و شهادت را به او بشارت می‌دهند و ایشان را لایق‌ترین جوان برای حضور در بهشت می‌خوانند. همچنین برادرشان حضرت عباس علیه‌السلام را شجاع‌ترین جنگجویان می‌خوانند و از ایشان تقدیر می‌کنند. چه بشارتی بالا‌تر از این برای حضرت عباس علیه‌السلام که امام بفرمایند: «من هم مدتی بعد به شما ملحق خواهم شد». چنین میشود که با تکیه‌گاه همدیگر شدن، اعضای یک خانواده می‌توانند در آزمایش سخت الهی سربلند باشند.
یکی از پیروزی‌هایی که خود را برای سپاه امام می‌نمایاند، همین پرده‌برداری از روابط خانوادگی است که هر یک نسبت به همدیگر ابراز می‌کنند؛ درسی که با توجه به این گفته: «هر مکانی کربلاست و هر زمانی عاشورا» این روابط حسنه را به زندگی روزمره می‌کشاند و ما را به پندآموزی از آن رهنمون می‌گردد.
*پسری که پدر را تا قعر تاریکی‌ها برد
حضرت اباعبدالله امام حسین علیه‌السلام وارد کربلا شدند و طبق قرار، شبانه همراه با 20 نفر به ملاقات عمر سعد رفتند. عمر سعد نیز با همان تعداد سوار آمد. امام برای ورود به خیمه و محل قرار، حضرت عباس و حضرت علی اکبر علیهماالسلام را کافی می‌دانند. عمر سعد هم با غلام و پسرش، حفص، وارد میشود. اولین باری که در مقاتل نام «حفص» آمده، این ماجراست؛ نوعی تقابل و رو‌یا‌رویی از سعادت و شقاوت. اما نه داستان عمر سعد در اینجا ختم میشود و نه داستان پسرش. نه حتی داستان امام حسین علیه‌السلام و فرزند و برادرشان عباس علیه‌السلام.
عمر سعد با تمام شقاوتی که دارد، در چند جا دلش به‌رحم می‌‌آید و از جنایاتی که کرده متأثر میشود. او با وسوسه حکومت ری پا در این جنگ گذاشته و پسرش هم به این دلیل پدر را همراهی می‌کند. اما امام برای خدا آمده، از دنیا و حتی نفس کشیدن چشم پوشیده؛ پسر هم به پدر ایمان آورده و لذایذ جوانی را فراموش کرده.
اکنون لحظات آخر جنگ است و عمر سعد و فرزندش تا جایی که توانسته‌اند جنایات خود را مرتکب شده‌اند. پدر (عمر سعد) برای نفس‌های آخر امام دل‌رحم میشود. پسر که این صحنه را می‌بیند، پدر را شقی‌تر کرده و او را از این دل‌رحمی دور می‌کند؛ بنابراین عمر سعد به تحریک پسرش دست به جنایات دیگر زده و برای حمله به خیمه‌ها آماده‌تر میشود.
پسر هم با ذوق و شوق، به تأثیرگذاری روی پدر افتخار می‌کند و هر دو تا جایی که می‌توانند به قعر تاریکی‌ها حرکت می‌کنند؛ در حالی که قبل از این پسری چون حضرت علی اکبر علیه‌السلام پا به میدان مبارزه می‌گذارد، رجز می‌خواند و از جدش پیغمبر اکرم صلی‌الله علیه و آله صحبت می‌کند، پدر‌بزرگش حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه‌السلام را معرفی می‌کند و خود را خلف صالح می‌داند. او امام حسین علیه‌السلام را مطمئن می‌کند که آگاهم از اصل و نسبم و می‌دانم برای چه پا به میدان نبرد گذاشته‌ام. پدر، رجز‌های پسر را می‌شنود و به خود می‌بالد که در راه خدا، چنین فرزندی را به قربانگاه آورده. پدر بر پیکر فرزند آنچنان اشک می‌ریزد که حضرت زینب سلام‌الله علیها به داد امام می‌رسد. امام نیروی دیگری می‌گیرد و 72 مرد رشید و مؤمن را به‌سمت نور خدایی رهبری می‌کند.
