به نقل از «تابناک»

رضا رویگری: داود میرباقری، اسکورسیزی ایران است

تاریخ انتشار: ۳۰ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۷۰۵۲۷۴

رضا رویگری می‌گوید کیان ایرانی در سریال «مختارنامه» یکی از شخصیت‌‌های اصلی بوده که او دوست داشته بازی‌اش کند، او می‌گوید در زمان پخش این سریال بازخوردهای خوبی از نقشش گرفته است.

به گزارش خبرآنلاین، مهر ماه سال 89 اولین باری بود که سریال «مختارنامه» از تلویزیون پخش شد، سریالی که لشکری از بازیگران در آن جلوی دوربین داود میرباقری رفته بودند و هر یک نقشی متفاوت با آنچه تا پیش از آن را بازی کرده بودند به نمایش گذاشتند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

رضا رویگری نیز یکی از بازیگرانی بود که یکی از نقش‌های اصلی «مختارنامه» را بازی کرد. او در این سریال نقش شاهزاده کیان ایرانی را بازی کرد که به دلیل ایرانی بودنش مورد توجه خیلی‌ها قرار گرفت. چند سالی است سریال «مختارنامه» با آغاز ماه محرم از یکی از شبکه‌های تلویزیون پخش می‌شود و امسال هم آی‌فیلم پخش این مجموعه تاریخی را در دستور کارش قرار داده است. به همین بهانه با رضا رویگری درباره این سریال و نقش‌آفرینی‌اش گفت‌وگویی داشتیم و خاطرات حضور او در «مختارنامه» را مرور کردیم.

رضا رویگری درباره تجربه بازی در این سریال به خبرآنلاین گفت: ««مختارنامه» برای من جایگاه ویژه‌ای دارد و روزهای خاطره‌انگیز و خوبی را در این کار گذراندم. «مختارنامه» سریال بزرگی بود، من در طول تمام سال‌هایی که سریال ساخته می‌شد در آن حضور نداشتم و به صورت مقطعی جلوی دوربین می‌رفتم اما به عنوان عضوی از این سریال در جریان ویژگی‌های این مجموعه بودم و می‌دانم چه تلاشی برای ساختش شد.»

میرباقری جایگاه ویژه‌ای برایم دارد

او درباره ویژگی شاخص این سریال و کارگردانش نیز بیان کرد: «دیالوگ‌نویسی میرباقری شاهکار است و یکی از دلایلی که بازیگر سر کارهای او به وجد می‌آید همین ویژگی اوست. من قبل از «مختارنامه» در «معصومیت از دست رفته» با میرباقری همکاری داشتم، البته نقش خیلی کوتاه داشتم و تنها در چند پلان مقابل دوربین رفتم و شاید اگر اغراق نباشد بگویم یک صفحه دیالوگ داشتم اما واقعا از لحظه لحظه حضورم لذت می‌بردم. بعضی از کارگردانها هستند که حتی اگر نقش یک پلانی هم به تو پیشنهاد بدهند حاضری برایشان بازی کنی، مثلا این اتفاق در آمریکا درباره اسکورسیزی می‌افتد، میرباقری در ایران برای من چنین کارگردانی است. برای «مختارنامه» همان اوایل کار بود که داوود میرباقری برای نقش کیان ایرانی با من تماس گرفت و توضیحاتی را هم درباره نقش و کار برایم داد، من خیلی از پیشنهاد او خوشحالم شدم و با تعاریفی که او کرد متوجه شدم کیان یکی از شاه نقش‌های «مختارنامه» است.

رویگری ادامه داد: «به نظر من یکی از ویژگی‌های «مختارنامه» هم علاوه بر روایت جذابش دیالوگ‌های جذابش است که چشم مخاطب را به دهان بازیگرانش می دوزد. همان زمانی که «مختارنامه» پخش می‌شد من از زبان خیلی‌ها می‌شنیدم که از شنیدن این دیالوگ‌های جذاب به وجد می‌آمدند. شاید همین جذاب بودن دیالوگها باشد که این کار را از سایر کارهای تاریخی متمایز می کند. من معتقدم قصه در هر کاری جایگاه خودش را دارد اما این دیالوگهاست که کار را متفاوت و برجسته می کند و میرباقری این کار را به خوبی بلد است.»

چرا کیان محبوب بود؟

این بازیگر در توضیح ویژگی‌های شخصیت کیان که یک سردار ایرانی بود نیز عنوان کرد: «کیان ایرانی بود و مخاطبان با او ارتباط بیشتری برقرار کردند آن هم به همین دلیل، ضمن اینکه او به دلیل اننقام جویی از شهدای کربلا می جنگد و برای این ویژگی نیز محبوبیت‌اش بیشتر شد.»

رضا رویگری در نقش‌های منفی زیادی بازی کرده و خیلی از مخاطبان او را با آن شخصیت‌ها به خاطر می‌آوردند، او درباره پیشنهاد و انتخاب این نقش‌ها نیز توضیح داد: «به نظرم فرقی ندارد که چه نقشی را بازی می‌کنی، خوشبختانه درباره من همیشه بازخوردها مثبت بوده و چه نقش منفی و چه مثبت مخاطب با آن ارتباط برقرار کرده است.»

