به نقل از «ایسنا»

کاهش ازدواج‌های فامیلی و افزایش علل اکتسابی ناشنوایی/ لزوم تخصیص مستمری به معلولان شدید شنیداری

تاریخ انتشار: ۳ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۷۷۷۰۴۸

معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی کشور ضمن بیان اینکه ۵۰ درصد علل ناشنوایی ژنتیکی و ۵۰ درصد اکتسابی و ناشناخته است گفت: با توجه به کاهش ازدواج‌های فامیلی و افزایش مشاوره ژنتیکی، عوامل ژنتیکی در بروز ناشنوایی کاهش اما عوامل اکتسابی آن افزایش یافته است.

به گزارش ایسنا، حسین نحوی نژاد در نشست خبری امروز خود که در آستانه هفته جهانی ناشنوایان برگزار شد اظهار کرد: ناشنوایی معلولیتی است که اگر بخواهیم درباره آن قضاوت کنیم، باید بگوییم نوعی معلولیت پنهان است چرا که با فردی مواجه هستیم که از نظر جسمی و ظاهری مشکلی ندارد فقط زمانی متوجه معلولیت می‌شویم که بخواهیم با آن فرد ارتباط برقرار کنیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی کشور با بیان اینکه یکی از شدیدترین معلولیت‌ها، معلولیت ناشنوایی است تصریح کرد: ۷۰ درصد ارتباطات از طریق گفتار و شنوایی صورت می‌گیرد.

نحوی نژاد ادامه داد: بر اساس برآورد جهانی، در سال ۳ هزار فرد با معلولیت شنیداری متولد می‌شوند. در سال‌های اخیر غربالگری شنوایی به تشخیص به موقع کمک کرده است. غربالگری به این معناست که جلوی تشدید ناشنوایی را بگیریم.

وی با اشاره به اینکه در سالیان قبل از غربالگری سن متوسط تشخیص معلولیت شنیداری سه سال بود، گفت: با غربالگری توانستیم این سن را به بدو تولد کاهش دهیم.

معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی کشور با بیان اینکه هر سال حدود یک میلیون و ۲۰۰ تا یک میلیون و ۳۰۰ هزار نوزاد در جامعه ایران متولد می‌شوند که ۹۰ درصد آن‌ها در طرح غربالگری شنیداری قرار می‌گیرند اظهار کرد: ۵۰ درصد علل ناشنوایی ژنتیکی و ۵۰ درصد دیگر علل اکتسابی و ناشناخته است.

نحوی نژاد در ادامه تصریح کرد: با توجه به کاهش ازدواج‌های فامیلی و افزایش مشاوره ژنتیکی، عوامل ژنتیکی در بروز ناشنوایی کاهش اما عوامل اکتسابی افزایش یافته است.

وی در ادامه درباره عوامل اکتسابی ناشنوایی نیز توضیح داد: حوادث دوران بارداری، عدم توجه و مراقبت از زنان باردار می‌تواند باعث تولد کودک ناشنوا شود. همچنین عواملی که در نوزادی مانند زردی، رخ می‌دهد در بروز ناشنوایی موثر است. در سنین بالاتر نیز عواملی مانند آلودگی‌های صوتی، صدای ناهنجار، استفاده از هندزفری و موسیقی بلند و عوامل شغلی می‌تواند سبب ناشنوایی شود.

وی ادامه داد: حوادث رانندگی، برخی بیماری‌ها و عفونت‌ها و عوامل ناشی از کهولت سن نیز در بروز ناشنوایی موثر است.

معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی با اشاره به اینکه همه کشورها از جمله ایران به طرف سالمندی پیش می‌روند گفت: در سنین بالاتر با پدیده پیرگوشی مواجه هستیم که فرد افت شنوایی پیدا می‌کند. همه این عوامل افرادی را در جامعه ایجاد می‌کنند که دچار کم‌شنوایی یا ناشنوایی هستند.

