به نقل از «قدس آنلاین»

ابراز وفاداری بُریر بن خُضیر نسبت به امام حسین(ع)

تاریخ انتشار: ۲ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۷۵۲۶۲۳

بُریر خطاب به امام حسین(ع) فرمود: ای فرزند رسول خدا، خداوند به واسطۀ وجود شما بر ما منت نهاده است، به درستی که ما در رکاب شما نبرد می‌کنیم، تا آنجا که در راه [دفاع از]شما اعضای بدن‌مان تکه تکه شود.

به گزارش گروه فرهنگی قدس آنلاین، یمن کشوری است که در جنوبی‎ترین ناحیه شبه جزیره عربستان قرار دارد و در دوران باستان به این منطقه عربستان خوشبخت می‌گفتند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مردم یمن حتی در طول تاریخ بشریت از پیشتازان جبهه حق علیه باطل بودند طوری که همواره یار و یاور پیامبران و رسولان بودند. آن‌ها اول قومی بودند که دعوت ابراهیم نبی را برای حج خانه خدا اجابت کردند. در این باره امام صادق(ع) در روایتی فرمودند: «إِنَّ إِبْرَاهِیمَ أَذَّنَ فِی النَّاسِ بِالْحَجِّ فَقَالَ أَیُّهَا النَّاسُ إِنِّی إِبْرَاهِیمُ خَلِیلُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ تَحُجُّوا هَذَا الْبَیْتَ ...وَ کَانَ أَوَّلُ مَنْ أَجَابَهُ مِنْ أَهْلِ‏ الْیَمَن یعنی ابراهیم علیه‎السلام مردم را به حج دعوت کرد و فرمود: ای مردم من ابراهیم خلیل الله هستم. خداوند به شما فرمان می‌دهد که حج این خانه (کعبه) را به جا آورید... اولین کسانی که دعوت ابراهیم را اجابت کردند گروهی از یمنی‎ها بودند». (الکافی: ج 4 ص٢� ٥)

مردم یمن این وفاداری خویش را در آن زمان که دین اسلام وارد این سرزمین مبارک شد، به پیامبر(ص) ابراز داشتند. اُویس قرنی و نیز حذیفة بن یمان دو صحابی مشهور یمنی هستند که همواره در طول تاریخ اسلام از ایشان به عنوان یاران و شیفتگان پیامبر(ص) یاد می‌شود. حذیفة بن یمان پس از فوت پیامبر(ص) حاکم یمن شد.

همچنین ابن عباس روایت می‌کند که هرگاه پیامبر صلی الله علیه و آله با جمعی یمنی برخورد می‌کرد، می‌فرمود: مَرحَبا بِرَهط شُعَیب و أحبارِ مُوسی؛ آفرین بر خویشاوندان شعیب و دانشمندان شایسته موسی. (الأصول الستة عشر ص 251 /  بحار الأنوار، ج‏57، ص222)

بنابراین اهالی یمن در تمام دوران‌ها یار و یاور اهل‌بیت پیامبر(ص) بودند تا جایی که در واقعه کربلا به یاری امام حسین(ع) نیز شتافتند و در این راه به درجه رفیع شهادت دست یافتند. در ادامه به معرفی این شهدا می‌پردازیم. 

بُرَیر بن خُضَیر هَمْدانی مِشْرَقی 
 بُرَیر بن خُضَیر هَمْدانی مِشْرَقی منسوب به مِشرَق، شاخه‌ای از قبیلة هَمْدانِ یمن است؛ وی از شیعیان و ارادتمندان اهل‎بیت (ع) و از تابعین امیرالمؤمنین (ع) محسوب می‎شد و به سیدالقراء شهرت داشت و از جهت زهد و تقوا از سرآمدان دوران بود. همراهی او با اهل‎بیت عصمت و طهارت (ع) و از طرفی روح پاک و بزرگش محبتی از جانب خدا بود که او را هم‎ردیف بهترین اصحاب اهل‎بیت (ع) قرار داد.

بیشتر بخوانید:مردی که لقای خدا را در گروی همراهی با امام عصر خود دانست

زمانی که امام حسین(ع) در مکه خروج خویش را اعلام کرد، بُریر از جمله افرادی بود که از همان ابتدا توفیق همراهی با کاروان حسینی را داشت. وی با وجود سن و سال زیادی که داشت در قبال امام خویش همچون کودکی سراپا گوش و مطیع رفتار می‌کرد و این ویژگی در تمام کاروانیان موج می‌زد؛ با مرور رفتار وی در طی مسیر کاروان می‌توان این موضوع را به راحتی متوجه شد. 

به عنوان نمونه نقل است در روز عاشورا شوقی وصف‌ناپذیر بر بُریر حاکم شد طوری که این ذوق و شوق در چهره و رفتارش نمود داشت و به شوخی و بذله‌گویی می‌پرداخت. در این زمان بود که عبدالرحمن به او اشکال گرفت که این ساعت، زمان شوخی و بذله­‌گویی نیست. بریر در پاسخ گفت: «ای برادر! اقوام و خویشان من می­‌دانند که زمانی که جوان بوده­‌ام اهل بذله‌گویی نبوده‌­ام، چه رسد به زمان پیری و کهولت سن. اما من واقفم به آن چه که به زودی ملاقاتش خواهیم کرد.»

