اصلاح‌طلبان با منافع عمومی چطور برخورد می‌کنند؟

به گزارش پارس نیوز، قانون منع به کارگیری بازنشستگان در مناصب مدیریتی از جمله مواردی است که جای پای جوانان با انگیزه را در این جایگاه‌ها باز می کند. اصلاح طلبان که همواره مدعی قانون گرایی و آزادی هستند اما در برابر این قانون سعی کردند با تبصره و استثنا بایستند تا بتوانند شهردار خود را در پستش نگاه دارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وقتی اصلاح طلبان به نام احترام به حقوق مردم قانون را دور می زنند 
درهمین راستا رئیس شورای عالی استان‌ها در نامه‌ای به رئیس مجلس، شهرداران را مشمول قانون «منع به کارگیری بازنشستگان» ندانست و یادآور شد: مجلس و دولت باید به حق انتخاب شهرداران از سوی شوراها احترام بگذارند و از آن حمایت کنند. مرتضی الویری تصریح کرده است:«شهرداران به سبب قانون خاص انتخاب می‌شوند. بنابراین همچون نیروهای مسلح می‌توانند در دایره شمول استثناهای قانون قرار گیرند، اظهارکرد: از طرفی قانون شوراها قانون خاص و قانون ممنوعیت به‌کارگیری، قانون عام است و قانون عام موخر نمی‌تواند ناسخ قانون خاص شود. بنابراین قانون اخیرالتصویب شامل شهرداران نمی‌شود.

الویری درحالی از احترام به آرای مردم برای دور زدن قانون صحبت می کند که باید گفت که با این استدلال مردم نه تنها به شورای شهری ها بلکه به نمایندگان خود در مجلس شورای اسلامی هم رای داده‌اند و نتیجه رای آنها به نمایندگانشان در مجلس سبب شده تا قانون منع به کارگیری بازنشستگان در مناصب مدیریتی تصویب و اجرا شود. اینکه بخواهیم به اسم احترام به دموکراسی قانون را دور بزنیم موضوع بسیار قابل تاملی است.

فتنه و دور زدن قانون و دموکراسی 
البته اصلاح طلبان تنها در این زمینه سعی نکردند که قانون را دور بزند.

در فتنه سال 88 هم موضوع دموکراسی و قانون مطرح شد که برخی از اصلاح طلبان عنوان می کردند که به علت اینکه برخی از رای دهنگان که با تهییج و تشویق و سران فتنه نسبت به نتیجه انتخابات انتقاد داشتند و این موضوع را به خیابان‌ها کشیدند، بایستی در نتیجه انتخابات تجدید نظر صورت گیرد. در آن زمان رهبر معظم انقلاب با بیان اینکه قانون فصل الخطاب است جلو این بدعت را گرفتند که با اعتراض عده‌‎ای و فرض بر تقلب در آن به طور کلی انتخابات را باطل و مجددا انتخابات دیگری برگزار کنیم.

این موضوع حتی علیه دموکراسی هم بود. چراکه بعد از آن اگر این بدعت انجام می پذیرفت دیگر هیچ انتخاباتی در ایران مصون از اتهام تقلب نبود. همچنین عده ای با دموکراسی خیابانی به قول خود سعی داشتند که دموکراسی صندوق رای را به چالش بکشند که قانون جلوی این عمل را گرفت و بعدها برخی هم اعتراف کردند که این موضوع درست نبوده است.

پروپاگاندای رسانه ای و از بین بردن دموکراسی
اصلاح طلبان همواره از رسانه ها برای القاسازی در میان افکار عمومی سواستفاده کرده اند. در این روند رسانه های اصلاح‌طلب با به راه انداختن پروپاگاندا به تخریب افراد مختلف پرداخته و این سناریو را تا جایی انجام می دهند که فرد مورد نظر در نظر افکارعمومی وجهه خود را از دست بدهد. در همین رابطه افرادی چون  «حجت الاسلام ناطق نوری» که امروز به «شیخ نور» در میان اصلاح طلبان معروف شده است درباره این پروپاگاندا می گویند: «جنگ روانی علیه من بسیار شدید بود و متاسفانه کسی هم این ها را پیگری نکرد.