نحوی نژاد با بیان اینکه در حال حاضر افرادی که تحت پوشش بهزیستی هستند حدود یک میلیون و ۴۳۴ هزار معلول را شامل می‌شوند اظهار کرد: از این تعداد حدود ۲۴۵ هزار نفر کم‌شنوا یا ناشنوا هستند لذا حدود ۱۷ درصد از جمعیت حوزه توانبخشی را افراد دارای معلولیت شنوایی به خود اختصاص داده‌اند.

وی در ادامه گفت: تعدادی از این معلولان دچار مشکلات معیشتی حادی هستند که باید مستمری‌بگیر شوند. امسال با برنامه‌های مجلس و دولت، تقریبا به اندازه‌ای که از اول انقلاب تا اول سال ۹۷ مستمری‌بگیر داشتیم، به همان تعداد مستمری‌بگیر پشت نوبت اضافه شد.

معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی با اشاره به اینکه در حال حاضر از ۶۳۷ هزار و ۵۰۰ نفری که مستمری بگیر ما هستند، ۵۵ هزار نفر در گروه ناشنوایان قرار دارند، تصریح کرد: این به معنی آن است که ۸.۶ درصد مستمری‌بگیران ناشنوایان هستند. متاسفانه درصد مستمری‌بگیران در حوزه شنوایی کم بوده چرا که این تصور وجود داشته که گروه ناشنوایان باید کار کنند و کسانی نباشند که مستمری می‌گیرند.

نحوی نژاد با بیان اینکه با توجه به مشکلاتی که در بازار کار وجود دارد، دست ناشنوایان از بازار کار دور مانده گفت: بهزیستی استان‌ها را توانستیم توجیه کنیم که در پوشش پشت نوبت‌ها، ناشنوایانی که معلولیت شدید شنیداری دارند و از بازار کار دور هستند، در مستمری‌ها در نظر داشته باشند.

وی در ادامه اظهار کرد: مراکزی تحت عنوان مراکز روزانه آموزش به کم شنوایان، ناشنوایان و خانواده‌های آنها و در سنین بزرگسالی کارگاه‌های حرفه‌آموزی و اشتغال اختصاص داده شده است. در حال حاضر ۷ درصد مراکز روزانه، مراکزی هستند که به کم شنوایان و ناشنوایان اختصاص پیدا کرده‌اند. از ۱۷ درصد جمعیت کم‌شنوا و ناشنوا که تحت پوشش بهزیستی هستند، فقط ۷ درصد مراکز روزانه به آن‌ها اختصاص داده شده است.

معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی با تاکید بر اینکه باید مراکز آموزش به کم‌شنوایان و ناشنوایان گسترش پیدا کند، گفت: ۱۸ درصد از کل اعتبار وسایل کمک توانبخشی به وسایل مورد نیاز افراد دارای اختلال شنوایی اختصاص پیدا کرده است.

وی در پایان با اشاره به اینکه تنها وسیله‌ای که برای تهیه آن وابسته به خارج هستیم و در داخل تولید نمی‌شود وسایل شنوایی از جمله سمعک و باطری سمعک است تصریح کرد: حدود هزار مورد کاشت حلزون در سال انجام می‌شود که این عمل امکانی را در اختیار افراد در سنین طلایی قرار می‌دهد که بتوانند تا حدودی شنوایی خود را به دست بیاورند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استخدام سازمان بهزیستی معلولیت ناشنوایی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۷۷۷۰۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حکایت ویلچرهایی که اهدا می‌شوند و مسئولانی که پاسخگو نیستند | پای ما لنگ است و منزل بس دراز

همشهری آنلاین- سحر جعفریان: لیلا (همسرش) هم کنارش بود و مدام حرف می‌زد از روز عروسی‌شان که هنوز سالی از آن نگذشته، از سفر ماه‌عسلشان که به مقصد همین مازندران بود. لیلا، گاه به دستُ محمد فنجان چای با عطر دارچین می‌داد و گاه برایش میوه‌های دلخواه پوست می‌کَند تا خواب به چشم او راه نیابد. راه هم نیافت اما فقط خواب نیست که علت می‌شود برای معلولِ تصادفات جاده‌ای. لحظه‌ای غفلت (مکالمه با تلفن همراه) هم حادثه‌ساز است. ماشین تازه خریداری شده با سرنشینانِ سرخوش و جوان خود به قعر دره‌ای سنگلاخ که واژگون می‌شود، محمد عرق‌ریزان از کابوس بیدار می‌شود. از آن نیمه‌شبِ سیاه تا به امروز، لیلا روی ویلچر نشسته و اوج تراژدیِ داستانشان هم این است که برادر کوچک لیلا پیش از این به سبب اختلالات ژنتیک و مادرزاد، دچار ناتوانی و معلولیت جسمی حرکتی بوده و او نیز به چرخِ ویلچر حرکت می‌کند.