پسری، پدر را تا نهایت عبادت می‌برد و پسری هم در مقابل، پدر را برای دنیا تشویق می‌کند و از دل‌رحمی و انسانیت به دور نگه‌می‌دارد.
*پسرم! باید در راه امامت کشته شوی
هنگام نبرد پیش آمده و مبارزان کسب تکلیف می‌کنند تا به میدان جنگ بتازند. وهب وارد خیمه میشود و مادرش را می‌بیند. مادر به او محبت می‌کند و فرمانی نه مادرانه، بلکه در ظاهر مخالف مهر و محبت مادرانه می‌شنود؛ «پسرم! در راه امامت تا جان داری مبارزه کن».
پسر که گویی دلش قرص‌تر شده، محکم میشود و از امام کسب تکلیف می‌کند. اذن جنگ می‌گیرد و به‌سمت دشمن می‌رود. یک‌تنه در میدان نبرد می‌تازد و دشمنان را به درک واصل می‌کند. در میانه جنگ به‌سمت مادر باز‌می‌گردد و بار دیگر می‌پرسد: «آیا از من راضی شده‌ای؟» مادر چندان راضی نیست. تمام احساس مادرانه را فدای عقیده و ایمان می‌کند و در آن هنگام، با فریاد وهب را مخاطب قرار می‌دهد: «پسرم! باید در راه امامت کشته شوی». وهب جان تازه‌ای می‌گیرد، نیرویش افزون میشود و تا قطعه‌قطعه نشده، دست از مبارزه بر‌نمی‌دارد.
ماجرای وهب و مادرش از نمونه‌های کمیابی است که غیر از اتفاقات مابین خانواده امام حسین علیه‌السلام و فرزندان‌شان در حادثه کربلا دیده شده.
*جنایت خانوادگی
نام‌های اشعث، قیس و جعده را بیشتر مورخین در بین افرادی آورده‌اند که هر یک به‌نوبه خود از جنایت در حق خانواده امیرالمؤمنین امام علی علیه‌السلام دریغ نکرده‌اند. اشعث، زمان حکومت امام علی علیه‌السلام از افراد تأثیرگذار کوفه بوده و ابن‌ملجم قبل از اینکه حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام را به‌شهادت برساند، یک ماه در خانه‌اش سکونت داشت. منابع تاریخی از مشارکت اشعث در شهادت امام علی بن ابیطالب علیه‌السلام خبر می‌دهند. او در نقشه‌ای که برای قتل آن حضرت طراحی شده بود، نقش بسزایی دارد و تأثیرگذاران کوفه به کنایه از او به‌عنوان اصلی‌ترین قاتل امام علی علیه‌السلام نام می‌برند.
اشعث حتی توانسته بود یکی از دخترانش به نام جعده را به عقد امام حسن علیه‌السلام در‌بیاورد. جعده، امام حسن علیه‌السلام را مسموم کرده و نام مبارک ایشان را به‌عنوان شهید مظلوم تاریخ ثبت می‌کند، چراکه آن حضرت حتی در میان محرم‌ترین افراد نیز احساس آسایش نمی‌کردند.
تأثیرات خانوادگی تا حدی است که جنایات این خانواده در این مرحله تمام نمی‌شود و قیس، فرزند اشعث، در کربلا میان سپاه عمر سعد دیده میشود و یکی از کسانی است که بیشترین جنایات را در حق امام حسین علیه‌السلام انجام می‌دهد. او از افرادی است که نامه دعوت امام را امضا کرده اما مدتی بعد صفت نفاقی که از پدر به ارث برده را بروز می‌دهد و در شهادت حضرت اباعبدالله علیه‌السلام از تأثیرگذار‌ترین افراد محسوب میشود.
به گواه تاریخ، این خانواده ـ از پدر گرفته تا فرزندان ـ با ائمه سر جنگ داشته‌اند؛ تا آنجا که هر چه از دست‌شان بر آمده به‌خاطر مقاصد دنیوی، از بی‌حرمتی به ائمه اطهار علیهم‌السلام فروگذاری نکردند و نام «خانواده جانی» را از آن خود کرده‌اند.
