به نقل از «ایرنا»

انزوای مرد خودکامه

تاریخ انتشار: ۵ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۸۰۱۷۹۶

کمتر پیش آمده در مجمع عمومی سازمان ملل، یکی از مهم‌ترین محافل بین‌المللی جهان، سیاستمداری با خنده حضار روبه‌رو شود. این اتفاق حتی برای دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری امریکا نیز غافلگیرکننده بود.

جولیان بورگر خبرنگار گاردین در سازمان ملل با اشاره به این موضوع نوشته، از آنجایی که سخنرانی‌های تبلیغاتی ترامپ با کنترل شدید حاضران همراه بود و در کنفرانس‌های مطبوعاتی‌اش به صداهای منتقد و مخالف کمتر اجازه خودنمایی می‌دهند، واضح است که خنده سیاستمداران جهان به او، برایش غافلگیرکننده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ترامپ طی دوران دوساله ریاست‌جمهوری‌اش بارها در برابر جهان ایستاده و با چشم بستن بر سایر کشورها از امریکای بزرگ و منافع کشورش سخن گفته، اما این بار در هفتادوسومین نشست مجمع عمومی سازمان ملل، بیش از همیشه تعارف و لفافه‌ها را کنار زد و ماهیت ایدئولوژیک خود را در برابر متحدان و دشمنانش عیان کرد.

او با تکیه بر مفاد ناسیونالیستی با چاشنی عقاید فاشیستی و کوبیدن بر طبل یکجانبه‌گرایی تقریباً تمامی کشورهای جهان را با ضرب انتقادات خود روبه‌رو کرد. پس از سخنرانی او، رسانه‌های جهان دست به کار شدند تا علیه مانیفست خصمانه او قلم‌فرسایی کنند که در ادامه بخشی از مهم‌ترین تحلیل‌های رسانه‌های جهان و تحلیل‌های کارشناسان ایرانی رادرباره سخنرانی دونالد ترامپ می خوانید:

**ترامپ و سخنرانی در مجمع عمومی
علی خرم استاد دانشگاه و کارشناس مسائل بین‌الملل
سخنرانی دونالد ترامپ یک سخنرانی واکنشی و ناشی از شکست و عصبانیت بود. رئیس‌جمهوری امریکا در مجمع عمومی سازمان ملل از موضعی بالا با مردم جهان صحبت کرد. او نه تنها ایران، بلکه تمام کشورهای جهان را زیر سؤال برد. سخنان او برگرفته از تفکر سلطه بر جهان است؛ تفکر او اکنون این است که امریکا از دیگر رقبای خود عقب مانده و این خلأ را باید با زور و ارعاب و قدرت جبران کند. ترامپ تصور می‌کند با ابزارهای قدرتی که در دست دارد، از جمله قدرت دلار، می‌تواند نقص‌های مدیریتی خود را بپوشاند و به اهداف و وعده‌هایش عمل کند. رئیس‌ جمهوری کنونی امریکا فکر می‌کند تمام کشورهای جهان باید در رکاب امریکا باشند و منافع این کشور بر منافع تمام جهان اولویت دارد.

او در ابتدای سخنانش گزافه‌گویی‌ای هم کرد که با خنده نمایندگان سایر کشورها روبه‌رو شد. وی مدعی شد، دستاوردهای اقتصادی دولت او از تمام دولت‌های پیشین امریکا بیشتر است. اما حضار به این ادعای عجیب واکنش نشان دادند و برخلاف انتظار و بدون رعایت کردن جایگاه او خندیدند. ترامپ در سخنانش همه را از دوست و دشمن با یک چوب راند.

حتی به عربستان، کشوری که بارها نشان داده متحد و دوست آن است هم گفت، قیمت نفت را کاهش دهند و از سوی دیگر تولید را بالا ببرند؛ البته او این را نه در قالب درخواست یا پیشنهاد، بلکه کاملاً دستوری اعلام کرد. از سوی دیگر، درحالی که خود همچنان نتوانسته از اتهام تبانی با روسیه در انتخابات ریاست ‌جمهوری سال 2016 تبرئه شود و هر روز پرونده همکاری‌اش با روسیه بعد تازه‌ای پیدا می‌کند، به آلمان گفت اگر رویه‌اش را تغییر ندهد، به زودی به طور کامل از نظر انرژی به روسیه وابسته می‌شود.

