نتایجی مقدماتی اما امید بخش در درمان ام اس
تاریخ انتشار: ۱۰ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۸۷۳۴۴۰
بیماری ام اس نوعی بیماری التهابی است که در آن انتقال پیام عصبی از اندامها به مغز مختل میشود. این اختلال به علت از بین رفتن غلافی است که سلولهای عصبی را احاطه کرده است. پژوهشگران ایرانی در یک همکاری مشترک به نتایج نوید بخشی در جهت درمان بیماری ام اس دست یافتهاند.
به گزارش ایسنا، "میلین" یک ساختار غنی از چربی است که اطراف سلولهای عصبی قرار گرفته و باعث میشود پیامهای عصبی با سرعت بیشتری منتقل شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مدتهاست پژوهشگران به دنبال راهی هستند تا بتوانند سلولها را مجبور به ساختن دوبارهی میلین کنند.
غلاف میلینی سلولهای عصبی مغز و نخاع توسط سلولهایی به نام «اولیگودندروسیت» ساخته میشوند. اولیگودندروسیتها یکی از انواع سلولهایی هستند که نقش حفاظت و پشتیبانی از سلولهای عصبی (نورونها) را دارند.
آستروسیتها نوع دیگری از سلولهای پشتیبان نورونها و فراوانترین نوع آنها هستند. این سلولها در تغذیه نورونها نقش مهمی دارند. از آنجا که آستروسیتها و اولیگودندروسیتها از نظر رشد و نمو شباهت زیادی به یکدیگر دارند، پژوهشگران درصدد هستند تا بتوانند در شرایطی که اولیگودندروسیتها دچار اختلال شده و توانایی تولید میلین ندارند، با روشهایی آستروسیتها را به اولیگودندروسیت تبدیل کنند.
تاکنون پژوهشهای زیادی در این خصوص صورت گرفته و پژوهشگران مختلفی روشهای گوناگونی را برای این تبدیل انجام دادهاند. دکتر محمد جوان، پژوهشگر دانشگاه تربیت و پژوهشگاه رویان و همکارانش در این طرح توانستند با استفاده از یک فاکتور رونویسی (Sox10) سلولهای آستروسیت را به سلولهای اولیگودندروسیت تبدیل کنند.
محققان در این پژوهش با طراحی آزمایشی موشهایی با اختلال میلینسازی ایجاد کردند و با وارد کردن فاکتور رونویسی Sox10 به مغز آنها، باعث شدند که آستروسیتهای اولیه به جای تبدیل شدن به آستروسیتهای بالغ به سلولهای شبیه به اولیگودندروسیت تبدیل شوند.
نتایج این پژوهش در نشریه بینالمللی PLOS One وابسته به کتابخانه عمومی علم آمریکا به چاپ رسیده است. پژوهشگران این تحقیق امیدوارند که رویکرد به کار رفته در این تحقیق بتواند بیمارانی که دچار مشکل در میلینسازی هستند (مانند بیماران مبتلا به ام اس) را بهبود بخشد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استخدام ام اس پژوهش پژوهشگاه رویان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۸۷۳۴۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زنان سرما را بیشتر از مردان تحمل میکنند
بررسی جدید پژوهشگران آمریکایی نشان داد بدن زنان، توانایی بیشتری در تحمل سرما نسبت به مردان دارد.
به گزارش ایسنا، مدتها تصور میشد که زنان بیشتر از مردان سرما را احساس میکنند، اما یک پژوهش جدید با این ایده مخالفت کرده و نشان داده است که مکانیسمهای حفظ گرما در بدن خانمها در مقایسه با همسالان مرد آنها در دمای پایینتری کار میکنند.
پژوهشگران «مؤسسه ملی سلامت آمریکا» ۲۸ داوطلب جوان، سالم و لاغر را برای پژوهش خود انتخاب کردند که از این تعداد، ۱۶ نفر زن و ۱۲ نفر مرد بودند.
در حالی که شرکتکنندگان در معرض دمای بین ۱۷ تا ۳۱ درجه سلسیوس قرار داشتند، اقدامات گستردهای روی آنها انجام شد. به عنوان بخشی از این پژوهش، دمای بحرانی پایین هر شخص نیز محاسبه شد. دمای بحرانی پایین، حداقل دمایی است که یک شخص پیش از واکنش نشان دادن بدن برای گرم ماندن میتواند تحمل کند.
تحلیلها نشان دادند که مردان مصرف انرژی را برای گرم نگه داشتن خود در حدود ۲۳ درجه سلسیوس آغاز کردند، اما این واکنش در زنان نزدیک به ۲۲ درجه سلسیوس رخ داد. همچنین، پژوهشگران دریافتند که زنان با خنکتر شدن محیط، بهتر میتوانند دمای بدن خود را حفظ کنند و عایق بهتری در برابر سرما دارند.
پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که زنان ممکن است محافظت بیشتری در برابر سرما داشته باشند، زیرا چربی بدن آنها بیشتر از مردان است. آنها گفتند: به طور متعارف احساس میشود که زنان سرما را بیشتر از مردان احساس میکنند، اما مقایسههای کنترلشده کمیاب هستند. ما متوجه شدیم زنان دمای بحرانی پایینتری دارند که عمدتا ناشی از چربی بدن بیشتر در مقایسه با مردان بود.
با وجود این نتایج، تفاوت معنیداری بین سردترین دمای قابل تحمل گزارششده برای مردان و زنان این پژوهش وجود نداشت. تفاوت معنیداری نیز در میزان لرز یا آسایش گرمایی گزارششده با کاهش دما مشاهده نشد.
این پژوهش در مجله «PNAS» به چاپ رسید.