ترامپ دوستان خود را هم، فروخت
تاریخ انتشار: ۱۲ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۹۰۸۲۲۶
خرداد: عرصه سیاست خارجی، عرصه بیان دیدگاهها و مواضع کشورها نسبت به موضوعات و مسائل گوناگون بین‌المللی است. کشورها با توجه به شناختی که از سایر کشورها و موضوعات بین‌المللی دارند به فعالیت در عرصه سیاست خارجی میپردازند.مجامع بین‌المللی و همچنین سازمانهای بین‌المللی عرصههایی هستند که کشورها در آنجا حضور پیدا می‌کنند و مواضع و دیدگاههای خود را بیان می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سخنان آقای روحانی را در مجمع عمومی سازمان ملل چگونه ارزیابی می‌کنید؟
سخنان دکتر روحانی بسیار سنجیده، جامع و متوازن بود و به موضوعات مهم جهان و جامعه پرداخت. همچنین در رابطه با موضوعاتی که مرتبط با ایران بود از موضع عزت، اقتدار و البته با پشتوانه منطق و استدلال سخن گفتند. سخنرانی روحانی با سخنرانی دو، سه سال گذشته وی کاملا متمایز و بسیار بهتر بود. یکی از سخنرانیهای خوب طی ایام گذشته بود. آقای روحانی با شناخت کامل از مخاطبان و فضایی که در نیویورک وجود داشت و سوالاتی که پیرامون مسائل مختلف بود، به‌خوبی توانست دیدگاههای ایران را تبیین و تشریح کند و از منافع ملی کشور به‌عنوان یک رئیس‌جمهور مقتدر دفاع کند.
بسیاری بر این عقیدهاند که آقای روحانی در سخنرانی خود به‌نوعی راه مذاکره با آمریکا را نبستهاند، با توجه به اینکه همه به‌نوعی منتظر بودند که سخنانی علیه آمریکا و متحدانش مطرح کند ولی همگان شاهد بودند که اینگونه نشد و همچنین انتظارات ترامپ و مشاورانش با شکست مواجه شد. تحلیل شما از این وضعیت چیست؟
به قول عرفا و منطقیون، آقای روحانی موضوع را احاله به محال کردند، یعنی موکول به محال کردند؛ یعنی سخنانی را مطرح کردند که ترامپ اهل این موضوعات نیست. برخی سخنان روحانی را به‌نوعی بازکردن پنجره دانستهاند. این به‌نوعی می‌تواند عملیاتی شود که آقای ترامپ نیز به‌صورت جدی تغییر روش دهد. اولین کار آقای ترامپ این خواهد بود که اطرافیان تندرو را از خود دور کند. شک داریم که وی چنین کاری را انجام دهد چون آقای ترامپ اصلا قائل به ربط نیست و هر موضوع بیربط و باربط را مطرح می‌کند تا دیده شود.
ترامپ در سخنرانیهای خود در ماه‌های اخیر به کرات موضوع مذاکره با ایران را مطرح میکرد. آیا می‌توان گفت سخنان ترامپ بیشتر شبیه یک نمایش است؟
برخی سیاستمداران به‌نوعی کمبودی به نام کمبود دیده‌شدن و دیده‌نشدن دارند. بنابراین این یک مشکل در مورد ترامپ است. همچنین دیگر مشکل ترامپ این است که وی تا اندازه بسیاری، در حسرت هویت است زیرا وی هویت سیاسی روشنی ندارد و هر چه از وی شنیدیم به‌ویژه از گذشته وی، متاسفانه یا خوشبختانه موضوعاتی ناهنجار است. لذا وی با این قبیل اقدامات تمایل دارد تا حدی افکار عمومی را منحرف کند. لذا مشخص بود که ترامپ علاقهای به مذاکره به معنای مذاکره ندارد. ترامپ صرفا ژست مذاکره را میگیرد و اینگونه میخواهد نشان دهد که ایران اینگونه نیست. آقای روحانی با بیاناتی که داشتند درصدد بودند که به ترامپ بفهمانند که وی اهل مذاکره نیست.