بازیگر سریال «شاهگوش» در ادامه افزود: «البته من به عنوان بازیگر دوست دارم تجربیات متفاوتی داشته باشم و قبل از بیماری‌ام هم سعی می‌کردم انتخاب‌هایم طوری باشد که تجربیات متفاوتی داشته باشم و تنها یک مسیر را تکرار نکنم. چون من همیشه معتقدم حتی اگر بازیگر در نقش‌های منفی هم کلیشه شود دیگر برای مخاطب نمی‌تواند جذابیتی داشته باشد و بیننده فقط به یک چشم به او نگاه می‌کند و از او انتظار دیگری ندارد.»

فیلمنامه‌ها مثل قبل نیستند

رویگری در ادامه با اشاره به فیلمنامه‌هایی که این روزها به دستش می‌رسیده بیان کرد:«فیلمنامه‌ها مثل سابق نیستند و اگر 10 کار توجه‌ات را جلب می‌کرد این روزها با چشم‌پوشی از عیب و ایرادها شاید نهایتا ۲ کار را بتوانی انتخاب کنی. البته من خودم هم سختگیرتر شده‌ام و دوست ندارم هر کاری را قبول کنم در انتخاب هایم خیلی دقت می کنم. فکر می کنم مردم از بازیگران بعد از بازی در برخی از سریال‌ها که وجهه سنگین‌تری دارند، انتظارشان بالا می‌رود و دوست ندارند او را در هر کاری ببینند. من هم به سلیقه آنها احترام می گذارم و با وسواس نقش‌هایم را انتخاب می‌کنم.»

منبع: تابناک

کلیدواژه: رضا رویگری مختارنامه نقش کیان داوود میرباقری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۷۰۵۲۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک قصه خیالی به روایت فراری

  داستان فصل دوم فراری، در ادامه فصل اول و دردهه۸۰ اتفاق می‌افتد. حسین رفیعی، بازیگر سریال فراری به‌تازگی در مصاحبه‌ای گفته است: این سریال که پیش‌تر در ۳۵قسمت طراحی شده بود به یک سریال ۴۰قسمتی تبدیل شده است. اواخر اسفند۱۴۰۲ تصویربرداری این سریال به ‌پایان رسیده است و هم‌اکنون درمرحله مونتاژ وصداگذاری است و به احتمال زیاد ابتدای تابستان یا پاییز۱۴۰۳روی آنتن برود. سریال فراری به تهیه‌کنندگی امیرمهدی پوروزیری و سجاد نصراللهی‌نسب وکارگردانی امیر داسارگر است که احتمالا فصل سوم وچهارم خود راهم تولید خواهد کرد. بازیگرانی مثل هدایت هاشمی،نسرین بابایی،حسین رفیعی،بهار نوحیان، شهین تسلیمی، جواد خواجوی، مجید پتکی، شهروز آقایی‌پور، افشین آقایی و حسین اوجاقلو دراین مجموعه به ایفای نقش پرداختند. 
   
فراری به کجا رسیده؟ 
امیر داسارگر، کارگردان فراری درخصوص جزئیات فصل دوم به «جام‌جم» می‌گوید: بازیگران متعددی در این فصل به مجموعه اضافه شدند. شخصیت هادی که شخصیت اصلی است در فصل دوم با بازی زین‌العابدین تقی‌پور نمایش داده می‌شود. این فصل دوران جوانی شخصیت اصلی است که در ادامه فصل یک خواهد بود.دراین فصل، مسجدی که در فصل اول ساخته‌اند جان می‌گیرد و هادی، محور فعالیت‌های این مسجد می‌شود. همزمان، با مسائل مختلفی در زندگی شخصی و خانوادگی روبه‌رو می‌شود. لوکیشن فصل اول شمال کشور و فصل دوم، حاشیه تهران بود. داسارگر درخصوص قصه این مجموعه به نکته مهمی اشاره کرده و عنوان می‌کند: این را باید به‌صورت جدی بگویم که قصه سریال فراری، کاملا خیالی است و ربطی به زندگی شهید صدرزاده ندارد. فقط برخی المان‌های تاثیرگذار در زندگی شهدایی همچون شهید صدرزاده درسریال قید شده است. درست مثل مسجد که تاثیر بسیاری در زندگی شهید صدرزاده داشته است. در برخی خبرها به اشتباه قید شده که این سریال برگرفته از زندگی شهید صدرزاده است. اصلا چنین چیزی نیست و تنها همان المان‌های تاثیرگذار در زندگی شهید را بیان کرده‌ایم. 
امیرمهدی پوروزیری، از تهیه‌کنندگان سریال فراری هم پیش از این گفته بود: سریال فراری درباره آدم‌های مسئولیت‌پذیر است و موضوع آن به روایتی از دهه ۱۳۷۰ برمی‌گردد. قصه فراری از سال ۱۳۷۶ شروع می‌شود و به‌منظور تصویر‌سازی مرتبط با این دهه که دوره زمانی این سریال است، تیم طراحی دکور، زحمت بسیاری برای ساخت فضا کشید و برای این‌که فضا را به آن حال‌وهوا نزدیک کنیم پس‌تولید سنگینی داشتیم. قهرمان این سریال یک نوجوان است که برای ایفای نقش او، بازیگری را انتخاب کردیم که نخستین تجربه‌اش هم هست، نام او در سریال هادی است. البته در ادامه مقاطع دیگری را غیر از دهه ۱۳۷۰ در سریال می‌بینیم و جوانی شخصیت اول سریال را هم داریم. بخشی از سریال هم درباره ورزش کشتی است. در تاریخ معاصر قهرمانان ما قهرمانان جنگی هستند و تصورمان همه قهرمانان دهه شصتی بودند. درصورتی‌که این قهرمانی و نگاه قهرمانی در این سریال امتداد دارد. ما قهرمانان دهه هشتادی و نودی و قهرمانان امروزی را در سریال داریم. قهرمانانی که متولد بعد از انقلابند و نسل جدیدی از قهرمان را به مردم ما نشان خواهند داد. 
   
