راهنمایی مشاور به زنی که شوهرش تازه اعتیاد را ترک کرده: فعالیت‌های دو نفره تنظیم کنید!
تاریخ انتشار: ۹ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۸۶۰۶۸۰
ساعت24-چهار سال پیش ازدواج کردم. بعد از دو ماه فهمیدم شوهرم هم معتاد است و هم با یک زن رابطه دارد. تصمیم گرفتم زندگی کنم و او را بسازم. بعد از دو سال هم اعتیادش را ترک کرد و هم رابطه های نامناسبش را. بعد از یک سال دوباره معتاد شد و بازهم با تلاش من ترک کرد. این روزها خیلی رفتارهایش خوب شده اما تقریبا از شش ماه پیش هیچ حسی به او ندارم و می خواهم جدا شوم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مشاور در پاسخ نوشت:
شما دوران سختی را پشت سر گذاشته اید. زندگی مشترک با امیدها و آرزوهایی آغاز می شود و هنگامی که فرد با چیزی متفاوت از آن چه تصور کرده است، روبه رو می شود به لحاظ درونی احساسات متناقضی را تجربه خواهد کرد. شما توانسته اید به دلایل مختلف که ممکن است شخصیت شما و ویژگی های آن، تربیت دوران کودکی تان یا باورها و عقاید شخصی تان باشد در مواجه شدن با مشکلات زندگی مشترک تان که جدی و بغرنج نیز بوده اندبا اقتدار و استقامت رفتار کنید و این مسئله ای قابل تقدیر است.
دلیل این همه ایستادگی تان چیست؟
پیش از هر چیز این مسئله را که چه چیز باعث شده در برابر این مشکلات ایستادگی کنید، شناسایی کنید. انگیزه ابتدایی شما از انجام این کارها(ترک دادن دوباره شوهرتان از بند اعتیاد و روابط نامناسب) چه بوده است؟ رفتارهایی که هر کدام شان می تواند یک زندگی مشترک معمولی را با دردسرهای غیر قابل جبرانی مواجه کند. با بررسی این مطلب قادر خواهید بود به درک روشن تری از این موضوع برسید که چه چیز اکنون باعث شده به رغم از بین رفتن مشکلات ابتدایی، انگیزه ای برای ادامه زندگی نداشته باشید.
احساسات و دلایل خود را بررسی کنید
پیش از هر تصمیمی لازم است شما از دلایل خود برای اتخاذ آن آگاه شوید. چه موضوعی باعث می شود دلیلی برای ادامه زندگی مشترک تان نداشته باشید؟ از آن جایی که مدت زیادی به لحاظ روانی تحت فشار بسیار قرار گرفته اید، این مسئله دور از انتظار نیست که پس از آن که شرایط بحرانی فرونشسته است، احساسات سرکوب شده که در دوران بحران مجالی برای بروز آن ها وجود نداشته، خود را نشان دهند. شما ممکن است اکنون در حال تجربه احساساتی باشید که در زمان بروز مشکلات به خود اجازه تجربه آن ها را نداده اید. در این صورت می توان با بررسی و حل و فصل احساسات تان، تصمیم واقع بینانه تری برای ادامه زندگی مشترک یا جدایی تان بگیرید. این مسئله بسیار حائز اهمیت است که دلایل خود را برای گرفتن تصمیم به صورت شفاف و روشن بدانید. هر چند بهتر است در این زمینه با یک متخصص نیز پیش از عملی کردن تصمیم تان مشورت کنید.