بیش ترین تهمت ها به من زده شد و انعکاس آن به این صورت بود که دیگران خیلی مظلوم واقع شدند. مثلا اینکه اگر فلانی بیاید، مثل طالبان عمل می کند. آنها با تبلیغات خود فرصت فکر کردن و اندیشیدن را از مردم گرفتند که این از مصادیق استثمار فکری است. این را اختناق می گویند این ضد آزادی است که با بمباران تبلیغاتی جلوی فکر مردم را بگیرند، اصلا از آنها آزادی فکر را گرفتند و افکار مردم را به یک سو کانالیزه کردند.»

از این رو اصلاح طلبان به نام آزادی رسانه ای با تخریب و بی وجهه کردن رقیب سعی کردند که برنده بازی انتخاباتی شوند.

دور زدن قانون به نام آزادی و حمایت از زنان 
دور زدن قانون به نام آزادی بیان و اندیشه تا جایی بوده که اغلب رسانه های اصلاح طلب از افرادی که به علت مسائل سیاسی امنیتی بازداشت شده اند، افرادی مظلوم و بی گناه ساخته اند. همچنین پرونده های مربوط به «دل آرا دارابی» ، « ریحانه جباری» از جمله پرونده های کیفری بود که با آنها به طور سیاسی برخورد شد. این برخورد سیاسی نه تنها موجب نجات این افراد از پای چوبه دار نشد بلکه باعث شد خانواده مقتولان نیز به سبب حفظ آبرو نسبت به رای خود برای قصاص محکم تر شوند و به سبب برخورد سیاسی با قانون این افراد قصاص شدند.

در این خصوص انواع پرونده های امنیتی و جاسوسی هم وجود دارد که رسانه‌های اصلاح طلب با آن به طور سیاسی برخورد می کنند و با مظلوم نمایی یا استفاده از جنسیت زنان و به نام حمایت از حقوق زنان به تار کردن فضای قانونی می پردازند تا به اهداف سیاسی برسند.

 

منبع: پارس نیوز

کلیدواژه: اصلاح طلبان قانون حقوق دولت مرتضی الویری نیروهای مسلح مجلس شورای اسلامی دموکراسی فتنه انتخابات رهبر معظم انقلاب ایران رسانه طالبان تبلیغات بازی خانواده جاسوسی جنسیت زنان برخورد اصلاح طلبان قانون پارس آزادی شعار پارس نیوز منافع عمومی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۸۶۷۹۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عباس عبدی خطاب به نواصولگرایان: آی‌ کیوتان در اندازه گنجشک هم نیست

به گزارش عصر ایران عباس عبدی در اعتماد نوشت: ماجرا این است که آقای مهدی نصیری اعلام کرده که برای یک سفر خانوادگی مدتی را عازم کانادا شده‌ است. وی در چند سال اخیر مواضع به نسبت رادیکالی علیه ساختار موجود داشت و آشکارا هم بیان و تبلیغ می‌کرد.   اتفاقا مواضعی که داشت بخش اصلی اصلاح‌طلبان با آن همراهی نمی‌کردند، هر چند از این نظر که وی منسوب به جناح اصولگرا بود و این حرف‌ها را می‌زد، غیرمنتظره نیست که برخی اصلاح‌طلبان هم مثل اغلب مردم استقبال می‌کردند، چون این مواضع از سوی خود اصولگرایان یا منشعبین آنان زده می‌شد، ولی آقای نصیری هیچ نسبتی با اصلاح‌طلبی به عنوان یک مجموعه‌ای با پیشینه‌ای فکری و سیاسی نداشت و هنوز هم به لحاظ مبانی فکری به مجموعه اصولگرایان نزدیک‌تر است.   البته این فقدان نسبت را نه به عنوان نقطه قوت ایشان می‌گویم و نه به عنوان نقطه ضعف، بلکه یک واقعیت است. ایشان تا زمانی که ایران بودند مواضع رادیکال خود را اظهار می‌کردند، مواضعی که اگر یک نفر از اصلاح‌طلبان اندکی از آن مواضع را می‌گرفت، در چشم به‌هم زدنی بازداشت و بازجویی می‌شد و جایش در زندان بود.   اتفاقا بهترین دلیلی که وی منسوب به اصلاح‌طلبان نیست، همین مصونیت سیاسی و قضایی ناگفته و نانوشته‌ای است که در عمل، مجموعه اصولگرایان از آن بهره‌مندند.   البته آقای نصیری ارتباطات گوناگونی داشت، با اصلاح‌طلبان هم نشست و برخاست داشت، همچنان که با دیگران داشت ولی هیچ‌گاه به عنوان یک فعال اصلاح‌طلب نه خودش را معرفی می‌کرد و نه کسی به چنین صفتی او را می‌شناخت. شاید هم سعی می‌شد که با چند تن دیگر از دوستان خودشان، جریانی به جز اصلاح‌طلبان و اصولگرایان راه بیندازند که نمی‌دانم چرا نشد یا شاید هم از ابتدا در پی آن نبودند.   حالا و پس از طرح رویکردی سیاسی از جانب او، یک روزنامه وابسته به جناح نواصولگرایان نوشته است که «مهدی نصیری «باطن» اصلاح‌طلبان است که «ظاهر» شده است و حالا اصلاح‌طلبان که سال‌هاست با باطنی غیر از شخصیت متظاهرشده خود با مردم و نظام روبه‌رو شده‌اند، از اینکه یک تازه‌وارد قواعد بازی را رعایت نکرده (یا هنوز نیاموخته) و باطن آنان را آشکار کرده است، به‌شدت دلخور و هراسان شده‌اند و در اقدامی سیستماتیک هر روز یکی از آنان، تکذیب و رد و تکفیر نصیری را برعهده می‌گیرد.   غافل از آنکه وقتی چندین سال است تریبونی برای اظهارات او شده‌اند، حالا که یک‌باره نصیری به صحرای سلطنت و براندازی و ضدانقلابی‌گری محض زده است، دیگر کسی از اصلاح‌طلبان نمی‌پذیرد که نصیری را از خود ندانند.»   ابتدا بهتر بود که پیش‌تر با دوستان خود هماهنگ می‌کردند، زیرا اغلب کسانی که موضع مطلوب رسمی گرفته‌اند به درخواست دوستان همان روزنامه بود. مگر آنان که نقدی بی‌طرفانه داشتند. علت نیز روشن است.   من در گفت‌وگویی با خبرآنلاین در همین مورد گفتم که چرا جناح حاکم در این موضوع سکوت کرده است؟ در درجه اول چون حرف‌های خودشان در نقد آقای نصیری را موثر نمی‌دانند. به علاوه نمی‌خواهند شرمندگی حضور وی در جناح متبوع را یادآور شوند و مسوولیت افکار و رفتار متضاد خود را بپذیرند، افکار و رفتاری که موجب این‌گونه ریزش‌ها شده است. اگر آقای نصیری جایی در میان اصلاح‌طلبان برای خودش می‌یافت احتمالا به آن سوی آب نگاه نمی‌کرد.   گرچه این نحوه نوشتن ناشی از بی‌صداقتی و دورویی است، ولی بی‌عقلی نیز در آن موج می‌زند. چرا؟ فرض کنیم که ادعای نویسنده درست باشد. آیا یک لحظه پیش خود فکر نکرده که اگر اصلاح‌طلبان هم سلطنت‌طلب شده باشند، حتما افراد با گرایش‌های فراتر از اصلاح‌طلبی هم شده‌اند، پس چه کسی برای سیاست رسمی می‌ماند؟ شما که حداکثر ۱۵درصد (با ارفاق) بیشتر نیستید، آن‌هم ۱۵درصد که به لحاظ متغیرهای اصلی جامعه جزو بخش‌های ضعیف‌تر و کم‌اثرتر است.   اگر اندکی، فقط اندکی درایت بود، حتی باید آقای نصیری را هم به نحوی توجیه و اصرار می‌کردید که وی هم طرفدار سلطنت نیست، حالا یک حرفی زده، وقتی دید که نظراتش درست نیست برمی‌گردد و... ولی به جای اینها یک مجموعه اصلی انقلاب که بسیار فراتر از کل اصولگرایان هستند را نیز باطن‌شناسی می‌کنید و نصیری را باطن آنها می‌دانید. آی‌کیو، در اندازه گنجشک هم نیست. کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: انتقاد تند ابطحی از مهدی نصیری: پوست خربزه زیر پایت انداخته اند مهدی نصیری و توهم اتحاد