یادداشت از: مریم مرتضوی
پایان پیام/
R1522/P1439/S4,37/CT4 واژه های کاربردی مرتبط موکب تسنیم امام حسین (ع) ماه محرممنبع: تسنیم
کلیدواژه: امام حسین ع ماه محرم امام حسین ع ماه محرم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۶۹۶۱۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فراخوان نخستین سوگواره بین‌المللی «سفینة‌النجاة» منتشر شد
از اهداف سوگواره بین‌المللی «سفینة‌النجاة» به‌کارگیری هنر به مثابه ابزار در جهت ابلاغ پیام نجات خلق با کشتی نجات حسین‌ابن علی(علیه‌السلام) و همچنین اثبات نیاز کنونی شیعه و آحاد جامعه بشری در برافراشتن نمادی برای معرفی کربلا و ایجاد فضایی برای اشتراک‌گذاری دیدگاه‌ها، جذب متخصصان برجسته حوزه‌های مختلف و تشویق پژوهشگران به تحقیق در زمینه‌های نو و نیز افزایش آگاهی مردم در زمینه آرمان‌های مهدویت و جریان سازی در جامعه است.
سوگواره در بخش‌های علمی، ادبی و هنری با موضوعیت «پیراهن معظم حضرت سیدالشهدا علیه السلام» در ۱۲محور برگزار میشود و آثار مربوطه به زبان‌های فارسی، عربی، انگلیسی و اردو خلق خواهند شد.
بر اساس این فراخوان، هنرمندان تا اول محرم الحرام ۱۴۴۶ فرصت دارند نسبت به ثبت‌نام و ارسال آثار خود در پایگاه سوگواره به نشانی www.al-nejat.com اقدام کنند.
همچنین هنرمندان می‌توانند در مسیر خلق اثر، برای کسب اطلاعات بیشتر و آشنایی با اسناد تاریخی و معرفتی مربوط به پیراهن معظم سیدالشهدا علیه‌السلام به نشانی www.atigh.org مراجعه کنند.
متن فراخوان این سوگواره بدین شرح است:
پیراهن معظم حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام، پرچم برافراشته قیام قائم عجل‌الله تعالی فرجه، عطر ظهور در سوگواره جهانی سفینة‌النجاة به حول و قوّه الهی.
سوگواره جهانی سفینة‌النجاة آغازی است برای پاسخ به مهم‌ترین آرزو و بلکه نیاز فطری بشر یعنی نجات از هرگونه درد، رنج و نابودی.
سوگواره بین‌المللی سفینة‌النجاة فرصتی است برای عرض تعظیمی نو به بارگاه بلند مرتبه حضرت اباعبدالله‌الحسین علیه السلام. هماره قلب ما با احساس نیاز به رکوع خاضعانه به این دردانه بی مثال حق، در پی بهانه ای است برای جلوه‌گر شدن خود، تا شاید در حین این رکوع به حقیقت سجده رسیده و جوهر عبودیت را در خود یافته به کنه ربوبیت رهسپار شود.
پیراهن معظم پدر بندگی، امروز اجازت بر جلوه گرفته تا شاید جای خالی تصویر تام عاشورا را در هزاران هزار ایام و روزگاران پر کند و چشم آخرالزمانی‌ها را در پیدایش قبله‌ای برای اظهار وجود، روشن کند.
پیراهن حضرت اباعبدالله الحسین(ع) پرچم قیام صاحب ماست، پس با این نماد تام مظلومیت می‌توانیم جهان را به توجه، تدبر و خضوع دعوت کنیم. جهانیان تشنه هستند، تشنه حقیقت حسین(علیه السلام» خادم مسیح حسین، حضرت علی‌اصغر(ع) - داود منافی‌پور دبیر سوگواره جهانی سفینة‌النجاة
اهداف برگزاری سوگواره
تبیین و آشکارسازی نیروهای نجات بخش در کربلا به عنوان ظرفیت‌های اثرگذار برای تهییج فطرت‌ها در جهت رسیدن به آرمان‌های حسینی
استفاده مطلوب از ذوق و استعدادهای هنری و به‌کارگیری هنر به مثابه ابزار در جهت ابلاغ پیام نجات خلق با کشتی نجات حسین بن علی علیه‌السلام
ثبات نیاز کنونی شیعه و آحاد جامعه بشری در برافراشتن نمادی برای معرفی کربلا، جغرافیای نجات‌بخش
ایجاد فضایی برای ارتباط و اشتراک‌گذاری تجربه و دیدگاه‌ها و جذب متخصصان برجسته حوزه‌های مختلف
شویق پژوهشگران به تحقیق در زمینه‌های نو و افزایش آگاهی و دانش مردم در زمینه آرمان‌های مهدویت
جریان‌سازی در جامعه و در میان گروه‌های مختلف از طریق آگاهی‌بخشی به ایشان در موضوعات مطرح شده
دامنه برگزاری: بین‌المللی و به زبان‌های فارسی، عربی، اردو، انگلیسی و آذری
محورها و موضوعات سوگواره:
هرساله این سوگواره مختص به موضوعی است و به فضل الهی امسال با موضوع پیراهن معظم حضرت سیّدالشهدا علیه‌السلام برگزار خواهد شد.