احتمالا دچار کرختی روان شناختی شدید
به طور طبیعی پس از دوران ناخوشایندی که تجربه کرده اید، احساس کسالت و کرختی روان شناختی دور از انتظار نیست. برای آن که بتوانید به روحیه سابق تان باز گردید، نیاز دارید مدتی را به فعالیت هایی که به شما انرژی می دهد و خوشحال تان می کند روی آورید. سعی کنید علایق شخصی تان را دنبال کنید و برای خودتان وقت بگذارید. اگر تمایل دارید حتی می توانید فعالیت های دو نفره با همسرتان تنظیم کنید که باعث شود اوقات خوشی را سپری کنید. این کار باعث می شود که بتوانید این رابطه را به صورت تعاملی و دونفره بازسازی و نیز احساس کنید تنها کسی نیستید که در این رابطه تلاش کرده اید. فراموش نکنید که شوهرتان هم قدم های بزرگی برداشته است و بالاخره علاوه بر ترک روابط نامناسب، دو بار از پس غول اعتیاد هم برآمده است که به احتمال زیاد به خاطر شما و البته با کمک شما این موفقیت ها به دست آمده است. بدین ترتیب و با توجه به این نکات، شما به همراه همسرتان قادر خواهید بود رابطه خود را نیز بازسازی کنید.
خراسان
منبع: ساعت24
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۸۶۰۶۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
از درشکه تا اتومبیل؛ یک قرن فرهنگسازیِ ناتمام
جابه‌جایی همواره یکی از دغدغه‌های مهم از زمان انسان‌های نخستین که کمتر سبک زندگی یکجانشینی داشتند تا انسان امروزی که پویایی، جزء جدایی‌ناپذیر زندگی‌اش محسوب می‌شود، بوده است. نیازی که پاسخ به آن در ابتدا به مدد حیوانات و بعدتر به واسطه پیشرفت تکنولوژی میسر شد، هرچند این بخش هم با چالش‌های خاص خود از بروز هرج‌ومرج تا گاهی اوقات نبود فرهنگِ کافی روبرو بود.
به گزارش ایسنا، سرعتِ محدود انسان برای جابه‌جایی باعث شد تا به حیوانات به چشم وسیله‌ای برای حمل‌ونقل نگاه کند که هرچند سرعت و توان بیشتری از خودش داشتند، اما بازهم تغییر چشمگیری در مدت زمان رسیدن به نقطه دلخواه ایجاد نمی‌کردند. در این شرایط بود که فکر ساخت وسایلی مانند ماشین‌دودی، طیاره، قطار و... به ذهنش رسید تا سختی‌ها را بر خود آسان کند. با این وجود وسیله‌ای که بیش از هر چیزی طی حدود ۱۳۰ سال گذشته توانسته پاسخگوی نیاز انسان به جابه‌جایی باشد، خودروها هستند که در این گزارش به آنها می‌پردازیم.
تا پیش از تولد خودروها، استفاده از کالسکه و درشکه برای رفت‌وآمد در میان مردم رواج داشت؛ چنانچه ناصرالدین شاه پس از بازگشت از سفر فرنگ در سال‌های آخر عمرش دستور تاسیس شرکت درشکه‌رانی برای گسترش حمل‌ونقل در دارالخلافه طهران را داد که به دنبال آن حدود ٣٠ درشکه وارد شهر شد. بر همین اساس لازم شد برای حفظ نظم، قوانینی برای تردد وضع شود. از جمله اینکه درشکه‌ها و کالسکه‌ها برای ورود به برخی نقاط شهر از جمله محوطه کاخ گلستان نیاز به مجوزی شبیه طرح ترافیک امروزی داشتند.
نخستین اتومبیل در دوران سلطنت مظفرالدین شاه قاجار وارد ایران شد. از آنجایی که استفاده از آن در ابتدا تنها مخصوص درباریان و افراد ثروتمند بود؛ بنابراین به دلیل محدود بودن تعداد اتومبیل‌ها، نیازی به وضع قوانین مشخص برای استفاده از آن وجود نداشت. اما مانند هر وسیله دیگری، خودروها هم پیش از آنکه فرهنگ و قوانینی برای استفاده از آنها شکل گیرد، به مرور جای خود را در میان زندگی تمام اقشار جامعه باز کردند.