تفاوت نطق احمدینژاد در سازمان ملل با نطق اخیر روحانی را در چه می‌دانید؟
به طور کلی مقایسه‌کردن افراد، عادت خوبی نیست. به‌ویژه اینکه برخی افراد در عرصه سیاسی حضور ندارند. سخنرانی آقای روحانی به‌نوعی منطقی، متوازن و مستدل بود و رئیس‌جمهور با پشتوانه شناخت کامل سخنرانی میکردند اما سخنرانی آقای احمدینژاد فاقد این ویژگیها بود.
آقای روحانی سخنی مبنی بر اینکه برای گفت‌وگو نیازی به گرفتن عکسهای دونفره نیست، بیان داشتند. به اعتقاد برخی این سخنان زیر سوال‌بردن اقدامات تبلیغاتی ترامپ مبنی بر مذاکرات صرفا تبلیغاتی وی با کشورها است. نظر شما در این ارتباط چیست؟
آقای ترامپ در پی این است که نشان دهد ایران اهل مذاکره نیست و تنها وی اهل مذاکره است. وی همچنین در پی این است که گفت‌وگو کند و پس از مدتی مذاکره را رها کند. یعنی ترامپ به این موضوع علاقهمند است که بگوید وی می‌تواند ایران را پای مذاکره بیاورد. اگر به توئیتهای ترامپ توجه شود در تمام توئیتهای خود درخواست ملاقات بسیاری داشته است. مقام معظم رهبری و همچنین روحانی نیز گفتند که ملاقات نخواهند کرد. در حالی که ترامپ به دروغ گفته است که ایران درخواست مذاکره کرده است ولی وی نپذیرفته است. به تعبیری می‌توان اذعان داشت که ترامپ جزو پدیدههایی است که به چشم انسان خیره می‌شود و دروغ می‌گوید. در جهان اینگونه پدیدهها کمیاب هستند. بنابراین یکی از این پدیدههای کمیاب در دنیا، ترامپ است. آقای ترامپ، بیشتر در پی اقدامات تبلیغی است به همین دلیل می‌توان اذعان داشت که ایران به هیچ‌وجه درخواست ملاقات نکرده است در حالی که ترامپ درخواست ملاقات داد.
مذاکره ترامپ با کره‌شمالی نیز در همین راستا صورت گرفت، مبنی بر اینکه ترامپ سعی دارد با رهبران کشورهایی که با آمریکا به‌ویژه دولت آمریکا همسو نیستند، با عکسهای دونفره در جهت اهداف تبلیغاتی خود در جهان عمل کند.
ترامپ در جهت اهداف تبلیغاتی خود عمل می‌کند. همانگونه که همگان مشاهده کردند ترامپ در مذاکرات خود با کره‌شمالی نیز به نتیجه خاصی دست نیافت. ترامپ با رهبر کره‌شمالی عکس دونفره انداخت، یک دور به گفت‌وگو و مذاکره پرداخت ولی سرانجام تحریم‌ها نیز پایدار باقی ماند. به گونهای می‌توان گفت که هدف ترامپ مشخص نیست. آمریکا دوستان صمیمی و قدیمی خود، از جمله حسنی مبارک، رئیس‌جمهور مصر و همچنین بن‌علی در تونس و امثال آنها را مانند آب خوردن فروخت. بنابراین مشخص است که با کشورهایی مانند کره‌شمالی که سال‌ها خصومت داشتند، چه رفتاری خواهد داشت.
آیا نشست 1+4 در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل را که با حضور دکتر ظریف و کشورهای اروپایی انجام شد، می‌توان به‌نوعی دهن‌کجی اروپا به دولت ترامپ دانست؟
این نشست را می‌توان نشست«1+5 منهای یک» نامید. نباید فراموش کنیم که این نشست 1+5 است. لذا نشست «1+5 منهای یک» به‌نوعی مبارزهجویی با آمریکا و همچنین به‌نوعی چنگ و دندان نشان‌دادن اروپا به آمریکا بود. اگرچه ممکن است کشورهای اروپایی نتوانند تا جایی که لازم است در مذاکرات برجام و حفظ آن پیشرفت چشمگیری داشته باشند اما نشست 1+4 فاصله و اختلاف اروپا با آمریکا را از سوی اروپاییها نشان داد. وضعیت چین و روسیه هم روشن است. این جلسه فی‌نفسه جلسه مثبت و مفیدی بود. بنابراین باید با کشورهای اروپایی، چین و روسیه بیش از گذشته روابط خود را تقویت کنیم.