ترامپ در سخنرانی‌اش کشورهایی را که متحد امریکا هستند و به این کشور خدمت کرده‌اند هم از گزند حملات خود مصون نگه نداشت. البته در این میان استثنایی هم قائل شد و گفت، اسرائیل هفتادمین سالگرد دموکراسی خود را هم جشن گرفت! ترامپ سازمان‌های بین‌المللی را هم هدف حمله قرار داد. در کارنامه او خروج از معاهده‌ها و سازمان‌های بین‌المللی به کرات دیده می‌شود؛ از یونسکو گرفته تا شورای حقوق بشر و حالا سازمان جهانی تجارت و دیوان بین‌المللی‌ دادگستری. او بار دیگر در سخنرانی‌اش فرصتی تازه پیدا کرد ادعاهای خود را تکرار کند و به سازمان‌های بین‌المللی بتازد.

او برای دیوان بین‌المللی کیفری که برای ترویج عدالت و حق‌طلبی بنا شده هم استثنایی قائل نشد. او صریحانه گفت اگر چیزی علیه امریکا تصویب شود، آن سازمان تحریم می‌شود. این سخنان نشانه تکبر اوست. شخصی که رئیس جمهوری یک کشور تأثیرگذاراست و باید امین سازمان ملل متحد و شورای امنیت باشد، اما صدای انتقاد و تهدیدش در جهان پیچیده است.

**«آقای مدیر عامل» امریکا را منزوی‌تر کرد
فریدون مجلسی کارشناس مسائل بین‌الملل
سخنرانی دونالد ترامپ، رئیس جمهوری امریکا در مجمع عمومی سازمان ملل متحد از دید دیپلماتیک بسیار غیرحرفه‌ای بود. البته انتظار چنین سخنرانی‌ای از او می‌رفت زیرا رئیس جمهوری امریکا یا به تعبیر من «مدیرعامل امریکا» آنقدر به مدیرعامل بودن عادت کرده که فکر می‌کند اداره یک کشور هم مانند اداره کردن شرکت‌هایش است و او تنها مالک ایالات متحده است. در مقابل این سخنرانی خشن و غیرحرفه‌ای، حسن روحانی، رئیس جمهوری کشورمان یکی از بهترین واکنش‌ها را نشان داد و با استفاده از ادبیات مسالمت‌آمیز توجه دیپلمات‌های جهان را به خود جلب کرد. او در سخنرانی خود بارها به مقرارت بین‌المللی و تعهد ایران به اجرای این مقررات استناد کرد.

بی‌تردید دیپلمات‌ها و رهبران جهان این دو رفتار را می‌بینند و مقایسه می‌کنند و علی رغم تمام تبلیغات منفی که علیه ایران شده و می‌شود، قضاوت‌های خوبی خواهند داشت. حتی پیش از سخنرانی ترامپ در مجمع عمومی سازمان ملل نیز روسیه، چین و کشورهای اروپایی نشستی با ایران داشتند و در آن نشست راهکارهایی را برای خنثی کردن تحریم‌های امریکا علیه ایران ارائه دادند. در این نشست ایران و اتحادیه اروپا توافق کردند، سیستم پرداختی جدیدی را برای مبادلات خود معرفی کنند که شامل تحریم‌های امریکا نشود. این توافق نمونه آشکاری از شکست سیاست به انزوا کشیدن ایران و در عوض انزوای قوی‌ترین کشور اقتصادی و صنعتی جهان است. نکته قابل تأمل این است که انزوای امریکا تنها به خاطر مقاومت ایران و عقلانیتی که در سیاست خارجی در پیش گرفته نیست بلکه به خاطر رفتارهای خشن و به دور از عقلانیت رئیس جمهوری امریکا است.