از سریال مدد گرفتیم
پوروزیری همچنین گفته بود: در روزگاری هستیم که فکر می‌کنیم روز‌های بدون قهرمان را می‌گذرانیم و توجه نمی‌کنیم چه قهرمان‌هایی کنارمان هستند. اتفاقی که برای گروه تولید این سریال افتاد، به نوعی یک عشق و دلبستگی بود که نمی‌توان آن را یک‌ ایده صرف دانست. واقعا می‌بینم که عوامل مجموعه، از این سریال مدد می‌گیرند. به همین دلیل باید گفت یک‌ ایده ساده روزمره نیست و نمی‌توان با آن ساده برخورد کرد. من این را از جنس عاشقی می‌دانم.وی ادامه داد: شخصیت‌ هادی، روایتگر قصه‌های دلبستگی یک نوجوان متفاوت است که در مسیر قهرمانی جلو می‌رود و از یک جایی به بعد، دلبستگی‌اش با دلبستگی قهرمانی از نوع دیگر، جا‌به‌جا می‌شود. این مسأله به‌شدت در فیلمنامه کار سختی بود که شخصیت اصلی یک امر عینی را با یک امر ذهنی جابه‌جا می‌کند و تلاشش این می‌شود که عالم را عوض کند. این مسأله به‌سادگی قابل درک نیست و تفکیک آن کار بسیار سختی است. به نظرم فقط نمی‌توان کودک‌ونوجوان را مخاطب کار دانست، چون همه گروه‌ها را در بر می‌گیرد. قصه با نوجوانی شروع می‌شود اما مخاطب آن، بزرگسالان و گروه‌های سنی دیگر هم هستند. شاید تفاوت آن با دیگر کار‌ها این باشد که هادی را می‌توان قصه دوران دانست تا روایتی از فرزندان این عصر را به تصویر بکشد. ممکن است برخی بگویند دیگر نسل امروز دنبال چنین روایتی نیست. باید گفت شخصیت هادی به‌خوبی نشان می‌دهد فرزندان این دوران چگونه زندگی کرده‌اند. البته که مخاطب ما تنها نوجوانان نیستند اما درمجموع از این جهت می‌توان کار برای نوجوانان را کار پرچالشی دانست. نوجوانان امروزی با همه محصولات روز روبه‌رو هستند و روایتگری برای آنها کار سختی است. 

لزوم پرداختن به قصه یک نوجوان 
حسین رفیعی، از بازیگران این مجموعه پیش از این درخصوص پرداختن به قصه یک نوجوان در این مجموعه به جام‌جم گفته بود: کودکان و نوجوانان امروزی در آپارتمان حبس هستند و سرشان در گوشی و تبلت است. فضای مجازی هم همین است که دهکده جهانی بزه را خلق می‌کند. یعنی به دنبال این هستند بچه‌ها را با سندرم‌های روحی ــ روانی بسیاری مواجه کنند و به جایی برسانند که در صورت لزوم از آنها بهره‌کشی کنند. فضای مجازی شاید برای بچه‌ها فرصت باشد اما به‌دلیل این‌که در مدارس آموزش استفاده از فضای مجازی  نداشتیم، نمی‌توانیم بگوییم موثر بوده. ذات رسانه‌ملی کار فرهنگی است.وی درخصوص نقشی که در سریال فراری دارد، می‌گوید: من در این مجموعه نقش یک دستیار کارگردان را بازی می‌کنم که به‌دنبال به‌تصویرکشیدن زندگی شخصیت هادی است. هادی مخالف بازی‌کردن در کار اوست. آقای بیگدلی که نقشش را بازی می‌کنم در تلاش برای راضی‌کردن اوست. تلاش می‌کنم پدرش را راضی کنم که هادی در فیلمم بازی کند. درعین‌حال، نقدی هم به برخی ستاره‌ها کردم که بعد از مطرح شدن در سینما، به مردم توجه نمی‌کنند. تلاش کردم شخصیت واقعی خودم باشد و حالت‌های کودکانه «فه‌فه» را دارم که همان سال ۷۷ با امیرحسین مدرس بازی می‌کردم.