در واقع باید حدود یک قرن قبل را تصور کنید که فردی از پشت درشکه‌ای که هدایت آن با کشیدنِ افسار اسب یا قاطر امکان‌پذیر بوده، پایین می‌آید و صرفا با یادگیری برخی مفاهیم ابتدایی پشتِ فرمان وسیله‌ای می‌نشیند که دیگر هدایت آن تنها به زور و بازوی خود و اندک شعور حیوانش وابسته نیست و باید همزمان حواسش به گاز، ترمز، دنده، فرمان و... باشد! در این شرایط البته وضعیت برای پیادگان هم بهتر نبود، کسانی که هیچ اطلاعاتی از سرعت و شتاب اتومبیل نداشتند و بعید نبود مثلا بازیگوشی یک کودک هنگام رد شدن از خیابان باعث تصادفی جبران‌ناپذیر شود.
از طرفی افزایش تعداد اتومبیل‌ها در سطح شهرها در شرایطی رخ می‌داد که کوچه‌ها و خیابان‌های خاکی، زیرساخت لازم برای حضور این تعداد خودرو را نداشتند، خبری از خط‌کشی معابر، چراغ راهنمایی و رانندگی و... نبود و نظمیه‌چیان هم آموزشی برای نظارت بر قوانین مرتبط با این ساخته دست بشر ندیده بودند. در این بی‌قانونی هم احتمالا حق با کسی بود که زودتر می‌پیچید، صدای بلندتری برای داد زدن داشت، در محله خودشان رانندگی می‌کرد و بچه‌محل‌ها هوایش را داشتند و... .
با این وجود روند استفاده از اتومبیل کم و بیش به همان سبک اولیه تا زمانی که نخستین قربانی را بگیرد ادامه داشت. اما ماجرا از چه قرار بود؟ درویش خان که یکی از افراد اثرگذار موسیقی ایرانی و عامل ایجاد تنوع در ساز تار بود، در یکی از شب‌های پاییزی سال ۱۳۰۵ خورشیدی که سوار بر درشکه درحال بازگشت به خانه بود با یک اتومبیل تصادف کرده و بعد از ۵ روز از دنیا رفت و اینگونه بود که خطرات وسیله‌ای که قرار بود کمکی به بشر باشد، بیش از قبل مشخص شد.
احساس خطر در کنار هرج‌ومرج، بی‌قانونی و شکل نگرفتن فرهنگ استفاده از خودرو سبب شد تا در سال ۱۳۰۵ خورشیدی، داشتن تصدیق یا گواهی‌نامه برای رانندگی اجباری شود و به دنبال آن دو سال بعد، اولین قوانین مربوط به رانندگی تنظیم و اداره نظمیه هم موظف به نظارت بر اجرای قوانین شود. البته اولین آیین‌نامه کامل قوانین راهنمایی و رانندگی سال ۱۳۱۸ تصویب شد که از آن به عنوان مادر قوانین راهنمایی و رانندگی یاد می‌شود.
حالا دیگر تقریبا ۱۰۰ سال است که قوانین راهنمایی و رانندگی در ایران شکل گرفته؛ با این وجود گاهی برای رعایت یک قانون مشخص مانند بستن کمربند ایمنی، بهترین راهکاری که باعث فرهنگسازی می‌شود درنظر گرفتن جریمه است! درواقع اینجاست که قانون برای برطرف کردن هرج‌ومرج به کمک فرهنگ آمده، اما به نظر می‌رسد برای موارد دیگر که وابسته به موضوعات ترافیکی نیستند، مانند بوق نزدن در هر ساعتی از شبانه‌روز در کوچه‌ها و پس‌کوچه‌ها، فحش ندادن هنگام رانندگی، نیفتادن پشت آمبولانس، بوق زدنِ بی‌دلیل در ترافیک‌های طولانی و... هنوز کار زیادی تا رسیدن به نقطه فرهنگی مطلوب داریم!
انتهای پیام
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است