ترامپ علاوه بر سخنرانی غیردیپلماتیکی که داشت، با استفاده بیش از حد معمول از سیاست‌های تحریمی علیه کشورهای جهان و اعمال تعرفه‌های سنگین علیه چین و حتی متحدان اروپایی واشنگتن، به‌جای آنکه بر قدرت امریکا بیفزاید این کشور را تضعیف می‌کند و به انزوا می‌کشاند. تحریم اگر از حد تجاوز کند به تحریم‌کننده آسیب می‌رساند.

**تغییر اول امریکا به امریکای تنها
امیرعلی ابوالفتح کارشناس مسائل امریکا
سخنرانی دونالد ترامپ در مجمع عمومی سازمان ملل و در برابر سیاستمداران جهــــان یکــــــی از بــــــارزتـــرین مصادیق روبه‌رو شدن با انزوای سیاسی امریکا در جهان است. ترامپ مراسم را با تأخیر خود آغاز کرد؛ تأخیری که حاوی پیامی است. سپس او در آغاز سخنانش گفت دستاورد دولت او از تمام دولت‌های امریکا بیشتر است. پیچیدن صدای خنده و همهمه حضار که نشان از تمسخر او داشت، پاسخی بود که دریافت کرد. در این میان او یک جمله کلیدی هم بیان کرد که نشانگر دکترین سیاست خارجی‌اش است. وی گفت: «ما جهانی شدن را رد می‌کنیم و به‌دنبال ایدئولوژی میهن‌پرستانه برای مقابله با نظام بین‌الملل و ساختارهای جهانی‌ای که پس از جنگ جهانی دوم ایجاد شد، هستیم.»

این تفکر نشان می‌دهد اکنون ملی‌گرایان امریکا میان محبوبیت و قدرت، دومی را انتخاب کرده‌اند. آنها به این باور رسیده‌اند که برای حفظ توان خود و احیای جایگاه از دست رفته پادشاهی بر تمام دنیا، نیازی به استفاده از متحدانشان ندارند. سیاست‌های کنونی آنها در تعارض با منافع جهان است. ملی‌گرایان امریکایی دیگر هیچ ابایی از فریاد زدن شعار «اول امریکا» ندارند. خروج از توافق‌های بین‌المللی، از جمله معاهده پاریس و توافق هسته‌ای ایران، تضعیف نهادهای حقوق بین‌المللی و خروج از سازمان‌های جهانی نشانگر این است که رویکرد چند‌جانبه‌گرایی باعث این شده که استراتژی اول امریکا به استراتژی امریکای تنها منجر شود.

شکل‌گیری گروه 1+4 به جای گروه 1+5، به راه افتاده، بزرگ‌ترین جنگ تجاری تاریخ بشر و اتحاد جهان در برابر سیاست‌های امریکا از جمله تبعات این استراتژی است. امریکایی که زمانی سردمدار و الگوی کشورهای جهان بود، امروز از این جایگاه فاصله گرفته است.

**جولان بی‌اخلاقی
علی بیگدلی کارشناس مسائل بین‌الملل
سخــــنـــــرانــــی دونالد ترامپ بر خلاف سایر رهبران سیاسی که در تلاشند در چارچوب اخلاق و سیاست سخن بگویند، در این قالب نبود. گویا او فقط برای راضی کردن حلقه نزدیکان خود سخنرانی کرد و هیچ توجهی نداشت که سخنانش رنگ و بویی از اخلاق سیاسی نبرده است. او به‌طور فزاینده‌ای به ایران حمله کرد. دامنه اتهام‌زنی‌اش به ایران آنچنان گسترده بود که حتی بسیاری در داخل خود امریکا نیز از آن ناخرسند شدند و به آن واکنش نشان دادند.

سخنرانی رئیس‌جمهوری امریکا خارج از انتظار بود. او به‌دنبال بین‌المللی کردن پرونده ایران بود و بارها در سخنانش خواستار اتحاد علیه ایران شد؛ اما موفق نشد. سخنان او تعجب‌آور بود زیرا در مجمع عمومی سازمان ملل، با تاختن به سایر کشورها درصدد تفرقه افکنی و رشد ناسیونالیسم بود.