لنگیدن کمیتِ ویلچرنشینان

به همین سادگی می‌توان از یک زندگی عادی پرت شد به یک زندگی که نوعی از معلولیت همه ابعاد آن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. طبق آخرین آمار منتشر شده از سوی سازمان بهزیستی کشور، سالانه بیش از ۴۰ تا ۶۰ هزار نفر در پی وقوع تصادفات به جمعیت معلولان کشور افزوده می‌شوند و این میان بیش از ۳۰ درصد از مجموع آمار معلولان کشور که از طیف وسیعی از انواع معلولیت رنج می‌برند به معلولان جسمی حرکتی اختصاص دارد. معلولانی که ویلچر یکی از نیازمندی‌های نخستین‌شان است و بدون آن، کمیت‌شان لنگ‌تر از لنگ می‌ماند.

آمارهای نگران‌کننده در حاشیه طرحی خداپسندانه

از این روست که اجرای طرح اهدای ویلچر هم از سوی سازمان بهزیستی و هم از سوی انجمن‌های خیریه و مردم‌نهادی که خیران و نیکوکاران بسیار در آنها نذرِ ثواب‌های کمتر یاد شده دارند، قوت گرفت. قوتی که تصویب قانون حمایت از حقوق معلولان، افزایش نگران کننده آمار معلولان جسمی حرکتی و نیز تخصیص بودجه‌های نصفه و نیمه این حوزه، مزید علتش بود. اهدای ویلچرهایی که در حال حاضر با قیمت پایه حدود ۲تا ۳ میلیون تومان (ویلچرهای ارتوپدی) در بازار عرضه می‌شوند و برخی از برندها و مدل‌هایشان تا بیش از ۱۰۰ میلیون تومان (ویلچرهای برقی مبله) هم قیمت‌گذاری شده‌اند. به این هزینه که اغلب برای بسیاری از خانواده‌ها سنگین و دشوار است، هزینه تعمیر و سرویس ویلچرها را هم علاوه کنید که آن نیز با میانگین ۲۰۰ هزار تومان تا بیش از چند ۱۰ میلیون تومان انجام می‌شود. با توجه به این میزان و نوسان این نرخ‌ها و سایر هزینه‌های مادی و معنوی زیست معلولان جسمی حرکتی، باید از اجرای طرح اهدای ویلچر، ابراز خرسندی کرد. برای اطلاع از کمیت و کیفیت اجرای طرح اهدای ویلچر از سوی سازمان بهزیستی کشور به عنوان متولی اصلی آن که انتظار می‌رود در این حوزه بسیار موثر و الگوساز عمل کند، سراغشان رفتیم. نامه‌نگاری و مکاتبات اداری برای دریافت پاسخ چند سوال مختصر با همین موضوع یعنی طرح اهدای ویلچر را از تاریخ ۱۵ اسفند ۱۴۰۲ آغاز کردیم و تا روز پیش از انتشار این گزارش، همچنان پیگیر بودیم که متاسفانه هیچ پاسخی از مسئولان مربوطه در سازمان بهزیستی دریافت نکردیم. این در حالی‌ست که انتظار می‌رود مدیران در معاونت‌های متعدد سازمانی که چشم امید بسیاری از معلولان برای حمایت و توانمندسازی به آنهاست، پاسخگو و همراه باشند. پاسخگو به جمعیتی که اغلب خود را در وضعیت «پای ما لنگ است و منزل بس دراز/ دست ما کوتاه و خرما بر نخیل» می‌یابند.

کد خبر 844936 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها سازمان بهزیستی معلول و معلولیت