وی از جمله افرادی بود که وقتی امام حسین(ع) در روز دوم محرم بیعت را از اصحابشان برداشت و به آن‌ها اذن ترک میدان نبرد داد، پس از عباس ابن علی(ع) و زهیر برخاست و گفت: «ای فرزند رسول خدا! خداوند به واسطۀ وجود شما بر ما منت نهاده است، به درستی که ما در رکاب شما نبرد می‌کنیم، تا آنجا که در راه [دفاع از]شما اعضای بدن‌مان تکه تکه شود. پس جد شما [به واسطۀ این عمل] در روز قیامت شفیع ما خواهد شد.» او دیگر صراط حق را یافته بود و به هیچ وجه حاضر نبود از مسیری که انتخاب کرده بود دست بردارد. لذا روز به روز بر رشد و تربیت و نیز معرفتش به امام افزوده می‌شد.

بُریر هنگامی که از امام حسین(ع) اذن میدان گرفت، در مقابل دشمنان قرار گرفت و این رجز را خواند: «من بریر، فرزند خضیرم. شیر به هنگام غرش از کسی نمی‌­ترسد. اهل خیر از خیرخواهی ما آگاهند. من شما را می‌­زنم و از این کار زیان نمی‌­بینم. این کار آزادمردان است که از بریر سر می­‌زند». در این هنگام مردی از سپاه کوفه به نام رضی بن منقذ به وی حمله کرد و مدتی با یکدیگر جنگیدند تا این که بُریر او را بر زمین کوبید و بر روی سینه‌اش نشست. رضی یاران خود را فرا خواند و از آنان کمک طلبید. کعب ابن جابر بن عمرو اسدی به یاری او شتافت و بالاخره با شمشیر این ملعون بُریر به لقای خداوند پیوست.

منبع: تسنیم

انتهای‌پیام/

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: شهدای یمن عاشورا قدس آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۷۵۲۶۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فرونشست زمین در میدان امام حسین(ع) یزد با بارش‌های اخیر

به دنبال بارش شدید باران و وقوع سیلاب در شهر یزد، بخشی از زیرگذر میدان امام حسین(ع) به عنوان میدان اصلی شهر یزد با فرونشست همراه و تردد در این مسیر محدود شد. - اخبار استانها -

به گزارش خبرگزاری تسنیم از یزد، بارش‌های سیل‌آسای باران در نقاط مختلف استان یزد سبب روان شدن سیلاب و رواناب‌ها در بخش‌های مختلف استان شد.

علاوه بر روان‌ شدن سیلاب‌ در بخش‌های مختلف برخی شهرها، سیل خسارت‌هایی هم به دنبال داشت که از فرونشست تا ورود آب به منازل مردم در برخی از نقاط استان را شامل می‌شود.

از جمله خسارت‌های سیل در شهر یزد، فرونشست بخشی از مسیر زیرگذر میدان امام حسین(ع) بود که سبب شد بخشی از این زیرگذر قابل استفاده نباشد.

شهر یزد در سال 1401 هم شاهد دو سیل بسیار شدید بود که خسارت‌های زیادی به همراه داشت؛ از جمله خسارت‌های این دو سیل ویرانگر، فرونشست‌هایی بود که با عمق بالا در نقاط مختلف شهر به وقوع پیوست.

در سیل مرداد 1401 طبق گزارش‌های اعلام شده بالغ بر 500 فرونشست در بخش‌های مختلف ایجاد شده بود که بخش قابل توجهی از آن به دلیل عدم بازسازی و غیرفعال شدن قنات‌ها بود و میل‌های این قنات‌ها سبب فرونشست زمین شده بودند.

نکته بسیار مهم و قابل توجه در ارتباط با این سیلاب‌ها و روان‌آب‌ها در نقاط مختلف شهر یزد، وضعیت بافت تاریخی است که با وجود آسیب‌هایی که در این بخش وجود داشته اما نسبت به بخش‌های دیگر به ویژه بافت فرسوده خسارت بسیار جزئی‌تر داشته است.

نوع معماری بافت تاریخی شهر یزد، حفر چاه‌های جذبی از سوی شهرداری و همچنین ورود آب به قنات‌های فعال از جمله دلایلی است که بافت تاریخی شهر یزد را از تخریب سیلاب در امان نگه داشته است.

به گفته کارشناسان قنات و سازه‌های آبی سنتی، در صورتی که تمام قنات‌های شهر یزد که نزدیک به یک هزار کیلومتر در زیر شهر هستند، فعال بودند، سیل امکان خسارت وارد کردن به هیچ بخشی از شهر یزد را نداشت، اما متاسفانه در طول دهه‌های گذشته لایروبی، حفاظت و بازسازی از قنات‌ها به صورت کامل کنار گذاشته شده است.

در حال حاضر و در سیلاب اخیر نیز به دلیل ورود آب به برخی از ساختمان‌ها و زیرساخت‌ها امکان وقوع خسارت‌هایی وجود دارد، اما بررسی این خسارت‌ها به روزهای آینده موکول شده است. 

انتهای پیام/781