نزول پیراهن از بهشت و قبول توبه آدم(ع) به واسطه این پیراهن
سیر و اسفار این پیراهن در میان انبیای عظام و نجات همه ایشان به واسطه این پیراهن
نزول پیراهن در هنگام به آتش افتادن حضرت ابراهیم(ع) و نجات ایشان
شفای چشمان حضرت یعقوب علیه‌السلام به واسطه این پیراهن
نجات حضرت یونس(ع) از شکم ماهی به واسطه این پیراهن
تحویل پیراهن به حضرت زینب(س) توسط حضرت صدیقه کبری(س)، سه روز پیش از شهادتشان جهت ارسال به کربلا
به غارت بردن پیراهن در روز عاشورا
بازگرداندن پیراهن به اهل بیت(ع) پس از تقاضای امام سجاد(ع)
پیراهن نزد حضرت صاحب علیه‌السلام در هنگام ظهور و پوشیدن این پیراهن توسط ایشان
اهتزاز پیراهن امام حسین(ع) از اول ماه محرم از عرش
اعلام زمان ظهور برای حضرت صاحب علیه‌السلام به واسطه جوشش خون از این پیراهن در شب ظهور
تظلّم حضرت صدّیقه کبری علیه السلام در روز قیامت با پیراهن خونین سیدالشهدا علیه السلام
بخش‌های مختلف سوگواره:
بخش علمی، بخش هنری، بخش ادبی
بخش علمی: مقاله علمی، پایان نامه رساله و ...
بخش هنری: هنرهای دیجیتال (طراحی گرافیکی، پوستر، تصویرسازی و نقاشی دیجیتال، موشن‌گرافیک و تولید هنری با استفاده از فناوری‌های مدرن(هنرهای مرتبط بارسانه) اعم از فیلم کوتاه ۳دقیقه‌ای، فیلمنامه‌نویسی، مستند، نماهنگ، پادکست، تولید موسیقی برای تولیدات رسانه‌ای(فتوگرافی)، عکاسی، تصویربرداری در ابعاد مختلف از عکس‌های خبری گرفته تا هنری، هنرهای تجسمی، نقاشی، مجسمه سازی و ...
بخش ادبی: شامل شعر (قالب‌های مثنوی، غزل، قصیده، قطعه، دوبیتی، رباعی، ترجیع‌بند، مستزاد، مسمّط، ترکیببند)، متن، قطعه ادبی و ...
بخش ایده و طرح: این بخش فرصت را به علاقه‌مندان می‌دهد تا طرح‌ها و ایده‌های خود را در زمینه موضوعات سوگواره ارائه کنند؛ در واقع هدف از این بخش، ایجاد خلاقیت و نوآوری در زمینه‌های مذکور است.
جوایز نفرات برگزیده هر بخش: سفر زیارتی کربلای معلی، تندیس نجات، سکه تمام بهار آزادی
نفرات شایسته قدردانی هر بخش: سفر زیارتی کربلای معلی، ربع سکه بهار آزادی
زمان بندی: مهلت ثبت نام و ارسال آثار تا اول محرم الحرام ۱۴۴۶متقاضیان محترم برای ثبت‌نام و ارسال آثار به سایت رسمی سوگواره بین المللی سفینه النجاه به نشانی www.al-nejat.com مراجعه کنند.
منبع: خبرگزاری ایرنا
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلاله‌ای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت