تاکید بر افزایش نرخ زغال سنگ برای جلوگیری از تعطیلی معادن

به گزارش اکوفارس به نقل از تسنیم، صنعت زغال سنگ یکی از صنایع با اهمیت کشور ما محسوب می‌شود اما در حال حاضر تولیدکنندگان این صنعت و معدن‌داران به دلیل پایین بودن قیمت کنسانتره زغال سنگ در داخل کشور نسبت به رشد چشمگیر بهای تمام شده تولید با مشکلات جدی مواجه هستند که به اذعان تولید کنندگان اگر هر چه سریع‌تر نسبت به قیمت‌گذاری واقعی آن در کشور اقدام نشود نه تنها امکان توسعه این صنعت امکان‌پذیر نخواهد بود، بلکه با توجه به شکاف قابل توجه تقاضای داخلی نسبت به عرضه آن و تحریم‌های ظالمانه کشور برای واردات زغال سنگ، صنعت فولاد کوره بلند کشور دچار مشکل جدی شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این زمینه دبیر انجمن زغال سنگ ایران در گفت و گو با خبرنگار تسنیم در خصوص اهداف شکل‌گیری انجمن زغال سنگ گفت: زغال سنگ یکی از کانی‌های اصلی معدنی کشور ماست. از طرفی زغال سنگ سوختی استراتژیک است که در تمام دنیا به عنوان منبع مطمئن تولید انرژی کاربرد دارد. اهمیت زغال سنگ در دنیا به اندازه ای است که حتی در برخی کشور ها وزارت خانه زغال سنگ تشکیل شده و فعالیت دارد.

سعید صمدی اضافه کرد: کشور ما نیز با دارا بودن یک میلیارد و 200 میلیون تن ذخیره زغال سنگ از وضعیت قابل توجهی در دنیا برخوردار است. از سوی دیگر با توجه به این که 90 درصد فولاد دنیا با سیستم کوره بلند به وسیله زغال سنگ تولید می‌شود به اهمیت این صنعت می افزاید.

وی با اشاره به این که کشور ما در زمینه توسعه معادن و اشتغال مدعی است افزود: این در حالی است که صنعت زغال سنگ در زمره اشتغالزاترین صنایع قرار دارد. بر این اساس و با توجه به اهمیت این صنعت انجمن زغال سنگ تشکیل شده و اهداف بلندمدتی را در نظر دارد.

صمدی تاکید کرد: با توجه به این که زغال سنگ به عنوان منبع انرژی مستمر و مطمئن شناخته شده و همچنین منبع انرژی قابل حمل و نقل و ذخیره شدن است طبیعتا انجمن زغال سنگ به دنبال این است تا منافع این صنعت را حفظ کرده و بازار زغال سنگ را به صورت متشکلی تبدیل نماید.

بخش اعظمی از نیاز کشور وارد می شود

دبیر انجمن زغال سنگ در پاسخ به این پرسش که در حال حاضر وضعیت ایران از لحاظ میزان عرضه و تقاضای زغال سنگ چگونه است پاسخ داد: به طور کلی مجموع تولید کنسانتره زغال سنگ ایران یک میلیون و پانصد هزار تن است.

وی با اشاره به این که هم اکنون بیشتر زغال سنگ تولیدی ایران در مجموعه ذوب آهن اصفهان مصرف می‌شود گفت: مصرف فعلی کشور با راه‌اندازی کوره شماره یک ذوب آهن و نیز فولاد زرند که در حال انجام تست‌های لازم برای راه‌اندازی است، حدود 3 و نیم میلیون تن کنسانتره زغال است و با توجه به میزان تولید داخل حدود دو میلیون تن از مصرف داخلی می‌باید از خارج از کشور تامین شود که با توجه تحریم ظالمانه این امر یا امکان‌پذیر نبوده و یا در صورت دور زدن تحریم ها با قیمت تمام شده بسیار بالاتری از قیمت های جهانی امکان پذیر خواهد بود.

این مقام مسئول در صنعت زغال سنگ کشور با اشاره به چشم انداز آینده این صنعت گفت: با توجه به این که در آینده نزدیک طرح فولادسازی کوره بلند شرکت میدکو که در زرند واقع شده، راه‌اندازی خواهد شد مطمئنا میزان کسری کنسانتره زغال سنگ داخلی محسوس‌تر خواهد شد.

مصرف زغال رو به افزایش است

وی همچنین در برابر این پرسش که با توجه به افزایش نیاز مصرف داخلی کنسانتره زغال سنگ در آینده‌ای نزدیک آیا برنامه‌ای جهت افزایش تولید در این صنعت وجود دارد، تصریح کرد: با توجه به ذخایر یک میلیارد و 200 میلیون تنی زغال سنگ در کشور افزایش تولید کار سختی نیست؛ چرا که هم از لحاظ دانش فنی و تکنولوژی و هم از نظر تهیه و تامین تجهیزات خارجی به راحتی قابل دسترس است اما نکته مهم اینجاست که باید در این صنعت سرمایه گذاری مناسبی صورت گیرد.

دبیر انجمن زغال سنگ اضافه کرد: تا زمانی که آینده قیمت گذاری صنعت زغال سنگ در کشور ما شفاف نباشد نمی توان انتظار افزایش سرمایه گذاری‌ها را در این حوزه داشت.

وی ادامه داد: با وجود اینکه در حال حاضر نیز برخی سرمایه‌گذاری‌ها در این صنعت صورت گرفته است، اما به دلیل بلاتکلیف بودن وضعیت زغال در ایران این سرمایه‌گذاری‌ها پیشرفت کندی دارند. بنابراین چنانچه در حوزه زغال سنگ سرمایه‌گذاری مناسبی صورت گیرد در نهایت کمتر از 5 سال طول می کشد تا این که این سرمایه‌گذاری‌ها به نتیجه مطلوب برسند. بنابراین با توجه به برخورداری ایران از منابع مناسب زغال سنگ، افزایش تولید کار دشواری نیست و تنها به سرمایه گذاری نیاز دارد.

صمدی اظهار داشت: با توجه به این که هم اکنون برخی از سرمایه‌گذاری‌هایی که در صنعت زغال سنگ انجام شده به دلیل مشکلات موجود در زمینه قیمت فروش محصولات، با زیان مواجه شده سایر سرمایه گذاران تمایل چندانی جهت ورود به این حوزه نشان نمی‌دهند. حال آن که اگر چشم‌انداز شفافی از آینده زغال سنگ در ایران وجود داشته باشد رسیدن به تولید 4 و حتی 5 میلیون تن کنسانتره در سال دور از دسترس نیست.

وی همچنین با تاکید بر این که مصرف زغال در کشور عموما به صورت کنسانتره است توسعه صنعت زغال شویی در کشور را ضروری دانست.

صادرات در اولویت نیست اما ...

دبیر انجمن زغال سنگ ایران در ادامه به چشم‌انداز صادرات کنسانتره زغال سنگ ایران اشاره کرد و گفت: با توجه به این که مصرف‌کننده داخلی ناچار است بخشی از نیازهای خود را از خارج از کشور و بر اساس قیمت های جهانی تامین کند، در شرایط کنونی صادرات زغال سنگ در اولویت تولیدکنندگان نیست؛ اما چنانچه شکافی که هم اکنون بین قیمت کنسانتره زغال داخلی و بازار جهانی وجود دارد، تداوم یابد این صنعت به صورت جدی تر به صادرات خواهد اندیشید.

وی با تاکید بر این که به دلیل ضریب تبدیل زغال به کنسانتره حدود 40 درصد است تاکید کرد که صادرات زغال خام اقتصادی نیست و باید صرفا به صادرات کنسانتره و کک به چشم اقتصادی نگریست گفت: از ابتدای سال جاری تا کنون سه محموله صادراتی کنسانتره زغال سنگ داشتیم و در حال حاضر نیز مشتری‌ها به دنبال آن هستند که با ایران قراردادهای بلند مدت منعقد کنند.

این مقام مسئول اذعان داشت: قراردادهای بلند مدت این ویژگی‌های قابل توجه را دارد که در آن هم امکان افزایش قیمت به صورت پله‌ای وجود دارد و هم این که خریدار به فروشنده پیش پرداخت می‌پردازد که هر دوی این خصوصیات به نفع صنعت زغال سنگ ایران است.

وی درباره تفاوت قیمت قابل توجه زغال سنگ داخلی و جهانی و برنامه‌های واقعی سازی قیمت زغال داخلی این چنین گفت: به منظور واقعی‌سازی قیمت زغال سنگ از ابتدای سال جاری چندین نامه برای وزارت خانه ارسال کرده‌ایم و در خواست دادیم تا کمیته پشتیبانی زغال سنگ تشکیل شود تا قیمت هر سال را تعیین کند.

وی تاکید کرد: با توجه به تورمی که در بهای تمام شده این صنعت ایجاد شده اگر تا پایان مهر ماه کمیته تعیین قیمت زغال تشکیل نشود متاسفانه معادن زغال با بحران مواجه خواهند شد.

رشد 20 درصدی قیمت زغال در مقابل افزایش 100 درصدی بهای تجهیزات

وی افزود: از ابتدای سال جاری تا کنون قیمت کنسانتره زغال سنگ یکبار به میزان 20 درصد افزایش یافته و به 610 هزار تومان در هر تن رسیده است. این در حالی است که کلیه تجهیزات مورد نیاز این صنعت از ابتدای سال تا کنون بین 70 تا 100 درصد افزایش نرخ داشته اند. بنابراین رشد 20 درصدی قیمت کنسانتره زغال سنگ کافی نبوده و ادامه این شرایط توسعه صنعت زغال سنگ و بالطبع صنعت فولاد کشور را متحمل بحران خواهد کرد.

سطح کیفی زغال ایران چگونه است؟

صمدی همچنین در پاسخ به این پرسش که آیا تصوری که در خصوص سطح کیفی کنسانتره زغال سنگ ایران وجود دارد و گفته می‌شود که کیفیت زغال ایرانی نسبت به سایر کشورها پایین‌تر است، صحت دارد یا نه؟ تصریح کرد: به طور کلی نمی‌توان گفت که کنسانتره زغال سنگ ایرانی نسبت به سایر نقاط جهان کیفیت بالاتر یا پایین‌تری دارد؛ چرا که در دنیا بیش از 100 نوع کنسانتره وجود دارد که کیفیت آنها با هم متفاوت است و قیمت هر یک با توجه به پارامترهای مختلفی تعیین می‌شود. بنابراین برای مقایسه سطح کیفی کنسانتره ایرانی با دنیا بستگی دارد که در کیفیت جهانی کدام شاخص را ملاک سنجش قرار دهیم.

این مقام مسئول افزود: به طور کلی بهترین کنسانتره زغال سنگ دنیا مربوط به برند premium متعلق به کشور استرالیا است. بر این اساس اگر بخواهیم کنسانتره زغال ایرانی را با این برند استرالیایی مقایسه کنیم می‌توان گفت که حدود 60 تا 70 درصد از کیفیت آن را داراست.

وی با اشاره به این که به طور کلی کیفیت زغال بر اساس پارامترهای مختلفی سنجیده می‌شود اظهار داشت: کنسانتره زغال ایرانی از نظر برخی از پارامترها شرایط بسیار مطلوبی دارد و از لحاظ برخی دیگر از سطح ضعیف‌تری برخوردار است. اما به طور کلی می‌توان گفت که از نظر کیفی کنسانتره زغال ایرانی در سطح جهان در جایگاه متوسطی ایستاده است.

اگر زغال داخلی نداشتیم

دبیر انجمن زغال سنگ ایران درباره نسبت‌های قیمتی کنسانتره زغال ایرانی با بازارهای جهانی اظهار داشت: در حال حاضر بهای کنسانتره زغال سنگ مشابه زغال ایران در بازارهای جهانی حدود 130تا 140 دلار در هر تن بدون احتساب هزینه حمل و بیمه و نیز خواب سرمایه برای نقل و انتقال آن است.

وی افزود: این در حالی است که بهای کنسانتره در بازار داخلی با احتساب افزایش نرخ 20 درصدی اخیر که اعمال شده 610 هزار تومان در هر تن است که تقریبا می‌توان گفت بدون احتساب تحریم و حتی با دلار بازار ثانویه ارزی و با احتساب ظریب 60 درصدی جهانی هم کنسانتره داخلی بسیار کمتراز نصف بازار جهانی است. حال آن که اگر مصرف کنندگان داخلی بخواهند نیاز خود را از بازارهای جهانی تامین کنند با در نظر گرفتن هزینه حمل و نقل و سایر هزینه‌ها قطعا بهای هر تن کنسانتره مشابه ایران برای آن ها کمتر از 200 دلار نخواهد بود، که اگر دلار 15 هزار تومانی را در نظر بگیریم کمتر از تنی 3 میلیون تومان نخواهد بود. این در حالی است که قیمت کنسانتره پرمیوم با دلار آزاد بیش از 4 میلیون و دویست هزار تومان خواهد بود.

وی در پایان تاکید کرد: انتظار داریم در قدم اول نرخ کنسانتره زغال سنگ داخل به حدود یک میلیون تومان در هر تن برای سال جاری برسد و در سال 98 نیز قیمت زغال سنگ متناسب با قیمت جهانی در ایران قیمت گذاری شود.

صمدی گفت: این انتظار با توجه به ضرورت توسعه این صنعت و ترغیب سرمایه گذاری در آن و نیز رشد نرخ تجهیزات مورد نیاز معادن زغال سنگ و همچنین با در نظر گرفتن وضعیت بحرانی موجود در نظر گرفته شده است و انجمن برای نیل به این مهم تمام تلاش خود را خواهد نمود.

وی اضافه کرد: امیدواریم با آزادسازی نرخ زغال در کشور شاهد شکوفایی صنعت زغال سنگ کشور و رسیدن آن به جایگاه واقعی آن شده و زمینه اشتغال قابل توجهی را برای کشور در مناطق توسعه نیافته کشور باشیم؛ چرا که معتقدیم واقعی‌سازی قیمت محصول در این صنعت می‌تواند شکوفایی قابل توجهی را در مناطق توسعه نیافته کشور رقم بزند.

      

منبع: اکوفارس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۸۳۸۹۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عزم جهانی برای پایان دادن به استفاده از زغال‌سنگ

کشورهای گروه ۷ شامل ایالات‌متحده، بریتانیا، ایتالیا، فرانسه، ژاپن، آلمان و کانادا توافقی را برای پایان دادن به استفاده از زغال‌سنگ برای تولید برق تا سال ۲۰۳۵ امضا کردند.

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، زغال‌سنگ به‌عنوان منبع تولید برق در اقتصادهای گروه هفت (G7) حدود ۱۵ درصد از ترکیب انرژی آن‌ها را تشکیل می‌دهد و هرچند به‌طور قابل‌توجهی کمتر از میزانی است که ۲۰ یا ۳۰ سال پیش برای تولید برق کشورهای این گروه شامل ایالات‌متحده، بریتانیا، ایتالیا، فرانسه، ژاپن، آلمان و کانادا استفاده می‌شد، طبق استانداردهای جهانی هنوز هم مقدار زیادی است و باید حذف شود. با این حال حداقل برای بعضی از اعضای این گروه مانند آلمان و ژاپن که به ترتیب ۲۵ و ۲۹ درصد برق مورد نیاز خود را از زغال‌سنگ تأمین می‌کنند، حذف این سوخت فسیلی از ترکیب انرژی سخت‌تر از حد انتظار است.

چوب‌خط حذف زغال‌سنگ در گروه هفت

ضرورت حذف زغال‌سنگ توسط آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده در مورد انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از تولید برق تأیید شده است، بنابراین تمام نیروگاه‌های جدید با سوخت زغال‌سنگ و گاز باید سیستم‌های جذب کربن را نصب کنند یا تا سال ۲۰۳۹ تعطیل شوند. مهلت اجرای این توافق در G7 تا ۲۰۳۵ است.

جدیدترین تعهد کشورهای عضو این گروه نشان می‌دهد که آن‌ها مصمم به پایان دادن به انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از سوزاندن زغال‌سنگ هستند. با این وجود باید توجه داشت که پایان دادن به تولید و استفاده از زغال سنگ در هفت اقتصاد از بزرگترین اقتصادهای جهان، تنها این سوخت فسیلی را برای سایر اقتصادهای بزرگ مانند چین و هند ارزان‌تر می‌کند. سایر کشورهای فقیرتر در آسیا نیز استفاده از زغال‌سنگ را افزایش خواهند داد.

محدودیت انرژی‌های تجدیدپذیر در برابر تجدیدناپذیر

هیچ راه واقع‌بینانه‌ای وجود ندارد که در آن باد، خورشید و نیروگاه‌های هسته‌ای جدید قادر به جایگزینی کامل ظرفیت از دست رفته زغال‌سنگ باشند. در همین حال ساخت یک نیروگاه هسته‌ای جدید سال‌ها طول می‌کشد، زیرا راکتورهای کوچک مدولار به‌تازگی قدرت خود را از دست داده و راکتورهای بزرگ قدیمی به‌عنوان تنها نوع آزمایش‌شده هسته‌ای باقی مانده‌اند.

به این ترتیب تقاضای گاز برای برآورده کردن جهش تقاضا از سوی G7 افزایش خواهد داشت و آنچه در سال ۲۰۲۲ برای اروپا و آسیا اتفاق افتاد، در مقیاس بزرگ‌تر و احتمالاً طولانی‌تر برای غرب تکرار می‌شود.

از سوی دیگر تقاضا برای انرژی در حال افزایش است و با افزایش سریع استقرار هوش مصنوعی، این امر تشدید پیدا می‌کند. محاسبات هوش مصنوعی انرژی بسیار بیشتری نسبت به محاسبات غیر آن مصرف می‌کند و باعث افزایش تقاضا برای برق می‌شود که باد و خورشید توان پاسخگویی به آن را ندارد.

با این حال هوش مصنوعی، مراکز داده و تولید نیمه هادی‌ها برای صنعت پررونق فناوری اطلاعات تنها عواملی نیستند که تقاضا برای برق را افزایش می‌دهند و صنعتی‌سازی که زندگی میلیون‌ها نفر را بسیار بهتر کرده است نیز ناگزیر با افزایش تقاضای انرژی به‌ویژه برق همراه است.

در واقع جهان می‌تواند به افزودن انرژی‌های تجدیدپذیر ادامه دهد، اما این اقدام هرگز کافی نخواهد بود. بنابراین، مشخص نیست که آیا G7 می‌تواند زغال‌سنگ را به‌طور کامل کنار بگذارد یا خیر و گفت‌وگوها سر این مسأله است که اثر خالص خروج زغال سنگ G7 در صورت تحقق ممکن است در واقع به انتشار جهانی بیافزاید. این حقیقت تلاش‌های بیشتری را برای بررسی جوانب امر می‌طلبد.

کد خبر 750671