ترامپ طی دوران ریاست‌جمهوری خود در امریکا توانسته با کشورهای حاشیه خلیج فارس قبیله‌ای هرچند کوچک تشکیل بدهد. از آنجایی که او حتی در داخل امریکا و در میان سیاستمداران کشورش محبوبیت ندارد، دست و پا کردن این اتحاد برای او دستاورد بزرگی محسوب می‌شود. اکنون ما شاهد این هستیم که امریکای ترامپ با در پیش گرفتن سیاست‌های مختلف، از جمله به راه انداختن جنگ بازرگانی با چین و خروج از تعهدات بین‌المللی، به انزوای خود دامن زده است.

با این حال نباید تصور کنیم انزوای او مانند انزوای کشورهای دیگر است. در هر حال این کشور، ابزار قدرتی در دست دارد که شاید همه کشورهای جهان آن را در اختیار نداشته باشند. امریکا ابزار قدرت و نفوذ دارد و هر جا که لازم بداند از آن استفاده می‌کند.

**«خودکامه‌ها را دوباره بزرگ کنیم»
مایکل نیگ کارشناس امریکایی دویچه ووله
لحن اقتدارگرایانه دونالد ترامپ، رئیس جمهوری امریکا از تریبون سازمان ملل در واقع شعار «خودکامه‌ها را دوباره بزرگ کنیم» به جای شعار «امریکا را دوباره بزرگ کنیم» بود و نشان داد، دولت فعلی واشنگتن چقدر منزوی شده است. ترامپ در دومین سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل متحد اگرچه هیچ کشوری را تهدید به حمله و نابودی نکرد اما در عوض کل جامعه بین‌الملل و اصول مربوط به چندجانبه‌گرایی و همکاری‌های بین‌المللی را با خاک یکسان کرد.

ترامپ در این سخنرانی، ایالات متحده، قدرتمندترین کشور جهان را قربانی‌ای توصیف کرد که قدرت‌های اهریمنی خارجی از آن بهره کشی کرده و می‌کنند و حالا او در کسوت ناجی می‌خواهد، کشورش را نجات دهد. از نظر رئیس جمهوری امریکا از جمله این قدرت‌های اهریمنی خارجی که حاکمیت و سعادت امریکا را تهدید می‌کند، جامعه جهانی است و پاسخ او به این معضل انتخاب ملی‌گرایی به‌جای جهانی‌سازی است.

این سخنان ترامپ که گفت، امریکا از این پس تنها کمک‌های مالی‌اش را به کشورهای دوست اعطا می‌کند، یک اظهارنظر کوته بینانه بود که موضع جهانی واشنگتن و نقش رهبری این کشور را تضعیف می‌کند.

اگر یک چیز مثبت و تنها یک چیز مثبت در کل سخنرانی ترامپ وجود داشته باشد، این است که کشورهای دموکراتیک حاضر در مجمع عمومی سازمان ملل دریافتند تا زمانی که او کاخ سفید را ترک نکرده، باید به فکر پر کردن خلأ امریکا در جامعه بین‌الملل باشند. ترامپ کشور خودش را منزوی کرده و با سیاست‌هایی که در بخش اعظمی از جهان غیرمعمول است، خود را به خودکامه‌ها نزدیک کرده و در عمل می‌کوشد «خودکامه‌ها را دوباره بزرگ» کند.

او پس از آنکه از توافق‌های مهم بین‌المللی نظیر توافق هسته‌ای ایران و پیمان آب و هوایی پاریس و نهادهای وابسته به سازمان ملل مانند یونسکو و شورای حقوق بشر خارج شد، با این سخنرانی در مجمع عمومی در واقع خود را به‌عنوان الگویی برای دیگر رهبران خودکامه معرفی کرد و از آنها خواست دنباله رو او باشند.

**ترامپ؛ ارباب تناقض‌ها
هیدر هورلبرت نیویورک مگزین
دونالد ترامپ به «جهانی شدن» پشت کرد، از اوپـــک انتقـــاد کرد، گسترش ملی‌گرایی در لهستان را ستود و در نهایت یک بار دیگر موفق شد صدر رسانه‌های جهان را به بهایی گزاف تصاحب کند. او در تناقضی آشکار از یک سو، جامعه جهانی و نقش آن را نادیده گرفت و از سوی دیگر قرار است در روزهای آینده و در حاشیه مجمع عمومی ریاست نشست شورای امنیت سازمان ملل را برعهده بگیرد. نشستی که معلوم نیست رئیس جمهوری امریکا در آن چگونه می‌خواهد بین تمایلات ملی گرایانه‌اش و جلب مشارکت متحدانش تعادل برقرار کند.

تاریخچه بیش از 70 ساله سازمان ملل بر این ایده استوار است که کشورها باید با استفاده از حاکمیت خود هنجارهای مشترکی را بپذیرند. از قوانین ارسال پستی به سراسر جهان گرفته تا توافق‌های مربوط به آزمایش‌های هسته‌ای، تجاوز، کودکان کار و...

امریکایی‌ها هم در طول چند دهه با آغوش باز این قوانین بین‌المللی را پذیرفته و به بهترین شکل به آن عمل کرده‌اند اما حالا رئیس جمهوری کشورشان از پشت کردن به این قوانین بین‌المللی سخن گفته و مدعی بازگرداندن اقتدار کشورش با دوری از جهان و انزوای بین‌المللی شده است.

یکی از توافق‌های بین‌المللی که ترامپ از آن خارج شده و انتظار دارد متحدان اروپایی‌اش هم از او پیروی کنند، توافق هسته‌ای با ایران است. او در حالی که بر حاکمیت امریکا به‌عنوان یک اصل غیرقابل انکار تأکید می‌کند، از متحدان و شرکای خود می‌خواهد حاکمیت خود را نادیده گرفته و قربانی حاکمیت امریکا کنند و با ایران مراوده نداشته باشند. اندازه اقتصاد امریکا و گستره نظامی‌اش در سراسر جهان بی‌تردید غیرقابل تصور است اما بدون داشتن توافق‌های تجاری و نظامی با جهان و بدون داشتن تعهد به این توافق‌ها به اقتداری که امریکایی‌ها به آن عادت دارند، نمی‌رسد.

منبع: روزنامه ایران؛ 1397،7،5
گروه اطلاع رسانی**2059**1755

منبع: ایرنا

کلیدواژه: سياسي ايران چالش هاي جهاني سياست هاي ترامپ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۸۰۱۷۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سفر وزیر خارجه ایران به گامبیا برای شرکت در پانزدهمین اجلاس سران سازمان همکاری اسلامی

به گزارش جماران؛ امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه کشورمان در راس هیاتی به‌ منظور شرکت در پانزدهمین اجلاس سران سازمان همکاری اسلامی در گامبیا تهران را به مقصد بانجول پایتخت این کشور ترک کرد.

در اجلاس سران سازمان همکاری اسلامی که طی روزهای شنبه و یکشنبه ۱۵ و ۱۶ اردیبهشت ماه جاری با موضوع اصلی “ارتقای وحدت و همبستگی از طریق گفتگو‌ پیرامون توسعه پایدار” برگزار می‌شود، مسائل و چالش های مختلف جهان اسلام به ویژه موضوع فلسطین و وضعیت جاری در باریکه غزه مورد بحث و بررسی قرار می گیرد.

در این اجلاس در مجموع سه سند شامل پیش نویس قطعنامه فلسطین، پیش نویس بیانیه بانجول و پیش نویس سند نهایی نشست سران برای تصویب به ترتیب به نشست شورای وزیران امور خارجه و سپس اجلاس سران ارائه خواهد شد. 

 امیرعبداللهیان ضمن حضور در این اجلاس، مواضع جمهوری اسلامی ایران را در قبال تحولات جهان اسلام و منطقه ای و بین المللی تبیین خواهد کرد. وی همچنین در حاشیه این اجلاس با مقامات کشورهای اسلامی دیدار و گفتگو می نماید.