کشورهای اروپایی در این سال‌ها نشان داده‌اند که با دموکراتها همسو‌ترند و سیاستهای نزدیک به‌هم دارند، ولی در دوره ترامپ اختلاف‌نظرات بسیار چشمگیر است.
حداقل در ده سال گذشته، همگان شاهد بودند که اروپاییها با دموکراتها بیشتر همسویی داشتند. حتی بسیاری از اختلافات ترامپ با امثال آنگلا مرکل به‌دلیل نگرش خاص آلمانیها به خانم کلینتون و آقای ترامپ بازمیگردد. البته باید اذعان داشت که در میان اروپاییها، فرانسویها تا حدودی متفاوت هستند. از این نظر که برخی مسئولان بلندپایه فرانسوی با جمهوریخواهان رابطه خوبی دارند و برخی با دموکراتها. به‌طور کلی می‌توان اذعان داشت که اروپاییها با دموکراتها روابط بهتری دارند.
در زمان سخنرانی ترامپ در مجمع عمومی سازمان ملل، موجی از نگرانی به وجود آمد مبنی بر اینکه وضعیت اقتصادی در کشور چگونه خواهد شد. ترامپ در ایجاد این نگرانی تا چه حد دخیل بوده است؟
ریشه بیشتر این نگرانیها را نباید در اقدامات و سخنان ترامپ دانست. مشکلات کشور، مشکلات داخلی است. تمام سوءمدیریتهای داخلی به ترامپ مرتبط نیست. سخنان ترامپ نیز سخنان جدیدی نبود بلکه سخنانی بود که 40 سال پیش، از زمان کارتر و ریگان شروع شد و تاکنون ادامه پیدا کرده است. بنابراین این سخنان به‌صورت یکجا جمع شد و ترامپ صرفا به گونهای سخنان قدیمی انباشتهشده را در مجمع عمومی مطرح کرد. البته باید درک کرد که این سخنان نوعی نگرانی را ایجاد کرد و به‌طور کامل نمیتوان این موضوع را کتمان کرد. بنابراین با عملکرد درست دولت و مجلس به‌ویژه مجلس که نقش بسیار جدی دارد باید تلاش کنند شرایطی را به وجود آورند که فضا بهتر شود. بنابراین همه‌چیز در دست دولت نیست. حتی قوه قضائیه در برخورد جدی با مفاسد اقتصادی می‌تواند بسیاری از این نگرانیها را برطرف کند.
بسیاری از تندروها قبل از سفر آقای روحانی اظهاراتی را مبنی بر نرفتن رئیس‌جمهور به نیویورک مطرح کردند اما همگان شاهد بودند که آقای روحانی در مجمع عمومی نطق بسیار کم‌نظیری داشتند. نظر شما در این زمینه چیست؟
دکتر روحانی باید حضور پیدا میکرد تا میدان را به رقیبان واگذار نکند.
دستاورد سفر روحانی به نیویورک را چه می‌دانید؟
دستاورد این نشست برای ایران بسیار پربرکت بود زیرا فضای بین‌المللی به‌نفع ایران شد و در نتیجه علیه آمریکا بود.
جلسه شورای امنیت به ریاست ترامپ را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
جلسهای که به ریاست ترامپ در شورای امنیت برگزار شد، کاملا به‌نفع جمهوری اسلامی ایران بود. جز یکی، دو کشور که به‌صورت دوپهلو سخن گفتند یا به سمت ترامپ حرکت کردند، سایر کشورها از جمهوری اسلامی حمایت کردند و این به‌نوعی یک توفیق برای جمهوری اسلامی ایران بود. همچنین در مورد سخنرانی ترامپ نیز باید اذعان داشت که همگان به سخنان وی در مجمع عمومی خندیدند و هیچ‌کس وی را جدی نگرفت. بنابراین یقینا رفتن آقای روحانی به‌نفع کشور و مصالح و منافع جمهوری اسلامی ایران بود.
هدف ترامپ به گونهای همراه‌کردن کشورهای حاضر در مجمع عمومی بود. آیا آمریکا نفوذ و قدرت گذشته را برای همراه‌کردن کشورها با خود دارد؟
آمریکا نفوذ و قدرت خود را همانند گذشته ندارد. جهان تغییر کرده است، بنابراین هیچ کشوری نمیتواند قدرت بلامنازع در عرصه جهانی باشد. نهایتا کشورها میتوانند قدرت منطقهای یا قدرت بین‌المللی باشند. آن دوره گذشته است که یک یا دو کشور، قدرتهای برتر جهان بودند و همه کشورها نیز پیرو یکی از آنها حرکت میکردند. در جلسه اخیر نیز همگان شاهد بودند که کمتر از ده کشور با آمریکا همراه بودند. از میان بیش از 200 کشوری که عضو سازمان ملل هستند، کمتر از 10 کشور با آمریکا همراه بودند. همان شورای امنیت مثال مناسبی برای مساله است. البته موضوع مجمع هم مثال مناسب دیگری است.
ترامپ در سخنان خود ادعا کرد برجام، هدیه بادآورده برای رهبران آمریکا بود که خروج از آن باعث خوشحالی کشورهای خاورمیانه شده و از طرف دیگر گفت در زمینه توقف فروش نفت ایران توانسته موفق عمل کند. نوعی دوگانگی در رفتار ترامپ در برخورد با ایران مشاهده می‌شود مبنی بر اینکه او از سویی در پی مذاکره است و از سوی دیگر درصدد تخریب ایران و خوشحالی متحدان عربی خود. این دوگانگی را چگونه می‌بینید؟
آمریکا در پی صلح نیست. هدف آمریکا از مذاکره، حل اختلاف نیست. مذاکره بخشی از تاکتیک جنگی آمریکا است. همچنین بخشی از تاکتیک فشار بر ایران است. روشن است کسانی که این مسائل را به‌صورت دقیق دنبال می‌کنند، میدانند که آمریکا، از مذاکره به‌عنوان حربه، اهرم و بهانه استفاده می‌کند تا بتواند تهدید و فشار را بر ایران افزایش دهد. البته تعدادی از کشورها در منطقه هستند که دنبالهرو آمریکا هستند زیرا در داخل به پشتوانه مردم، حکومت نمیکنند و چون در داخل، حمایتهای مردمی را ندارند ناچار هستند که به حمایت قدرتهای بیگانه به‌ویژه آمریکا اتکا داشته باشند و متصل شوند. طبیعی است که این کشورها برای حفظ حکومت خود باید از آمریکاییها پیروی کنند.
ادعای مضحک نتانیاهو مبنی بر وجود انبار اتمی در تهران را در چه راستایی ارزیابی می‌کنید؟ آیا این ادعا به‌نوعی ادامه تلاشهای شکست‌خورده آمریکا و متحدانش نیست؟
نتانیاهو به‌دلیل اقدماتی که در گذشته انجام داده است، دیگر از سوی هیچ‌کس جدی گرفته نمیشود. بنابراین اظهاراتی را بیان می‌کند و با این اظهارات سعی می‌کند در سازمان ملل نقاشی کند و به‌نوعی رسم‌الخط نشان دهد. در حال حاضر دو رئیس‌جمهور شومن داریم؛ یکی ترامپ و دیگری نتانیاهو. این اظهارات بیشتر یک نمایش بود و بیشتر تلاش داشت که اثرات نطق بسیار خوب آقای روحانی را خنثی کند که در این زمینه بسیار ناموفق عمل کرد، بهگونهای که هیچ‌کس از وی استقبال نکرد. در نشریات آمریکایی هم همگان شاهد بودند که حتی آنها هم این اظهارات نتانیاهو را جدی نگرفتند، حتی برخی اظهار داشتند که سخنان نتانیاهو، گمراه‌کننده و بیپایه بوده است. لذا این سخنان به‌جای اینکه به‌نفع رژیم صهیونیستی تمام شود به ضرر آن تمام شد و حقانیت ایران را بیشتر اثبات کرد.
حمله تروریستی اهواز که ردپای برخی از متحدان منطقهای آمریکا در آن دیده شد را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
پاسخ مناسبی به اقدامات تروریستی در اهواز از سوی مردم در قالب راهپیماییهای گسترده که برگزار کردند، به تروریستها داده شد و هم اینکه مسئولین در ردههای گوناگون، پاسخهای مناسب به‌ویژه هشدارهای مهم را به تروریستها و حامیان آنها دادند. برچسب ها: سیاست خارجی ، ترامپ ، سازمان ملل ، رییس جمهور
منبع: خرداد
کلیدواژه: سیاست خارجی ترامپ سازمان ملل رییس جمهور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۹۰۸۲۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اشتباه مهم من در دوره اول این بود: زیادی خوب بودم!- ترامپ
منبع: تایم
تاریخ انتشار: 30 آوریل 2024
گفتگوی اریک کورتسا با دونالد ترامپ
مترجم: لیلا احمدی
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
دونالد ترامپ: سیاستمدار، تاجر و سلبریتی آمریکاییِ ۷۷ ساله است که در خلال سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ چهل و پنجمین رئیس‌جمهور ایالات متحدۀ آمریکا بود. ترامپ زادۀ نیویورک است و از مدرسۀ وارتونِ دانشگاه پنسیلوانیا، لیسانس اقتصاد گرفته. او ۴۵ سال ریاست «سازمان املاک و ساخت‌و‌ساز ترامپ» را برعهده داشت و از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۵ مجری و میزبان ریلتی‌شویِ محبوب «کارآموز» در ان‌بی‌سی بود.
ترامپ در سال ۲۰۱۷ با ۳٫۵ میلیارد دلار ثروت، در فهرست ثروتمندترین افراد جهان قرار گرفت. او در سال ۲۰۱۶ نامزد انتخابات مقدماتی ریاست‌جمهوری شد و به‌راحتی همۀ رقبا حتی هیلاری‌کلینتون را کنار زد. ترامپ تنها کسی است که بدون پیشینۀ سیاسی یا نظامی به ریاست‌جمهوری آمریکا برگزیده شده. او در ماه‌های نخست ریاست‌جمهوری، شمار زیادی از برنامه‌های کلیدیِ باراک اوباما را کنار گذاشت.
ترامپ آمریکا را از «شراکتِ ترانس‌پاسیفیک» (مشارکت سیاسی و اقتصادیِ کشورهای حاشیۀ اقیانوس آرام) و «پیمان پاریس» (توافقنامه در باب تغییرات اقلیمی) خارج کرد، بخش‌هایی از «پیمان کوبا و آمریکا» را لغو کرد «نیل گرساچ» و «برت کاوانا» را به دیوان عالی منصوب کرد و ورود شهروندان شش کشور با بیشترین جمعیت مسلمان (از جمله ایران) را به آمریکا با محدودیت مواجه کرد. از مهم‌ترین وقایع دوران ریاست‌جمهوری او، باید به خروج آمریکا از «برنامۀ جامع اقدام مشترک (برجام)»، اعمال «سیاست فشار حداکثری» و تحریم‌ها علیه ایران، کشتن«ابوبکر بغدادی» (رهبر داعش)، دیدار تاریخی با «کیم‌جونگ‌اون» (رهبر کرۀ شمالی)، جنگ تجاری با چین، اقدام برای کشیدن دیوار مرزیِ آمریکا و مکزیک، خروج از شورای حقوق بشر سازمان ملل، به رسمیت‌‌شناختن اورشلیم به‌عنوان پایتخت اسرائیل، کشتن [سردار شهید] قاسم سلیمانی (فرماندۀ سپاه قدس) و قراردادن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در لیست گروه‌های تروریستی اشاره کرد.
"اریک کورتِسا"، تحلیل‌گر ارشد، ستون‌نویس نشریۀ تایم و پژوهشگر سیاسی است که عموماً بر تحلیل رخدادهای کنگره، اخبار ویژۀ دونالد ترامپ و سیاست ملی متمرکز است. (نیاز به توضیح ندارد که هدف از انتشار این مصاحبه آشنایی با دیدگاه های تازه فردی است که شاید دوباره رییس جمهوری آمریکا شود و به همین خاطر تغییری داده نشده و اگر به ضرورت نکته ای اضافه شده باشد در قلاب (کروشه) آمده.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
عصر ایران/ ترجمه: دونالد ترامپ فکر می‌کند اشتباه مهمِ دورۀ نخستِ ریاست‌جمهوری‌اش را دریافته است. او می‌گوید: «من زیادی خوب بودم.»
جمعه دوازده آوریل، بیش از یک ساعت در کاخ رؤیایی‌اش واقع در پالم‌بیچ (شهرکی در فلوریدا) گپ می‌زنیم. دستیاران در نهارخوری طلاکاری‌شدۀ مشرف به زمین چمن، انتظار می‌کشند. وقتی اصرار می‌کنند مصاحبه را به پایان برسانم، بسیاری از مقامات پیشینِ کابینه را نام می‌برم که این‌بار از حمایت از ترامپ امتناع کرده‌اند. برخی علناً هشدار داده‌اند که او خطری برای جمهوریت است. از او می‌پرسم چرا رأی‌دهندگان باید به شما اعتماد کنند، درحالی‌که برخی افرادی که از نزدیک با شما کار کرده‌اند، اعتمادشان را از دست داده‌اند؟
واکنش ترامپ مثل همیشه کوبنده است و مشاوران ارشد پیشین خود را تحقیر می‌کند، اما انگار موج حملات، درس بزرگتری به او داده است. می‌گوید: «من به آنها اجازه دادم دست از کار بکشند، چون قلب دارم و نمی‌خواهم شرمندۀ کسی باشم.» ولی فکر نمی‌کنم بار دیگر این‌طور رفتار کنم. از حالا با کسی تعارف ندارم.»
با گذشت شش ماه از انتخابات ریاست‌جمهوری 2024، ترامپ نسبت به هر زمان دیگری در هر یک از مبارزات انتخاباتی پیشین خود، موقعیت بهتری برای پیروزی در کاخ سفید دارد. او در اکثر نظرسنجی‌ها، ازجمله در چندین ایالت از هفت ایالتی که احتمالاً نتیجه را تعیین می‌کنند، با اختلاف اندک از جو بایدن پیشی گرفته است. اما من نیامده بودم که در مورد انتخابات و مصیبتی که پس از آن پیش آمد، صحبت کنم یا اینکه از او بپرسم چگونه به اولین رئیس‌جمهور پیشین - و شاید آیندۀ - آمریکا بدل شده که با محاکمۀ جنایی مواجه می‌شود. می‌خواستم بدانم ترامپ در صورت پیروزی در دور دوم ریاست‌جمهوری چه خواهد کرد و چشم‌اندازش را از زبان خودش بشنوم.
آنچه در دو مصاحبه با ترامپ و گفت‌وگو با بیش از ده‌ها تن از نزدیک‌ترین مشاوران و معتمدانش بر من آشکار شد، خطوط کلیِ نوعی «ریاست‌جمهوری امپراتوری» است که آمریکا و نقش آن در جهان را دگرگون می‌کند. ترامپ به من گفت که برای پیشبرد «عملیات اخراج» برای بیرون‌راندن بیش از 11میلیون مهاجر از کشور آماده است. مایل است «اردوگاه‌های بازداشت مهاجران» را بسازد و ارتش ایالات متحده را در مرز و داخل کشور مستقر کند. او به ایالت‌های قرمز (جمهوری‌خواه) اجازه می‌دهد بر بارداری زنان نظارت کنند و کسانی را که ممنوعیت سقط جنین را نقض می‌کنند، تحت پیگرد قانونی قرار دهند. به گفتۀ مشاوران ارشد، او بنا به صلاحدید شخصی، از دریافت وجوه اختصاص‌یافته از سوی کنگره جلوگیری خواهد کرد.
ترامپ مایل است دادستان ایالات متحده را اخراج کند، چون فرمان او مبنی بر محاکمۀ شخصی را اجرا نمی‌کند و «سنت اجرای قانون مستقل» را که به زمان تأسیس آمریکا برمی‌گردد، نقض کرده است.
او برای هر‌یک از حامیانش که متهم به حمله به ساختمان کنگرۀ ایالات متحده در 6 ژانویه 2021 هستند، درخواست عفو دارد. بیش از 800 نفر از آنها به گناه خود اعتراف کرده‌اند یا از سوی هیئت‌منصفه محکوم شده‌اند. او ممکن است به یاری هم‌پیمانِ درحالِ جنگش در اروپا یا آسیا نیاید، اگر تشخیص دهد که آن کشور برای دفاع از خود هزینۀ کافی نمی‌کند. او خدمات مدنی ایالات متحده را از بین می‌برد، گارد ملی را به‌دلخواه در شهرهای آمریکا مستقر می‌کند، دفتر آمادگی برای مقابله با بیماری همه‌گیر کاخ سفید را می‌بندد و دولت را با افرادی پر می‌کند که از ادعای واهی او مبنی بر تقلب در انتخابات 2020 حمایت کرده‌اند.
ترامپ همان است که بود، با همان اهداف و نارضایتی‌ها؛ اما چیزی در سر دارد که او را مصمم‌تر و خویش‌باورتر از همیشه می‌نمایاند. می‌گوید: «وقتی برای اولین بار به واشنگتن رفتم، افراد معدودی را می‌شناختم و باید به مردم تکیه می‌کردم.» حالا شرایط جور دیگری است. مسئولیت‌های زیادی دارم و از سرسختانِ حزب‌جمهوری‌خواه گسسته‌ام. گارد قدیمی شکست‌خورده و هوادارانِ باقی‌مانده، مردم هستند. ترامپ درحالی وارد دور دوم ریاست‌جمهوری می‌شود که با انبوهی از سیاست‌گذاری‌ها و کارکنان وفادار همراهی می‌شود. همگی برنامه‌های مفصلی همسو با چشم‌انداز او دارند. می‌آید تا قدرت را در دستان مردی متمرکز کند که اشتهایش برای قدرت سیری‌ناپذیر است. "کِلین کانوی" (مشاور نزدیک او) می‌گوید: «فکر نمی‌کنم چشم‌اندازش معمای بزرگی باشد، اما مردم از شجاعت او حیرت خواهند کرد.»
دادگاه‌ها، قانون اساسی و کنگره نظرات متفاوتی در مورد تحقق اهداف ترامپ دارند. واشنگتن نیز راه‌های متعددی برای مقابله دارد. افشای اطلاعات در مطبوعات آزاد، حفاظت از افشاگران، نظارت بازرسان‌کل و موانع قضایی، کماکان وجود دارند. اگر ترامپ برنده شود، اردک لنگ* است.
*اردک لنگ در اصطلاحات سیاسی، سیاستمدار یا مقام منتخبی است که جانشینش از پیش انتخاب شده یا به زودی انتخاب خواهد شد.
او به‌رغم نظر برخی از حامیان، به تایم می‌گوید: «در پی لغو یا نادیده‌گرفتنِ ممنوعیت قانون اساسی در دورۀ سوم نیست.» افکار عمومی ناظر قدرتمندی است. ترامپ در میانۀ اعتراضات مردمی ناچار شد از شدت برخی از ابتکاری‌ترین طرح‌های دور نخست، ازجمله سیاست جداسازیِ خانواده‌های مهاجر بکاهد؛ همانطورکه "جورج اورول" در سال 1945 نوشت: «توان دولت‌ها در پیشبرد برنامه‌هایشان به خلق‌و‌خوی عمومیِ کشور بستگی دارد.»
این که می‌گویند هر انتخابات، نقطۀ عطف است، این‌بار به حقیقت می‌پیوندد. چشم‌انداز ترامپ برای حامیانش بی‌کران است و با حمایت جنبشی قدرتمند متشکل از پیروان واقعی، نوید انقلاب می‌دهد. حضور دوبارۀ او برای خیلی از کشورها و جهان، هشداردهنده است. "داگلاس برینکلی" (مورخ ریاست‌جمهوری) می‌گوید: «دور دوم ریاست‌جمهوری ترامپ می‌تواند «پایان دموکراسی ما» و تولد نظام نوینی مبتنی بر ریاست‌جمهوریِ استبدادی باشد.»
ترامپ نزدیک غروب به پاسیوی مارالاگو (عمارت تاریخی‌‌اش) قدم می‌گذارد. مهمانان اعیانش، استیک واگیو و برانزینوی کباب‌شده میل می‌کنند. روی صندلی می‌نشیند و همه برای تشویق‌کردن درنگ می‌کنند. شب درخشانی است. "استیو وین" (غول میلیاردر قمار و کازینو) هم این‌جاست. "مایک‌جانسون"، (رئیس مجلس نمایندگان)، پس از کنفرانس مطبوعاتیِ مشترک با رئیس‌جمهور پیشین شام می‌خورد و قوانینی را برای ممانعت از رأی‌دادنِ غیرشهروندان پیشنهاد می‌کند. می‌گوید: «رأی‌دادنِ آنها در انتخابات فدرال، غیرقانونی و حیرت‌آور است». حالش به‌وضوح خوب است و از این همراهی و حمایت سیاسی در لوای ترامپ، خوشحال به نظر می‌رسد.
ادامه دارد...
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان